Ik wil toch even terug komen op waar ik in deze draad op insprong:

(Citaten van Arabesk)
Nr:274128
Bewering 1 - Een gebit moet elk jaar behandeld worden
Bewering 2 - In gedomesticeerde omstandigheden, zelfs wanneer je ze PN houdt, slijten de snijtanden te weinig in verhouding tot de kiezen. Voor hooi eten gebruiken ze nl hun snijtanden vrijwel niet. Alle druk komt dan op de snijtanden en het kaakgewricht te staan.
Bewering 3 - Een goede gebitsverzorger werkt ook altijd de snijtanden bij
Nr:274133
Bewering 4 - Het aantal kauwbewegingen zal in gedomesticeerde situatie altijd minder zijn dan in verwilderde situaties, waardoor je toch te weinig slijtage hebt

Dit is waar ik fundamenteel mee oneens was.
Voor bewering 2 wil ik degelijk onderzoek zien, ik heb daar intussen wat naar gezocht maar helemaal niets terzake kunnen vinden. Gezien de samenhang qua slijtage tussen incisiven en (pre)molaren waarbij de eerste een aanmerkelijk deel van slijtage opvangen (dus zonder snijtanden of met te korte snijtanden slijten kiezen onnodig veel sneller hetgeen de levensduur bekort) en slijtage vooral en onontkoombaar plaatsvindt vanwege wrijving tussen de elementen (dus niet vanwege de foerage) in een dusdanig regelmatig tempo dat er zelfs een grove leeftijdsschatting op mogelijk is, lijkt mij bewering 2 onwaar.
Bewering 4 is ook iets dat om onderzoek vraagt. Ik kan wel stellen dat mijn eigen lieve huisponies prachtig in het beeld van het aantal kauwbewegingen zoals door Waring wordt opgelepeld (want dat is onderzocht: 1-1.7 per seconde [Okuda et all 1980 Bull. Equine Res. Inst. 17 : 8-20]) vallen. Daarom lijkt mij ook deze bewering onwaar.
Uit bewering 1 en 3 valt te concluderen dat er jaarlijks aan snijtanden geslepen zou moeten worden - dit lijkt mij het slechtst mogelijke advies!

Jaarlijkse "onderhoud" slijperijen lijken mij niet alleen niet nodig maar in de meeste gevallen zelfs contraproductief en schadelijk.
Nmm kun je het best zoveel mogelijk met je tengeltjes van paardengebitten afblijven, tenzij ergens een notoire haak o.i.d. zit die daadwerkelijk hinder en/of schade veroorzaakt. Natuurlijk zijn er meer afwijkingen mogelijk, zoals bij voorbeeld golven bij onevenredige hardheid zoals al besproken, of een afgebroken (of getrokken!) kies waardoor de tegenovergestelde uiteraard ongehinderd door slijtage doorgroeit. (Al de mogelijkheden die al heel lang voor geen enkele discussie zorgen).

De rest was wat mij betreft small talk.

e m kraak schreef op dinsdag 24 januari 2017, 0:19:


precies jouw argumenten zijn waarom ik het anders doe dan dat we het leerden. Zo min mogelijk, of eigenlijk gewoon NIET aan het kauwoppervlak komen. Wel haken verwijderen, maar bij probleem gebitten ontkom je niet aan soms een stukje kauwvlak bijwerken, maar dan wel stapsgewijs waarbij je een half jaar later weer een stukje doet. Niet die idiote ronde dobbelstenen die de veeartsen met specialisatie gebit maken. Om nog maar te zwijgen van de bitseats die ze standaard maken: Je slijpt de eerste kies voor de helft weg zodat het bit beter ligt en het paard lekker in de aanleuning loopt.

ik las dat er bitfitters ontstaan zijn . Weer een groep mensen die geld kunnen verdienen aan paarden, zucht. Welk trensje past het best??? zucht

Inmiddels is de sneer naar PN verwijderd, lijkt me wel zo handig, aangezien de grootste potentiële klanten waarschijnlijk via de PN wereld komen.