Inloggen

Magnesium Magnesiumtekorten, oorzaken, symptomen en behandeling

Uit onderzoeken is gebleken dat een tekort aan magnesium bij paarden in toenemende mate voorkomt. Hoewel magnesium een bestanddeel is dat in veel voedingssupplementen voorkomt blijkt het niet te helpen om een magnesium-tekort te voorkomen of op te lossen. De meeste dierenartsen zijn nog onbekend met de frequentie waarmee een magnesiumtekort voorkomt. Veel redenen dus om een pagina aan dit onderwerp te wijden.

In het kort

Is dit artikel interessant voor jou? We beginnen met het opnoemen van de symptomen zodat je een idee krijgt of verder lezen de moeite waard is. Verderop gaan we dieper op de symptomen in.

  • Hoefbevangenheid "zonder aanwijsbare oorzaak"
  • Vetophopingen rond manenkam ("harde nek") en staartaanzet
  • Hardnekkig over- of ondergewicht
  • Spiervermoeidheid, spierpijn, spiertrillingen, vaak uitend in onwilligheid om te "werken"
  • Spierbevangenheid
  • Overgevoeligheid van de huid
  • Kreupelheid van de achterhand

Deze symptomen hebben verschillende biochemische oorzaken, waardoor ze niet altijd tegelijkertijd optreden. Hoefbevangenheid, over- of ondergewicht en de "harde nek" gaan meestal samen, de verschillende spierproblemen treden ook tesamen op. De symptomen worden vaak niet herkend of in verband gebracht met een magnesium-tekort.

Wat is magnesium?

Magnesium is in zijn pure vorm een metaal. Wanneer we het in dit artikel over magnesium hebben bedoelen we eigenlijk het magnesium-ion (vaak weergegeven met Mg++), dat altijd gebonden zit aan een ander ion: tezamen een mineraal. Magnesium-oxide bijvoorbeeld, is een verbinding tussen magnesium en zuurstof, wat je ook wel "magnesium-roest" zou mogen noemen. Eenmaal in een oplossing (zoals in je lichaam) gaan beide ionen hun eigen weg; de verbinding tussen magnesium-ionen onderling waarbij de metaalvorm ontstaat komt in het lichaam niet voor.

Magnesium is een intracellulair ion. 60% van het magnesium wordt door het skelet gebonden, 20% gaat naar de spieren. Magnesium is verder betrokken bij meer dan 300 enzym-reacties, waaronder de verwerking van glucose. Bovendien speelt het een belangrijke rol bij de prikkelgeleiding van zenuwen en spieren.

Hoe kan een tekort ontstaan?

Magnesium-tekort is geen volslagen onbekend fenomeen; ook vroeger kwam het wel eens voor. Het trad dan echter praktisch altijd op in combinatie met een calcium-tekort. Nieuw is echter dat sinds enkele jaren magnesium-tekorten juist afzonderlijk voorkomen, dus zonder een (gemakkelijk waarneembaar) calcium-tekort, en dat het aantal gevallen explosief is toegenomen.

De meeste paarden krijgen tegenwoordig een dieet waarin mineralen in overvloed voorkomen, en het lijkt dan ook onwaarschijnlijk dat het paard een tekort aan magnesium kan oplopen. Maar ironisch genoeg is het onder andere vaak juist die overvloed aan mineralen die een tekort aan magnesium in de hand werkt! Samen met enkele andere factoren, zoals de toename van insulineresistentie en veranderingen in de pH van de bodem, zijn deze verantwoordelijk voor een toename van het aantal paarden met een magnesium-tekort.

Calcium

Toen het leven begon in de Precambriaanse oceaan was calcium een zeldzaam maar belangrijk ion. De latere gewervelde dieren hadden voor hun skelet nog meer van het schaarse calcium nodig. Calcium wordt daarom gereguleerd door minstens twee hormonen en een vitamine; geen enkel ander mineraal krijgt van het lichaam zoveel aandacht! Omdat calcium zo belangrijk is krijgt het een voorrangspositie en wordt het door het lichaam als eerste opgenomen.

Teveel mineralen

Een overmaat aan calcium, eveneens een mineraal, blijkt de magnesiumopname te verstoren. Calcium komt in voldoende mate voor in een natuurlijke voeding, bestaande uit gras en hooi. Calcium en Magnesium lijken in chemisch opzicht sterk op elkaar, en worden dan ook door het lichaam op dezelfde manier opgenomen en getransporteerd. Ga je nu de hoeveelheid mineralen (waaronder calcium en magnesium) kunstmatig verhogen, dan gebeuren er een paar dingen:

  • Het calcium komt nu meer voor in het voedsel, en wordt als eerste opgenomen.
  • Wanneer er genoeg calcium is opgenomen wordt de opname van calcium én magnesium (als neveneffect) geblokkeerd.
  • Er zijn maar liefst vier hormonen (PTH, ADH, calcitonin, glucagon) die reageren op het calciumgehalte van het bloed. Wanneer het calciumgehalte stijgt krijgen de nieren de opdracht om meer calcium uit te scheiden, maar omdat de nieren geen onderscheid kunnen maken tussen calcium en magnesium wordt hiermee het, vaak toch al schaarse, magnesium weggespoeld.

Doordat paarden meer calcium krijgen dan vroeger treedt een magnesium-tekort dus eerder op, zelfs wanneer er voldoende magnesium in de voeding voorkomt en de calcium-magnesium-verhouding theoretisch in orde is.

Magnesium-tekort betekent dus niet perse dat er te weinig magnesium in de voeding van het paard zou zitten, maar dat hij gewoon een overschot aan mineralen krijgt. Ook wanneer de calcium/magnesium-verhouding in orde is kan bij een teveel aan mineralen toch een tekort aan magnesium ontstaan! De oplossing is dan niet méér magnesium voeren, maar juist de totale hoeveelheid mineralen reduceren. In principe heeft een paard naast gras,hooi en een goede liksteen geen extra mineralen nodig maar wel is het verstandig om de hoeveelheid mineralen middels een gewasonderzoek te testen.

Ongunstige binding

Magnesium is een ion, dat altijd gebonden zit aan een ander ion. Dat andere ion is echter niet geheel onbelangrijk! Een goedkope vorm is magnesiumsulfaat, dat helaas echter nauwelijks door het lichaam wordt opgenomen. Magnesiumoxide wordt al beter opgenomen, maar de beste (en duurste) vormen zijn die waarbij het magnesium is gebonden aan een eiwit: magnesium-chelaat. Omdat in de ingrediëntenlijsten slechts de "linkerhelft" van het ion wordt genoemd (Mg++) kun je slechts gissen over het "rechterdeel". Volgens bronnen op internet gaat het dan praktisch altijd om een goedkope, nauwelijks opneembare, versie van het "magnesium". Er is dus gemakkelijk een tekort mogelijk, ondanks voldoende "Mg++" in de voeding.

image
Magnesiumbehoefte volgens onderzoekers in Zweden en Amerika.

Vegetatie

Luzerne en klaver blijken weinig magnesium te bevatten. Van luzerne was al bekend dat het niet goed is voor hoefbevangen paarden, en het wat hogere eiwitgehalte werd altijd aangewezen als oorzaak. Inmiddels weten we dat eiwitten nauwelijks iets met hoefbevangenheid te maken hebben; waarschijnlijk is de slechte reputatie van luzerne ontstaan door het lage magnesiumgehalte. Paarden die voornamelijk luzerne te eten krijgen kunnen dus eerder een tekort aan magnesium oplopen.

Milieu

Volgens diverse onderzoekers (Kellon, Lindsey, Spangfors) spelen ook veranderde milieuomstandigheden een rol: "zure regen" blijkt een belangrijke factor waardoor magnesium uit de bodem verloren gaat en er dus minder magnesium kan worden opgenomen.

Ziekten

Uit recent onderzoek is gebleken dat veel paarden lijden aan een insulineresistentie, lijkend op type II diabetes bij mensen. Paarden die lijden aan een insulineresistentie hebben een grotere behoefte aan magnesium.
Bij mensen is het eveneens bekend dat veel diabetici een tekort hebben aan magnesium, terwijl magnesium juist de cellen gevoeliger maakt voor insuline en daarmee de kwaal vermindert. Om die reden krijgen veel diabetici magnesium voorgeschreven.

Symptomen

Een tekort aan magnesium kan leiden tot een aantal symptomen. De symptomen zijn ruwweg onder te verdelen in twee groepen: insulineresistentie en neuromusculaire problemen. Welke van die symptomen optreden hangt sterk af van het individu.

Insulineresistentie

Insuline

Koolhydraten worden door het spijsverteringssysteem omgezet in glucose, oftewel "bloedsuiker". Glucose is de belangrijkste brandstof van het lichaam. De glucosewaarde in het lichaam wordt gereguleerd door het hormoon insuline, dat de opname van glucose door de cellen bevordert. Wanneer de bloedsuikerwaarde te hoog wordt spreken we van "diabetes". Dit kan komen doordat het lichaam te weinig insuline aanmaakt, maar ook doordat de cellen niet goed meer reageren op insuline.

Een tekort aan magnesium maakt de lichaamscellen ongevoeliger voor insuline.
Uit verschillende recente onderzoeken (Pollit, Field and Jeffcott, Johnson) is gebleken dat veel paarden een verstoorde koolhydraatstofwisseling hebben: De cellen in het lichaam reageren niet meer goed genoeg op insuline. Er is dan steeds meer insuline nodig om de glucose te laten opnemen.

Wanneer paarden die lijden aan insulineresistentie een koolhydraatrijke maaltijd verorberen (graanproducten, melasse, gras dat rijk is aan fructaan dan loopt zowel het insuline- als glucosegehalte op tot abnormale hoogten. Dit is hetzelfde als wat er in het beginstadium gebeurt bij volwassen mensen die diabetes ontwikkelen. Het probleem is niet te weinig insuline (zoals bij het type diabetes waarbij je insuline moet spuiten) maar een ongevoeligheid voor insuline. Insulineresistentie wordt ook wel "Impaired Glucose Tolerance", ofwel "IGT" genoemd.

Hoefbevangenheid
Insulineresistentie is iets dat nog maar kort geleden is ontdekt bij paarden, maar de link met hoefbevangenheid valt sterk op. Field and Jeffcott ontdekten dat paarden die hoefbevangen zijn geweest minder goed glucose (suiker) kunnen verwerken en lijden aan insuline-waarden die 4 keer hoger zijn dan normaal, wat duidt op een insulineresistentie.
Ondanks het feit dat insulineresistentie en hoefbevangenheid een duidelijk verband vertonen is nog niet precies duidelijk waarom dit verband er is. Er zijn twee theorieën: Professor C. Pollit denkt dat glucose-intolerantie tot gevolg heeft dat de witte lijn afsterft door gebrek aan glucose. Johnson denkt dat de glucose-intolerantie veranderingen van de bloedvaten veroorzaakt op een manier die vergelijkbaar is met de invloed van diabetes op de menselijke bloedvaten. De aderen worden bovendien gevoeliger voor thromboxane en zullen daardoor gemakkelijker samentrekken. Dit laatste lijkt een belangrijke factor te zijn bij het ontstaan van hoefbevangenheid: De beginfase van hoefbevangenheid, waarbij de bloedvaten samentrekken en de bloedsomloop wordt verhinderd was al door andere onderzoekers beschreven.
Hoe dan ook, voor jezelf als paardeneigenaar is dit slechts een academische kwestie. Feit blijft dat er een sterke link bestaat tussen insulineresistentie, magnesiumtekort, en hoefbevangenheid. Vele onderzoekers rapporteren inmiddels buitengewone successen wanneer toediening van magnesium deel uitmaakt van de behandeling van hoefbevangen paarden.
Zie voor meer informatie ook onze artikelen over Hoefbevangenheid en Fructaan.
Hallo Frans en Ilona,
Via deze meel wil ik jullie toch even laten weten hoe verschrikkelijk blij ik ben met jullie informatie via de site van Paard en Hoef natuurlijk. Vooral jullie laatste informatie over het geven van magnesium aan hoefbevangen paarden is denk ik toch wel de laatste redding geweest van mijn ene shetlandpony, die al eerder een paar keer 'zo maar' hoefbevangen is geweest, en die vanaf de zomer af en aan hoefbevangen was aan 4 hoeven, terwijl ze alleen hooi kreeg. Ik wist me echt geen raad meer, heb ook verschillende homeopatische medicijnen en kruiden e.d. gegeven, zonder lange-termijn resultaat, op het moment zelf knapte ze weliswaar snel op, maar kreeg vervolgens weer een nieuwe bevangenheidsaanval.
Na de nieuwe info op jullie site gelezen te hebben, ben ik ongeveer de tweede week van januari begonnen met het magnesium. En het is ongelooflijk hoe snel ze na een week of 2 begon op te knappen! Niet alleen dat ze weer beter begon te lopen, haar hoeven niet meer warm waren en dat ze niet meer stond te wiebelen van de ene hoef naar de andere, maar ze werd gewoon helemaal weer veel vrolijker, pinnig zoals een shet kan zijn en heel beweeglijk in de paddock, terwijl ze daarvoor als een zielig hoopje alleen maar de hele dag op één plekje stond. Ze vliegt in de grote bak weer met 100 km per uur heen en weer en bokken en gewoon blij en vrolijk achter de andere paarden aan. Zo heb ik haar echt máánden niet meer gezien.
Het is nu bijna half maart, ze krijgt het nu bijna 8 weken en ze is NIET meer bevangen geweest. Ik durf nu heel langzaam een beetje zeker ervan te zijn dat het magnesium bij haar 'aanslaat' en dat zij er echt baat bij heeft.
Groetjes, Catinka van Buschbach
Vetopslag
De hoge insulinewaarde zorgt voor een vetopslag op "vreemde" plaatsen, zoals in de manenkam ("harde nek") en bij de staartaanzet. De hoge insuline-waarde verhindert de afbraak van dit vet, zelfs als het paard op een zwaar dieet wordt gezet.
Luiheid
Paarden die lijden aan insulineresistentie zijn vaak moeilijk in beweging te krijgen.
Huidproblemen
Huidproblemen worden ook veelvuldig gerapporteerd bij paarden die lijden aan insulineresistentie. Verwondingen genezen langzamer, en schimmels krijgen meer kans.

Als je meer wilt weten over insulineresistentie, bezoek dan onze pagina over insulineresistentie.

Neuromusculaire problemen

Magnesium is sterk betrokken bij het neuromusculair functioneren. Bij een tekort aan magnesium zijn de spieren de eerste plaats waar de hoeveelheid magnesium zal afnemen.

Calcium speelt een rol bij het aanspannen van de spieren, magnesium is nodig om de spieren weer in de rusttoestand te laten terugkeren.

Nerveusheid
Magnesiumtekorten uiten zich snel in nerveusheid en een onvermogen om te ontspannen. Voor de eigenaar lijkt het vaak alsof het paard niet mee wil werken.
Spierpijn
Het onvermogen om spieren te ontspannen leidt vaak tot spierpijn en overgevoeligheid.
Spiertrillingen
Spiertrillingen wijzen op een gestoorde prikkeloverdacht. Ook hartritmestoornissen (hartkloppingen) zijn vaak een teken van een magnesiumtekort.
Spierbevangenheid
Een overschot aan calcium of een tekort aan magnesium kan bovendien leiden tot het tijdelijk "op slot gaan" van de spieren: "Recurrent Exertional Rhabdomyolosis" of "RER".

Diagnose

Diagnose, los van de symptomen, blijkt lastig. Er zijn drie methoden:

  • Bloedplasma-waarde. De magnesium-waarde in het bloed zegt iets over het magnesium-gehalte van de laatste maaltijd maar niets over de magnesium-waarden in het spierweefsel. Wanneer er al langere tijd een magnesium-tekort heerst stoppen de nieren met het uitscheiden van magnesium waardoor de bloedwaarde weer normaal of zelfs hoog kan worden, terwijl er nog steeds een tekort is in de spieren. Hoe dan ook, in de literatuur worden normale waarden genoemd van 2.2-2.7mg/dl, komt de waarde onder de 2.0mg/dl dan is er sowieso sprake van een tekort.
  • Urine-waarde. De magnesium-waarde van urine is een wat betere indicator, want een lage waarde betekent dat de magnesiumopname al langere tijd gering is.
  • Spierbioptie. De beste diagnose kun je echter stellen wanneer je een spierbioptie laat uitvoeren en het spierweefsel onderzoekt op magnesiumwaarde.

De bepaling van de magnesiumwaarde door metingen uit te voeren blijkt dus lastig. Het beste kun je daarom uitgaan van de symptomen. Een tijdelijke "magnesium-kuur" is niet schadelijk en kan worden gebruikt om te onderzoeken of de symptomen verminderen. Als dat zo is kun je na een initiele herstel-dosis overgaan op een onderhoudsdosis.

Behandeling

Behandeling van een (vermoed) magnesium tekort brengt geen risico's met zich mee wanneer je met beleid te werk gaat. Magnesium is niet giftig en een teveel wordt simpelweg door de nieren uitgescheiden. Bij erg hoge doseringen verandert magnesium de pH in de darmen. Bij langdurig gebruik kan een overschot aan magnesium osteoporose veroorzaken. Het beste kun je magnesium dan ook aanbieden gedurende een "uitprobeerperiode" van enkele weken om te zien of het enig effect heeft.

Magnesium is niet slecht voor de nieren, maar het uitscheiden van een overdosering kan een probleem zijn wanneer de nierfunctie ernstig is aangetast. In geval van een aangetaste nierfunctie mag je magnesiumpreparaten uitsluitend geven met goedkeuring van een arts.

Toedienen doe je volgens onderstaand stappenplan:

image
Magnesium in erg goed opneembare vorm
  1. Schaf een goed magnesium-supplement aan. Het is hierbij belangrijk dat er zo min mogelijk calcium in het supplement zit, omdat calcium de opname van magnesium zal verhinderen. Verder is het belangrijk dat het om een goed opneembare vorm van magnesium gaat. Er zijn twee hoofdgroepen:
    • Anorganisch magnesium
      Hieronder vallen magnesium-oxide, -sulfaat, -citraat, -carbonaat, - chloride, -fostaat, etc. De opname van deze magnesiumbindingen varieert van redelijk tot slecht. De slechter opneemvare vormen (zoals magnesium-fosfaat) hebben bijwerkingen en werken vaak laxerend, en zachte mest zorgt nou juist voor een groter magnesium-verlies! Ook kunnen deze bindingen de pH in de darmen veranderen. De slechte opname kan niet worden gecompenseerd door de dosering te verhogen, mede vanwege de ongunstige bijwerkingen.
    • Organisch magnesium
      Dit zijn de magnesium-chelaten, bindingen tussen magnesium en een organische stof (aminozuur). Hieronder vallen verbindingen als magnesium-alphaketagluconate, -aspartate, -glycinate, -lysinate, -orotate, -taurate, etc. De opname van deze magnesiumbindingen is zeer goed en ze hebben weinig tot geen bijwerkingen. Wel zijn deze preparaten wat duurder dan de anorganische preparaten. Via onze website kunt u magnesium-chelaat bestellen. Lees hier meer over Magnesium-chelaat.
  2. Staak de verstrekking van alle mineralen. Dus geen krachtvoer (dat was sowieso al niet goed in geval van hoefbevangenheid), geen liksteen, en geen enkele andere toevoeging, gewoon gras of, liever nog, hooi. Het is vooral belangrijk om het calciumgehalte gedurende deze periode zo laag mogelijk te houden.

  3. De hoeveelheid magnesium is afhankelijk van het soort magnesium en de concentratie:

    • Anorganisch magnesium
      Verstrek dagelijks 3 (kleine pony) tot 12 gram (groot paard) netto van het magnesium uit het magnesium supplement (dus bij een kleine pony wordt dit 30 gram als de concentratie magnesium 10% is).

    • Organisch magnesium
      Organisch magnesium (chelaat) wordt zo goed opgenomen dat je kan volstaan met een kwart van de dosering van anorganisch magnesium: Iets minder dan 1 gram voor een kleine pony tot 3 gram voor een groot paard. Als de concentratie magnesium 10% is kom je dus uit op 8 tot 30 gram.

      Houd deze dosering gedurende 3 tot 6 weken aan.

  4. Evalueer de status van de symptomen. Je moet nu een verbetering kunnen zien. Wanneer er geen verbetering optreedt was er waarschijnlijk geen sprake van een magnesiumtekort en kun je de behandeling beter staken.

  5. Na het optreden van een verbetering halveer je de dosis en ga je 6 tot 8 weken hiermee door.

  6. Stel nu een dieet op waarbij alle mineralen in normale verhouding en hoeveelheid voorkomen. Je hebt als het goed is nu een idee hoe het tekort aan magnesium kon ontstaan, pas het dieet zodanig aan dat dit tekort niet meer zal optreden.

Veelgestelde vragen

Ik heb een magnesium-preparaat gekocht. Hoe weet ik of het goed is?

Puur Magnesium is ongeschikt om te voeren: Magnesium voor consumptie bestaat altijd uit een verbinding tussen magnesium en "wat anders". Dat "andere" is bepalend voor de mate waarin magnesium kan worden opgenomen: magnesium-oxide is vrij goed bruikbaar, magnesium-chealaat nog beter. Magnesium-fosfaat of - sulfaat is daarentegen nauwelijks bruikbaar. Wat ook belangrijk is, is of er meerdere mineralen in het preparaat zitten. Met name calcium blokkeert de magnesiumopname en mag dus niet of nauwelijks in het preparaat voorkomen.

Hoe kan ik aan een goed magnesium-preparaat komen?

We kregen deze vraag vrij vaak; het blijkt erg lastig te zijn om aan een goed magnesium-product te komen. Wij zijn dan ook op zoek gegaan naar een leverancier en hebben na veel speurwerk een buitenlandse fabrikant gevonden die bereid was om ons magnesium-chelaat ter beschikking te stellen. Lees hier meer over Magnesium-chelaat.

Als ik stop met het geven van calcium, krijgt mijn paard daar dan geen tekort van?

Het is uiterst onwaarschijnlijk dat je paard in een paar weken tijd een tekort ontwikkelt aan calcium. Calcium komt sowieso voldoende voor in ruwvoer en hoeft eigenlijk nooit bijgevoerd te worden. De overmaat aan calcium heeft meegewerkt aan het ontstaan van een magnesiumtekort, en heeft je paard uiteindelijk dus geen goed gedaan. Zonder die extra calcium is je paard echt beter af.

Ik voer mijn paard een natuurlijk mineralen preparaat. Hoe kan daar nou iets mee mis zijn?

"Natuurlijk" zegt niets: ook de zeer giftige kwikzouten zijn volkomen natuurlijke mineralen. In de mergelgrotten van Limburg vindt je andere mineralen dan in de Noordzee, maar beide mengsels kun je "natuurlijk" noemen. Een paard is echter geëvolueerd om vegetatie te eten, vegetatie waarin de mineralen vanzelf in de juiste hoeveelheden en verhoudingen voorkomen. Alles wat je toevoegt is per definitie onnatuurlijk en kan de juiste verhoudingen verstoren.

Bronvermeldingen


Reacties

Naam:
Email:
Tekens over:


Onze pony doet het goed op de magnesiumchelaat. Door het voer werd bij ons niets, we hebben een lege spuit bij de dierenarts gehaald en het daarin gedaan gemengd met appelmoes, net zo toedienen als een wormspuit en het probleem was opgelost?
1
0

Kan de hoeveel heid magnesium ook verdeeld over de dag geven.
0
0

Heel goed product. Werkt beter dan andere magnesium supplementen die ik geprobeerd heb. Paard eet het goed na de tip het in grasbrok te mengen.
2
-1

In januari was ik volledig ten einde raad. Mijn pony van 3 jaar oud kon geen stap meer verzetten. Na verschillende bezoeken van de dierenarts was de conclusie insulineresistentie en PPID (na bloedanalyse) (wat ik wel vreemd vond bij zo een jong dier). Voor dit laaste kreeg ze dan ook pergolide. Verder kreeg ze ook Finadyne en fenylbutazon om de pijn wat te verzachten. Maar het ging van kwaad naar erger. Ze at niet meer, lag altijd neer (zelfs tijdens stoelgang), m.a.w. één hoopje ellende. Toen ben ik onder andere op deze site terechtgekomen. Alle medicatie in de vuilbak gekeild en opnieuw begonnen. Eerst heb ik magnesium besteld via jullie webshop. Deze opgelost in een beetje water en in haar mond gespoten (ze wou niet meer eten). Haar vervolgens wat de nodige rust gegeven en haar nu en dan een plukje hooi gegeven. Na een dag of 5 terug wat fenylbutazon gegeven zodat ze toch terug wat kon lopen. Vervolgens haar elke dag nat hooi gegeven, beetje fenylbutazon en haar magnesiumspuiten (en niks anders) gedurende een dag of 10. De fenylbutazon snel afgebouwd en magnesium opgelost in bietenpulp die heel veel gespoeld werd. Elke dag merkte ik beterschap. Momenteel geef ik een mengeling van gespoelde bietenpulp, magnesiumcelaat, curcuma, gember, lijnzaadolie, zwarte peper en een klein beetje krachtvoer. Droog hooi krijgt ze 2 sneetjes per dag. Nu zijn we 2 maand verder, ze krijgt geen pijnstillers meer en loopt quasi terug perfect. Bij mij heeft het dus echt wel geholpen. Bedankt.
2
-2

Als het goed is staat op de verpakking wat je mag geven. Vaak staat er een aantal gram per 100kg lichaamsgewicht of gewoon ......gram voor pony en .........gram voor paard ik lees dat je van de magnesium die hier op de website verkrijgbaar is, 8 gram mag geven aan een pony. Ik zou zowiezo niet meer geven als aangegeven.
0
0

Hoeveel moet ik geven aan mijn pony die ongeveer 250 kg weegt? Geef hem nu 3 maatschepjes maar is dit genoeg en is dit per dag? Graag dringend antwoord aub
0
0

Mogen mensen ook deze Magnesiumchelaat nemen? Is er verschil tussen Magnesiumchelaat voor paarden en die voor mensen?
0
0

Mijn Haffaloosa ( Appaloosa vader x Haflinger moeder) was vaak erg gespannen, kon ook niet meer ontspannen en kwam slecht op adem. Hij is snel aan de dikke kant en ja, boven de staart een vetophoping. En ook vaak niet zo voorwaarts... En snel afgeleid.Ik heb mij verdiept in Magnesium en heb het hier op PN besteld. Paard knapte op, wat te zien was aan zijn 'lijn', onze samenwerking werd prettiger en hij kon beter tot ontspanning komen. Na een maand de aanbevolen opbouw en dosering gegeven te hebben, ben ik iets gaan minderen. Hij lijkt nu minder nodig te hebben. Het gaat goed. Even gestopt en ja, het verschil uitte zich in meer afgeleid zijn en onze samenwerking werd weer minder. Geen wetenschappelijk onderzoek, maar een persoonlijke bevinding. Ik ga het weer geven. Zijn we beiden blij! Het voeren was een probleem. Met een handje slobber en een schep zemelen gemend, ging het...na een tijd niet meer. Wat is dat spul bitter zeg! In de Speedybeet /zemelen/lucerneprut gaat het weer. Meneer is kieskeurig.
0
0

Ik geef de magnesium voor mijn schet door speedybeet van Pavo en hij lukt het heel graag.
0
0

Beste Ilona en Frans, Ik wil jullie even op de hoogte brengen van het resultaat van het magnesium chelaat. Zoals ik je mailde was dit zijn laatste optie aangezien hij ontzettend veel pijn had en geen stap meer verzette. Hij zat op een hele zware pijnstilling welke vanuit de veearts was voorgeschreven, deze was zo zwaar dat hij ook gelijk een stempel in zijn paspoort kreeg dat hij (evt) niet meer geschikt was voor consumptie. Tevens zou deze pijnstiller zijn organen aantasten bij langer gebruik ervan. Op advies voor het magnesium met alles afgebouwd wat hij aan medicatie kreeg muv duivelskruid. Wij hebben hem op magnesium chelaat icm duivelskruid ( aangezien dit op natuurlijke basis is) en geloof het of niet maar deze pony, die ingeslapen zou worden omdat we het niet meer konden aanzien hoeveel pijn hij had, loopt weer! Sterker nog hij draaft weg wanneer ik zijn magnesium wil geven. Ik spuit dit gemengd met appelmoes in zijn mond. Ik zou iedereen met een hoefbevangen paard dit aanraden! Bedankt! Groetjes Cindy uit Lelystad
0
0

Rita Klompmaker
Bij mij net zo, als ik minder dan krijgen ze (heb 2 paarden met HB) weer HB. Dus ik geef ze al jaren de volle pond.
0
0

Met mijn ruin heb ik hetzelfde Monica, iedere keer als ik meer afbouwde dan 30 gram, werd hij slechter. Omdat hij er blijkbaar heel veel baat bij heeft, geef ik hem dus ook gewoon 30 gram en dat gaat nu al jaren goed. Het lijkt mij altijd beter dan laminitis.......!
0
0

heb mijn merrie 19jaar, gedurende 2.5maand 35gr gegeven met positief resultaat. daarna zien wij iedere keer als wij afbouwen een verslechtering optreden... hoeveel gram is een goed compromis qua onderhoud zonder schadelijke gevolgen? zij zit nu op 35 gram per dag.
1
0

HEEL TEVREDEN KLANT UIT BELGIE. Een ultrasnelle levering. Namiddag besteld en de volgende morgen al geleverd. Mijn pony had een ergere vorm van hoefbevangenheid. Na een eerste toediening al lichtjes beterschap. Hij stapte meer rond. Zijn beentjes stonden niet meer zo verkrampt en naar voor. Blijft wel nog ter plaatse staan, maar dan komt mijn merrie hem duwen om voort te bewegen. Hij stapt nog met pijn en onzeker, maar de kramp en stijfheid zijn gelijk minder. Hij ziet er minder depressief uit. Ik geef het met slobber van equifit. Granen heb ik verbannen en het hooi is dikstengelig en lang. Moet ook langer kauwen. Hij neemt zelf maar kleine hoeveelheden. En net of mijn paard hem bemoederd en er op toeziet dat ze weet wat goed is voor hem. Prachtig om zien. Ik ben gelukkig dat er beterschap in zicht is. Vanavond zie ik misschien opnieuw vordering. Bedankt mensen. Heb er veel van bijgeleerd. Zelfs mijn buurvrouw die pony heeft met chronische hoefbevangenheid jullie product aanbevolen. Bedankt en van harte!
0
0

Onze shet Jop is herstellende van hoefbevangenheid. Het gaat goed sinds hij M.chelaat krijgt. Met nat voer lust hij het niet, stinkt. Inspuiten is een martelpartij. We strooien het op een plakje hooi, even erin wrijven, en eten maar! Ook 10 gram gemengd met een handje Subli ponybrok lukt het droog wel.
0
0

Geen probleem volgens mijn dierenarts om magnesium-chelaat aan een zogende merrie te geven. De moeder maakt automatisch een goede mix van de melk en het gehalte magnesium wordt nauwelijks of niet beinvloed door hoeveel moeder krijgt, zolang ze maar genoeg krijgt (het is ook niet mogelijk om veulens meer koper te geven door de moeder meer koper te voeren).
0
0

ik heb een haflinger die in de dracht ernstig hoefbevangen is geraakt, 2 gekantelde hoefbenen. Ik heb de site gelezen en magnesium besteld, nu is de vraag mag zij dit wel hebben nu het veulen bij haar drinkt.
0
0

Hoi lezers, ik ben 3 maanden geleden begonnen met het bijvoeren van magnesium aan mijn haflinger. Ik heb haar overgenomen vanwege haar ernstige gezondheidsklachten, waardoor de vorige eigenaar niet meer voor haar kon zorgen. Ze was zo ontzettend dik, dat ik bang was dat ze uit elkaar zou klappen. Vandaag, na ruim 2, 5 maand magnesium, kon ik voor het eerst haar ribben voelen toen ik haar aaide. Het heeft waarschijnlijk haar leven gered. Ik heb haar mineralenbrok voor nu verruild voor een grasbrok. Die laat ik weken en doe er dan het magnesiumpoeder doorheen met wat stevia voor de smaak. Verder krijgt ze nog steeds onbeperkt te eten (ruwvoer). Als leuk bijeffect is ze ook veel soepeler gaan lopen door de magnesium : )
0
0

Goedemorgen, Mijn paard was bij aankoop sterk vermagerd door een verwaarloosde wormbesmetting bij de vorige eigenaar. Een bloedonderzoek wees o.a. een magnesiumtekort aan. Hij krijgt kuilgras, pulp en volle granen te eten. Daarnaast wordt er een booster van kruiden toegevoegd. Sinds kort geef ik magnesiumchelaat bij. Ik zie na 2 weken al een verschil in bouw maar ook in karakter. Is het verstandig om de booster te blijven geven? Dat zijn immers kruiden die ook weer mineralen bevatten. Zijn liksteen was toevallig op en die heb ik even niet vervangen.
0
0

Coralie
Vanaf de invoering van de kunstmest (als vervanging voor natuurlijke mest) kon de boer kiezen tussen kunstmest met en kunstmest zonder magnesium. Zonder magnesium was goedkoper en gaf (in eerste instantie) een even goed resultaat als kunstmest mèt magnesium. En dus kwam er voornamelijk kunstmest ZONDER magnesium op het land. Met tot gevolg dat de magnesium-voorraad uit de bodem in de loop der tijd grotendeels werd opgebruikt. Waardoor er nu een groot tekort aan magnesium is ontstaan in zowel de dierlijke als de menselijke voeding.
0
0

Magnesium is niet essentieel voor de groei van een plant: het groeit ook bij een tekort. Zo kan er wel degelijk weinig magnesium in het gewas zitten (getuige mijn gewasanalyse). Verder hebben sommige dieren echt baat bij extra magnesium, bijvoorbeeld dieren die suikers minder goed kunnen verwerken.
0
0

Hallo, Dit is wat jullie zeggen over magnesiumtekort: Magnesium-tekort betekent dus niet dat er te weinig magnesium in de voeding van het paard zou zitten, maar dat hij gewoon een overschot aan mineralen krijgt. Ook wanneer de calcium/magnesium-verhouding in orde is kan bij een teveel aan mineralen toch een tekort aan magnesium ontstaan! De oplossing is dan niet méér magnesium voeren, maar juist de totale hoeveelheid mineralen reduceren. In principe heeft een paard naast gras,hooi en een goede liksteen geen extra mineralen nodig. Waarom raden jullie dan toch aan om magnesium te gaan toevoegen aan het dieet?
0
0

Hoi Ilona en Frans, Sinds 2 weken ben ik jullie magnesium gaan gebruiken voor mijn oudere merrie die af en aan hoefbevangen wordt door hoogstwaarschijnlijk insulineresistentie (ze zag er altijd uit als een bodybuilder ondanks het feit dat ze niet meer gereden wordt en al jaren op een strikt dieet staat met enkel hooi en enkel in de winter een handvol krachtvoer met zo weinig mogelijk suikers).Half april stond ze weer eens bevangen,kon echt geen stap meer verzetten.Na wat pijnstillers en ontstekingsremmers ging het licht beter...ze kon in de stal weer draaien en ook kleine stapjes op de zachte grond begonnen te lukken,weliswaar heel erg stijf.Na 2 weken heb ik alle andere medicatie achterwege gelaten en ben begonnen met het magnesium : vanaf dag 4 kon ze weer zo goed als normaal stappen, zonder stijfheid. Dag 6 draafde ze weer rond op de paddock! Ook worden de vetophopingen langzaam maar zeker zachter en kleiner...mijn bodybuilderke begint eindelijk een beetje '' weg te smelten'' :-) Heel erg bedankt voor de nuttige info op jullie site, ik kan natuurlijk niet vergelijken..met of zonder magnesium, maar mét doet ze het hartstikke goed! Groetjes, Heidi
0
0

Dat er maar 20% kan worden opgenomen, als dat zo is, is toch niet erg? Daar is de mensheid en zijn de paarden toch miljoenen jaren op ge-evolueerd? Daar zijn de tabellen met de benodigde hoeveelheden toch ook op aangepast? Ik zie het probleem niet, als het niet genoeg is dan geef je meer. Akkoord, het kost wat extra magnesium maar voor het paard maakt het niet uit zolang je het maar niet in oxide, sulfaat of een dergelijke vorm geeft want die vormen zijn schadelijk bij grotere innames.
0
0

Hallo, Toevallig ben ik van de week net naar een lezing geweest over magnesium. Dit was dan wel voor mensen, maar daar kregen we te horen dat je via orale toediening (dus via de mond/opeten) je helaas maar zo'n 20% op kan nemen. Hier schrok ik wel van. Wat jammer dat er dan zoveel verloren gaat. Het is heel erg belangrijk dat we voldoende magnesium binnen krijgen (zowel mens als dier). Nu zijn ze wel aan het onderzoeken hoe je dit beter op kan nemen zoals via in ademing, via injectie of via de huid. Helaas zijn er nog maar weinig onderzoeken met wetenschappelijk bewijs over deze uitkomt. Tot die tijd dus gewoon maar innemen, al gaat er dus helaas heel veel verloren...
0
0