Ik denk dat je beugel een gaatje korter beter is, zodat je beter je been lang kan maken, hak naar beneden.
Je krijgt daardoor gelijk een betere zit (achterop), je hebt meer te vertellen.
Als jouw paardje nu opeens zou stoppen lig je er voor vanaf.
Je eigen houding zowel fysiek als mentaal is erg belangrijk.
Als ik wist dat mijn paard lichamelijk oke was, dan zou ik er gewoon mee aan de gang gaan. Iets wat ze niet leuk of moeilijk vinden, moet je toch door te oefenen zien te verbeteren er vanaf blijven zorg niet dat het beter wordt. Het paard zou dat wel een prima idee vinden
Als ik b.v stelling vraag, wil ik wel dat ze die geven, als ze loslaat/iets meegeeft Dan geef ik ook weer mee. Net als je oefeningen ernaast word het goede beloont.
Daardoor krijg je veel meer controle over je paard zowel lichamelijk als geestelijk.
Dat kan je ook in stilstand oefenen, (of ernaast) in stap en daarna in draf.

Ik ga ook niet galoperen als de draf niet goed is, eerst een meewerkend paard die voorwaarts is /reageert op mijn vraag en daarin los is, dan ga ik naar de galop. En begin vaak daarin weer overnieuw , maar dan heb ik de aansprong in de meeste gevallen goed en rustig .

Ik vind dat je het mooi rustig oppakt maar zou niet van iets wat ze moeilijk vind afblijven maar vragen tot er een reactie komt, zowel naar voren als opzij etc.
Dan pas zou ik naar buiten gaan. Zonder zadel dan moet je wel een braaf paard hebben.
Anita

Ik vind dat je het helemaal niet zo slecht doet hoor.

Waar ik altijd als eerste op let, is de ontspanning - of juist spanning - bij het paard. Verder kijk ik o.a. ook altijd naar het zadel en hoe de ruiter in het zadel zit.

Wat me opviel, was dat je paard 2 x de ontspanning opzocht (hals strekken en snuit naar de grond). En opvallend was dat je dat niet toeliet, dat je haar meteen terugnam door je teugels kort te nemen.
Ik zou zeggen: wees blijj met die stukjes! Laat het toe en moedig het ook aan.

Verder lijkt het alsof je zadel iets te ver naar voren ligt en dus op de schouders drukt. Jij bent geneigd naar voren te vallen, dat kan door het zadel komen (hoeft niet). Vanaf het filmpje is niet te zien dat wanneer je het zadel wat meer naar achteren (en op de juiste plek) legt, of hij dan wel of niet op de lendenen komt te liggen en dus te lang blijkt te zijn voor jouw paard. Hiervoor zou ik echt een deskundige erbij halen.
Dat het paard naar z'n buik trapt (eigenlijk trapt ze dan naar de singel), kan ook een teken zijn dat het zadel haar niet bevalt.

Anita Cats schreef op zondag 14 februari 2010, 11:07:


Hakken naar beneden? Die heb ik lang niet meer gehoord, ik dacht dat het nu : "tenen licht omhoog" was. Werkt veel beter.

Been lang maken, kan ook
Het is net hoe je iets benaderd. Wat is het verschil tussen teen omhoog of hak naar beneden

Ik ben benieuwd naar reacties op dit filmpje:
http://www.youtube.com/watch?v=lD7Wpfqd2Vg

Ik doe dat alles niet zo even na, in die zin vind ik het knap...
Wat ik verder zie is toch vooral een paard dat zeer regelmatig toont dat het niet met plezier doet wat gevraagd wordt.

Wat zien jullie in dit filmpje?

grt,
Karen

stichtingPMP schreef op zondag 14 februari 2010, 10:39:


Hmm, nou dat smalle valt wel mee en ze zit goed genoeg om dit te kunnen.

Ik persoonlijk vind het zelfs super belangrijk om vaak zonder te zadel te rijden, vooral in het begin omdat je dan geen valse houdingen aan kunt nemen door te smokkelen met beugels enzo en je leert heel goed de bewegingen te voelen.

Een goede barebackpad op de rug zorgt voor ontzéttend veel extra stevigheid, zonder kans om te smokkelen.

Opletten dat je niet gaat klemmen, uiteraard, maar als je stevig op een pad zit die wat stroef is en niet glijdt, heb je die behoefte ook niet zo en je krijgt een super goede balans!

Je kunt natuurlijk beginnen door iemand het paard te laten vasthouden aan een longeerlijn.
--
Ilona

Dit vind ik heeeel erg knap,en precies zoals ik het graag zou willen,maar inderdaad,het paard lijkt niet gelukkig.Wel als hij even los en vrij is,maar zodra zij weer met hem werkt lijkt hij knorrig.
Toch wil ik dit wel graag nadoen....maar dan wel goed opletten of mijn paard blij blijft...

Natuurlijk je heb gelijk , het is goed om regelmatig zonder zadel terijden , of om te leren rijden .

Maar bij Kiyasa gezien het filmpje, zou ze in draf moeten, dat is moeilijk zonder te klemmen en als ze dan ook nog gaat draaien .

Karen Koomans schreef op zondag 14 februari 2010, 16:09:


Eender als jij. Ik zie een typerend parelli-paard. Vgl. Blaha & co.
Ik vind http://www.youtube.com/watch?v=sA6z5bNrhAg er vanuit OC oogpunt veel aangenamer uitzien, ondanks dat Miep er zo scheef als een antieke deur op zit.

ik heb het hele filmpje af gekeken met bewondering. dit heb ik nog niet veel mensen zien doen. en het is ook een droom van me om zo samen te kunnen werken met mijn paardje.
Het paard gaf inderdaad hier en daar aan dat hij niet helemaal happy was, of de oefening toch erg moeilijk vond. Maar toch vind ik het een heel knap stukje paardrijden.

Danielle

Karen Koomans schreef op zondag 14 februari 2010, 16:09:


Ik zie een paard dat zich concentreert
Mijn dochter doet vooropleiding dans bij de AHK, theaterschool.
Ik vroeg haar, als jij danst kijk je dan altijd heel blij? Nee, vooral met sprongen kijkt iedereen heel moeilijk, zei ze.
Het is moeilijk om een ontspannen blik te hebben als je een sprong doet, of bij andere inspanningen. Als je dan klaar bent, ben je blij en tevreden. (lachend gezicht)
Als dit paard aanspant, is hij geconcentreerd. Als hij ontspant, likt en smakt hij, zo van: dat was goed..
Ik zie dit paard niet nukkig reageren op zijn mens, in dit filmpje dan.

clarissa ruijgrok schreef op zondag 14 februari 2010, 17:17:


Nou ik zie wat anders hoor, niet door het gezicht, oren naar achter is idd geen goede aanwijzing, maar door de staartzwiepen dat hij alléén maar doet bij bepaalde dingen die hij (blijkbaar) niet leuk vindt...
--
Ilona

Misschien is het 'pushing passenger-ding' iets wat goed is voor jullie om te doen: een leuke oefening van Parelli, waarbij je (gezadeld) op je paard zit: je bent in deze oefening PASSAGIER van je paard: het enige wat jij als ruiter bepaald is het tempo, verder spiegel je je aan je paard:
Het belangrijkste (in mijn ogen) uit deze oefening is de aanzet tot het voorwaarts gaan: vanuit je goeie ontspannen zit (meer op de kontzakken van je spijkerbroek dan jij zit). Vervolgens leg je je handen op de schoft van je paard en zet je daar druk: het leuke is, als je dat thuis probeert op een stoel zul je merken, dat je je kont in het zadel drukt (automatisch) en toch een voorwaartse beweging aangeeft....
Vervolgens richt je al je energie voorwaarts en je richt je tenen wat naar buiten (waardoor je druk geeft met je bovenbenen: atomatisch weer) Niet teveel druk. Deze druk kan je ondersteunen met een klak- of stemgeluid.

oooohhh, ik ben dit nu aan het typen, maar ik vergeet vast vanalles te vertellen over deze oefening... Ben zelf nog niet zolang bezig met Parelli, maar dit lijkt me echt een oefening voor jouw!
En dan vooral dat eerste stukje: ik heb hiermee geleerd om met zulke minimale middelen voorwaarts te gaan....

Het is alleen al leuk om je vriend te vragen paard te spelen (moet toch lukken op valentijnsdag) en laag op zijn rug zelf de ruiter te zijn: Vraag maar eens aan hem wat het doet, als je teveel je been naar achter legt, als je teveeel naar voren zit, etc.
Vervolgens moet je eens proberen hoe jouw lichaam op de zijne (en dus straks je paardje) reageert als je goed op je kontzakken gaat zitten, je handen in zijn nek legt en daar druk geeft om voorwaarts te gaan...... Je voelt dan (zonder de spanning van op je paard) exact wat je doet en met hoe weinig je toch n kan geven!

Wat een verhaal: gewoon eens proberen: ik was zelf zwaar verbaast over hoe goed je zoiets kan aanvoelen en hoeveel te veel je dus snel doet op een paard (vergeet niet dat ze een vlieg voelen op hun huid: daar moet je toch gebruik van kunnen maken!)

Groeten Bianca (dat wordt een zwoele Valentijnsavond vanavond...)

Niet-plezier zie ik niet. Ik denk dat dit paard alles wel geinig vindt. In draf met haar op de rug gaat hij naar mijn zin extreem laag en op de voorhand, alsof haargewicht dat veroorzaakt. In galop en in de piaffe-achtige oefening veel staartgezwiep, een teken van spanning in de rug. Ruggebruik vindt hij duidelijk moeilijk.

e m kraak schreef op zondag 14 februari 2010, 17:08:


Haha.. die miep ben ik dus, ja ik zit scheef als ik op deze manier rijd, maar daar werd al aan gewerkt. Het is wel zo dat ik over het algemeen over pak : Als ik rechtsom rijd cordeo in linker hand, als ik linksom rijd cordeo in rechterhand. Ik kan ook normaal recht zitten
http://www.youtube.com/watch?v=sdXnYlAhQCE
Bij Dragon is dat scheef zitten vooral ontstaan doordat ik op hem zo ontspannen mogelijk moest rijden, bij elke soort van spanning ging hij omhoog, hij heeft ook heel lang gedaan alsof hij nog een bit inhad waar hij tegen vocht terwijl hij niet eens een hoofdstel aanhad.
Helaas ben ik iets te veel gaan inzakken...
Gelukkig zijn we veelzijdig en rijden we veel buiten, we zwemmen graag en oefenen veel vrijheidsdressuur.