epona schreef op zaterdag, 1 oktober 2005, 11:50:
> ... maar wat als je er een treft
> die daar dus geen respect voor heeft omdat ie weet wat een mens
> is en dat we geen paard zijn en hoe sterk we eigenlijk maar
> zijn. Dus een paard wat verpest is door verkeerde grenzen te
> geven. Hoe zou je dat eerst aanpakken om daarna het samen spel
> te krijgen?
Streng en duidelijk en zo krachtig als nodig is.
En verder vriendelijk met zorg omringen.
Deze aanpak daar is al zo veel zinnigs over gezegt,
daar kan ik weinig meer aan toe voegen.
Dit is ook effectief:
Hooi in de weide brengen en het paard daar van weg sturen,
en het hooi bewaken en opeisen, alvorens het terug te geven.
Een rond draaiend touwtje kan hierbij nodig zijn, waarbij
je niet gericht moet zwaaien, eerder gewoon als iets
gevaarlijks wat bij je eigen ruimte hoord. En waar geen paard
last van heeft, zolang als hij jouw ruimte accepteerd.
Overigens zie ik niet in waarom strengheid en meegaandheid
niet afwisselend gebruikt kan worden, de strengheid wordt immers alleen (en direct) toegepast wanneer het nodig is.
Michiel
Warboel
