Huertecilla schreef op maandag, 3 oktober 2005, 10:31:
> Inmiddels rij ik alweer twee maanden met de halsring buiten ons
> eigen land. Heeft láng en veel op het land spelen geduurd voor
> ik die stap genomen heb maar wát een stap; ik doe inmiddels
> toegevoegde voor haar is dat ze met mij altijd haar veilige
> rustpunt bij zich heeft; ik ben haar draagbare zekerheid.
> ¡Dit is een bevredigende leerfase! Ik kom elke rit búbbelend van
> enthousiasme terug
Fijn HC ,een wereld ,van verschil,met wat ik vanavond op tv zag..
Ik ry vera ook sinds een tyd op een halslijn(des te minder ik gebruik,des te beter t contact,met haar en met mijzelf)
Mijn landgenoten krijgen nog wel een beetje de zenuwen,maar dat word al minder..
Al doende leert men niet alleen zelf,maar laat ook zien,!!
Oude geloven omverwerpen,dat is de boodschap van de paarden..
Zij waren altyd t slachtoffer ,van de angst,terwijl de vluchtdieren ,bereden worden door de roofdieren..
gelukkig ,zijn mijn slachttanden al heel snel afgesleten..HAHAHA
groet trudy
Warboel
