e m kraak schreef op zondag 22 januari 2017, 0:27:
> Arabesk schreef op zaterdag 21 januari 2017, 15:07:
>
>> Als je niets aan de snijtanden doet, sluiten de kiezen op den duur niet
> een zaak die eerst al volkomen verprutst is dus... blij dat ik geen paard
> van jou ben als je al een handvol van die kunstemakers aan de bek hebt
> laten prutsen tot je er eens één vond die het weer een beetje
> repareerde. Al die flauwekul kost ze jaren van hun kauwbaar leven.
Moet nou nog serieus ingaan op jouw beledigingen, denk het niet. Je verwacht van een afgestudeerd veearts dat ie weet wat ie doet, maar nee, helaas.
> Dus waarom zou je aan het kauwvlak gaan slijpen?
In principe niet, tenzij het paard een golfgebit heeft en dan nog maar stapsgewijs, want aan gladde kiezen heeft een paard geen drol natuurlijk.
> Het enige dat je kunt doen is 'luchtleggen' (net als bij hoeven) en dat
> vraagt om een soort omgekeerde beschouwing:
> Wanneer er golving c.q. onevenredige/misvormende slijtage optreedt komt
> dat niet door de foerage maar door een, wrsch. genetisch bepaalde,
> onevenredige hardheid van de elementen, m.a.w. de onderkaak-kies slijt de
> bovenkaak-kies sneller dan bedoeld af of omgekeerd.
Wanneer een paard een lullig klein haakje op z'n derde snijtand heeft kan dat uiteindelijk grote gevolgen hebben. Omdat dat stukje tand geen tegenoverliggende tand heeft soms, slijt het niet en wordt het te lang en wordt vervolgens de AP beweging geblokkeerd. Zo'n klein randje kan grote gevolgen hebben.
>> Gebitsverzorgers die niet kijken, geen lamp hebben, heb je niets aan.
>
> Dat is nu weer eens iets dat ik wel met je eens ben.
> Mijn ervaring met paardengebitsverzorgers is 0.0 en dat hoop ik zo te
> houden, want als ik je goed begrijp zijn er ook nogal wat die alleen niet
> kijken maar ook nog eens niet denken.
Dan heb je geluk. Mijn paard had nog nooit een tandarts gezien in z'n jeugd, maar kon op slot niet meer eten. Dan laat je er iemand bijkomen en ben je als onwetende eigenaar overgeleverd aan de goden. Wie is goed en wie niet? Na het overlijden van de enige die aan mijn paarden nog mocht komen ben ik het zelf maar gaan leren. Dat gezeik nooit meer. En weer zag ik dat het werk van een afgestudeerd veearts niet toereikend was geweest. Paarden waren nog in februari gedaan, maar bleven nog achter op gewicht, haken en ramps en snijtanden te lang. Paarden behandeld en nu zijn ze wel op gewicht.
Warboel
