Hallo Marianne,


Dat is toch ook het doel van iedere NH-er, het wezen paard te begrijpen. Maar waarom je daarbij niet iemand mag aanhangen die het al lang en breed gesnapt heeft en het erg goed aan je uit kan leggen.. why not? Het wiel vinden we ook geen twee keer uit...


Dat niet hoor, vind het alleen jammer dat dit zovaak gezegd wordt. Alsof we het allemaal alleen kunnen. We volgen toch overal lessen in, waarom niet hier in dan..

Groetjes Elise

Marsha de Blieck schreef op Mon, 12 Apr 2004 21:22:54:


---Dat is leuk om te horen! Kun je toch weer wat vaker naar Flenna toe


---Ja, die angst had ik ook erg in het begin. Gelukkig staat Tamara nu op een plek waar altijd wel iemand in de buurt is, maar dan nog moet je vaak moed verzamelen om erop te klimmen. Dan gaan die gedachten weer malen, van: "Ooooh, als ze nu maar niet ineens keihard gaat bokken, wegrennen of of of..." hahaha, je haalt dan echt van alles in je hoofd


---Ja, maar hoe langer je wacht, hoe groter je angst kan worden denk ik dan ook weer. Je kunt toch een paar dagen alleen grondwerk doen en dan grondwerk en er een keertje opstappen? Misschien dat dat helpt... en misschien helpt het ook als iemand haar vast wil houden terwijl jij opstapt. Gewoon zodat jij je veiliger voelt


---Ik hoop het ook! Gisteren was gewoon zo gaaf, later dringt het dan pas tot je door dat je eindelijk weer eens echt gereden hebt...en dan nog wel op je eigen paardje :)
Groetjes,
Linda

Marianne:
denkwereldje en gevoelens op het dier loslaten, maar te willen leren en te
zien wat dat wonderbaarlijke schepsel Paard uit zichzelf in zich heeft.
Als je daar voor open staat en vervolgens op die respectvolle wijze met je
paard omgaat, ben je pas een echte NH-er! En dan hoef je ook geen
'aanhanger' te zijn van allerlei goeroes - je hebt 't dan nl. gewoon zelf
gesnapt.

Elise:
Maar waarom je daarbij niet iemand mag aanhangen die het al lang en breed
gesnapt heeft en het erg goed aan je uit kan leggen.. why not? Het wiel
vinden we ook geen twee keer uit...

Twee opmerkingen van mijn kant:
1. Je "mag" wel iemand aanhangen, alleen je "hoeft" geen aanhanger te zijn
om op een NH-manier met je paard om te gaan.
2. Het "gevaar" van 1 methode/filosofie volgen, is dat je dat als "waarheid"
beschouwt en niet openstaat voor andere invalshoeken, methodes en
filosofien. En daarmee doe je jezelf en je paard tekort, vind ik.

Elise:
allemaal alleen kunnen. We volgen toch overal lessen in, waarom niet hier in
dan.

Tuurlijk, hartstikke goed om te willen leren en lessen te volgen. Daarbij is
het ook goed om open te blijven staan voor andere "lessen" en bovendien ook
naar jezelf (en je paard) te blijven luisteren!

grtjs, Petra

Piet, help me even op weg wat je bedoelt alsjeblieft? Ik kende deze site al
(en wou dat ik de mogelijkheid had om maar eens cursus te volgen!). Wat ik
niet begrijp, is dat het voor mij lijkt alsof je bedoelt dat Het Voetpad een
heel andere (een aparte) mening heeft ten opzichte van wat ik schreef, omdat
je eerst mijn mail aanhaalde en daarna schreef:

mening over bovenstaande zaken.

Ik zie de tegenstelling niet. Help je me even op weg?
Dankjewel!
groet,
Karen

Karen Koomans schreef op Tue, 13 Apr 2004 13:28:21:


Hoi Karen. Nee, het is een beetje onhandig kort door de bocht gesteld van mij. Het had juist een ondersteuning voor jouw betoog moeten zijn.
Er had zoiets moeten staan als:....een filosofie die ik nog op geen andere site ben tegen gekomen.'t was nog vroeg denk ik :)
Groet
Piet

Om je paard door de rui heen te helpen, kan je gewoon een klein beetje zonnebloemolie, olijfolie of lijnzaadolie.
Met een paar dagen zal je duidelijk merken dat het paard gaat verharen.

M.vr.gr
Bram

Marie-Anne Boer schreef op maandag, 12 april 2004, 15:05:

Hoi Piet,

mij. Het had juist een ondersteuning voor jouw betoog moeten zijn.
site ben tegen gekomen.'t was nog vroeg denk ik :)

Okay, dan snap ik 't. Ik ben ook niet op m'n best als ik net wakker ben
groet,
Karen

Karen,
Je hoeft het echt niet jammer te vinden dat je niet de mogelijkheid hebt om
daar een cursus te volgen. Internet kan bedrieglijk zijn....
grt, Petra

al
een
omdat