Sky schreef op zaterdag 13 juni 2009, 23:18:


Nou, het is misschien een beetje een vreemde vergelijking, maar bij mensen kun je volgens mij niet alles meer veranderen, maar natuurlijk nog wel erger voorkomen. Als iemand al scheef is, blijft diegene scheef belasten, en zal dus alleen maar schever worden. Als je die cyclus doorbreekt kan dat al een boel uitmaken. Bij mensen soms ook bewustwording, bij paarden is dat natuurlijk wat lastiger, maar bij de ruiter is dat dan natuurlijk weer wel zo.
Wat ik me alleen afvraag, als het van de ene op de andere dag weer helemaal mis is, is er dan niet iets anders wat speelt? Scheef ben je niet in een keer... Ligt daar dan niet iets anders achter, en dat er ter compensatie scheef gedaan wordt?
Zeven jaar schrijf je, dan is 'ie natuurlijk ook nog wel flink aan het groeien/ontwikkelen...
AdB ben ik zelf niet van, ken er ook te weinig van, wel genoeg over te vinden. Ben benieuwd naar ervaringen van anderen...
Hoe scheef is de ruiter?

Mijn hersenspinsels...

Merel Stoffers schreef op zaterdag 13 juni 2009, 23:30:


Ik weet niet wat jij scheef noemt? Als een paard links- of rechtsgebogen is (dus de natuurlijke scheefheid), dan kun je door het oprekken van de "korte" spieren een paard rechtrichten door hele simpele buigoefeningetjes.
Als een paard "scheef" is door beenstand, rugwervel of whatever, dan is rechtrichten volgens mij niet aan de orde en zou je advies in moeten winnen van je DA, fysiotherapeut of osteopaat.
Ga maar bij jezelf na ... als je ene been "hoger" is, waardoor je scheef staat, dan wordt je andere been echt niet hoger door de spieren in dat "kortere" been te trainen en jou bewust op dat hogere been te laten lopen en je "recht" te dwingen. Volgens mij krijg je hierdoor meer schade.
Ik zou er gewoon iemand bijhalen die uitsluitsel kan geven of het hier om natuurlijke scheefheid gaat of dat er iets anders met het paard is.

Sky schreef op zaterdag 13 juni 2009, 23:18:


Ja, ik. Mijn kreupele paard Buck liep in een kwartier rad dankzij de tussenkomst van AdB. Nu 3,5 jaar later loopt hij nog steeds uitstekend.
Iedereen die paardrijdt en al helemaal iedereen die lesgeeft zou zich in het rechtrichten moeten verdiepen. Als jij les geeft aan iemand met een scheef paard en jij hebt geen verstand van rechtrichten, kun je er het beste een klassiek lesgeefmens bijhalen en eigenlijk eerst een osteopaat.
De vraag stellen op een forum is een slag in de lucht.

Christel Provaas schreef op zondag 14 juni 2009, 12:04:


Helemaal met Christel eens en ook ik heb een superscheef paard met ongelijke voeten. Dankzij de lessen (2x in 2 jaar tijd ruim 3jr geleden) van een leerling van Antoine en zelf ook de lessen wezen kijken van Antoine loopt mijn paard weer normaal. Je moet maar eens gaan kijken bij de lessen van hem of bij een clinic. Ik ben niet echt een talentvol ruiter, maar rechtrichten kan iedereen, godzijdank.

Sky schreef op zaterdag 13 juni 2009, 23:18:


Hoezo scheef gegroeid? Heeft het paard een ongeluk gehad? In de sloot gevallen?
Dan nog kun je met verstand van zaken een heel eind komen met trainen, als je weet wat je doet.
Een 'gewoon' ongetraind paard is nog niet sterk en ook niet recht. Je moet een paard eerst sterk maken en rechtrichten is geen therapie, maar gewoon een onderdeel van rijkunst, iets heel normaals dus.

Christel Provaas schreef op zondag 14 juni 2009, 12:04:


Ik zou inderdaad graag eens contact willen opnemen met AdB, maar dan moet de eigenaar ook ermee overeenstemmen natuurlijk. Het is wel dat ik nogal verschillende verhalen over hem hoor en vandaar mijn vraag of iemand ervaring heeft met hem.

Sky schreef op zondag 14 juni 2009, 12:53:


Ik denk dat je zoveel verschillende verhalen hoort omdat mensen het óf geweldig vinden, of helemaal niets, en dat daar vaak weinig tot niets tussenzit. De verhalen zijn daardoor ook niet gematigd.
De mensen die ik ken die voor AdB zijn, komen op mij altijd een beetje 'doorgeslagen' over (sorry...); hun visie is de juiste...
Dat ligt gewoon aan de mensen die ik heb leren kennen, maar dat roept bij mij ten onrechte een beetje weerstand op...
Zo te horen hebben andere forumleden hier wel ervaring mee. :)

Merel Stoffers schreef op zondag 14 juni 2009, 13:36:


Ik geloof niet dat AdB het rechtrichten heeft uitgevonden hoor!

Anja Seijn schreef op zondag 14 juni 2009, 13:44:


Ik geloof dat ook niet...

Wellicht vinden ze AdB ook een beetje prijzig, maar staan ze wel open voor iemand die bv. met klassieke dressuur bezig is?
(Gokje hoor, en ik ken jou natuurlijk ook niet :))

Merel Stoffers schreef op zondag 14 juni 2009, 14:00:


Ik ben met helemaal niets bezig .... ja, met paarden!
Ik kijk veel, ik lees veel en heb, in eerste instantie, geen enkele mening over wie dan ook ... ik ga af op mijn eigen ervaringen en gezonde verstand af. Ik denk niet zo in vakjes en hokjes of stromingen ...

Merel Stoffers schreef op zondag 14 juni 2009, 13:36:


Dan kom je de verkeerde mensen tegen.
De mensen die ik ken (En dat zijn er wel een aantal) nemen AdB zijn rechtrichtgedoe meestal als beginpunt. Omdat ze problemen hebben met iets , paard kreupel is of inderdaad voor het eerst over rechtrichten horen, etc...
Maar na verloop van tijd merk ik dat de meeste ook weer verder gaan kijken en zich gaan verdiepen in andere stromingen. Vaak komen ze dan bij eerder academische en klassieke instructeurs terecht.
Zo ken ik iemand die met haar oude paard Z2 reed, wegens hko met dat dier bij AdB terecht is gekomen. Jaren heeft gelest bij hem. Met ups en downs. Daarna met haar nieuwe paarden zich is gaan verdiepen in oa. werk aan de hand, ondertussen nog gewoon in de clubles meerijdt en opnieuw zeer succesvol KNHS wedstrijden start met haar jonge paard.
Dit is nu één voorbeeld, maar zo ken ik er meerdere. Mensen, die AdB gebruiken als deel van een leerproces, eruit halen wat ze kunnen gebruiken om dan weer nieuwe dingen te gaan ontdekken en te gaan uitproberen.
Ergens blijven ze er wel op terugvallen, maar de meeste erkennen echt wel dat er meer is tussen hemel en aarde.
En ik denk dat wat Christel schrijft daar ook wel in past. AdB heeft Buck in den beginnen weer op de rails gekregen. Maar die jaren daarna zijn toch alleen Christel haar verdienste, die net als die andere mensen die ik ken, eruit heeft genomen wat ze kon gebruiken om daarna bij verschillende andere mensen haar licht te gaan opsteken.

De mensen die jij ontmoet, zijn er waarschijnlijk nog niet zo lang mee bezig. En dan vind ik die euforie ook begrijpelijk. Beeld je eens in dat je een paard hebt dat al jaren kreupel loopt en dan op een hals uurtje, plots weer rad loopt. Zoiets maakt indruk. + Het feit dat zijn manier snel werkt en bijna voor iedereen toegankelijk is, zelfs voor mensen die absoluut geen kaas gegeten hebben van dressuur. Allemaal elementen die ervoor zorgen dat mensen hem al gauw tot goeroe-status willen verheffen.

Dat mijn merrie nu nog leeft, heb ik trouwens ook aan dat systeem van hem te danken. (En ik reken mezelf tot één van die mensen die absoluut geen kaas heeft gegeten van dressuur ) Zaligmakend is rechtrichten niet. Mijn paard is nu nog steeds even kapot als 3 jaar geleden. Maar ze leeft nog en is de laatste jaren zelfs redelijk bruikbaar geweest als rijpaard.
(eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ze nu alweer bijna een jaar niet zo goed is. Maar in principe moet het wel mogelijk zijn haar weer aan de gang te krijgen. Ik sta alleszins te springen om ook eens weer wat verder te gaan kijken. )

groetjes
Ans

Merel Stoffers schreef op zondag 14 juni 2009, 14:00:


AdB is zo ongeveer de laatste die zegt dat hij de methode die hij hanteert heeft uitgevonden. Heeft ook geen geheimen. Integendeel, iedereen kan komen kijken. Helaas is kijken geen garantie dat je ook werkelijk ziet en begrijpt wat er gebeurd
Maar hij werkt niet anders dan eerdere dressuurmeesters en in principe vertelt hij niks nieuws.
Wat je wel zou kunnen zeggen is dat hij een manier gevonden heeft om een paard binnen een kwartier ontspannen -recht- te laten lopen en dat die ontspannenheid de basis is voor een verdere gymnastische training van het paard.

Piet schreef op zondag 14 juni 2009, 22:21:


Ik heb nu allereerts eens een mailtje ernaar toegestuurd om puur weg wat meer algemene info te krijgen (kosten en dergelijke). Dat is het eerste wat ik wil weten, dan moet ik nog met de eigenaar van het desbetreffende paard overleggen of ze er daadwerkelijk iets aan willen gaan doen. Ze weten ook dat ik het niet aandurf en dat ik mijzelf niet ervaren genoeg daarvoor vind. Sowieso wil ik ook helemaal niet gaan klooien, dan ga ik liever naar iemand die al weet wat die doet en leer daarvan.