joop schreef op zaterdag, 1 oktober 2005, 12:59:


even overgegeveld van PN :
in antwoord op Kristel

ik doe het net zo,
maar als je te weinig ervaring hebt met bekappen
doe je dit beter niet,
vooral aan de punt van de straal
moet je oppassen, daar is de zool dunst.
Maar het verbetert en versnelt inderdaad
de hoefelasticiteit.
De kursus NB is bedoeld voor leken
en om je hoeven zelf bij te houden
niet om zelf rekonstruktief te werk te gaan.
Laat je op dat vlak best begeleiden !
Peter

voor de rest, inderdaad hoe minder ingrijpend hoe beter,
maar toch als je het snijden in de zool (eerder schaven) juist doet,
is het niet ingrijpender dan nodig,
mijn paarden hebben er nog nooit gevoelig door gelopen.

joop schreef op zaterdag, 1 oktober 2005, 14:22:


zo ?
ramey heeft het bij zoolsnijden ook enkel over DIEPE zijdelingse groeven,
voor de duidelijkheid : ik snijd NIET bij alle paarden in de zool,
maar ik heb er enkele waarvan de zool zo snel doorgroeit dat je
voor je het weet en bij wijze van spreken, konservenblikjesvoeten zou krijgen.
wel, die verdragen wel een zijdelings bijschaven van de groeve,
waardoor de totale hoef soepeler open en dicht gaat.
(zie arabieren dravers, andalusiers enzo)
zie ook het tekeningetje van ramey met de diepe groeve en de dikke zool.
Peter

Marleen den Arend schreef op zaterdag, 1 oktober 2005, 20:43:


- maar vergeet ook niet de russian-link voor appaloosas alover de beringstraat
-vergeet ook niet dat QH en apps amper iets met elkaar te maken hebben : een QH is een sprinttype, explosief met amper uithouding (een kwartmijl en niet meer), een ap is een endurance-type : try it out !
- vergeet ook niet dat behalve die handvol anda's in den beginne er nog massas andere paarden van oude naar nieuwe wereld zijn verhuisd en daar opgegaan zijn in de 'mustangblend'
dus als twee druppels water ? forget it !
- de nezperces zijn niet de oorspronkelijke fokkers van de ap's wel de cayuse, umatilla en aanverwante stammen (waaronder de nez-perces, geschiedsvervalsing hé, het blijft maar duren én met alle respekt voor chief Joe en de NP). Gezien hun geografische ligging in het noordwesten van de VS (Oregon/Idaho) is het , gezien de doorstroming van paarden vanuit middenamerika over enkele eeuwen slechts, weinig plausibel dat nog veel anda-invloed te merken is in aps, gezien zowel van oost als van west er bij het ontstaan van de aps een veel grotere toevloed was van andere paarden-types.
- de nez-perces hebben het licht weergezien en kruisen hun restanten aps nu met akhal-téké ipv dikke korte QH met hun bek tegen de grond....

allemaal even grappig !
Peter

Huertecilla schreef op zaterdag, 1 oktober 2005, 22:13:


lees je pelsjager-geschiedenis er maar op na : dan liggen siberie-bering-alaska-canada-oregon in een mooie ruime boog. Er waren toen immers avonturiers die zich wat verder waagden dan de as NL-E.

don't be so hardboiled, tussen 1492 en 1900 verwilderde er wel wat meer dan enkel anda's

Of de huídige appaoolsa ites met dat

maar daarom hoef je nog Kiger- en Priormustangs niet te extrapoleren naar de ganse troep....


OK, stoof ze !

sorry frans maar hier struikel je over je eigen redenering,
als ik nog ns op een fiets zit, met of zonder teugels,
en ik ruk hard aan dat stuur, dan gaat mn neuswiel van de grond
omdat de elementaire fysika het raakpunt van het achterwiel met de grond
gebruikt als scharnierpunt bij het overbrengen van de inwerkende 'rukkracht'
en er zo net als bij ons aller libra weer maar eens een hefboomwerking optreedt.
gebruik je ditzelfde krachtendiagram bij je paard dan geef je vanuit het bit
langs je armen-schouders-ruggengraat-zitbeenknobbels die inwerkende kracht door aan de rug-bekken-achterbenen van je paard,
waarbij de acherhoeven de funktie van raakpunt-scharnier-kantelpunt
aannemen van je fietsachterwiel....
Qua krachtenverdeling en verspreiding niet echt evident en zuiver
maar toch ! het is er.....

Peter

Frans Veldman schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 21:58:



in natuurkunde zijn beweging en gewicht niet hetzelfde frans,
lijkt mij dat jij nog niet echt een paard licht hebt voelen worden
in je handen, of het nu met of zonder bit is
en zonder hier een dressuur pleidooi te willen houden.
Het is het overbrengen van voorhandgewicht naar achterhand
waardoor het paard soepeler kan bewegen in de voorhand
en alles wat je aan je paard vraagt simpeler wordt....
Peter

epona schreef op vrijdag, 7 oktober 2005, 1:00:


dit is larie Ina, neem je fysikaboeken
en ga maar naast frans zitten

Spirithorses schreef op vrijdag, 7 oktober 2005, 9:14:


tuurlijk want Frans is zn fysika
herin aan 't studeren

Sabrina Wuyts schreef op vrijdag 7 oktober 2005, 14:27:


in zacht zand of op een dikke laag stro,
doe halster aan (aan je paard !) en ga links van je paard staan
doe het halstertouw rechts van de paardenhals en over de schoft
neem het touw over de paardenschoft zo ver mogelijk naar voor vast
buk je voor je zover dat nog kan en vraag de linkervoet
neem die vast en hou die vast
haal nu via het touw het paardenhoofd naar rechts
dus van je af,
duw met je rechterelleboog tegen de schoft van het paard
en begeleid hem/haar bij het doorzakken
als je paard je vertrouwt rolt ie neer op zn linkerschouder....
andersom kan ook, doe dan alles net omgekeerd
eens dat onder de knie
leer je het je paard te doen op een kommando
bv "lig" of "af" of "maandagavond"

sukses en lol,
peter

(bij het terug rechtkomen kan je je paard tegenhouden,
laten zitten, eropstappen enzovoort )