Frans Veldman schreef op donderdag, 27 mei 2004, 10:28:
******************
Ja inderdaad. Zelfde situatie. En dan .... dus??? Jij werkt toch WEL met die one rein stop bij Jack? Of ook niet op die dagen?

Ik heb dus nu wel iets bedacht waarmee ik tot hem doordring, maar dat ziet er wel heel anders uit dan het concept van Parelli met als fase 4 een one rein stop (want daar moet hij alleen maar heel hard hinnikend van het lachen van wegrennen).

Hoi,
Op A1 t/m 4 is een jonge hengst even zijn positie aan het testen lijkt me zo. Hij denkt dat hij enige kans maakt en de grote laat hem ook even zijn gang gaan. Staat hem zelfs wat speels aan te kijken. Maar kennelijk heeft hij er op plaatje 4 genoeg van en geeft hij even aan dat het spelletje (in zijn ogen) nu lang genoeg heeft geduurd.
De kleine zie je ook overduidelijk de "kauw"beweging maken die zo typisch veulen eigen is (ik heb het heel vaak bij het kleine hengstje van de buren gezien als de grote ruin hem een afstraffing gaf; onderdanigheid noemt men dit geloof ik).

B1 t/m 4.
Dat zijn volwassen hengsten. Ik zie hier toch ook niet veel meer in dan een spel. Is het een echt gevecht? Of was het inderdaad spel? Dominantie positie weer even bepalen.

De laatste 2 foto's eronder vind ik echt prachtig. Zouden van mij zo op posterformaat binnen mogen hangen. Vooral die laatste is zo mooi met die bloesem op de achtergrond.

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op woensdag, 26 mei 2004, 23:07:


Ik denk dat de A serie hengst is met merrie. En ik denk dat de merrie erg is geinterresseerd.

B serie is denk ik spelende hengsten.

Groetjes Es

HannahFroukje schreef op donderdag, 27 mei 2004, 12:21:

Wat heb je dan bedacht??

Edward

Frans Veldman schreef op donderdag, 27 mei 2004, 10:28:


Dan kunnen we deze discussie wel stil zetten. Ik zou het ook andersom kunnen zeggen. Ik ben nog nooit met paard vandoor gegaan omdat ik hem niet meer kon stoppen. Ik zorg altijd dat ik eerder ben dan het paard. Tja ben je te laat dan word het moeilijk inderdaad.

Even nog over moeilijk. Qua karacter zijn mijn paarden moeilijk en het stoppen was ook iets wat mij alleen lukte. Anderen waren zo thuis.

Ik wel. Hier noem ik wel een paard dat geen spieren had van achteren en zich zelf niet kon dragen en daardoor over zijn voorhand heen viel doordat hij zijn benen niet meer kon optillen. Geen leuk gezicht. Die ging dus echt plat met ruiter. Dit paard is natuurlijk wel extreem. Ze zijn er ook enkele keren mee over de kop gegaan.

josien schreef op woensdag, 26 mei 2004, 14:55:


Wat ik begrijp is dat je met twee teugels rijdt, één aan een soort trens en de ander verbonden met dat Portugese stangding (weet je daar een behoorlijke foto online van? - ik heb geen ID wat het is, ook niet kunnen vinden). Met die stang doe je een soort signaalrijden t.b.v. noodstop (maar ook nog andere dingen? lijkt me niet handig de handen vol te hebben aan nóg een teugel alleen maar voor een noodstop)... OK so far.

Waar ik moeite mee heb, is "teugel iets omhoog en ligt aan neemt versterk je het scharen effect. Hoe harder je trekt hoe sterker".
Tsja, ik ben aardig op de hoogte van de werking van stangbitten met kinketting en breek met alle plezier mensen hun polsen daarmee als demo. Trekken is absoluut niet nodig om het al flink pijn te laten doen. Maar laten we er van uit gaan dat je, ondanks dat je knollie er net vandoor spurt, toch je perfecte zit behoudt (want je geeft ook les e.d. begrijp ik uit je website dus mag ik wel wat verwachten toch?) en héél subtiel "trekt"....
Doch dan spreek je van: "Het is dan ook meer de schrik reactie dan het hard trekken aan de teugel."; een schrikreactie! - en ik snap er niets meer van. Ik dacht dat we juist probeerden een schrikreactie uit te doven in plaats van te versterken. Natuurlijk kan het zijn dat je paard er door tegengehouden wordt, éénmaal, tweemaal, tien maal, desnoods vijftig maal en successievelijk zal de inwerking van die noodstop misschien ongemerkt wat sterker worden... maar ZOALS IK HET BEGRIJP garandeer ik je dat ieder paard op den duur hier dwars doorheen loopt. Omdat het psychologisch effect onjuist is én onjuist getimed. Die onjuiste timingen werken cumulatief. Wat je doet is een pijnprikkel uitdelen om schrik uit te doven. Dus als "motivatie" zal die "stoppende" pijnprikkel de vluchtprikkel moeten overtreffen. Dat is onzinnig!

Daarnaast heb ik de indruk dat je de essentie van die one-rein stop niet begrijpt.
Je schrijft dat paarden hiermee op hun bek gaan (en evt. hun nek breken, zoals in ettelijke oudere filmprodukties). Dat is "omtrekken".

Het kenmerkende verschil van de one-rein stop is dat je je paard niet stopt - het gaat vanzelf! Alles wat je doet is leren reflexmatig (dus zonder trekken AANBIEDEN!) het hoofd om te draaien. Hoe je dat motiveert lijkt me niet eens van belang; de door Frans beschreven manier is even goed als een andere zolang het effect maar bereikt wordt. Dat je paard stopt is een logisch gevolg van het hoofd omdraaien.

Ik spreek nu uit support, nog niet uit ervaring hoor! Maar ik vind dit ID zo geweldig in elkaar zitten dat ik mijn grote mond niet kan houden.
Ik heb er voor mijn ijsco's ondertussen al een "trigger" voor bedacht want ik heb ook weer geen zin t.b.v. noodstop persé een teugel te moeten meenemen: "snoepje" - dat past in ons taalgebruik maar gebruiken we rijdend nog niet, en als DAT ze niet doet hoofd omdraaien weet ik het niet meer

Als je wilt sta ik absoluut open voor een betere uitleg; nu heb ik de indruk dat je levensgevaarlijk bezig bent en op een tijdbom zit. Ik heb deze post expres een nachtje laten liggen en nog eens woord voor woord geredigeerd om aan jou geen onnnodige vijand te maken, want ik val wat je zegt te doen hiermee behoorlijk aan. Maar alleen met de bedoeling dit duidelijk te krijgen, niet als aanval op jou gericht!

Groeten, Egon.

PS1: het "snoepje" geldt voor MIJN knuffel-ijsco's die sterk cognitief gericht "beleerd" zijn, hoor - NIET zomaar geldig extrapoleerbaar naar andere paarden! Let op de knipoog

PS2: iets soortgelijks (1-teugel-stop) heb ik ook op andere "Parelli"-websites beschreven gezien, maar daar vond ik de beschrijving ook meer op "omtrekken" lijken. Vandaar mischien verwarring? IK doel alleen op de door Frans beschreven uitleg.

Linda schreef op donderdag, 27 mei 2004, 11:22:


Roberts' Join-Up is ook geen "oefening"! Het is een psychologische techniek die nmm een duidelijke verbetering is op het ouderwets met mechanisch geweld "inbreken" van een paard. That's about all.

Als antwoord op "ik bleef telkens zitten met de vraag wat hij nu na die join-up doet":
gewoon beginnen met gaan rijden, in welke discipline dan ook...

Zoals hij de Join-Up gepresenteerd heeft in o.a. Newmarket komt het neer op TIJDWINST! in plaats van twee weken kwijt te zijn aan desensibiliseren (en WIL je een renpaard wel desensibiliseren???) etc., kun je er vrijwel meteen op.
Ik heb toevallig kortgeleden met een professionele TB hengstenman hierover geconfereerd, en ik herhaal hier ongeveer zijn woorden: "stel dat we 6 dure weken krijgen om een paard te trainen, dan maken die 2 weken die we extra krijgen om te werken heel veel uit". Daarbij moet je in gedachten hebben dat we het over simpele arbeid hebben nl.: zo snel mogelijk het ene been voor het andere zetten... zolang jockey er niet afdonderd is het goed. Natuurlijk komt er veel bij kijken en zijn het vaak juist niet de leukste paarden (nmm hoor!), maar al die zaken waar een recreatieruiter mee te maken heeft zijn niet van toepassing.

Wat jullie NH-ers met lieve huispaardjes er aan hebben? Nmm niets...

Groeten, Egon

e m kraak schreef op woensdag, 26 mei 2004, 13:42:

Het ruiterbewijs staat nergens Egon, de leeftijd van een 'bestuurder' van een paard wel; dáár sloeg de opmerking op. Tis leuk wat voor een ruiterbewijs aan eisen gesteld worden, maar wet gaat voor alles.

Voor wegen die deel uitmaken van het openbare verkeersnet kan je het ruiterbewijs aan je laars lappen. Voor toegang tot privéterrein ligt dit anders; daar kan ook een lidmaatschapskaart of wat ook voor vereist worden door de eigenaar en zelfs entree geheven worden.

Ik heb daar in algemene zin een probleem mee; natuur moet voor iedereen zijn. Kijk een landgoed van een persóón is hetzelfde als een grote tuin of een weiland en dus verboden toegang voor onbevoegden, doch terreinen in bezit/behher van allelei ooit goedbedoelende stichtingen zouden vrij toegankelijk moeten zijn voor alle vormen van ongemotoriseerd vervoer.
Als er rijvaardigheidsbewijzen nodig zijn, behoort dit door de overheid gereguleerd te worden.

Verder gaat het over.... juist rijvaardigheid en als je dat zonder cap, laarzen, bit of zadel wil doen; zolang dat niet wettelijk verplicht is, is dat prima!
Als je voor de auto wil afrijden eist ook niemand dat je een stropdas om hebt of een helm op en bij het motorrijbewijs dien je wel een harde pet op te hebben, maar is ook een spijkerbroek prima.

Op verschillende forums zijn er behoorlijk verwarde discussies over wat hoort, moet of goed zou zijn. Lastige discussies omdat zelfs de term 'hulpmiddel' al tot verwarring leidt. Míj lijkt het voor de hand liggen als je zonder enig hulpmiddel een proef kan rijden, je beter kan rijden dan iemand die er een hulpmiddel voor nódig heeft. Zo ook voor het ruiterbewijs; kun je het op een touwhalster en een dekentje? Prima!!
Overigens; zó hoog is 60 centimeter nu ook weer niet, dat een hoorn op het zadel een probleem is hoor.....

Charlotte Smit schreef op woensdag, 26 mei 2004, 20:33:


Ik vind het niets.
IN zijn boek zecht hij zelf dat de ergste straf voor een paard is weggestuurd te worden. Het paard doet niets en hij stuurt het zomaar eventjes weg. Waarom straft hij het zo zwaar? Voor niets. Ja om het paard eventjes duidelijk te maken dat hij de baas is maar dat kan ook op andere manieren.
Wat andere mensen zeggen over dat hij het paard eigenlijk vernedert en dat het paard alleen maar naar hem luisterd om niet weer zo vernedert te worden vind ik wel een grote kern van waarheid in zitten. en dat heeft neits te maken met de essentie van NH en of het beter is dan de "reguliere" methode denk ik zeker neit. Eerder juist stukken minder. Een leider die je vernedert vertrouw je toch niet echt? Daarnaast vind ik hem te snel gaan met het inrijden ed. Een paard heeft tijd nodig om dingen te verwerken (maar of ze dat wel doen ben ik nog niet uit) en aan te wennen. In zijn methode worden de paarden eerst vernedert, zwaar gestraft en vervolgens overdondert met allerlei nieuwe dingen. Hoe zou jij het vinden om zo behandelt te worden?
groetjes Ebby