trea hoex schreef op dinsdag 11 oktober 2005, 7:03:


Daar heb je maar deels gelijk in, ze worden nu gegeven in Nederland, maar er zijn er geweest in Belgie . Ik ken ook mensen die hem hebben gevolgd in Engeland, Duitsland
De cursus zelf bestaat dus al vele jaren.

Karin

Frans Veldman schreef op woensdag 12 oktober 2005, 11:38:


Je hebt, als ik je goed begrijp, niet helemaal gelijk Frans. Elk haarvatnet in het lichaam voert lokaal afvalstoffen af. Wat aan afvalstoffen is gemaakt in de hoef moet eruit en wat lokaal is opgehoopt (bv bacterien, toxines) moet eruit (en in een "doos" als een hoef is er niet zoveel op te hopen en geeft sneller problemen). Op elke plek waar verminderde doorbloeding is gaan afvalstoffen zich ophopen (zo ontstaat bv hoefbevangenheid immers)
Weinig beweging geeft hetzelfde effect.
Ik kan me zo voorstellen Petra, dat dit in het geval van jouw paard een rol speelt, ze beweegt minder nu ze geblesseerd is, haar hoeven zijn ook nog niet optimaal (in elk geval haar zwakke punt)

Karin

jan seykens schreef op donderdag 13 oktober 2005, 10:43:


Da's overigens niet alleen volgens dr Strasser zo, zo zitten we allemaal in elkaar, da's gewoon een kwestie van anatomie....

Karin

jan seykens schreef op donderdag 13 oktober 2005, 10:43:


Da's overigens niet alleen volgens dr Strasser zo, zo zitten we allemaal in elkaar, da's gewoon een kwestie van anatomie....

Karin

Wil schreef op woensdag 19 oktober 2005, 16:47:


Mijn paarden worden sinds 5 jaar niet meer geent.
De laatste keer dat ze geent zijn wilde ik alleen tetanus, die had de veearts niet (ik was maar weer een vreemde vogel..), dus kregen ze de combi. Maar onze oude Arro wilde hij niet eens meer enten, te groot risico voor zo'n oudje met oa een slecht hart , dus ja, het is zeker een belasting.
Over tetanus is men het nog niet met elkaar eens, na de veulenentingen wordt er om de 3, 5 en 10 jaar genoemd.
Ik hou het liever aan de veilige kant, paarden lopen best risico en ik hou 5 jaar aan (tenzij er grote wonden komen). Behalve voor Arro dan, die heeft 23 jaar jaarlijks entingen gehad (hij is nu 28), dus zal wel vol antistoffen zitten.

Overigens helpt jaarlijks tegen influenza enten ook niet, de enting beschermd maar 8 maanden (en dan ook alleen nog maar als het om dezelfde griep gaat...).

Karin

Hoefsmid Rik schreef op woensdag 26 oktober 2005, 22:18:


Nee, nee, nee.....Niets klinieken, niets verwijderen, maar de oorzaak!! van de hoornzuil aanpakken (=afknelling circumflex) Scheuren hebben een oorzaak, maar een hoornzuil ook...
Zie eerdere berichten hierover.

Ingrid, je hebt deze vraag al eerder gesteld en daar ook antwoord op gekregen van verschillende mensen, je bent nu maar 5- 6 weken verder, heb geduld!! en denk niet eens aan ijzers!

Karin

J. Pelgrim schreef op woensdag 26 oktober 2005, 23:34:


Tja,sorry hoor, maar dit bedoelde ik in de eerdere discussie hierover ook , woorden als, waarschijnlijker dat, een of andere overprikkeling, spontaan ontstaan???
Dat is geen info, da's raden naar...

Karin

Piet schreef op donderdag 27 oktober 2005, 10:02:


Ik ben het met Piet eens. In zachte bodem als zand kan het hoefbeen niet grondparallel staan, de tip van het hoefbeen wordt belast en doorbloeding juist belemmerd, da's allemaal wat je niet wil (en het paard ook niet anders ging ie niet op zijn hielen staan, maar voorover hangen).
Het verhaal van tegendruk aan het hoefbeen gaat er bij mij echt niet in, waar haal je die tegendruk vandaan dan? Het hoefbeen is het laatste stukje steunapparaat, daar rust een heel paard op en die kilo's wegen echt niet op tegen een beetje druk aan de andere kant van een hoefbeen.Daarmee kun je toch een hoefbeen niet ondersteunen? Je ondersteunt iets pas wanneer het staat zoals het bedoelt is te staan... grondparallel...
Bovendien "kantelt" het hoefbeen door het loslaten van structuren, als er binnenin geen structuur is om het hoefbeen vast of in de schoen te houden krijg je met het aanpassen van de ondergrond echt niet plots die structuur weer terug die het hoefbeen op zijn plek moet houden.

Karin

Isapaardje schreef op donderdag 27 oktober 2005, 14:55:


Wat ik zou adviseren is hetzelfde als Piet al geschreven heeft (ik was het immers met hem eens) dat wat je paard aankan, het liefst zo hard mogelijk. Maar geen zand. Beweegt ie echt niet en is de toon wel ingekort om het afrollen minder pijnlijk te maken, dan moet je hem maar een reden geven toch zo nu en dan te bewegen...zachte heelmeesters kunnen soms stinkende wonden maken.... Overigens liep onze Missy toen ze bevangen was het best in de wei en niet in zand. En zet mijn paarden in een zandbak en ze hebben veel te weinig constante beweging, ze hebben daar geen enkele reden toe...
Dat niet ieder bevangen paard een bevangen stand aanneemt is mij wel duidelijk, onder bevangenheid is heel veel te verstaan en ik denk dat veel mensen niet eens weten dat hun paard bevangen is. Maar dat ze niet de bevangen stand aannemen is nog geen argument om argumenten als de stand van het hoefbeen en de slechtere doorbloeding te laten voor wat ze zijn...
Stevigheid aan een hoef?? Daar geloof ik net zo min in als in het tegendruk verhaal. Er is niets van buitenaf dat een hoef stevigheid kan geven, dat kan alleen van binnenuit...

Karin
Karin

Isapaardje schreef op donderdag 27 oktober 2005, 15:17:


Je vergeet dat bij die vele mensen er meer gedaan is (zoals minder gras ,krachtvoer weg, een bekapbeurt, toon eraf, gaan bewegen met hun paard) dan het in een modderbad zetten, dat is in mijn volle overtuiging niet hetgeen dat uitkomst geboden heeft en hetgeen dat werkt....Nat maken, oke, dat geeft verlichting, maar da's dan ook alles...

Karin

Isapaardje schreef op donderdag 27 oktober 2005, 17:42:


Maar die goede bodem is onderdeel van hetgeen ik omschreven heb, da's niet iets ernaast...goede bodem is een bodem waar het hoefbeen grond parallel kan staan en de doorbloeding niet gestoord wordt . Dat kan niet in zand , dat is wat ik gezegd heb. Zand zal de genezing niet bevorderen, maar eerder belemmeren. Het helpt dus niet...en dat is wat je beweerde...

Wat de wei betreft, ik heb dat niet geadviseerd, zal ik ook niet doen bij zomaar elke wei en/of te weinig verder beleid.
Ik heb dat zelf wel gedaan en dat was een bewuste keuze die ergens anders over ging maar goed bleek te zijn voor haar genezing.....ik heb alleen opgemerkt dat Missy beter liep in de wei dan in zand (en hard) En dat paarden geen reden hebben tot bewegen in een zandbak. Daar kan ik nog aan toevoegen dat Missy ook duidelijk niet zelf koos voor zand (ze had alle ondergronden ter beschikking, wei, hard en zand), ook niet om te dutten. En het was ook duidelijk dat ze al strompelend moest blijven bewegen omdat wanneer ze te lang stil gestaan had, nog meer strompelde...
Inmiddels zijn we bijna 6 jaar verder, haar hoeven leken toendertijd wel goed, maar waren niet goed genoeg,daar hebben we aan gewerkt, ze stonden s'nachts op stal maar hebben een inloopstal gekregen, ze krijgen strookbegrazing, ik hou rekening met het fructaangehalte door ze meer of minder kale wei te laten,in de winter is de 1.5 ha helemaal vrij, ik ga extra met haar wandelen in "gevaarlijke" periodes, Missy staat 24 uur in de wei, altijd, en is nooit meer bevangen geweest, dus ik ga ook niet zeggen dat het niet kan om ze op de wei te laten...

Karin

Karin Haneveer schreef op donderdag 27 oktober 2005, 21:21:


Ik reageer even op mijn eigen bericht, want ik heb iets onhandig opgeschreven. Je hebt niet beweerd dat het genezend zou werken en dat lijkt er nu wel te staan Je hebt geschreven dat het helpt en dat doet het dus mi niet .

Karin

Monique Meijer schreef op vrijdag 28 oktober 2005, 9:03:



In bericht nr 4492 staat de uitleg.

Karin

Isapaardje schreef op vrijdag 28 oktober 2005, 11:18:


Omdat ik hier lees en schrijf, wil nog niet zeggen dat ik het met alles wat Frans zegt eens zou moeten zijn toch?

En natuurlijk heb je gelijk, de ene zandbodem is de andere niet,maar je hebt het ook over een modderpoel die anderen zo geholpen zou hebben, wat is dat dan?

En als je zo'n duidelijke hoefafdruk ziet staan als je zegt, wat maakt dan het verschil met weidegrond? Heeft het fructaanverhaal dan alleen maar de plaats ingenomen van het vroegere eiwitverhaal? Gevaarlijk, dus eruit en in het zand?


Waar je niet op terug komt en waar je verhaal in eerste instantie wel over ging, waarover je ook citaten uit boeken tevoorschijn heb gehaald, is de tegendruk, de stevigheid, het helpen het hoefbeen op zijn plek te houden dat het zand volgens jou zou doen. Die discussie lijk je te willen ontlopen.
Je gaat ook niet in op het geen reden hebben te bewegen in het zand. Wat doe je daar dan aan? Hoe zorg jij dan voor de broodnodige constante beweging? Of blijft jouw paardje bewegen als ie in een zandbak staat?

Karin