Heb je ervaring met het verwijderen van het bandje achter de hoefballen ? Ik kan het bandje niet omhooghalen en het zit eigenlijk alleen maar in de weg. Blijft de schoen dan toch zitten zonder bandje ? Voor de rest is de maat oke beter zelfs zonder bandje denk ik.
Groetjes Nancy

Hoi, Ben me beginnen verdiepen in alles wat goed is voor paard en alles zo natuurlijk mogelijk, zowel verzorging voeding als rijden en grondwerk, morgen komt eerste keer natuurlijk bekappen, iemand die via een vriendin komt bekappen, uit West Vlaanderen, en die nl ook curcus natuurlijk bekappen les geeft, en zelf natuurlijk bekapster is , mijn paard heeft daarvoor 3 jaar ijzers gehad omdat het zogezegd moest voor de dressuur stal waar ik gestalt was, want dat moest voor zogezegd het plaatje he van dressuur, en moest wedstrijd rijden ook , daarom geloofde toen alles nog, maar door veel te lezen en wat problemen door ijzers, bv loskomen van een ijzer, gaten door de nagels, enz.... gelukkig heeft ze nog niet erg last van , staat nu 2 maand zonder ijzers, wil ze liefst zo laten, hoef geen wedstrijd meer, al die stress, en ten eerste ook niet nodig voor mijn paard, al heel wat meegemaakt mijn paardje en het is me zo beu, dat niemand zijn verantwoordelijkheid nam toen ze weer eens kwetsuur had , alweer toen ik er niet bij was, door stomme nalatigheden van stalhouders...maar swat, nu ze morgen word bekapt natuurlijk, ben ik wel benieud hoe dat allemaal te werk gaat gaan, Komt morgen om 14 u , dus ga zortgen dat ik er ben en meekijken he .... gaan jullie duimen voor me?? Op wat moet ik allemaal letten?? Hoop dat ze het goed doet, want ken haar nog niet eigenlijk, nog niet gezien, maar schijnt wel een goede bekapster te zijn, dus vertrouwen erin!!!! Grtjs.

Conne schreef op donderdag 6 juli 2017, 21:06:


Mooi, weer ene uit de Zuidelijke Nederlanden die het licht ziet
Om even te vertellen waar je allemaal op letten zou moeten gaat niet he?
Beste raad is zelf leren, zo snel mogelijk eerlijke praktijkcursus volgen. Ik heb Lovendegem wel even moeten opzoeken (bij Gent weet ik nu) maar Koewacht (gemeente Terneuzen) is denk ik het dichtst bij voor zo'n cursus.

Hoi, eerste keer bekapt, door iemannd die in Terneuzen curcus doet hehe , komt vanaf nu om de 6 weken, hoop dat het genoeg is, amai wat een hoop werk had ze, waren afgebrokkeld door eerst te beslaan, en dan ijzers af , zal zich wel herstellen, gelukkig zijn de gaten nu wel weg die door de nagels van de ijzers kwamen, hoef dus nooit nog ijzers op mijn paard, en hopelijk kan ik volgende zomer weer wandelen, maar dan zonder ijzers, nu is ze herstellende van griffelbeenbreuk waardoor we voorlopig nog niks mogen doen, maar zal voor ander topic zijn, over breuk verder vertellen, goede is dat het hopelijk allemaal goed komt! te beginnen met natuurlijk natuurlijk bekappen.Was echt een succes, liep er goed op in stap, zal eerst wat wennen zijn! Maar komt wel goed; jaaa, Lovendegem ligt bij Gent in Belgie, inderdaad!! Ik kan zelf niet naar Terneuzen omdat ik ook moet oppassen met mijn gezondheid, maar gelukkig wel iemand gevonden die daar curcus doet en aan huis komt

Paardnatuurlijk heeft weer een locatie in Zeeland

http://www.hoefnatuurlijk.nl/nl/locations-f.html

Nieuwdorp

Hier kun je de cursusagenda vinden

http://www.hoefnatuurlijk.nl/nl/eventcalendar.html

Hallo,

Ik ben op zoek naar een natuurlijke bekapper die veel ervaring heeft met hoefbevangenheid. Zuid-West Drenthe. Wie heeft een tip?
Het is voor mijn Haflinger die chronisch hoefbevangen is. Graag zou ik op korte termijn een afspraak maken. Ook ben ik geinteresseerd in instructie zodat ik zelf de hoeven wekelijks kan bijraspen.

Alvast dank,
vriendelijke groet,
Tessie

Tessie Bevers schreef op zaterdag 30 september 2017, 10:48:


Je kunt Fred Kammer proberen: http://www.hoefverzorging-fred.nl/

Hieronder 2 onafhankelijke lijsten van natuurlijk bekappers.
Let op: iedereen kan zich natuurlijk bekapper noemen.
De mensen die hierop staan hoeven niet volgens de Hoef Natuurlijk visie te bekappen of professioneel bekapper te zijn.
De links zijn puur behulpzaam bedoeld, het zegt niets over de geleverde kwaliteit.
NB'ers in België en Nederland, via Viva Ranch:
http://viva-concept.com/maps/natuurlijkbekappers-info/
PaardNatuurlijk/Hoefnatuurlijk lijst:
http://www.hoefnatuurlijk.nl/nl/practioners.html?r=136

Hoi!

Onze paarden staan sinds een paar maanden op een 'stal', hievoor stonden ze in een paddock paradise waar wij zelf alles voor het zeggen hadden. Op deze nieuwe plek staan ze in de winter veel op de paddock als ze niet op de wei kunnen. Deze paddock is voor de helft verhard en voor ze helft zand/modder. Ze staan dan ook vooral op het verharde stuk. Doordat ze een paddock niet gewend zijn, krijgt een van onze paarden 'stalbenen' maar een vervelender probleem is dat hun hoeven erg hard slijten. Ze lopen nu zelfs erg gevoelig op het harde en struikelen vaker.

Nu is mijn vraag eigenlijk of we hier wat aan moeten doen (en zo ja; wat dan?), of dat de hoeven het zelf oplossen door ook harder te gaan groeien of harder te worden. De andere paarden die er staan, lijken er geen last van te hebben. Die staan er ook al langer, dus misschien dat hun hoeven al aangepast zijn en dat wij dat ook af moeten wachten?

Alvast bedankt voor het meedenken!

Groetjes Janna

Janna07 schreef op maandag 25 december 2017, 11:33:


Ons winterverblijf komt redelijk op het zelfde neer. Groot stuk verhard(e paden de berg op en af) + gedraineerde rijbak + leemheuvels. Als het zeik en zeikenat is staan en lopen ze vooral over de verharding. Maar ik heb nog nooit meegemaakt dat er te veel afsleet. Moet altijd zelf nog 'nahelpen' met bekappen. Merk nu wel dat ze de tenen meer zelf slijten over het harde de berg op. Scheelt werk
De ervaring leert dat over wat 'te lang of te kort is' qua hoeven ook verschillende opvattingen bestaan. Meestal is het zo dat als mensen foto's van de hoeven tonen er dan eigenlijk nog een stuk af kan (te hoge hielen, te lange steunsels), allemaal dingen die ook gevoeligheid kunnen veroorzaken. Dus, eigenlijk is er moeilijk wat over te zeggen als je geen idee hebt hoe het eruit ziet ook.

Martina schreef op dinsdag 26 december 2017, 11:39:


T s j a . . . ik kan me wel voorstellen dat typische moeraspootjes het een tijdlang moeilijk krijgen op het beton - als het verschil in omgeving maar groot genoeg is, he? Van nature vormen paarden in gebieden met zeer zachte bodem ook anders gevormde hoeven dan die op harde bodem leven. En dan kan het, denk ik, ook wellicht maanden tot een jaar duren voor de gewenning en nieuwe hoefgroei daar is. Gewoon een kwestie van geduld dus.
Bijna eender probleem vaak met de gewenning naar blootvoets, met dien verstande dat bij het laatste nog maar gehoopt mag worden dat het beijzeren geen onherstelbare schade heeft veroorzaakt.

e m kraak schreef op dinsdag 26 december 2017, 23:09:


Ik heb een minder positieve ervaring..
Mijn witte Arabier had zelden op ijzers gelopen, dus daar lag de oorzaak niet..
In een dergelijke situatie kreeg zij ieder jaar weer hoefzweren aan de achterbenen.
Omdat ze achter scheef afsleet, moest ik de hoeven steeds bijwerken, anders had ik ze 's winters wat langer gelaten..
Mijn oplossing was uiteindelijk: 's winters kunststof 'hoefijzers' er onder. Want hoefschoenen 24/7 verloor ze steeds...
Tja, een mens moet wat..
Dus: kijk of je de hoeven van het paard wat langer kunt laten 's winters. Sterker zullen ze niet gaan worden zolang ze ook dagelijks in de nattigheid staan.
Sterkte er mee!

Coralie schreef op vrijdag 29 december 2017, 14:08:


Waar vertel ik hier dat ik wel positieve ervaring heb? Toch alleen maar dat ik me iets voor kan stellen, dat ik niet verbaasd ben over iets?


24/7 hoefschoenen is ook niet fijn. Maar ik ben alweer niet verbaasd, want ik lees niet dat je een oplossing bij de basis hebt aangepakt, nml. jaarrond in voldoende mate op harde ondergrond laten lopen. Als dat niet gebeurt is het nmm logisch wat je vertelt.
Nu snap ik ook best dat jouw weitje wrsch. die harde ondergrond gewoon niet heeft, dat is het punt niet.


Nogmaals tsja, ik weet het niet. Ben het met Martina eens dat er moeilijk individueel gericht iets over te zeggen valt, ook al omdat we veel niet weten/zien. Toch ben ik voor de derde maal totaal niet verbaasd dat de paarden van Martina in de Duitse bergen deze sores niet hebben. En mijn persoonlijke bias is natuurlijk dat mijn grote ervaring zich toch beperkt tot voornamelijk ijscoos en koniks (maar die kunnen soms ook gewoon waardeloze hoeven hebben).

Toch, in algemeenheid, denk ik dat een hoefprobleempaard dat door houderij veroorzaakt is verbetert wanneer het houderijprobleem wordt herkend en aangepakt. Een houderijprobleem in NL is zeker dat de weiden vrijwel allemaal uit zeer zachte bodem bestaan, terwijl er arbeid van de paarden op veel hardere bodem wordt verwacht - of zoals in dit geval een paard naar significant hardere bodem verhuist. Ik ben ervan overtuigd dat wanneer de hardere bodem als omgeving consequent wordt aangehouden dit probleem zich in de meeste gevallen oplost (vergelijkbaar met de voorbeelden van zielepotenpaarden die hetzij losgelaten hetzij ontsnapt in de bergen totaal opknappen).
Er zitten ook grenzen aan het aanpassingsvermogen uiteraard. Ik herinner mij zeker dat ik hier veel eerder al schreef over een voorbeeld van een groep koniks in een begrazing die eigenlijk (genetisch) veel te goede hoeven voor dat (zachte) type terrein had, met als gevolg dat die hoeven er juist helemaal ellendig kwamen uit te zien (omdat er door het beheer niet bekapt werd). Die groep is daar uiteindelijk ook weggehaald omdat ze niet compatibel was met het terreintype.
Dus ja, het zal wrsch. ook mogelijk zijn dat er paarden bestaan die geen enkele aanleg tot het belopen van hardere bodems hebben maar dat zijn er naar mijn inschatting toch niet erg veel, zeker niet in vergelijk met de vertekening die ontstaat door inconsequente verlangens vanuit het beheer.
Hoe groter die verlangens zijn (bijv. in "sport" of anderzins opzoeken van fysieke grenzen) hoe groter de eisen zijn aan consequent aanbieden van "training" in dagelijkse levensomstandigheden. In de tijd dat ik met mijn (vorige) hengst aan langeafstandswedstrijden meedeed, renden we iedere dag hier een rondje van een km of 20 (dat lukt al snel in de Groningse grootschaligheid) - dan hoeft niemand verbaasd te zijn dat af en toe tussendoor een keer pieken op een wat grotere afstand (maar meer dan 60km hebben we nooit gedaan, vind ik niet geschikt meer voor een paard) weinig moeite kost. Maar als je geen tijd/zin hebt om zo een dagelijkse verplichting aan te gaan, even goede vrienden maar vraag dat dan ook niet incidenteel aan je paard! Een kantoorklerk zal ook de grootste moeite hebben fysiek zich als stratenmaker aan te passen - na verloop van tijd lukt dat wrsch. wel maar niet wanneer die jobverandering incidenteel of periodiek optreedt.

e m kraak schreef op zaterdag 30 december 2017, 13:44:


Ach Egon, als paardeneigenaar zonder veel eigen geld zijn er niet veel keuzes: je moet het doen met het beperkte aanbod aan pensionhouders dat er is.
Ik was al bijzonder blij met deze plek, waar de paarden altijd zelf mochten kiezen of ze in de stal gingen staan of buiten bleven..
Want dergelijke plekken zijn er weinig!
Het probleem was niet de arbeid die ik van het paard verwachtte, want daar gebruikte ik de hoefschoenen voor.
Het probleem was dat ze dagelijks steeds wisselden van op stal staan of op het verharde straatje bij de stal, en in de zachte waterige uitloop.. Die keuze maakten ze steeds zelf uit vrije wil.
De hoefzweren ontstonden dus niet vanuit de gevraagde arbeid, maar vanuit de omstandigheden van de pensionplek zelf. Ook als ik helemaal niets deed met m'n paard, kreeg ze toch hoefzweren..

Coralie schreef op zaterdag 30 december 2017, 14:36:


En klinkt ook prima!


Ik vraag me toch af of de aanname juist en getest is, of dit hoefzwerenprobleem wel echt door die oorzaak kwam. Snap er eigenlijk niks van want dagelijks consequent zelf kiezen en deels verharding is niet verkeerd. Zo leeft mijn hengst ook, hoor... en die heb ik 12 jaar geleden voor het eerst en laatst bekapt en heeft nooit wat (afkloppen op de houtgeesten!).
Zou het niet kunnen dat die hoefzweren waar jij het over hebt een erfenis waren van een beslagen verleden?
En was het zomaar patsboem opgelost met die plastic hoefijzers? (Ik herinner mij niet dat je dat hier eerder hebt durven vertellen ).