Mijn paard staat nu 2 weken in de kliniek in Someren. Hij is daar met koliek gekomen en er blijkt nu een ontsteking te zitten aan zijn dikke darm (op een niet/slecht opereerbare plek). We kregen de keuze hem nu mee naar huis te nemen en hopen dat hij zich erdoorheen slaat of hem toch te (kijk)opereren en als er niets gedaan kan worden niet meer wakker te laten worden...

Hij is nu in Someren maar er zijn natuurlijk alternatieve medische circuits. Zouden jullie mij kunnen helpen met het vinden van iemand die mijn paard misschien kan helpen? Heeft iemand hier ervaring in?
Alle tips en adviezen zijn welkom.

Hallo Martina,

Dat klinkt behoorlijk heftig. Ik ben met mijn paardje ook meer dan een jaar bezig geweest om de ontstekingen in haar darmen tot bedaren te brengen.
Zij heeft wel eenmaalig koliek gehad daarvan. De periode daarna was er sprake van enorme gevoeligheid van de buik. Je mocht er liever niet naar wijzen.

Reguliere medicijnen hielpen tijdelijk. Klassieke homeopathie kwam een eind. Wat haar echter enorm geholpen heeft is de neuraaltherapie van Eric Laarakker. Ze heeft drie behandelingen gehad. Na de eerste behandeling leek het effect wel alsof ze regulier was behandeld met pijnstilling. Alle symptomen waren verdwenen. Geleidelijk zag je dan weer wat terugkomen. Na drie behandelingen en een periode van zelf een middel inspuiten was ze weer helemaal pijnvrij.

Ik hoop voor je, dat je paardje erdoorheen komt.

Groet Angèle

Martina schreef op dinsdag 11 september 2007, 11:30:


Hoi Martine,

Normaal reageer weinig op het forum, maar nu wil ik mijn verhaal met je delen. Ik hoop dat je er iets aan hebt:
Mijn ijslander had vorig jaar een darmontsteking, maagontsteking en een alvleesklierontsteking. Dat was nogal wat en het enige wat je aan haar zag was constante diaree en winderigheid. Door de reguliere dierenarts was ze opgegeven.
Met haar ben ik toen ook naar de kliniek van Erik Laarakkers in De Bilt geweest en dat is ontzettend goed aangeslagen. Ze heeft in totaal 8 verschillende 'medicijnen' gehad, accupunctuur en nog iets, maar ze is helemaal opgeknapt en sindsdien beter dan ooit!
Ik had haar destijds gered van de slager en toen ik haar kreeg was ze echt moddervet. Inmiddels was ze al weer mooi op gewicht, maar toch werd ze er nog ziek van...
Sterkte de komende tijd!

Marijke schreef op woensdag 12 september 2007, 9:36:


Jemig, wat een ellende. . Nu vraag ik mij af, HOE komt een paard aan al die ontstekingen? waardoor, wat ging er verkeerd?
Kan mijn paard dit ook overkomen als hij alleen gras en hooi (winter) krijgt?
Waar moet ik op letten? Symptomen?

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op woensdag 12 september 2007, 20:59:


Hoi Nils,

Tja, dat is moelijk te zeggen. Bij mijn paard stond het hele spijsverteringsysteem op de kop. En dan had ik er nog niet eens bijgeschreven dat ze ook insulline insuficientie en staffylococcen had.
Voor de dierenart bij de kliniek in De Bilt was dat ook niet te zeggen, wat er het eerst was; de insullineinsufficiente of de alvleesklierontsteking. Beetje de vraag van de kip en het ei...
Ze noemden het ook wel een naar binnen geslagen zomereczeem. Mijn merrie heeft eczeem en daar had ze vorig jaar zomer gek genoeg bijna geen last van. Maar toen werd ze in de winter dus heel ziek. Degenen die bekend zijn met holistische geneeskunde zullen het vast herkennen. De ziekte zit eerst aan de buitenkant (huid) en gaat dan naar binnen. De genezing gaat precies omgekeerd, dus van binnen naar buiten. (beetje simpel uitgelegd) Ik werd dus ook gewaarschuwd dat mijn paard als gevolg van de behandelingen meer kon gaan jeuken/schuren.

Zeker stond wel voor hen dat de oorzaak lag in haar verleden bij de vorige eigenaar. Ze werd daar gebruikt als opvoedmoeder voor de jonge paarden en liep dus vol in het gras. Toen ik haar kocht was ze echt letterlijk tonnetje rond en zoals we allemaal weten is dat niet gezond (en dan druk ik mij nog zachtjes uit). Ik heb haar langzaamaan weer netjes op gewicht gekregen door met haar aan het werk te gaan. Belangrijk voor zulk soort paarden is dat ze niet te dik worden.
Het advies van de kliniek voor zulke paarden is dus ook zorgen voor voldoende lichaamsbeweging zodat ze niet te dik worden. Voorzichtig met gras ivm fructaan. Krachtvoer hoeft niet, maar zorg voor een goede liksteen. Kortom alles wat hier bekend is!

Waar je op verder op moet letten kan ik je helaas niet vertellen. Aan mijn paard zag je verder niets, goed in conditie, goede eetlust, prachtige glanzende vacht. Je had het pas in de gaten als je naar haar ontlasting keek of onder haar staart, want haar hele achterbenen waren smerig.
Zelfs in die maanden dat ze zo ziek was bleef haar vacht mooi en ze werd ook niet dunner of zo...

Halo Martina,

Wat akelig voor je om je paardje zo ziek te zien. Gelukkig voor jou en haar gaat het nu beter. De ijslander van mijn zus heeft ook ernstig exceem en bij vlagen ook last van diarree en aols onlangs ook veel bultjes op haar schouder. Ziet er verder goed uit en is niet dik (meer). Wel reageert hij soms erg sterk. Heel gek doen in het land, heen en weer lopen. Van een kleingheid schrikken. Misschien door de jeuk? Ik vraag me af wat ik kan doen voor hem. Heb nu grasbrok besteld ipv beetje muesli wat we hem altijd geven om het lijnzaad (gekookt) door te doen en de kompleet plus die we tot nu toe gaven. Met dat laatste willen we stoppen. We staan aan de kust, dus ik vermoed dat zout niet echt nodig is (liksteen)?. Wie kan ons advies geven? Ze staan in het land (onbemest en strookbegrazing). S'winters hooi bij en geen mestruimen in het land (toch bemesting?)
Wie heeft raad of tips?

Monique Huiting schreef op donderdag 13 september 2007, 13:37:


Eh, er gaat hier even iets mis... Ik denk dat je het niet over mijn paard hebt...
Mijn paard is gisteren geopereerd. Mij werd gisterochtend de keuze gegeven: hem mee naar huis nemen met pijnstillers en het hem evt. zelf laten 'oplossen' (oftewel weg laten kwijnen) of hem opereren met een zeer kleine kans van slagen gezien de verwachte complicaties. Impliciet zit hier dus ook optie 3 in; hem in laten slapen.
We hebben gekozen voor de operatie waarna toch bleek dat het niet zo erg was als verwacht, geen ontstoken/afgestorven/verkleefde darm dus... (ik zou maar optie 3 hebben gekozen...). Ik had eigenlijk al afscheid van hem genomen... , je geeft je paard af bij de operatiekamer en denkt hem nooit meer te zien..., wat een akelige dag gisteren, maar hij is er nog Het nadeel is dat we nu dus nog steeds niet weten wat hij heeft.
Achteraf baal ik van die operatie dus. Hij lijkt nu voor niets zo'n zware ingreep te moeten hebben doorstaan.
Er kan evt. nog iets mis zijn met zijn maag, hier vond men een kleine afwijking. Als hij van de opertatie is bekomen willen ze dat onderzoeks traject in.
Misschien tijd verder te kijken wat betreft behandeling.

Groet,
Martina

Martina schreef op donderdag 13 september 2007, 15:56:


Euh vooraleer ............Endoscopie ?????

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 13 september 2007, 16:20:


Dan zult ge toch een verdomd lang darmpke moeten hebben om al die darmen te kunnen bekijken!
Misschien via laparotomie!

Vicky Verreycken schreef op donderdag 13 september 2007, 16:30:


of laparoscopie?

Vicky Verreycken schreef op donderdag 13 september 2007, 16:54:


Of de gyronef van professor Barabas
maar mét sprietatoombestraling......

Peter Donck schreef op donderdag 13 september 2007, 18:42:


Ik lach me dood.
Vanwege de plek en de aard van het probleem in zijn buikholte (tegen het diafragma aan bij zijn hart) dus onder het borstbeen, erg ver voor in mijn paard waren bovenstaande opties helaas niet mogelijk. Uiteraard zijn alle andere opties overwogen voor je de beslissing neemt je paard open te laten snijden met alle gevolgen van dien!

sorry martina, er stonden ook zoveel reacties. Het spijt me voor je dat je er niet achter kunt komen wat er precies aan de hand is. Sterkte .

Monique Huiting schreef op vrijdag 14 september 2007, 10:50:


Ja, dan gebeurt dat. Geef nie.

Dank je voor je reactie!! Hij staat er vandaag naar omstandigheden goed bij. Hij heeft honger en eet goed.