joop schreef op donderdag 7 september 2006, 13:26:


Nee, die met de palmolie had ook nooit koliek gehad.
Het was niet mijn bedoeling je de stuipen op het lijf te jagen, maar dacht even dat je maar gewoon dacht dat het vanzelf wel goed kwam. Kan ook best en laten we het hopen.
Maar ik zou in elk geval wat spullen paraat hebben, voor het geval dat hij of zij koliek krijgt.
En dat zou ik dus willen overleggen met mijn dierenarts, en ook of het zin heeft om nu al liquid paraffine of zoiets te geven.

Ik zal voor je duimen.

Isabel

sandratien schreef op donderdag 7 september 2006, 11:31:


Westernzadel zit lekker maar is wel zwaar vind ik (wwegt veel bedoel ik) rijd met een endurancezadel met een western uiterlijk zonder knop dus, continental 131 met flexibele boom zit heeeerlijk ook bij lange afstanden vind ik. groetjes, Alice

Isabel van der Made schreef op donderdag 7 september 2006, 10:00:

Nou die andere omstandigheden lijken me nogal tamelijk te essentieel om niet mee te nemen.

Even niet op (dilettantische) deskundigheid gestoeld, maar puur ervaring: de constitutie van de hoeven van de Shires hier is wel degelijk onderhavig aan de weersomstandigheden. Afgelopen julimaand leverde toch echt droge hoeven op waar makkelijk stukjes afbraken. Brokkelhoeven gaat me dan weer te ver, zo zou ik het niet noemen, en na een bekapbeurt ook weer keurig, geen probleem maar toch echt wel een behoorlijk verschil met de natte periodes.

Bij de shet en de fjorden is het verschil dan weer minder groot. Mogelijk omdat Shires van die platte nattegraslandhoeven hebben?

Overigens zit ik niet ieder weekend aan al die hoeven te peuteren hoor, die gaan gedurende enkele weken hun eigen gang, slijten enorm natuurlijk op beton en asfalt en heel vaak niet op gras en worden om de zoveel tijd nagekeken en bijgewerkt. Gaat erg goed zo, ze lopen probleemloos de hele wereld rond zonder ijzers, al jaren (als ze zin hebben).
Maar ik geef het even mee, dan kun je het verschil evt. hier nog op gooien .

Isabel van der Made schreef op donderdag 7 september 2006, 12:33:


Inderdaad, pleisters, zo zie ik het ook. Het zijn lapmiddelen. Gezonder lijkt het me als je ze niet nodig hebt.
Froukje loopt overigens op het moment uitstekend. Vanochtend de veel jongere haflinger van de buurvrouw er weer eens uitgelopen. De oude dame stapt zelfs over het asfalt zo snel, dat de haflinger in draf moet om haar bij te benen. En ook in draf en galop blijft ze hem heel gemakkelijk voor.

Els.

Els Kleverlaan schreef op donderdag 7 september 2006, 14:00:


Goed nieuws dus! Leuk.
En met al die goede beweging over het asfalt, wie weet, de tijd zal het leren, ontwikkelen de hoeven zich snel.
groet,
Isabel

Beide producten zijn niet alleen duur, maar ook toxisch. De ingredienten zijn epoxyhars en hardener, die hard worden als ze aan zuurstof worden blootgesteld (Hoofarmor) of uitharden als ze gemengd worden (Vettec).

Er zijn verschillende soorten epoxy, maar je kunt er wel van uitgaan dat ze toxisch zijn (de mensen die epoxyvloeren leggen, kunststof boten/surfplanken bouwen enz werken altijd met handschoenen en mondkapje. Roken is strikt verboden tijdens het werk).

Wie garandeert je dat de toxische stoffen niet via de witte lijn, of langs een andere weg, in de bloedbaan van het paard komen en zo een allergische reactie teweeg brengt?
En wat voor gevolgen heeft het voor het hoefmechanisme. Het uitgeharde product wordt keihard.

Bezint eer ge begint,
Irmgard

jose schreef op donderdag 7 september 2006, 11:15:


Dat vraag ik mij ook allemaal af, José. Maar met de weerstand is in Bucks geval niets mis, er is niets veranderd in zijn omstandigheden, tis een onverwoestbaar Pyreneeënbeest. Het enige wat veranderd is, is dat zijn ijzers na 9 jaar er nu een jaar onder vandaan zijn.
En resistentie... tja, ik weet eerlijk gezegd niet of bacterieën resistent kunnen worden voor ontsmettingsmiddel. Maar wat moet je?! Een hoefzweer is bepaald geen pretje!
Ik hou het erop dat wanneer ik scheurtjes zie verschijnen én er een natte periode volgt, ik dan preventief met betadine in de weer ga. Dat zal enkele keren per jaar zijn, niet vaak dus.