Ik heb ze nog maar juist... we leren mekaar beetje kennen. Alles is wat uitgesteld door die val op de mesthoop en die operatie.
Ik ben nu thuis een kraaltje aan het afzetten met paaltjes en we gaan wat beginnen werken.
Kan goed zijn dat ze dat zo geïnterpreteerd heeft zoals u hierboven beschreef. Moet erbij zeggen, dat ze dat de dag erna gedaan heeft, het was de vorige dag dat ik die lichaamstaal gebruikt heb (ik heb toen ook wat gespeeld met de veulens en daar werd ze ook nogal opgefokt van, misschien ook niet meer doen), dus ze herinnerde zich dat nog ofwel was het toeval.
In ieder geval, ze doet dat niet meer.
Wat ik haar wel geleerd heb ondanks m'n handicap is van stil te staan en niet weg te lopen als ik haar halster wil aandoen. Van zodra ze de halster zag liep ze weg in de paddock. Ik heb ze opgesloten in stal wat ze niet gewoon is. Natuurlijk wil ze graag naar buiten. In 1 dag geleerd dat ze pas buiten mag als ik halster mag omdoen, zelfs met 1 arm. Dat snapt ze heel goed. mag hem nu na twee dagen ook aandoen in de paddock.

Mag ik vragen hoe u dat leert van die afstand?

Cindy Helms schreef :

Ik weet het zelfs nog
Over het algemeen vind ik dat de paarden erg slecht rekening met het zadel en de rijders op hun rug houden. Of mijn paarden zijn bijzonder lomp.
Als ze zelf maar net onder die boom door kunnen (rijder op zijn rug mag de limbodans uitvoeren of zadel blijft aan de zadelknop vastzitten) of nét langs die boom waardoor jouw knie blijft haken. Hoeveel keren ik dát al niet heb meegemaakt.... auwauwauwauw.....

Groet, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 10 februari 2010, 18:45:


Enno is daar de strafste in, maar ook Rock neemt soms tegen mijn hulp in tegen aan een hoger tempo soms een andere beslissing, die achteraf ook beter bleek. Niet zo zeer dat ze dat voor mij doen, maar eerder om zichzelf te beschermen. Ik maak daar op dat moment enkel maar handig gebruik van en straf hen daar dan ook niet voor af, integendeel zelfs want het ben ik die op zo'n moment te traag of verkeerd beslis.
Ik kan me wel voorstellen dat dit niet alle paarden doen.
Ik heb dat bv. met mijn knieën met deze twee paarden nog nooit mee gemaakt. Maar ze zijn beiden natuurlijk een handig zakformaatje groot om de bossen in te gaan

Cindy Helms schreef op woensdag 10 februari 2010, 14:08:


Ok, interessant dit.
Ik heb het even opgezocht. n. femoralis heeft zenuwvezels vanuit de 3 laatste lendenwervels? Dus wat jij hier nu schrijft komt dan wel ongeveer overeen met de regio waar de pony volgens de osteo ook artrose in de rug had.
Nu vraag ik mij af. Als jij het nu hebt over een blokkade, maar wat is dat nu eigenlijk precies?
De osteo had het over artrose in de rug, maar ik veronderstel dat jij het nu eerder over spieren hebt? (Is een 'blokkade' voor een osteo eigenlijk hetzelfde ding als voor een fysio? Ik krijg een beetje een verkeersopstopping/file-idee bij dat woord. En bij artrose in de rug zou ik eerder denken aan een ingestort viaduct ) Maar dan blijf ik mezelf dus afvragen waarom ze dat wel behandelbaar vond en die artrose niet. Lijkt mij dat er toch wel een verband zit tussen die twee?

Ans Jondral schreef op woensdag 10 februari 2010, 20:10:


Ff ter illustratie ivm dat slepen. http://www.youtube.com/watch?v=KCUneZ01Wz0
(Eigenlijk zou ik haar nu nog eens moeten filmen, dan zie je wat ik bedoel.)

Ans Jondral schreef op woensdag 10 februari 2010, 20:10:


een blokkade tussen 2 wervels krijg je als de maximale bewegingshoek overschreden wordt. Dit geeft een reactie (spanning) op de facetgewrichten (gewrichtskapsels tussen opéénvolgende wervels) en geeft pijn, hierop gaan de spieren zich vastzetten en kom je in een viscueze cirkel (simplistisch neergeschreven). Osteopaten gaan de geblokkerde gewrichten terug trachten los te maken. De spieren zouden dan verder zelf moeten ontspannen. Artrose ... zou kunnen ... dat letsel zelf kan je niet wegnemen, de symptomen die ermee gepaard gaan ev. wel. Artrose in de rug zou zich afspelen als een gewrichtsslijtage met ev. nieuwbeenvormingen, spondylose en ankylose (vergroeiingen) tussen 2 of meerdere ruggewervels. Heeft niet met viaducten te maken

Ans Jondral schreef op woensdag 10 februari 2010, 20:22:


waar zijn haar quadriceps??? Niet goed ontwikkeld! teta
Je ziet naast het teensloffen ook duidelijk 'ataxie'.

Cindy Helms schreef op woensdag 10 februari 2010, 20:42:


Mmm, bij wijze van spreken File kan je oplossen, dat viaduct wordt al wat moeilijker

Cindy Helms schreef op woensdag 10 februari 2010, 20:44:


Euh, ik vrees dat er op die hele pony geen spiertje op zit.

Waaraan zie je dat dan precies, die ataxie?
En wat ik mij ook afvraag. Zou er een verband kunnen zijn tussen dracht/bevalling en de manier waarop die pony loopt?

Dat van die maximale bewegingshoek. Daar kan ik mij wel iets bij voorstellen als een paard een ongelukje voor heeft of nogal gek heeft gedaan ofzo. Maar hoe werkt dat dan bijvoorbeeld bij een slecht passend zadel?

Cindy Helms schreef op woensdag 10 februari 2010, 21:05:


Van alleen artrose kan ze zo niet gaan lopen?

Cindy Helms schreef op woensdag 10 februari 2010, 19:29:


Als je ze niet straft, beloon je ze dan?

Ans Jondral schreef op woensdag 10 februari 2010, 22:24:


volgens mij niet. Maar ik heb haar niet onderzocht dus kan ik dat niet met zekerheid zeggen.

Piet schreef op woensdag 10 februari 2010, 23:13:


uiteraard, ik beloon mijn paarden heel veel. Met stem, een aai, een lach of een snoepje. Ze moeten op zulke momenten echt wel weten dat het goed was en dat ik geen wrok koester omdat zij anders deden dan ik in gedachten had. Op die momenten uiteraard.

Erg vergelijkbaar met de manier waarop Indy liep, volgens mijn lekenkennis ataxie. Met therapie is het bij Indy zover verbeterd dat ze mee kon wandelen en op hele goede dagen een klein stapritje. Probleem bij Indy was dat ik haar NIET stil kon zetten ivm haar schouderblessure. De spieren maakten dat haar schouder kon functioneren. Ik probeerde haar zoveel mogelijk aan de praat te houden en ook te rijden indien mogelijk en veilig, dit op advies van verschillende therapeuten. Het was kiezen tussen twee kwaden.
Monique

Monique Meijer schreef op donderdag 11 februari 2010, 9:27:


Ja, moeilijk soms om te weten wat het beste is. Ben je er nu nog achter gekomen wat dat veroorzaakt had bij Indy?

Ik doe eigenlijk niks met die pony. Dat zou ook niet gaan, denk ik.
In de zomer moet ze alleen wel een aantal keren van weide wisselen en daarvoor moet telkens een eindje wandelen. Ik ben eerst nog behoorlijk aan het twijfelen geweest of ik dat wel mocht vragen van haar. (Ik had al scenario's in mijn hoofd van een pony die halverwege tegen de grond ging en niet meer verder kon.) Maar uiteindelijk heb ik dat toch maar gewaagd. En de laatste paar keren voor de winter ging dat wel redelijk goed. In't begin was het op't randje. Enkele straten voor de bestemming begon ze dan tegen mij aan te leunen om zichzelf rechtop te houden en leek ze haar evenwicht te verliezen. Toen heb ik toch wel enkele keren gedacht dat ze neer zou gaan.
Maar gek genoeg is die pony zelf dus bloedfanatiek. Die vind die verplaatsingen geweldig.

Recht staan is nogal wisselend. Enkele weken geleden kon ze echt niet recht. Ze probeerde het enkele keren maar zakte telkens weer in elkaar. Ik heb nog staan trekken en duwen om haar overeind te krijgen maar veel haalt dat niet uit natuurlijk. Toen wist ik het toch ook ff niet meer. Maar plots stond ze dan toch. 2 dagen later huppelde ze weer vrolijk rond en sprong terug vlot recht. Daar valt dus niet echt een lijn op te trekken.