De laatste dagen zien we een aantal spijtoptanten op het forum hun verslag doen en daar wordt met begrip op gereageerd, al spreekt men de hoop uit dat de betrokkenen het opnieuw beslaan van hun paarden als tijdelijke optie zien.
Als een paard na 13 of nog meer maanden ijzervrij nog niet goed loopt komt dat hoogstwaarschijnlijk doordat de ijzers de hoeven ernstig beschadigd en/of in de normale ontwikkeling belemmerd hebben. Dit kan door opnieuw beslaan gecamoufleerd maar intussen wordt de schade aan de hoeven nog groter. Je kan niet verhelpen met de oorzaak van de ellende. Hoe vervelend ook, ik denk dat je je paard in zo'n geval de tijd moet gunnen volledig te genezen, zelfs al betekent dat in het ergste geval de rest van zijn leven op de wei staan met soortgenoten. Er zijn nog andere mogelijkheden, bv overwegen voor je paard een tehuis zoeken bij iemand die wel het geduld kan opbrengen

trea hoex schreef op donderdag 21 september 2006, 11:27:


Dat is harstikke handig!! Ik had dat zelf echt nog niet bedacht met een ijzeren rek erin.
Hoe komen jullie daar allemaal op

Marielle

joop schreef op donderdag 21 september 2006, 11:36:


Inderdaad de hoeven zijn beschadigd en met beslag zal het niet verbeteren, maar van de andere kant is beweging tevens noodzakelijk voor herstel. Moeilijk hoor.

Ik gebruik metselkuipen, met een draadje vast aan een paal.
En bovenop het hooi een stoeptegel. Daar hebben ze even werk mee om het helemaal leeg te eten, wat altijd lukt. Dat ene handje hooi onder de tegel wat blijft zitten wel verwijderen voor evt. schimmelvorming.

Trekker of autobanden kun je ook lekker volstoppen. Punt is dat je meerdere voerplekken moet maken, dan hebben ze wat te lopen. En is er een natuurlijk spel van wie waar eet, en zo.
Met een dure voerbak werkt dit alleen als je er 3 of 4 van kunt neerzetten, en wie doet dat?

Voernetten nooit doen, het paard eet dan te hoog. En een laag net is gevaarlijk dus dat kan ook niet.

Michiel

jose schreef op donderdag 21 september 2006, 10:45:


Gezien je het voorbeeld kent heb ik de volgende vragen:

Wat zijn nu hier die hele kleine verschillen geweest tussen traditionele smid en natuurlijk bekapper ?

Waarom heeft die natuurlijk bekapper deze kleine verschillen (het punniken ? ) niet toegepast ?

Je schreef...liep het paard WEER goed.
Heeft het paard tijdens het natuurlijk bekappen ook of in het geheel niet goed gelopen?

Liep het voorheen op ijzers....of al blootvoets ?

Is het paard natuurlijk bekapt zoals hier omschreven of volgens een andere methode ?

Nick

Michiel schreef op donderdag 21 september 2006, 11:46:


Hi Michiel, die stoeptegel erop, dat vind ik een hele goeie!! Catcher kwakt ook eerst alles eruit... ligt het nog in het zand....
Dit ga ik zeer zeker proberen!
Bedankt!

Wil.
Natuurlijk kom je er wel!!

Nick Altena schreef op donderdag 21 september 2006, 12:19:


Het gaat me er niet om om dit voorbeeld uit te diepen, wat ik aan wilde geven is dat elke bekapper (ook al volgen ze dezelfde methode.) toch anders te werk gaat.
Dus kan de ene bekapper voor jou paard niet het gewenste resultaat opleveren, wellicht een andere bekapper wel. Dwz dat dan een van de twee een slechte bekapper is, maar dat zijn aanpak en werkwijze gewoon niet bij je paard past.

joop schreef op donderdag 21 september 2006, 11:36:


Hoi Joop, ik begrijp dat je dit zo stelt, maar ik heb ook begrip voor de personen die hun paard meer dan een jaar zien kreupelen of onhandig lopen. Van zeer dichtbij heb ik het proces van de Ijslander van mijn vriendin meegemaakt, ik heb hem jaren met ijzers (hij had ze 11 jaar) goed zien lopen, nooit één dag een probleem en nu sinds 5 (!) jaar al natuurlijk bekapt (eerst Strasser) en het paard heeft amper pijnvrij gelopen.
Het paard staat op de weide en heeft nu weer problemen en zij heeft hem in al die jaren geen dag gereden.
Haar verhaal staat op mijn forum : http://spirithorses.forumup.nl/

Ik begrijp dat je dan als eigenaar maar één ding wilt nadat je echt alles uit de kast gehaald hebt om te proberen, nl dat je paard GEEN pijn meer heeft. Ik kan me voorstellen dat mensen zich schuldig voelen ('wat heb ik mijn paard aangedaan') en wat Jack en ik proberen is deze mensen zoveel mogelijk te helpen en ze van tips en eigen ervaringen voorzien om te voorkomen dat de paarden weer op ijzers gaan.
Ook dit stuk begeleiding hoort erbij en het heeft geen zin te ontkennen of te zeggen dat je meer geduld moet hebben.
Ik denk dat gerichte hulp en persoonlijke begeleiding veel meer doet.

Het heeft niet altijd met geduld van de paarden-eigenaar te maken, ook het stuk kennis, zelfvertrouwen en ervaring spelen een zeer grote rol in het al dan niet volhouden van het blootsvoetse proces. Ik kan me nu ook indenken dat een eigenaar zegt : "Dan maar wat minder gevoel en hoefmechanisme, maar wel een pijnvrij paard".
Ieder heeft het recht deze grens voor zichzelf te bepalen!

Ik ben het volledig met je eens dat ijzers niet altijd de oplossing zijn, maar ik kan me ook het gevoel van de paarden eigenaren zeer goed voorstellen als je het gevoel hebt dat je met je rug tegen de muur staat.
Een jaar geleden zou ook ik gezegd hebben dat je maar geduld moet blijven houden, maar zo werkt het gewoonweg niet altijd, daar ben ik inmiddels wel al achter.

Groet, Pien

clarissa ruijgrok schreef op donderdag 21 september 2006, 9:10:


Bij mij staan low budget houten fruitkisten van ongeveer een vierkante meter, een goeie is hooguit een paar tientjes en staan op een pallet. werken prima, paard kan "hoofd laag" staan eten.
Piet
natuurlijk Natuurlijk!

Zo, gisteravond laat zijn Esther (v.Lennep) en ik weer thuisgekomen na 2 dagen Clickertraining bij Piet in Zeeland.
Bekaf natuurlijk van alle nieuwe indrukken en gewoon veeeeeeeel geleerd!
We snappen wat Yes, Cue, Shapen e.d. kan betekenen in een training.

Eh, we zijn natuurlijk nog wel rasamateurs, maar de mogelijkheden zijn legio!
Haha... terwijl ik dit schrijf zit ik al van alles en nog wat te bedenken!
Ik ga dit heel zeker toepassen en gewoon eens zien hoever ik kom. Wat wel en niet werkt.
Het was daar beregezellig, Piet z'n ouders zijn schatten van mensen en uitermate gastvrij. Niets is hun teveel en ook nog smakelijke koffie! Prachtige tekeningen van Lotte gezien, mooi hoor, Lotte, je hebt echt talent! Wat ook echt heel leuk was zijn de verschillende prachtige katten die daar op het terrein rondlopen...
Heel aparte (kruisingen of ras?) Main Coon's of Noorse boskatten, een nagenoeg witte Red Point met heeeeeeemelsblauwe ogen (!!!) Turkse Vankat.... ik heb nog nooit zoveel aparte katten bij elkaar gezien! Kippen, eenden, konijnen, geitjes, honden, een bonte mengeling van allerlei dieren. Een kinderboerderij zou er stikjaloers op zijn!

En dan de paarden..... ik kan niet zeggen welke ik de leukste vind. Shiny is een scheet van een paard die gewoon je oren staat uit te lebberen! Het leukste wat ik gezien heb van Shiny en Piet is dat Shiny achteruit lopend Piet 'volgt.... Heel apart om te zien en een grappig onderdeel.... Shiny deed het zowaar bij mij ook, want dit MOEST ik natuurlijk ook proberen. Je kunt aan de combinatie Piet/Shiny wel zien dat er een heel hechte band is. Die 2 zijn samen 1. Teamwork van de bovenste plank!

Don is Shiny de baas en bijzonder om te zien omdat hij een vliegenschimmel is. Dit zie je tegenwoordig niet meer zo heel veel...
En dan de oude Carlos, heel bijzonder om een paard te zien waarvan zeker is dat hij 44 jaar oud is.... En er nog goed uitziet ook! Hij loopt niet echt soepel meer, je ziet de botten uitsteken, da's logisch! Z'n tanden zijn inmiddels stompjes die recht naar voren steken. Kennelijk heeft hij er geen last van want hij vreet dapper de hele dag zijn hooi op.... en zo af en toe kuiert hij een stukje....
Maar er ligt nog glans op de haren en hij heeft nog lol. Samen met zijn Mina, een blauwschimmel minishetje, heel vertederend diertje zich zichzelf wel vermaakt door haar rug onder Carlos buik door te schuren. Dat verterende diertje met die mini-voetjes (die echt in een theekopje passen) ontpopte zich als een heus monstertje met bekappen! Piet zei nog dat ze beet ) Tsja... lig je op je knieen, zie je die megalange franjewimpers boven die prachtige ogen... die piepkleine oortjes.... en dan dénk je... zal wel loslopen. Zo'n scheetje mept toch niet?? Jawel.... als Mina het zat wordt is ze pisnijdig... Ik heb in een deuk gelegen! 80 cm boosheid!
Toch was ze wel braaf hoor... Het is gewoon leuk om zo'n kleintje ook eens te mogen doen! En Mientje had prachtige holle voetjes.

Dan lopen er bij Piet op het terrein nog wel wat andere Shetten, een Haflingerdame + nog wat A-welshjes rond.
Deze paardjes zijn niet clickerwise maar allemaal wisten ze binnen een paar minuten dat op de hand targetten + yes een Spelt-beloning volgde... Het gaat ontzettend snel.
De haflingerdame, Joke, was supersnel van begrip en leerde in razend tempo Head Down, hoofd laag... met shapen dus.
En zo leer je dus in de praktijk clickeren, wat de basisprincipe's zijn en hoe het werkt.
Natuurlijk prachtig dat er paarden waren die dit nog nooit gedaan hadden.

De Haflinger, Joke, moest bekapt worden, Piet kende het dier verder niet en we wisten dus ook niet wat we moesten verwachten. Dus probeerde ik als eerste een voorbeen op te tillen. Foute boel. Meteen uitslaan! We kregen het been echt niet.
Óf ze had weinig tot geen ervaring, of rot ervaringen.... je kunt er alleen maar naar raden.
Hoe hebben we dit opgelost? Met clickeren! Steeds lager het been pakken en het NIET uitslaan, + een minimale spierbeweging tot optillen al Yessen en stevig belonen...
Binnen 10 minuten konden we beide voorbenen + 1 achterbeen gewoon optillen!
Kijk.... da's nou clickeren. 1 dag later hebben de deze Joke gewoon beide voorbenen normaal kunnen bekappen!

Het was ontzettend leuk om daar 2 dagen te mogen zijn, we hebben heel veel geleerd en gezien. Ook SUPERLEKKERE mosselen gegeten zoals je ze alleen maar in Zeeland kunt krijgen... )

Kortom: Piet, je bent echt een schat!! Heel erg bedankt dat je dit hebt willen doen!
Ik ben weer helemaal opgeladen en ga er echt mee aan de slag!
Nu eerst op vakantie.... maar daarna!!!!

Dikke kus vanuit Drenthe!

Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 21 september 2006, 8:15:


Wees wel voorzichtig met Hoofarmor, het zou niet op de witte lijn mogen
gesmeerd worden. Die wordt er niet beter van is mijn ervaring.

jan.

Wil schreef op donderdag 21 september 2006, 12:58:


Hoi Wil,

Heb je weer leuk geschreven!!!!

Natuurlijk heb ik ook genoten en veel geleerd![ook al had Piet dat niet altijd in de gaten hihi]
Vooral het shapen vond ik echt heel leuk om te doen!Das echt een aanrader voor mensen zoals ik , weinig geduld en snel gefrustreerd!! Ik werd er echt vrolijk van en vond het paardje snel een superknol!!!!
Ik denk dat dit een goede methode is voor mij en zeker ook voor mijn knollies...

En als rasechte vegetarier heb ik genoten van de tagliatelle met truffelsaus!!

Piet , super bedankt! Je hebt ons wel degelijk op weg geholpen , en mij erg veel geleerd!! Volgende week weer?

Gr Esther

Michiel schreef op zondag 10 september 2006, 12:29:


Nu 10 dagen later zie ik dat hij al een mooi wintervachtje heeft, terwijl andere paarden nog in hun zomervel staan. Hoe is dat bij de andere paarden met ex-kale plekken?

Michiel