janna schreef op maandag, 27 juni 2005, 7:59:


Niemand geeft echt een inhoudelijk advies omdat ik denk dat dit gewoon lastig is adhv die beschrijving. Want het klinkt gewoon als toonlanden, en ja dat is schadelijk. Maar je zegt dat het paard eerder ook al op de toon landde dus is het raar dat dit gekke knikken nu pas aanwezig is.

Wat mogelijk is, is dat je het nu pas zíet. Het gebeurt zo vaak dat als mensen langer en langer met de hoeven bezig zijn, ze steeds meer dingen in de hoeven en benen en bewegingen van de paarden zien. Het is dan heel gek voor je gevoel dat je dat nou vroeger nooit zag, maar het is iets wat heel normaal is omdat je er nou eenmaal veel meer mee bezig bent.

Over het wel of niet met bekappen ervoor kunnen zorgen dat het paard op de hiel landt: Ja, dat is mogelijk. Op pag 70 t/m 73, en pag 100/101 staat alles uitgelegd over het toon en hiellanden en wat je er aan kunt doen.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

janna schreef op maandag, 27 juni 2005, 14:28:


Dat knikken (als het is wat bij toonlanden hoort) is zeker schadelijk. Je hoeft echter niet bang te zijn dat het snel tot hko.htm">hoefkatrolontsteking zal leiden, dat duurt wel een tijdje. Natuurlijk moet het niet zo blijven, want uiteindelijk krijg je dus wél problemen.

Het "overstrekken" is echter niet het probleem, een pees is vreselijk sterk. Maar het is wel de kortstondige "ruk" aan die pees die een probleem is, staat ook in het boek.

Jouw paard moet goed leren lopen, en een goede bekapping helpt daarbij. De hielen moeten niet snel naar beneden zijn gezet, het is beter om dat rustig te doen. De steunsels moeten de grond niet raken en de toon moet goed afgerond zijn. Misschien kun je eens een foto van de onderzijde en 1 van de zijkant (met cam op de grond) plaatsen?

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 16:28:


Zolang het niet op op een stuk zit wat de hoogte van de hoefwand aangeeft is het sowieso niet erg dat het er zit. Als het té veel is, kan het t hoefmechanisme wel; verminderen maar dat is nu niet zo. Het komt allemaal vanzelf, en hoe vaker je over grind en dergelijke loopt, hoe eerder de zool mooi wordt. De hoeven zien er hartstikke goed bekapt uit! (best leuk om dat te zien nav de cursus trea, complimenten)

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Wil schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 16:48:


Oh Wil, wat balen! Het is héél belangrijk dat je hem zoveel mogelijk afraspt afrondt. Misschien kun je een paar foto's plaatsen om te laten zien hoe het er nu uit ziet? Als je te weinig raspt aan de toon dan geneest het trager omdat de hoefwand + witte lijn steeds weer opnieuw opgetild worden.


Tsja, gaat helaas samen die holle hoefwand en een platte zool. Het hoefbeen hoort nou eenmaal aan de hoefwand te hangen door de witte lijn en als die elastisch wordt... dan wordt de zool geplet door het gewicht van het paard en zie je dus een platte zool. Dat is pijnlijk, maar als alles goed gaat, je regelmatig bekapt en hem niet op verkeerde voeding zet (ik weet t, érg lastig met dat gras) dan komt het goed. Maar ja, het kost wel wéér tijd...

Als je het echt goed veilig wilt doen, de kans op bevangenheid zo klein mogelijk wilt maken, dan zet je hem deels op zand en deels op steen, en voer je stengelig hooi wat 's ochtends vroeg is gemaaid (minste kans op fructaan), en zet je hem niet meer op gras. Maar ok, dit is niet echt leuk omdat paarden nou eenmaal zo graag grazen... Aan de andere kant is dít ook niet leuk, die pijn.

Nou sterkte ermee in ieder geval.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Wil schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 21:19:


Tiss een beetje rot, maar fructaan zit het meest in de stengel, wortel (maar volgens mij ook in de bloem). Het hele korte gras bewaart veel in de stengel en wortel en het fructaan wordt pas weer een volwaardig koolhydraat als het gras ca 7 cm hoog is. Raaigras bevat het meeste fructaan, en er zijn meer soorten die veel fructaan kunnen bevatten, en er zijn grassoorten die juist erg weinig kunnen bevatten. Maar goed, je zal niet zomaar de weide in kunnen zaaien. Toch is het goed dat het bekend wordt want als iemand een weide in wil zaaien en diegene toevallig een paard of pony heeft die snel hoefbevangen is, dan is het verstandig om alleen de soorten te nemen die nooit een hoge dosis fructaan kunnen bevatten.


Lucerne staat expliciet genoemd als ongunstig voor de witte lijn door Jackson in zijn boekje over hoefbevangenheid. Maar daar hebben we het hier al wel eens over gehad en het kan zijn dat het er zo in staat als zijnde slecht omdat ze het daar in Amerika, als ze het voeren, veel voeren. Ik snap wel dat je het voert als tegenwicht voor de granen (haver neem ik aan?), maar een handje haver heeft geen tegenwicht nodig. Als je redelijk veel bijvoert moet je er wel op letten. Anyway, een handje lucerne lijkt mij nou ook weer niet zo erg eigenlijk, maar je weet maar nooit.


Prachtig geregeld!


Ja, het moet volgens zeggen 6 weken oud zijn om planten zoals boterbloem te laten ontgiften. Eerlijk gezegd weet ik daar verder niets van af van het hoe en waarom.


Half mei licht bevangen geraakt dus. Camee is 8 mei geboren en ik weet dat het toen vreselijk koud was met veel regen en daarna is het weer beter geworden, veel zon maar nog niet zo warm. Dus zon en geen hoge temperaturen: goed voor veel fructaan....


Pfieuw... Nou dan mag hij je op je knieen danken dat die ijzers eraf zijn want zelf met die ijzers had hij het dan niet lang meer gered. ("zelfs" omdat ijzers de pijn heel lang verdoezelen)


Nou maar liever stal dan bevangen... Paddock misschien een optie?


's ochtends vroeg als de zon nog niet veel heeft geschenen, en op bewolkte dagen, als het niet te koud is geweest. En als het gewoon mooi weer is, warm, zon, en het gras voedingsstoffen (bemesting) heeft om te kunnen groeien.


Ja maar een paard wat er gevoelig voor is heeft het zo weer als je de voeding niet verandert. Liever iets vaker zielig op de paddock met hooi als het "gevaarlijk" weer is dan dit.


Geduld zul je moeten hebben, jeetje mina dat is geen beste start zeg, bolle zolen en al vanaf zo jong op ijzers. Ik wens je er heel veel sterkte mee, want het proces zal nog wel even op zich laten wachten. Pas trouwens in het najaar óók op, want dan is het weer net zo gevaarlijk als in het voorjaar, met wat koudere dagen en nachten met zon (op die dagen dan )

Hooi behoudt het fructaangehalte ook, dus als het op een fructaanrijk-tijdstip is gemaaid dan is het fructaanrijk hooi.

Alstjeblieft, geef hem hooi en geen gras als het gras gevaarlijk is. En kijk eens of je voor een harde ondergrond kunt zorgen waar hij overheen moet lopen om van zijn eten naar drinken te gaan bv. Hoe meer je hem kunt stimuleren hoe sneller hij zijn eigen hoeven weer gezond maakt.

Het komt wel goed hoor, Wil, daar ben ik van overtuigd maar bij een paard met zo'n voorgeschiedenis kost het tijd, geduld en moeite.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Wendy-hb schreef op donderdag, 30 juni 2005, 21:20:

Nou ik zie het heel simpel. Als het paard al zonder ijzers loopt dan kan het net zo goed natuurlijk bekapt worden want dat is nog altijd beter dan op een lange hoefwand. Omstandigheden niet optimaal, dat is dan jammer maar in dit geval geen ramp. Dus wel natuurlijk bekappen ondanks de niet ideale omstangheden. In die tijd trouwens zoveel mogelijk de eigenaar stimuleren het paard buiten te zetten (en dat kun je niet doen als je hem/haar direct als klant afwijst!)

En van paarden die op ijzers staan maar verder niet zo'n probleem zullen hebben met de overgangsperiode,wil ik de ijzers er wel afhalen omdat ik weet dat ze geen hoeven hebben die lange tijd nodig hebben om te herstellen (mooie witte lijn, goede zool en straal), erge gevoeligheid zal dus niet het geval zijn. Zo'n geval dus hetzelfde als boven.

Staat het paard op ijzers omdat het een of ander probleem heeft en een hele slechte witte lijn en een platte zool heeft (zodat je al weet dat het vreselijk gevoelig wordt zonder ijzers), dan zeg ik "NEE" dank je, die ijzers haal ik er niet af. Die hoeven wórden niet gezond als een paard 24 uur per dag (of iig heel lang) op stal staat en al die tijd dat het daar staat heeft het vreselijke pijn in zijn voeten omdat hij weer gevoel heeft doordat die ijzers eraf zijn. Het paard is er mi dus ook niet echt mee geholpen want die overgangsperiode moet je gewoon zo kort mogelijk maken, en niet (onbedoeld) rekken door de omstandigheden zo slecht te houden.

Netto weet ik wel dat de hoeven nóg slechter worden als die ijzers er onder blijven dan wanneer ze eraf gaan, maar ja, genezen kan niet en gevoel komt dan wel. En dan uiteraard de schuld krijgen dat "we paarden gevoelig maken" nou dank je de koekoek, dan maar ongevoelig door ijzers. De eigenaren moeten er gewoon écht van overtuigd zijn in zo'n situatie, anders kunnen ze het niet aan en gaan de ijzers er toch weer onder. Neem Wil of Isabel, als ze niet overtuigd zouden zijn geweest dan zouden ze er al lang mee gestopt zijn en er gewoon heel veilig weer een ijzer"tje" onder geslagen hebben. Bij het overtuigd zijn hoort het zorgen voor een goede plek. Er zijn veel mensen die eerst geen goede plek kunnen vinden maar later (na de cursus) horen we heel vaak dat het tóch gelukt is (en dat vinden wij dus echt geweldig om te horen!)

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Piet schreef op maandag, 4 juli 2005, 11:42:



Die hoefwand steekt niet uit, het is goed zo alleen de toon slijt wat teveel zoals Ingrid ook zegt. Je ziet aan de achterzijde van de hoef toch een klein beetje slijtage op de zool, dus dat raakt de grond nét, en zo hoort het. De straal doet ook keurig mee, ik vind het er super uitzien Ingrid, mijn complimenten!! Perfect hoor, en dat voor zo'n ex-bevangen paardje met ramphoeven.

Als ik jou was zou ik Isa gewoon wat vaker trainen met blote voeten op het harde, en de hoeven pas beschermen als ze echt teveel slijten. Je kweekt dan prachtige harde zolen, met een mooie zoolcallousing en dat is keihard en slijtvast.

Tijdelijk hoefschoenen of een plaatselijke bescherming met vettec, of hoofarmor om te voorkomen dat ze te veel afslijten in combinatie met een training op blote voeten is mi ideaal.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

perdida schreef op maandag, 4 juli 2005, 19:38:


Ingrid kan vast nog wel een foto van isa's hoefje van in het begin plaatsen. Dat was echt een ellende hoor. Hoefbevangen en vreselijk bekapt. Jouw ramses gaat het ook redden (als je zorgt voor goede voeding, véél beweging, en een natuurlijke bekapping die steeds goed bijgewerkt wordt )

Succes,

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Diestelmans Liesbet schreef op dinsdag, 5 juli 2005, 14:30:


Zeg eens tegen die man dat hij een stukje met blote voeten over het asfalt moet rennen. Dat kan hij zonder enig probleem qua slijtage, de vellen zullen er niet bij hangen. Vervolgens pak je zijn poot en begin je die over het (ruwe!) asfalt heen en weer te schuren. Hahaha daar kan hij níet tegen, wedden? Onzinnige manier om iets te laten zien dus, het klopt niet. Waar het mis gaat is dat ze denken dat een paard over het asfalt glijdt met zijn hoeven, maar dat is niet zo. Als een paard gewend is om op blote voeten over asfalt te lopen, zetten ze hun hoeven precies op het goede moment neer (er is een moment waarop de hoef en de grond ten opzichte van elkaar gelijk zijn). De hoef glijdt niet, en schuurt niet. Mensen kunnen dat ook perfect, getuige het met blote voeten over asfalt rennen.

Heel veel mensen laten ons ook weten dat hun paard zo anders is gaan lopen zonder de ijzers, precies wat we ze van te voren vertellen.


NIET dus!! Wonderlijk he, dat een hoefijzer zo snel slijt en dat de hoeven er zoveel beter tegen kunnen? De reden hiervoor is weer dezelfde: de manier van lopen. Als je wel eens op ijs hebt gelopen in de winter, dan heb je ervaren dat je daar anders op loopt dan op iets wat stroef is. Je maakt meer schaatsbewegingen, glijdt een stukje door met je voeten bij ieder pas, dit is stabieler op een gladde ondergrond. Paarden doen dit ook als ze op hoefijzers lopen, dat is ook de reden waarom mensen denken dat een paard door moet glijden als hij loopt (dat hóórt toch zo, dat doen alle paarden... ja, als je kijkt naar beslagen paarden en dat als norm neemt, dan klopt dat...). Affin, de manier van lopen is mi verantwoordelijk voor de hoeveelheid slijtage aan het ijzer. Dus weer een denkfout, dit is niet te vergelijken.


Nou gewoon NIET. Komt door het hoefmechanisme en een goed model hoef waardoor het er keurig uit wordt gewerkt bij iedere stap. Ik heb ook wel eens een steentje bij bala in de straal, dat hoor je een paar passen en dan is het weg, omdat de hoef zo beweegt dat het eruit wordt gewerkt en het paard hoort ook niet van die hele diepe nauwe straalgroeven te hebben (daar zal het vast in blijven zitten). In de witte lijn is het ook niet meer als de hoeven echt goed zijn..


Zal best, en zo zijn er vast talloze menners die dat hebben gehad mét ijzers maar dat valt niet op want daar wordt niet op gelet.


Hahaha, wat een onzin. Maar de straal moet wel goed meedoen, dat prachtige "leren" lapje is perféct om op vlakke gladde ondergrond een super grip te geven.


Dat argument moet verder worden uitgebreid, hier kan ik niks mee. Moet je weten hoe wat waarom en op welke manier ze het hebben geprobeerd.


O ja, dat kan inderdaad. Maar daar zijn oplossingen voor. Nieuwe schoenen geven ook pijnlijke plekken. Koop goede hoefschoenen die goed passen, en rijd ze goed in. Kweek een dikkere huid op de hoefballen en het gaat prima, eventueel sokjes of tape gebruiken.



Tsss, irritant hoor tegenover zulke natte apen.


Mooi zo, ik hoop dat hij genoeg geduld heeft.


Dan schaar je hem toch direct in in het hokje "vastgeroeste natte aap" he? Wat een sukkel zeg, hahaha hij zou het nieuwe artikel over de vooruitgang eens moeten lezen


Het is niet leuk nee, en discussie heeft zo weinig zin omdat mensen meestal gewoon niet kunnen discussiëren, ze hebben argumenten die niet kloppen en luisteren niet.

Toch is er zóveel gaande joh, we zien echt de paardenwereld veranderen. Een jaar geleden was het allemaal nog zo pril en nu krijgen we vaak mensen over de vloer met de cursus die "bekennen" dat ze die persoon 'huppeldepup' op de stal vorig jaar keihard uitgelachen hebben toen ze de voergewoonte van het paard drastisch ging veranderen, de ijzers eraf liet halen en zélf ging bekappen. Na een poos zagen ze dat het paard het ei-gen-lijk wel veel beter ging doen, het leek te werken en toen kregen ze toch belangstelling en nu.... zijn ze ZELF de hoefsmid aan het bellen om de ijzers eraf te halen, is biks geschrapt van het menu en raspen ze de hoeven zelf bij Het komt wel.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Wendy-hb schreef op dinsdag, 5 juli 2005, 17:59:


Het zou het mooiste zijn als de pony over een dag of 4 weer bekapt zou worden, echt heel nuttig in zo'n geval, 4 weken is te lang. Die rode lijnen bij de witte lijn daar hoef je je zo te zien niet druk om te maken, dat zijn zoals ik het nu kan beoordelen gewoon oude kneuzingen die uitgroeien. Die kneuzingen zijn erg normaal bij hoeven die dragende steunsels hebben.

De hoefwand lijkt nog niet op zoolniveau, en die steunsels zijn niet bepaald bevordelijk voor een goed hoefmechanisme en dat is juist zo belangrijk.

Het lijkt me nuttig om rontgenfoto's te maken om te zien hoe en waar het hoefbeen zich precies bevindt. En vervolgens zou ik iedere paar dagen die hoeven bekappen, vooral de hielen en steunsels en de afronding in de toon voor het gemakkelijke afwikkelen en een beter herstel.

Als je een rontgenfoto maakt, kijk dan eens of je een metalen ketting op de toon van de grond naar de kroonrand kan plakken, dit is erg prettig bij de beoordeling. En het is ook erg fijn als er een metalen bolletje oid bij de punt van de straal wordt bevestigd. Je kunt dan veel beter zien waar het hoefbeen zit.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Het ligt niet aan het bit, het ligt eraan dat je bang bent en dat voelt je paard. Je bent wel heel erg dapper dat je hier op het forum zégt dat je bang bent! En geen leider etc etc. Ik denk dat je daar wel gelijk in hebt als ik zo zie hoe je schrijft over de dingen die gebeuren, de angsten die je hebt.

Jouw paard doet zo omdat jij denkt dat hij zo zal doen, het is een vicieuze cirkel die steeds erger wordt.

Misschien moet je je paard inderdaad verkopen, is dat beter voor iedereen. Op dit moment kun je hem niet met goed fatsoen aan iemand verkopen tenzij diegene het juist een uitdaging vindt, maar jij zult zeker willen weten of het goed komt met hem.

Ik zou kijken of je iemand kunt vinden die jouw paard in training wil nemen. Vervolgens gaat die persoon er een tijd mee aan de slag (alsjeblieft, neem iemand die paarden begrijpt en ze niet gewoon de mond snoert). Na verloop van tijd bekijk je hoe het gaat met je paard en die persoon. Is hij weer een normaal paard waarmee je zonder bit kunt wandelen en rijden en zijn trekkers niet zo'n big deal meer? Ga dan kijken of er iemand is die jóu les kan geven, het mooiste zou zijn op een ander paard dan Morrie. Er zijn heel veel kleine "truucjes" die ervoor zorgen dat je heel erg in waarde stijgt bij je paard. Als je dat leert op een ander paard en vervolgens met Morrie aan de slag gaat, heb je al heel snel iets gewonnen bij hem. Blijf wel les houden, en maak hele kleine stapjes en let er heel goed op dat je niet in oude gewoonten terugvalt.

Het kan alleen lukken als je ondertussen ook iets aan je angsten doet, want als je bang bent/blijft dan kun je van te voren al voorspellen dat het niet zal werken.

Al met al acht ik de kans wel klein, maar niet onmogelijk. Wat je sowieso gewonnen hebt als je Morrie door een goed iemand laat trainen, is dat hij als "normaal" paard verkocht kan worden, zij het aan iemand die een redelijke natuurlijke leider is. Morrie is daar in ieder geval wel mee geholpen. Bij verkoop zou ik (eigenlijk bij ieder paard!) die persoon en Morrie samen willen zien, ze dingen samen laten doen zodat je kunt zíen hoe paard/mens samen zijn. Ik vind het stom om zomaar een paard te kopen en zomaar een paard te verkopen, zeker als je weet dat een paard heel gevoelig is voor de invloed van de ruiter (hoe gevoelig een paard daarvoor is, verschilt enorm per paard, dus... wellicht is er voor jou ook nog een prima paard te vinden!!!!)

Heel veel sterkte ermee, ik vind het dapper dat je dit zo allemaal op het forum gooit.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Nick Altena schreef op woensdag, 13 juli 2005, 23:48:


Verschil zit hem in het type paard. Niet bij ieder paard werkt het om gewoon lief en aardig te zijn en hem of haar van lieve woordjes, een krabbel en een snoepje te voorzien.

Met sommige paarden heb je gewoon wél savvy nodig, een goede, positieve uitstraling zonder angst maar ook zonder intimidatie, gewoon een natuurlijke leider.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

trea hoex schreef op donderdag, 14 juli 2005, 1:25:


Ja, het kan goed zijn dat dit teveel is. Wat je ook kunt doen is de hoefwand (tijdelijk) wat minder inkorten zodat de straal niet in zijn eentje zoveel druk krijgt maar je er toch niet in hoeft te snijden. Als je de wand wat langer laat en wel lekker veel gaat rijden, dan worden die stralen vanzelf heel mooie stevige lappen leer, ze zullen gewend raken aan het "meedoen" in de hoef en vanzelf platter worden zodat je de hoefwand ook weer verder in kunt korten. Voor haar speciaal is een groot stuk kapot puin, grind etc extra goed omdat dit de straal heel goed stimuleert, ze dagelijks hierop hun hooi te voeren, of over te laten lopen als ze richting hun water oid moeten lopen, zou ideaal zijn.

Als ik je vijlwerk zie, dan zie ik sowieso al dat er iets van de zool is meegepikt her en der. Geen schokkende hoeveelheden, maar ik haar geval zou het nu juist beter even andersom kunnen zijn.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Morrie schreef eerder:

Morrie schreef op donderdag, 14 juli 2005, 8:43:

Morrie schreef op donderdag, 14 juli 2005, 8:54:

Nou in ieder geval klopt het dus niet dat hij zo'n angst heeft voor trekkers. Je zei altijd dat de ex-eigenaren vertelden dat hij nooit over zijn agst heen zou komen maar zo te horen is het dus heel lang heel goed gegaan!

Dit soort acties van een paard komen meestal door een ongelukkige samenvoeging van gebeurtenissen. Op de een of andere manier heb je je destijds zeker genoeg gevoeld om buiten te rijden en langs trekkers te gaan, maar kwam er een moment waarop je bang werd. Misschien omdat Morrie ineens bang leek voor die trekker terwijl hij misschien alleen maar bang was voor iets héél anders. Jij dacht, o nee hij heeft het weer, die angst voor trekkers net zoals ze me toen verteld hebben en Morrie was zich toen nog nergens van bewust maar voelde de keer erop dat je bang was voor de trekker, en de keer erop weer en weer en weer en toen was het cirkeltje rond.

Als ik het zo lees is het in ieder geval beslist geen geflipt gek paard, maar moeten jullie samen gewoon weer aan de vertrouwensband werken. Ik zou het dus gewoon aan iemand anders overdragen voor een tijdje (let wel op de veiligheid van die persoon en Morrie) en zelf met een ander paard les nemen om je vertrouwen in savvy te (her)winnen. Zoals Pien het ook al omschreef dus (en ik daarvoor ook al, maar Pien heeft het mooier verwoord)

Ilona
--
let's keep on moving naturally!