Tsja, dat ruiterbewijs, ik vind het eigenlijk een kolderieke toestand. Hoewel ik me aan de andere kant wel weer kan voorstellen, dat je als je op een paard aan het VERKEER wilt deelnemen, je net zo goed een "rijbewijs" moet hebben dan een bromfietser, omdat paardrijden nu eenmaal niet altijd zonder risico is.

Maar hoe't nu geregeld is .... mwoh, vind het niet zo heel veel nut hebben. Ten eerste heb je JUIST in het bos een ruiterbewijs nodig terwijl je daar juist het minste risico oplevert.
Rijdend in de Veluwezoom ben ik een paar keer een boswachter tegengekomen die ons een waarschuwing gaf dat we de volgende keer een bekeuring zouden krijgen. Er gingen ook verhalen dat die zonder pardon werden uitgedeeld.

Nu sta ik in Beekbergen, een veel drukker gebied, waar ook nog gemend wordt, en daar blijk ik nu opeens GEEN ruiterbewijs nodig te hebben. Terwijl het toch nog steeds om hetzelfde paard gaat, haha.

Het staat ook nergens aangegeven of je al of niet daar je ruiterbewijs bij je moet hebben.

Ik vind het nogal een gedoe hoor, en heb voor mezelf eigenlijk al besloten, nou ja, okee, ik HEB zo´n ding, maar het ligt wel thuis. De platen heb ik wel om, met een riempje om z´n nek, want da´s tegelijkertijd mijn handrem (fase 2). En als ze me daarom een bekeuring willen geven, nou ja, dan doen ze dat maar, maar dan ga´k wel flink protesteren.

Groet

Frouk

PS en dan dat kledingvoorschrift. Om je te bescheuren hoor. Ik verscheen daar dus met chaps, had het hele theorieboek doorgelezen en de conclusie getrokken dat het weliswaar niet op prijs gesteld werd maar dat het wel mocht. No-no dus, krijg ik een heel kritisch commentaar van die autoritaire pief die dat examen afnam, die zei "dat dat dus niet mocht". Nou ja, affijn, hij bleef er maar over doorzeuren alsof hij het tegen een kind van 3 had, en uiteindelijk was ik zat en heb ik gezegd "nu moet je snel zeggen of ik al of niet verder mag, want hier heeft niemand wat aan, en ik kan toch niet meer naar huis om me om te kleden, al HAD ik dat gewild" (niet dus). Toen mocht ik opeens wel door .... nou ja, belachelijk.

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 26 mei 2004, 8:15:


- maar we zitten in dit verzekeringsverhaal best wel op 1 lijn geloof ik. Ik zei toch ook al liefdewerk oud papier etc. Natuurlijk snap ik dat betaalde krachten niet mogelijk is.
Nmm moet de stichting bij vadertje staat klagen dat 1 en ander onwerkzaam gemaakt wordt en of het de bedoeling van het beleid is dat het werk van de stichting stopt? Zo ja, dan weet iedereen temninste meteen waar hij aan toe is. Zo nee, dan mag van vadertje staat medewerking verwacht worden die tot een oplossing leidt.
Het halen van ruiter- en menbewijzen, die geen enkele rechtskracht hebben zover ik weet, veranderd niets aan jullie verzekerde positie tot een verzekeraar zwart op wit zo een "papiertje" als verzekerbaar accepteert.

jo schreef op woensdag, 26 mei 2004, 9:00:


Dat neemt iedereen maar aan, maar zo is het helemaal toch niet gegaan?!
Het ruiterbewijs werd bedacht als reaktie op de ontwikkeling in de jaren 70 van de natuurclubs, nmm NM/SBB, die hun terreinen voor ruiters wilden sluiten. Want er kwamen "te veel" ruiters naar hun smaak, nu ook de "gewone man" op een pony ging zitten. That's all.
Het ruiterbewijs had helemaal NIETS te maken met verkeersveiligheid en heeft dat feitelijk nog niet. HET IS GEEN "RIJBEWIJS" en heeft nmm als zodanig geen enkele rechtskracht.
Het is alleen maar een willekeurig afgesproken bewijs van toegang en ik vraag me dan ook af of je de toegang op de openbare weg (niet afgesloten voor alle verkeer behalve voetgangers) ook in die natuurterreinen ontzegd kan worden.

Iemand heeft de wegenverkeerswet al wel genoemd in deze discussie, maar ik weet van geen enkele binding/implementatie van het ruiterbewijs met de WVW. Kan iemand me de desbetreffende §§ misschien even noemen?

Interessant ook om te lezen dat men in een veel dunner bevolkt land als Noorwegen ook zo mallotig doet.

Groeten, Egon

Even kort, dit jaar mijn ruiterbewijs gehad. 1. er waren apparte regels voor westernruiters met name wat betreft het springen. 2. volgens mij waren er kinderen bij jonger als elf.

auf wiederschnitzel
Elsbeth

e m kraak schreef op woensdag, 26 mei 2004, 13:42:

Het ruiterbewijs staat nergens Egon, de leeftijd van een 'bestuurder' van een paard wel; dáár sloeg de opmerking op. Tis leuk wat voor een ruiterbewijs aan eisen gesteld worden, maar wet gaat voor alles.

Voor wegen die deel uitmaken van het openbare verkeersnet kan je het ruiterbewijs aan je laars lappen. Voor toegang tot privéterrein ligt dit anders; daar kan ook een lidmaatschapskaart of wat ook voor vereist worden door de eigenaar en zelfs entree geheven worden.

Ik heb daar in algemene zin een probleem mee; natuur moet voor iedereen zijn. Kijk een landgoed van een persóón is hetzelfde als een grote tuin of een weiland en dus verboden toegang voor onbevoegden, doch terreinen in bezit/behher van allelei ooit goedbedoelende stichtingen zouden vrij toegankelijk moeten zijn voor alle vormen van ongemotoriseerd vervoer.
Als er rijvaardigheidsbewijzen nodig zijn, behoort dit door de overheid gereguleerd te worden.

Verder gaat het over.... juist rijvaardigheid en als je dat zonder cap, laarzen, bit of zadel wil doen; zolang dat niet wettelijk verplicht is, is dat prima!
Als je voor de auto wil afrijden eist ook niemand dat je een stropdas om hebt of een helm op en bij het motorrijbewijs dien je wel een harde pet op te hebben, maar is ook een spijkerbroek prima.

Op verschillende forums zijn er behoorlijk verwarde discussies over wat hoort, moet of goed zou zijn. Lastige discussies omdat zelfs de term 'hulpmiddel' al tot verwarring leidt. Míj lijkt het voor de hand liggen als je zonder enig hulpmiddel een proef kan rijden, je beter kan rijden dan iemand die er een hulpmiddel voor nódig heeft. Zo ook voor het ruiterbewijs; kun je het op een touwhalster en een dekentje? Prima!!
Overigens; zó hoog is 60 centimeter nu ook weer niet, dat een hoorn op het zadel een probleem is hoor.....