Monique Meijer schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 12:39:

Wormenkuur doe ik door wat brood en brokjes heen.
Heerlijk!
Zo weg.
Geen gevecht, geen trauma.
Waarom zouden we ook?

Trudy schreef op maandag, 3 oktober 2005, 22:21:


Ik gelukkig niet en eerlijk gezegd wil ik het niet weten ook.
Pas op het moment dat ik er werkelijk wat aan kan doen.
Ballen bij de ruiter afknellen, wil ik er bij betrokken raken.

Iedereen die er zich mee in laat, aan meewerkt is medeschuldig.
Klaar.

Hetzelfde als de persoon die hier in het weekend een paardenstal heeft afgebrand.
12 van 36 paarden zijn omgekomen.
Ik heb wat dingen in mijn hoofd over wat ik er van denk en vind.
Maar helpt het wat om het te uiten?
Nee, iemand geniet daar blijkbaar van.
Ik wil hem/haar de bevrediging niet over geven.
Tot zo een persoon onder handbereik is. :)

jo schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 12:19:


Ja Joke, je hebt gelijk. Eigenlijk vond ik het zo gauw ik het had geschreven al raar dat ik daar over nadacht.
Zo zie je, soms helpt het om een idee eens op te schrijven.
Ik ga hem niet pesten met een bit in z'n mond. Beter een beetje verdoving een keer als het nodig is. Mijn hond wordt per slot van rekening ook verdoofd als de DA in z'n bek moet zijn.
Piet

HannahFroukje schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 10:26:


Dat was ook mijn bedoeling, niet het opleggen van persoonlijke meningen maar het uitwisselen van gezichtspunten en zo een gefundeerde mening kunnen vormen en die eventueel aanpassen.
Blijkbaar een gevoelig onderwerp.
Er zijn veel reacties die me aan het denken zetten in positieve zin maar er zijn er ook vijandige /onverdraagzame. Mssn ben ik naïef maar had verwacht dat mensen die zo hard letten op de taal van hun paard en die rekening houden met elk detail wb het omgaan met paarden, open minded zouden zijn.
Met ruimte voor meningen en discussie ipv het neersabelen daarvan.
Mij interesseren anderen hun mening heel erg, zelfs (vooral) al heb ik een andere mening.
A horse, a horse, my kingdom
for a
horse...

Peet schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 11:12:


Het begint serieus wel te kriebelen om het te gaan proberen hoor
A horse, a horse, my kingdom
for a
horse...

jo schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 12:38:


Eén ding wat mij opvalt : een scherper neus touw? Dus toch een vorm van dwang door het toedienen van pijnprikkels?

A horse, a horse, my kingdom
for a
horse...

Piet schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 19:01:


Ik denk niet dat een paard zich beter gedraagt bij de tandarts als hij gewoon is aan een bit.
Ik denk dan aan mijn eigen paard die altijd met een bit is gereden. Als haar tanden geraspt moeten worden is dat altijd een drama (en dat is jaarlijks want ze heeft een overbeet).
Veel hangt af van wie degene is die in haar mond zit. Ik mag overal aanzitten, ik kan mijn hele hand in haar mond steken en met haar tong zitten spelen. no problem. Maar een da of tandverzorger moeten eruit blijven.
De eerste tandverzorger die kwam, moest van mij nooit meer terug komen. Mijn paard volledig over haar toeren en die man zijn pols 2 maal zo dik als normaal. Nochtans staat hij bekend als een vakman. Maar hij pakte haar verkeerd aan. Hij bleef doordoen ook al stond ze op het randje van een paniekaanval. En dan ging het van kwaad naar erger.
Van degene die nu komt ben ik heel tevreden. Een man met gevoel voor paarden, die haar perfect aanvoelde. Als het bijna teveel werd voor haar, dan stopte hij gewoon even. Ik was onder de indruk. Net als ik dacht, nu gaat ze flippen, legde hij alles neer, deed dat ding uit haar mond en liet haar even bekomen. En hij deed dat zo vaak als nodig was. Ze heeft toen niet één keer gesteigerd of ervan door proberen te gaan.
Dat ze gewoon is aan een bit veranderd heus niets. Als je principieel tegen een bit bent, doe het dan niet. Er zijn veel betere manieren om hem te laten wennen aan een tandarts of da die in zijn mond zit.

groetjes
Ans

Isabel van der Made schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 12:24:


Zonder bit is per definitie beter dan met bit als je het over vergelijkbare situaties hebt.


Is wéér zo'n relatief en dus schijnargument: niet slechter dan, ja maar híj....


Nee, dát schrijf ik niet. Bitloos is nog niet hetzelfde als dwangloos dat is mijn 'bezwaar' tegen PNH en alle touw-optomingen. Dat is nog steeds niet zonder castigo.
Tis echter wél beter dan met bit simpel en alleen omdat het bit ontbreekt. Er hoort gewoon niets in de paardenmond. Ben je snel mee klaar, dus alle alternatief is wat dát betreft een stap vooruit. Of het verder ook een verbetering is hangt van randvoorwaarden af maar dat staat los van het feit op zich.



Dan doe je toch gewoon nóg een stap verder; mik je de hele optoming de zadelkamer in.
Kijk, ik weet ook niet of dat bij ons met alle paarden ooit gaat lukken, maar we stréven daar wel naar. De ervaringen met Arabella zijn zó duidelijk dat ik me er écht voor schaam om bij hengstlief Capricho het zachtleren bitlessbridle om te hangen terwijl je dat toch geen heftig ding kan noemen en ik ook nog eens met vingerlichte druk rij áls ik de teugels al gebruik.

Met het bit zijn er twee fundamentele problemen:
1. er hoort niets in de paardenmond en het paard is zich er continue bewust van
2. je kúnt er het paard pijn mee doen en dat paard is zich daar beslist en zonder twijfel bewust van

1. is een leer(capaciteit)nadeel omdat het paard met dát deel van het bewustzijn in ieder geval al niet met wat je wel wil bezig kan zijn
2. is een motivatie-nadeel omdat het paard nu weet dat het uiteindelijk toch moét en niet alleen maar wíl

Waarom zou je jullie samenwerking dan met deze twee handicaps opzadelen? De vraag is daarom niet waarom niet, maar waarom wél?!

Dus: waarom zou je het paard een bit in doen? Geef eens antwoord op dát punt. Geen zijstraten, schijnargument, nee; waarom doe jíj joúw paard wél een bit in.
(De bitloos rijdenden die de genoemde eerste twee paginas van het Bokt-topic gelezen hebben weten wat de vraag aan hén is....)

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 13:11:


Mijn Don, toen 13 jaar, altijd met allerhande westernbitten gereden, heb ik in 1 keer omgeschakeld naar bitloos.
Ik had het touwtjeshoofdstel van Egon geknoopt en we zijn op weg gegaan. In het begin was het zo vreemd dat hij liep te waggelen, stapje links, stapje rechts, zoekend naar iets wat hij blijkbaar gewend was voor een gedeelte te negeren. Nu was het gevoel aan zijn hoofd zo direkt dat hij moest leren mijn onbedoelde "aanwijzingen" met een klein korreltje zout te nemen en gewoon rechtdoor te lopen. Ik moest leren om nog veel precieser mijn handen stil te houden.
Piet

Monique Meijer schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 8:12:


vanochtend gelijk getest. idd, de hoeven uitgekrabt voordat ie het pleintje opliep, geen kreupel paard meer,ongelofelijk. in de bak zelf heb ik maar gewoon gereden, daarna weer uitgekrabt, schoenen aan en naar buiten. pfff, wat een verschil en alleen door dat zand. bedankt maar weer voor de tip (wat ik afgelopen half jaar allemaal niet geleerd heb!!) groeten ingrid

jose schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 12:05:


Wat heeft de one rein stop met bitloos te maken? Of zie jij dat als een/de manier om te remmen wanneer je bitloos rijdt?

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Huertecilla schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 13:33:


Waarom ik met een bit rijd is voor de zelfde reden dat het gras groen en de lucht blauw is.
Voor mij was dat logisch, vanzelfsprekend, was me niet bewust van een alternatief. Heb vorig jaar wel naar een Parelli demo gaan kijken, vond het prachtig maar voor de gewone mens met beperkte hoeveelheid aan vrije tijd niet haalbaar.
Word pas hier op dit forum geconfronteerd met het dagelijks bitloos rijden en aangezien ik niets voor zoete koek slik heb ik ook gevraagd om veel reacties om mijn mening evt te kunnen herzien of aanpassen.

A horse, a horse, my kingdom
for a
horse...

jasmijn schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 10:12:

hoi jasmijn,

ik heb jouw verhaal gelezen,het is voor jouw denk ik wel een probleem dat straks de wei te nat is jouw paard op de tegels gevoelig loopt en in de bak misschien nog last heeft van scherpe houtsnippers.
die van mij lopen de hele dag los in een bak alleen met zand van 20 bij 20mtr daar zitten stallen aan vast.
de wanden slijten telkens glad af ,ze groeien wel zodat ik ze moet vijlen maar krijgen geen brokkels. de andalusier die ik doe staat ergens snachts op stal,overdag in de wei en rijden in een bak met zand en vloerbedekking lapjes of zo.
tussendoor lopen ze een rondje over asvalt.
om de week zijn de hoeven weer zo hard gegroeid dat ik weer een behoorlijk stuk kan raspen.
ik denk dat het als het kan , mooi zou zijn als je een stukje zou hebben waar de tegels tijdelijk uit kunnen zodat jouw paard een stuk heeft waar zijn hoefwand,zool en straal kunnen uitharden.
ook is het opvallend hoe snel je de steunsels weer weg kunt halen jouw paard is na de ijzers misschien ook niet gewend die te voelen drukken.
ik raad trouwens iedereen aan het boek en de dvd te bestellen en misschien rasp en mesje.
het is n.l. zo lekker dat je de hoefwand tussendoor zelf glad kunt vijlen de steunsels bij kunt houden en je uit het boek zoveel informatie kunt halen.
ook de dvd was voor mij een superles, ik had al 9 jaar ervaring maar heb zoveel tips gekregen dat het eigenlijk een must is voor ieder.

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 13:47:

Denk dat dit voor de meesten zo is. Geen waarom.
Goed dat je die vraag nu wel stelt. Wel een gebied vol drijfzand hoor, want er zijn érg veel dingen waarbij het 'waarom eigenlijk' confronterende antwoorden kan opleveren

Hmm.... Ik denk dat er veel effectievere manieren zijn om paarden dingen aan te leren dan met dwang en dat bv. PNH veel tijd bespáárd.

Euh..... even terug naar regel één van deze reactie

Wel veelzeggend (en goed) dat je naar een PNH-demo bent gegaan. Komt ook niet uit de lucht vallen. Je zocht blijkbaar. Of je 'het' daar ook vind is een open vraag.

Op het moment dat je werkelijk vragen gaat stellen over wat je doet wordt het in het begin héél rap érg onzeker allemaal. Dat er op veel dingen geen 'beste' antwoord is maakt het nóg verwarrender. Ik denk dat dít de reden is waarom veel ruiters voor 'het hoort zo want iedereen doet het zo' kiezen en blijven kiezen.

Monique Meijer schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 12:01:


....this process is only partially complete, you will see a flat spot adjacent to the white line and a concaved shape to the area of live sole closer to the frog. This flat area reliably shows you where the sole is still too thin. It is very important to note that as the horse tries to build this natural sole thickness, it will often prioritize key areas where the sole thickness is needed the most. The result will be "lumps or bumps" on the flat area. Many trimmers routinely trim away these bumps; working against the horse's attempts to build adequate solar concavity. You must visualize the natural flow of the individual horse's solar concavity and determine if that flow goes all the way out to the white line, without going flat, anywhere. That lump may be the only correct spot on the whole foot. If it falls within the "imaginary bowl" of natural concavity, you should leave it and hope it spreads over the rest of the sole.

uit: http://www.hoofrehab.com/horses_sole.htm

hebben jullie hier iets aan? groetjes, Joop