Hierbij wil ik graag eens reageren en iedereen adviseren de artikelen te lezen die Pete Ramey de laatste maanden heeft gepubliceerd op zijn website. Hij gaat daar uitgebreid in op allerlei verschijnselen die plaats kunnen vinden tijdens de overgangsperiode, en dus onderwerpen die hier op de site aan bod komen, zoals de vreemde bobbels en richels die op de zolen van hoeven kunnen verschijnen tijdens die periode.
Ook de hoogte van de hielen: als de toon slijt kunnen de hielen ook te laag zijn. Doordat paarden die lang en van jongs af aan beslagen geen gelegenheid hebben gekregen hun straalkussen te ontwikkelen tot goede schokopvanger kunnen zij door het laag zetten van de hielen pijn krijgen aan die hielen en proberen het gewicht meer op de toon te zetten.
Het is dus bij een paard met gevoelige hielen niet altijd verstandig die nog lager te maken zonder goed te overwegen wat nu eigenlijk de oorzaak van die gevoeligheid is, niet altijd eenvoudig.
Ramey gaat uitgebreid in op de zg whiteline disease, ook een onderwerp dat onlangs ter sprake kwam.
Interessant vind ik Ramey's conclusie: hoe langer hij bezig is met bekappen van paarden hoe meer hij leert dat hij steeds minder moet doen, niet in de zool snijden, niet in de straal snijden, niet perse de hielen snel laag zetten, en hoe meer hij vertrouwt op de natuur, hoe sneller de hoeven mooi en sterk worden.
De artikelen zijn een welkome aanvulling op Ramey's boek en ook op dat van Frans en Ilona.
groeten, Joop

marjolijn schreef op maandag, 20 juni 2005, 12:10:


Ik denk dat het duidelijke systeem het sterke punt is van Parelli, alles gaat stap voor stap. En zeker voor een 2 bener dus heel handig.
We gebruiken ook wel dingen van Parelli, behalve dus het opvoeren van druk en de fases. We hebben hier een paard staan die van wat voor druk geven totaal de kluts kwijt raakte, en dan pak je het dus anders aan. Geen druk, en alles wat goed gaat gelijk belonen, de rest hebben we genegeerd.
Druk geven is eigenlijk ook gewoon onmogelijk bij haar, we rijden haar nu op stem, en proberen echt zoveel mogelijk te voorkomen dat er een been tegen haar aankomt, want dan hapt ze. Met andere woorden druk is voor haar heel erg onprettig.
Met een ander paard clicker ik weer heel veel, ze heeft er een enorm plezier en daardoor hebben we samen weer een vreselijke lol, en ik denk dat het verschil met clickeren en Parelli er in ligt dat je met clickeren zelf stap voor stap de oefening op moet bouwen, en bedenken. Dit paard reageert niet op beenhulp, en om haar dan wel dat te leren maken we er een spel van. Ik heb haar geleerd achter een bal aan te gaan, daar kan ik straks de beenhulp aan gaan plakken, de bal is een soort voorbereiding om haar voorwaarts te laten snappen. Het zou bij haar ook kunnen om juist de druk op te gaan voeren, maar dat voelt verkeerd voor ons beiden, deze weg is misschien wat langer, maar geeft enorm veel lol. De uitdaging is ook om haar de bakletters te gaan leren lezen, ik ben erg benieuwd of ons dat gaat lukken samen. De angst voor een onbeleefd paard door voedselbeloning is dus ook heel onterecht, dat is het allereerste wat je ze leert. Ze doen het erg graag voor de positieve beloning, en willen er dus ook wel even op wachten.

Groeten Esther

joop schreef op maandag, 20 juni 2005, 12:24:


Hoi Joop,
Heb je daar een link van?

Trea

http://www.hoofrehab.com/hoof%20articles%20by%20Rete%20Ramey.htm

groet, joop