Inge Teblick schreef op donderdag, 23 september 2004, 8:32:
> Jolijn Zegwaard schreef op woensdag, 22 september 2004, 13:14:
>
>> Dat het niet erg was heb ik nooit bedoeld, maar wanneer je dit
>> vanuit het paard bekijkt zie ik er niet zoveel mis mee.
>
> Wat zou je vinden bij een mentaal gehandicapt mens die niet goed
> weet wat 'm overkomt en daar zelf geen onderscheid in kan maken?
>
> Inge
Net als het altijd weer opduikende vergelijk tussen zoöfilie en pedofilie, is het argument van maatschappelijke gelijkstelling van andere diersoorten met mentaal gehandicapte mensen niet geldig, opportuun en inconsequent. Daar kan ook makkelijk weer een stapel emotie-boeken over volgeschreven, maar misschien kan dat kortgesloten met de volgende stelling:
"Een menselijke foetus met niet meer gevoel dan een amoebe, geniet een eerbeid en een wettelijke bescherming die ver uitgaat boven de bescherming die een volwassen chimpansee geniet." - Richard Dawkins.
Verder is wat ik of jullie
vinden denk ik niet zo relevant voor discussie; omdat het verzand in "normen en waarden", moraal, ethiek en het elkaar opdringen van levensovertuigingen; daarvoor moet je op de website van Jan Peter zijn. Ik toon met bovenstaande slechts de principiele normeringsongelijkheid aan als maatschappelijk-juridisch centrum van speciesisme. Om die te zien en te begrijpen hoef je nmm geen "animal rights activist" te zijn.
Naar aanleiding van vooral chat met Nick is mij bij mezelf een enorm spanningsveld opgevallen tussen emotie (blijf GVD van mijn ponies af!!!) en ratio (zie citaat Haeberle in
Nr:12170 ). Ik heb gepoogd te bedenken waar dat vandaan komt, en denk dat het een resultaat van mijn beschermingsdrang is. Rationeel lijkt me ook die het meest gediend met de redelijke oplossing die ik in dezelfde post al heb aangegeven, en hoop dat het komende advies van de Raad voor Dierenaangelegenheden naar de Minister die kant uit gaat. Met het reïnstitutioneren van taboes, of dat nu op grond van gristelijke moraal of een andere is, schieten we nmm niets op omdat die door andersdenkenden bij voorbaat niet geaccepteerd zullen worden.
Overigens blijkt uit recent onderzoek, en uit rapportage van uitgebreid veldwerk van de Duitse overheid (als je dat leest lijkt het wel alsof de weiden en zelfs stallen vooral in periferie van grotere steden s'nachts een zoete inval zijn waar men zowat in de rij staat voor "Berta132"...), dat de zoöfiel praktizerenden
niet dezelfden zijn als de gelukkig veel zeldzamer sadistische dierenmoordenaars (
http://www.zinloosgewelddieren.nl/ ). Voor mij is dát tenminste een soort van geruststelling, en de moeite waard om nagezocht te hebben.
Litt..
-Beetz, Andrea (2002): Love, Violence, and Sexuality in Relationships between Humans and Animals. Friedrich-Alexander-Universität, Erlangen-Nürnberg.
-Miletski, Hani (2002): Understanding Bestiality & Zoophilia. A Contemporary Look at Sex Between Humans and Animals. East-West Publishing LLC
http://www.drmiletski.com/-Williams, C.J. (2003): Zoophilia in men: a study of sexual interest in animals. Archives of sexual behavior: 32 (2003) 6, p. 523-535. Kinsey Inst. Univ. Indiana.
Groeten, Egon