Ik waag er toch nog een reactie aan. Ben het in sommige opzichten best met je eens hoor. Volgens mij kennen wij elkaar nog niet trouwens, dus aangenaam kennis te maken, dat allereerst.

**********************
Kun je daar dan iets meer over vertellen (voorbeelden of zo?). Hoe liepen die hengsten dan b.v. in de wei? Hoe anders werden ze dan opgevoed? Ik ben daar echt nieuwsgierig naar. Zelf heb ik weinig verstand van hengsten hoor, ... sterker nog, ik heb sowieso weinig verstand van paarden. Nu zul je je afvragen waarom ik dan een paard heb, en een ruin ook nog! Tsja ... da's een lang verhaal . Of eigenlijk heel kort: toen eindigen in de salami voor hem redelijk in zicht begon te komen (afgekeurd voor de renbaan en niet geschikt als recreatiepaard), hebbik um pardoes gekocht, niet gehinderd door enige kennis op gebied van paarden.

**********************
Stonden die bij elkaar? Alleen?

**********************
Mmmmm, nou ja nogmaals veel verstand heb ik niet van hengsten in het bijzonder, maar de hengsten die ik "in de handen gehad heb" (dressuurrijden destijds en gewoon te hanteren aan het halster) vond ik knap lastig. Ik vond ze veel lastiger dan een vergelijkbare ruin. Nu zul jij misschien antwoorden "meer tijd in stoppen door de eigenaar". Ja, okee, maar eh , HOE dan precies? En daarbij: diezelfde eigenaar had dus een aantal ruinen probleemloos opgevoed. Blijkbaar dus toch wel een ander verhaal, een hengst. Ik kan me nog een hengst herinneren die er een sport van maakte om over je heen te walsen als je hem in de box wilde zetten; ik vind echt dat je dan behoorlijk ballen moet hebben om dan "voor jezelf" te gaan staan en vol te houden (ik durfde dat wel eerlijk gezegd, maar dat ik er nou zin in had???). Het zou misschien anders zijn als je'm van jongs af zelf opvoed, maar een hengst die al aardig manieren heeft, pffff, nou ik denk niet dat een gemiddelde ruiter daaraan begint.

********************
Ik heb helaas geen tijd om vanavond nog even naar Marokko of de steppen van Mongolie te vliegen .

********************
Dat SNAP ik heel goed, het IS natuurlijk ook niet de "schuld" van dat beest. Hoe zou het ook? Maar neemt niet weg dat de gemiddelde paardrijder in Nederland misschien te weinig savvy heeft om met hengsten om te gaan. Dus eh, dan blijf je toch wel een hele berg salami houden hoor.

o......mdat hetzelfde
*****************
Ja, of eh .... laten we allemaal een merrie nemen. Wat zou er DAN met die hengsten gebeuren denk je? Er eindigen er NU al zoveel in een stalletje achteraf zonder fatsoenlijke verzorging. Een ruin heeft tenminste nog een reeele kans dat hij tussen de paarden komt te staan en aandacht krijgt.

*******************
Inderdaad, je paard "wordt op een gegeven moment je leven", tenminste voor mij gaat het aardig in die richting (ondanks tijdgebrek) maar dat zal lang niet voor iedereen opgaan. En voor de persoon die innig gelukkig op zaterdag een rondje op d'r shet in het bos tuft en het beessie voor de rest in een kudde-tje heeft staan met een lekker plukkie gras , och ik vind daar niet zoveel mis mee (beessie heeft toch maar mooi een veilig leventje en lekker te eten). We hoeven toch allemaal niet een hoogstaand doel voor ogen te hebben.

****************
Ja hoor. Tuurlijk (niet cynisch bedoeld, als je't opschrijft lijkt dat wel zo). Jij doet het op jouw manier en da's voor jou waarschijnlijk de enige die juist aanvoelt. Je kunt het toch ook alleen op je eigen manier doen? Ik doe't op de mijne (wat inhoudt dat ik er behoorlijk wat tijd en energie in stop), ik zou willen dat ik het NOG anders kon doen (paardje bij eigen huis, zucht ... wit boerderijtje ... boompjes ... kippetjes ... alles lekker in de achtertuin ... zucht ... kwijl .... lezen in de achtertuin en dat je paard dan af en toe even geinteresseerd komt kijken .... ahh.

**************
Ja nou ja, dat snap ik dus ook niet (en velen met mij). Ben ooit ook op de manege geweest maar dat had ik al snel gezien. En snap nu NOG niet hoe mensen hun paard uit de stal kunnen halen en zonder met hem/haar even te praten en te knuffelen HOP opstijgen en wegrijden. Onbegrijpelijk.

**************
Nou in mijn geval liever niet hoor. Ik mag dan wel Parelli doen maar dat is wat mij betreft niet de bedoeling.

****************
Tsja ... gebeurt vanzelf wel een keer (helaas). En ook al bestaan de regeltjes nog niet in je achtertuin, ze bestaan WEL. Ik zou er zelf het liefst zo min mogelijk mee te maken hebben. Dat zal de reden ook wel zijn dat ik geen krant lees en geen tv kijk; maar ik besef wel dat dat eigenlijk je (m'n) ogen sluiten is voor het echte probleem: waar de behoefte aan en noodzaak tot die regeltjes wegkomen.

****************
Nee hoor. Het ligt ook niet zo ver af van wat ik ZELF vind. Maar eigenlijk zeg je toch zo'n beetje: mijn stijl van paarden houden is het eerlijkste/het beste/ het meest te prefereren (hoe je't maar wilt noemen) ... maar JA, dat lijkt me (nog steeds) in de praktijk van het dagelijkse Nederland niet haalbaar. Dan ga'k dus zelf toch voor second best, en zo min mogelijk ongelukken.

Dus ... terug bij het oorspronkelijke onderwerp via de boerderijen en de laatste oorlogen die ik gemist heb ... ik zal waarschijnlijk de hengstenpopulatie in NL eerder ruinen dan jij als ik het vanavond zou moeten beslissen.

Had nog wat vragen over mijn eigen (ex)heerschap maar dat doe ik wel in een andere post.

Isabel van der Made schreef op woensdag, 26 mei 2004, 20:19:


Waar eigenlijk niet, behalve het (anglo-)saxische cultuurdomein (of waar die koloniaal geweest zijn)? Aan de Latijnse kant van de EU wordt er al heel anders over gedacht. Afrika, Arabische wereld, grote delen van (Russisch) Azië, Zuid-Amerika, noem maar op... maar daar is dit een non-topic waar niemand zich druk om maakt.


Ik bedoel dat je met het geld het juridisch eigendom krijgt en mag hopen dat dat recht gerespecteerd blijft worden, maar niet een leven kan kopen. En zeker niet van een paard! Denk aan het gezegde "Je kunt hem naar het water brengen maar niet laten drinken". Juristiek is een opportune afspraak tussen mensen onderling.
Je kunt ook geen grond kopen, daar hadden de Noord-Amerikaanse indianen gelijk in, maar wat wisten die nou van Europese juristiek?


Het gaat er toch niet om dat ik geen BEGRIP heb?
Maar begrip hebben sluit het ventileren van een alternatief niet uit.


Geen paarden hebben. Ik zou er de zin niet van inzien.
Ik zou ook geen paarden hebben als ik ze niet thuis (lees: bij mij) kon hebben (of ik zou bij ze in de inloopstal bij de wei of zoiets gaan wonen, maar ja... dan wordt dát weer "thuis"). Leven in een yurt met de kudde... ook acceptabel wat mij aangaat.

Egon.

Piet schreef op maandag, 24 mei 2004, 20:37:


De ervaringen die jij beschrijft heb ik helemaal niet; ik heb helemaal geen ervaring met chats, buiten MSN dat ik alleen met vrienden doe.
Ik zag alleen het voordeel dat de soms chatachtige mailwisseling; die niet altijd even interessant waren voor derden; maar ontstonden omdat er toevallig twee of meer tegelijk online waren, nu in de chatbox gevoerd kunnen worden en de mail meer voor inhoudelijke zaken. Maar zo als jij het beschrijft zou het inderdaad jammer zijn als je een interessante issue mist omdat dit op de chat gebracht is en niet in de mail.

auf wiederschnitzel
Elsbeth

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 24 mei 2004, 22:21:

De merrie accepteert het veulen helemaal, de

Ik heb gehoord dat dit wel kan gebeuren bij vrouwen die al een kind hebben gehad. Blijkbaar worden er dan hormonen geactiveerd die de melkgift op gang brengen. Wat ik wel vreemd vind is dat er meteen melk was. Niet na een paar dagen of dag ofzo. Misschien had ze het veulen ervoor al gezien en was ze toen schijndrachtig geworden en dan zou je snel melkafgifte kunnen hebben. (puur theoretisch gefrobel hoor)
auf wiederschnitzel
Elsbeth

janet weggemans schreef op maandag, 24 mei 2004, 23:14:

De wormenkuur was een voorbeeld. Heb zelf er ook geen problemen mee maar je hoort het wel vaak. Ik zal het algemener stellen: jij vindt dat iets moet of iets moet omdat het levensreddend is, je paard wil dit niet, zegt je duidelijk dat ie dit niet wil. Gesteld werd dat je naar je paard moet luisteren. In voorgaand beschreven geval doe je dit dus niet. Wat dan wel? bv kort en kortaf het gedaan krijgen en later oefenen of laten wennen; wachten tot het paard wel wil (midden op een kruispunt);...........
Maar inderdaad als je houding (lichaamstaal) goed is voorkom je heel veel drama. Maar als je een paard met een trauma (wormenkuurangst bij het zien van de spuit alleen al) krijgt is alleen houding geen garantie voor succes

auf wiederschnitzel
Elsbeth

In mijn vorige post al teen en tander over hengsten van me af geschreven. Affijn, ik heb nu zelf dus een probleem met mijn heerschap, en nodig iedereen uit om eens wat tips op te gooien.

Ik ben niet al te lang geleden verhuisd naar een andere stal, waar ik erg tevreden over ben. Paarden worden regelmatig en vriendelijk verzorgd, heeeeeele grote wei etc. etc. en lekker in een clubje EN vlak bij huis. Ik had eerst natuurlijk geinformeerd wat er stond, er stonden alleen merries, dus het was geen probleem dat er een ruin bij kwam. Aldus geschiedde.

Helaas waren 2 van de merries drachtig, en die hebben nu allebei een veulen, en nu onstaan dus de problemen. We hebben geprobeerd om Torop erbij te laten in de wei, maar hij gaat onmiddellijk naar de veulens toe (ik denk geen agressie) hij wordt er als een magneet door aangetrokken. De merrie begint te trappen, maar ook al RAAKTE ze hem flink (borstwond), hij laat zich niet afschrikken en blijft op haar afgaan. Gevolg is dat de merrie in paniek raakt en gaat ronddraaien en trappen, met als risico dat het veulen onder de voet gelopen wordt. Op verzoek van de eigenaar van de merrie (die al snel behoorlijk in paniek was) heb ik Torop er weer bij weg gehaald.

Ik heb haar voorgesteld om telkens als ik er ben, met Torop het weiland in te gaan, aan een lijn, en op het moment dat de merrie hem begint te dreigen, daaraan mee te werken door op z'n Parelli's te "dreigen" (driven), zodat hij leert dat hij uit de buurt van haar moet blijven (geen idee of dat effect kan hebben, maar leek me beter dan gewoon niets doen). Maar dat wil ze dus absoluut niet meer. Hij heeft nogal spektakel lopen maken in de wei en bovendien is hij 1 keer UIT een weitje gesprongen toen ze hem apart gezet had (Torop ja!!! Mijn angsthaas!) ... gevolg nu staat hij dus in een apart weitje. En daar baal ik dus van.

Ten eerste heeft hij nu te weinig ruimte om te rennen en dat merk je meteen. Ten tweede mist hij het contact met de andere paarden. Ik heb gevraagd of hij dan met een ander paard samen mocht staan, maar dat durven ze ook niet meer aan en het weitje is daar ook te klein voor.

Nou, tsja ... wat nu? Hoe kun je hier nou iets aan veranderen?

Ik kan wel merken dat hij er narrig onder is onder de situatie. Er was eerlijk gezegd geen land met hem te bezeilen vandaag, normaal is het zo gezellig en lekker ontspannen in de bak, maar nu niet, hij probeerde constant het tegenovergestelde te doen van wat ik vroeg. Ik had even "bloot" willen rijden (niet ik hoor, maar het paard , zonder zadel en hoofdstel, hoewel twas lekker weer haha, dat andere had ook nog gekund). Eerst ging dat rijden nog wel, hoewel ik wel kon voelen dat het niet als anders ging, lang niet zo licht en gemoedelijk. Affijn, bij een galopje begon het spektakel, ik wilde van hand veranderen en wees dus naar de diagonaal en Torop die al een beetje aan het protesteren was, spoot dus in galop RECHTDOOR weg. Ehhhhh-h-h-h.... dan realiseer je je meteen hoe je van samenwerking afhankelijk bent op een bloot paard, dit is me dus tot nu toe al die tijd dat ik opgebouwd heb dat ik zonder iets kon rijden nog niet echt overkomen (wel een beetje en ook wel iets in de richting maar niets wat ik niet kon corrigeren), .... tsja, daar zat ik dan, gelukkig wel op barebackpad maar hij ging steeds harder, exit samenwerking. Heb maar gedaan alsof m'n neus bloedde en gewoon rustig gewacht tot hij weer tempo minderde, duurde wel lang! Ik had echt iets van "Nou daar zit je dan Frouk, leuk he, zo'n rees-arabier, en hoe red je je hier nou uit?" (Torop kan als hij wil wel een half uurtje galopperen hahaha). Heel raar hoor, niets om vast te houden, niets om mee te corrigeren (ik neem tegenwoordig ook niet meer iets mee om te drijven of zo), er zat niks anders op dan maar meeracen dan.

Toen hij eindelijk weer eens ging stilstaan, afgestapt en voor de veilgheid toch maar een touwtje erom. Maar dat ging dus OOK niet, ging er net zo hard weer vandoor (toen had ik wel houvast aan het touwtje dus stonden we wel meteen weer stil). Ik had er wel een ploegscharen bit in kunnen hangen vandaag, het maakte niets uit. Dus docht ik, dan maar wat anders verzinnen want dit wordt een beetje te gevaarlijk, dat geblaas en gebok door de bak en zo gaat het in elk geval niet lukken, in het beste geval lazer ik eraf. Ben dus afgestapt en heb een join up gedaan. Jawel, ikke (ik ben daar niet zo heel gek op, hoewel ik het principe van wegsturen wel eens gebruik). Ik wist niks beters meer te verzinnen.

Daarna heb ik een tijd grondwerk gedaan, best heel streng hoor. Maar wel met heel veel rust en gekriebel en zo, als hij naar me toekwam. Dat hielp wel een stuk. Toen weer opgestapt. Dan is hij wel gespannen, dus er een hele tijd aan besteed om hem ervan te overtuigen dat "goed" ook gewoon "goed" is, en dat er geen reden voor spanning was (laten we vriendjes zijn ....). En toen hop weer in galop en vanuit ontspanning over de diagonaal wijzen. Dat was een erg grappig moment, ik voelde hem even verstijven en toen zwenkte hij meteen in de richting die ik wees zonder al teveel te versnellen. He he ... pfffffff. Die strijd ook weer gestreden.

Maar ben bang dat ik dit vanaf nu wel vaker zal krijgen als hij alleen in zo'n klein weitje moet blijven staan. En ik baal ervan dat hij nu z'n energie veel moeilijker kwijt kan, hij is als hij het snelheidsduiveltje in z'n kop heeft al niet zo'n makkelijk paard, zo wordt het alleen maar lastiger natuurlijk en wordt het al snel een oneerlijke strijd, want een paard moeten corrigeren wat gewoon een overmaat aan energie heeft is eigenlijk naar mijn idee niet eerlijk.

Dus weet iemand misschien nog iets? Ik heb ook gevraagd of hij dan 's nachts buiten mag blijven zodat hij dan de grote wei even voor zich alleen heeft en in elk geval kan rennen, maar daar voelen ze dus ook niets voor (nog meer gesleep met paarden apart). Ik ben bang dat ze Torop na een tijdje liever kwijt dan rijk zijn, ik merk nu al dat ze niet lekker met hem om kunnen gaan, ze nemen zijn arrogante heetgebakerde Arabierengedoe te persoonlijk op en vinden het dus op dit moment gewoon geen leuk lief paard (eerder wel) en handelen daar ook naar. En dat voelt Torop feilloos aan, en dat maakt dus een situatie heeeeeel snel minder fijn. Dat zie ik dus nu al gebeuren.

Even kort, dit jaar mijn ruiterbewijs gehad. 1. er waren apparte regels voor westernruiters met name wat betreft het springen. 2. volgens mij waren er kinderen bij jonger als elf.

auf wiederschnitzel
Elsbeth

En zelfs op die steppe van Mongolié castreren ze hengsten hoor! Iig de meeste rijpaarden die ik heb gezien waren geen hengst meer (ze rijden niet op de merrie's)

Groetjes Maaike

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 25 mei 2004, 23:32:

hij heet officieel khani oid maar dat klinkt teveel

Gefeliciteerd!!!

Misschien kun je iets met de betekenis van de naam en dan in een andere taal is het wel een mooie naam.

auf wiederschnitzel
Elsbeth

Egon: Ja, als jullie het om wat voor reden dan ook niet kunnen, zit er


Pien : Dit ben ik niet met je eens, een hengst zal veel langer dorgaan om zijn leiderschp op te eisen dan een merrie of ruin.

Egon :"als jullie het om wat voor reden dan ook niet kunnen" bedoel ik

Pien : Nee, dat zou te makkelijk zijn, ik heb hier ook te doen met een stukje veiligheid !!!! Bovendien heb ik meerder malen gezegd dat ik de hengst tegen zichzelf wil beschermen,juist omdat hij niet gesocialiseerd is. Wel eens een hengst gezien die ondanks het aftrapen van de merries, blijft doorgaan met zijn achtervolgingen, met alle gevolgen van dien? Zo erg dat wij een dierenarts moesten laten komen.

Vandaag kwam hij klaar toen ik, voor de allereerste keer op zijn rug zat. Ja, sorry hoor, waar was hij nou mee bezig ? Met mij of met de merries die ik buiten zijn zicht/reuk had staan. Inderdaad : ZEER GEFRUSTREERD !!!!

Ik zou zeggen : Kom hem maar met eigen ogen bekijken. Vandaag was hij overigens een doetje, ik heb echt voor de allereerste keer op zijn rug gezeten, het was fantastisch, hij gedroeg zich heel keurig. Weet je Egon : Die band tussen hem en mij is super. Het is alleen een hormonenkwestie, dat maakt het geheel juist zo jammer. Pien

Spirithorses schreef op woensdag, 26 mei 2004, 7:46:


Sluit me er helemaal bij aan. Prachtig.

auf wiederschnitzel
Elsbeth

Hoi Ilona,

Leuke foto van je nieuwe hengst en Jack ! Wel fijn dat het (tot nu toe) wel
goed lijkt te gaan met die twee ... In ieder geval wens ik jullie erg veel
geluk en hoop ik dat je veel plezier van en met hem hebben

Groetjes Marsha