Piet schreef op maandag, 2 augustus 2004, 16:42:
>>
>> Okee, dan zie ik het anders denk ik....
>> Als nou dat target principe aangeleerd word...dan is dus mijn
>> hand dat target...daar zit dat 'snoepje' in ...die moet ze dan
>> dus ook aanraken als ik op dat paard zit?
>> Als dit zo is ....
>>
>>
> Mag ik me er schuchter even mee bemoeien?
> Voor zover ik weet, mag elk lichaamsdeel van jou,
> uitgezonderd de hand die de beloning geeft een target
UITGEZONDERD DE HAND MET BELONING!
> zijn, zoals bij de ors de knie. Evenals het paard aan te
> leren is met elk onderdeel van zn lichaam jouw hand op
> te zoeken. Zoals bv. achteruit laten gaan door je hand op
> zijn staart te leggen, wat in dit geval dus het
> tegenovergestelde van wijken voor druk is..... als ik dat
> goed zie.
> Piet
Op zich wel Piet, maar wat het hier verwarrend maakt is dat Nick het heeft over de hand met snoepje erin. Het (verstrekken van) snoepje zelf mag nooit target zijn! Ik geef onmiddelijk toe dat ik daar met mijn ORS variant ook al gevoelsmatig akelig dichtbij zit, maar ORS is (mogen we hopen) zeldzaam in echt gebruik, dus dan mag die bekrachtiger best maximaal zijn; het
woord snoepje in mijn geval (ook omdat het bekend is) maar niet het snoepje zelf omdat je daar de consequentheid van je leersysteem mee geweld aan doet. De benoemer "snoepje" betekent bij ons dat er in ieder geval nu aan lekkers gewerkt gaat worden.
Ik zeg niet dat Nick zijn manier niet "goed" is. Maar het is klassiek conditioneren met een nogal onhandig commando als ik juist begepen heb wat hij schrijft te doen, niet operant conditioneren. Nick zijn manier zou mijn leersysteem in de weg staan, omdat ik ook nog wel aandacht vraag om andere dingen te leren bijvoorbeeld, of zomaar om de aandacht zelfs, en zit dan niet verlegen om een noodstop of noodstop-oefening. Ik wil mijn mogelijkheden niet nodeloos dichtspijkeren.
En we schrijven hier natuurlijk ook een beetje om anderen aan het denken te zetten
Egon.
Warboel
