Inloggen

Jacobskruiskruid Over de gevaren en bestrijding

image

Jacobskruiskruid

Er groeit in Nederland een plant die uiterst gevaarlijk is voor paarden en andere zoogdieren: Het Jacobskruiskruid (Senecio Jacobea L.).

Een volwassen plant produceert 75.000 - 200.000 zaadjes. De plant komt thans in alle streken van Nederland voor. De plant verspreidt zich extra snel doordat hij wordt/werd uitgezaaid, met name door waterschappen en beheerders van bermen, natuur en wegen.

De plant is enorm giftig voor zoogdieren, inclusief mensen. Het is pas giftig als het wordt ingenomen; alle delen van het kruid bevatten uiterst giftige glycosiden (alkaloïden) welke leiden tot ongeneeslijke leverschade. Volwassen planten dragen 25-50 procent van het gif in de bladeren, de bloemen bevatten tenminste twee keer zoveel als de bladeren.

De meeste dieren mijden de plant, maar het wordt anders wanneer dit gewas terecht komt in hooi- of kuilvoer; de dieren herkennen de plant niet meer en eten het gewoon op. Anders dan de meeste andere giftige planten verliest jacobskruiskruid zijn giftige werking niet na droging en blijft het dus ook in hooi onverminderd gevaarlijk.

In de landen waar jacobskruiskruid voorkomt sterven jaarlijks vele paarden, koeien en ander vee na het eten van hooi- of kuilvoer waarin dit kruid zat. In de landen waar jacobskruiskruid al langer voorkomt is de plant dan ook sterk gevreesd, zijn de gevaren goed bekend, en geldt vaak zelfs een verdelgingsplicht: Grondeigenaren zijn verplicht om dit onkruid te bestrijden als er risico bestaat voor de voedselketen voor dieren (dit is bijvoorbeeld zo in Engeland).

Kort samengevat:

  • Het gif heeft een cumulatieve uitwerking; er is geen “ongevaarlijke hoeveelheid”. Ieder klein hapje telt mee. (Noot: het niet erg als je paard incidenteel een hapje neemt, maar wel als het regelmatig gebeurt.)
  • Na een cumulatieve consumptie van 1-10% van het lichaamsgewicht sterft het dier een nare dood
  • In gedroogde vorm wordt het door dieren niet meer herkend en wordt het graag opgegeten
  • De plant blijft ook in gedroogde vorm (hooi/kuil) onverminderd giftig
  • De gevolgen openbaren zich over het algemeen pas na enkele jaren
  • De plant verspreidt zich razendsnel

Hooiland wordt niet altijd vooraf goed gecontroleerd op het voorkomen van jacobskruiskruid en het eenmaal gemaaide kruid komt terecht in het hooi- of kuilvoer en verricht van daaruit zijn vernietigende werking op de levers van de dieren die dit voer consumeren. Bovendien is het uitermate lastig om Jacobskruiskruid op afstand te spotten in een grote weide, zeker zolang de plant nog niet in bloei staat en het meeste hooiland wordt de eerste keer geoogst voordat Jacobskruiskruid bloeit.

Let op: Het is niet alleen jacobskruiskruid dat giftig is, ook andere kruiskruidsoorten bevatten hetzelfde gif.

Na welke hoeveelheid sterft het dier?

Het grootste gevaar van jacobskruiskruid is dat het gif geen incidentele maar cumulatieve werking heeft. Er bestaat geen “maximale veilige hoeveelheid” die een dier binnen kan krijgen zonder ziek te worden; het gif wordt permanent opgeslagen in de lever en brengt daar grote schade aan. Iedere inname, hoe weinig dan ook, wordt opgenomen door de lever en “telt dus mee”. Na inname van een zekere hoeveelheid sterft het dier. De dodelijke hoeveelheid is voor het paard ongeveer 1-10% van het lichaamsgewicht. Jonge dieren ondervinden eerder de kwalijke gevolgen van het kruid dan volwassen dieren. Een tegengif bestaat niet, genezing is onmogelijk.

Omdat veel dieren er enige jaren over doen om een dodelijke hoeveelheid gif te accumuleren zijn er in Nederland tot nu toe in verhouding nog maar weinig dieren aan overleden. Het feit dat de gevolgen van het gif zich meestal pas na een paar jaar openbaren werkt een snelle bekendwording van de problematiek tegen. Wij vrezen dan ook dat vee- en paardenhouders pas geïnformeerd raken wanneer reeds vele dieren ten dode zijn opgeschreven. jacobskruiskruid is onder andere giftig voor paarden, pony's, ezels, koeien, varkens, geiten en schapen.

Waar groeit jacobskruiskruid?

image

jacobskruiskruid is een pioniersplant. De plant groeit als een van de eersten op opengewerkte grond en is niet erg kieskeurig ten aanzien van de bodemsamenstelling, hoewel het een voorkeur heeft voor arme, onbemeste grond. Voor de vestiging (kieming) is open grond nodig, bijvoorbeeld door beschadiging van de zode door de intensieve begrazing, vertrapping of door erg ruig maaien. Om de laatste reden komt de plant steeds meer in wegbermen voor.

Een enkele volwassen plant produceert 75.000 - 200.000 zaadjes die ver door de wind kunnen worden meegevoerd. De plant maakt verschillende soorten zaadjes: zaadjes die snel ontkiemen en zaadjes die pas na verloop van tijd ontkiemen. De plant kan dus op veel plaatsen groeien en verspreidt zich snel. Bovendien zullen na een grondige verdelging van het jacobskruiskruid de in de grond liggende "trage zaadjes" in de loop van jaren alsnog ontkiemen en voor terugkeer van de plant zorgen. Een zaadje kan wel 20 jaar onder de grond liggen voordat het gaat ontkiemen als het naar boven wordt gehaald.

Wat precies de reden is waarom de plant de laatste jaren zo in opmars is? Hiervoor circuleren verschillende verklaringen:

  • De plant zou in 1992 in natuurgebieden bewust zijn uitgezaaid om de jacobsvlinder een habitat te bieden.
  • Zaden van de plant zaten in veelgebruikte bloemenzaadmengsels.
  • Wegbermen worden minder vaak gemaaid waardoor de plant meer kans krijgt om het bloeistadium te bereiken, zaadmengsels met het zaad worden gebruikt voor de bermen. Natuurlijk is het voor bijen en vlinders geweldig dat we de bermen minder vaak maaien maar dan moeten we er wel voor zorgen dat er geen giftige planten in staan die zich hierdoor zo kunnen vermeerderen.
  • Als openbare terreinen gemaaid worden dan wordt er vaak gekozen voor het zogenaamde frezen van de grond, waarbij de grond wordt opengewoeld. Jacobskruiskruid heeft opengewoelde grond nodig om te kunnen ontkiemen en krijgt hiermee dus een voorsprong.

Herkennen van jacobskruiskruid

image

Links zie je de rozet, dit is het beginstadium van de plant. Rechts bovenaan deze pagina is te zien hoe een plant er aan het eind van de zomer uitziet.

Vanaf juni begint de plant groter te worden, hij wordt meestal zo tussen de 30-100 cm hoog. De stengels zijn stug en taai, soms een beetje rood-paars aan de onderkant, maar verder groen en zich vertakkend. De blaadjes zijn onregelmatig geplaatst en hebben rafelige randen en zijn donkergroen.

Vanaf juni tot oktober bloeit de plant. jacobskruiskruid is een composiet met zowel buisbloemen als lintbloemen. De bloemen zitten dicht op elkaar en vormen samen een heldergele paraplu.

In hooi kun je de plant herkennen aan de paarsachtige stengels. Als je die aantreft kun je het beste in ieder geval die baal hooi niet meer voeren. Denk niet dat je jacobskruiskruid altijd herkent, dat is vaak erg lastig. De plant heeft in zijn rozetstadium nog geen paarse stengel, noch gele bloemetjes en is daarom praktisch niet te herkennen. Als er paarse stengels in zitten hoeft dat niet per se te betekenen dat het jacobskruiskruid is, er zijn meer planten met een paarse stengel. Maar neem het risico liever niet tenzij het van je eigen weide is en je zeker weet welke plant het is.

Klik hier voor extra fotomateriaal.

Symptomen van vergiftigde paarden

image
Dit bord staat bij de Zeperduinen in Zeeland. Vereniging Natuurmonumenten is hier nog verheugd dat Jacobskruidkruid zich uitzaait...

De effecten van jacobskruiskruid vergiftiging zijn heel ernstig. De volgende symptomen kunnen voorkomen: conditieverlies, gewichtsverlies, doffe vacht, sloom, verminderde eetlust, overgevoeligheid voor zonlicht. In het terminale stadium zenuwverschijnselen zoals onrust, doelloos lopen, zwalkende/abnormale gang en stand, verlies van gezichtsvermogen, ernstige pijn, niet meer kunnen slikken en uiteindelijk complete verlamming. Je komt pas achter het feit dat er een probleem is als deze tekenen zich voordoen, helaas is het dan al te laat om het dier nog te kunnen redden. De meeste dieren sterven na een ziekteperiode variërend van enkele dagen tot maanden.

Voorkomen dat paarden de plant eten

Paarden mijden de plant als deze tussen het gras groeit. Het wordt echter anders wanneer de plant gedroogd is (ook in een land waar pas gemaaid gras ligt!), de plant verliest in gedroogde vorm zijn vieze smaak maar de giftigheid blijft onverminderd! De meeste paarden mijden de plant dus als deze nog groeit, er zijn echter wel gevallen bekend van paarden die tóch van de plant eten, dit gebeurt vooral als er verder niet veel gras op de wei staat. Verder is het mogelijk dat een plant vertrapt wordt, uitdroogt en daarmee minder onsmakelijk wordt en je paard hem rustig op eet. Zet je paard daarom liefst nooit in een weide met jacobskruiskruid.

Jacobskruiskruid dat in het hooi of kuil zit zullen de paarden gewoon opeten, maar de plant is dan nog onverminderd giftig. Het enige dat je kan doen om te voorkomen dat dieren vergiftigd raken is zorgen dat er geen jacobskruiskruid in het voedsel zit. Dat betekent dat je bij je hooi- of kuilleverancier na moet vragen of hij er absoluut zeker van is dat er geen jacobskruiskruid in zit. Nog beter is het natuurlijk om al voor het hooien een kijkje te nemen op het land zodat je zelf kan controleren wat er groeit.

Er is een groot gevaar voor dieren die 's winters op een weide of begrazingsgebied worden gehouden waarop jacobskruiskruid staat. De plant sterft af, verliest zijn vieze smaak en geur en wordt gewoon opgegeten door dieren! (Lees onderaan het ingezonden verhaal over Capita.) Waarschuw dus mensen die een paard in een weide met kruiskruid hebben staan.

Hoe kun je jacobskruiskruid bestrijden

jacobskruiskruid is een lastig te bestrijden plant. Zaadjes van de plant kunnen nog vele jaren blijven leven alvorens te gaan ontkiemen, de plant kan dus steeds weer zijn kop op steken. Omdat de plant zich razendsnel en ver kan verspreiden, werkt bestrijden het beste als het op aangrenzende percelen tegelijkertijd geschiedt.

Jacobskruiskruid is een plant die op bedreigingen reageert door versneld zaadjes te maken. Juist door bestrijding zal de in knop staande plant alsnog razendsnel gaan bloeien en zaadjes maken. De plant kan dit zelfs doen na het afmaaien!!!!

Uit de grond trekken

image
©
Marina van Dalen

Nadeel van deze methode is dat er delen van de wortel in de grond kunnen blijven zitten zodat de plant weer zal opbloeien als het gebied om de plant heen kaal is. Als echter wel alle delen zijn verwijderd en verbrand, vóórdat de plant bloeit, draagt het wel bij aan het voorkomen van de verspreiding van nieuwe zaadjes. In verband met het nog steeds aanmaken van zaadjes als de plant eenmaal is uitgetrokken, en het verliezen van de vieze smaak maar tevens behoud van de giftige stoffen, moet de plant worden verwijderd en vernietigd.

Zout gebruiken

De plant kan worden gedood door op het hart van de plant, in het rozet-stadium, zout te leggen. De plant zal dan in korte tijd afsterven. Wees je er wel van bewust dat een hoge concentratie zout niet alleen Jacobskruiskruid doodt, maar ook funest is voor het bodemleven en alle andere planten. Wees dus selectief en gebruik niet overdadig veel onder het mom "zout is natuurlijk", want dat is het niet in hoge concentratie.. Zorg er wel voor dat dieren de (verdroogde) resten niet eten.

Bespuiten

De plant is chemisch te bestrijden door hem te bespuiten met MCPA (groeistof). Jonge planten in rozet-stadium zijn op deze manier soms nog wel te vernietigen, de oudere planten zijn er echter tegen bestand en zijn daardoor niet goed op deze manier te behandelen. Wel hebben we geconstateerd dat bespuiten met hogere concentraties MCPA bij de oudere planten de vorming van bloemen vertraagt en soms zelfs verhindert. In verband met het het verliezen van de vieze smaak maar tevens behoud van de giftige stoffen, moet de plant worden verwijderd en vernietigd.

Inmiddels zijn er enkele speciale middelen tegen jacobskruiskruid beschikbaar. Probleem blijft dat ze vaak niet selectief zijn waardoor ze ook de andere planten doden, en dat je hoe dan ook naderhand de dode plant moet verwijderen om te voorkomen dat de dieren hem alsnog opeten.

Afmaaien

De plant is slecht bestand tegen regelmatig afmaaien, maar een enkele keer maaien (hooien) verdraagt de plant zeer goed. Het lijkt er zelfs op dat de plant in zijn tweede levensjaar wilder gaat groeien als hij eerder is afgemaaid. Net als het uit de grond trekken van de plant helpt het wel mee de zaadproductie te verminderen, mits het maaien gebeurt vóórdat de plant bloeit. Er moet minstens twee keer per jaar worden gemaaid. In verband met het nog steeds aanmaken van zaadjes als de plant eenmaal is afgemaaid, en het verliezen van de vieze smaak maar tevens behoud van de giftige stoffen, moet de plant worden verwijderd en vernietigd.

Laat een gemaaide, bespoten of getrokken plant nooit op de grond liggen!
Bij het verdrogen verliest de plant zijn bittere geur en wordt daardoor door paarden en andere dieren ineens wel graag gegeten!
Bovendien zal de plant proberen om nog snel zaadjes te maken, en als de plant in bloei stond lukt dit vrijwel zeker. Het is het beste om hem direct in een afgesloten (vuilnis)zak te stoppen of liever nog, indien mogelijk, te verbranden. Mocht je hele grote hoeveelheden hebben gerooid en heb je niet de mogelijkheid om het goed te verbranden, knip dan alle bloemen in ieder geval af en stop die in een afgesloten potten of emmers met kokendheet water zodat de bloemen niet meer kunnen worden omgezet in zaadjes.

image
De Rag-fork is een milieuvriendelijk en behoorlijk effectief wapen in de strijd tegen het jacobskruiskruid.

De Rag-fork

De Ragfork is speciaal ontwikkeld om jacobskruiskruid gemakkelijk, snel, effectief en definitief te verwijderen, inclusief de wortels. Geen gesjor meer, geen afbrekende stengels, geen wortels meer die blijven zitten en voor terugkeer van de plant zorgen. De Ragfork is in Engeland ontwikkeld, waar ze al wat langer te kampen hebben met jacobskruiskruid. (In Engeland heet dit kruid Ragwort, vandaar de naam Rag-fork.)

Wij zijn zo enthousiast over de Rag-fork dat we er een aantal van hebben ingekocht bij de leverancier. Kijk voor meer informatie op onze pagina over de Rag-fork.

Onze eigen ervaring

We hebben als test een tiental planten met wortel en al uit de grond getrokken. Resultaat: een hele korte tijd later allemaal nieuwe rozetten! Een ander tiental hebben we bespoten met MCPP. MCPP blijkt wisselend te werken: in 2004 gingen de rozetten dood maar van veel mensen om ons heen hoorden we dat het bij hen niet lukte. We hebben het in 2005 weer geprobeerd en nu werkte het bij ons ook niet. Waarschijnlijk heeft het te maken met de leeftijd van de plant, hij kan alleen in jong-rozetten-stadium worden bestreden. We zijn in Engeland echter wel op een andere manier van bestrijden gestuit en dat is Rag-fork.

Links naar andere sites

Op de link-pagina staan websites vermeld met informatie over jacobskruiskruid, ze zijn (bijna) allemaal Engelstalig. Je kunt hier zelf ook links toevoegen! Zoek in het Engels op Ragwort.

Houd ons op de hoogte

Is jouw paard, of een paard wat je kent overleden aan de gevolgen van jacobskruiskruid, laat het ons dan weten. Ook willen we graag op de hoogte gehouden worden over krantenartikelen en tv-programma's!

Help mee met de verspreiding!

Meehelpen met de verspreiding? Nee, natuurlijk niet met het verspreiden van jacobskruiskruid, maar wel met de verspreiding van deze informatie!

Na het lezen van deze pagina is het wel duidelijk waarom wij graag willen dat zoveel mogelijk mensen op de hoogte worden gebracht van de gevaren van het jacobskruiskruid. We hebben daarom deze pagina en een foldertje gemaakt waar in het kort de gevaren van jacobskruiskruid op staan. Ten wille van alle paarden en andere dieren vragen wij je om ons te helpen met het onder de aandacht brengen van de gevaren van het jacobskruiskruid. Je kan dit doen door:

  • Meehelpen met de verspreiding van de folder. Dit kan door de folder uit te printen, zie hieronder, (het is een enkel A4-tje), en op zoveel mogelijk plaatsen neer te leggen. Denk bijvoorbeeld aan je stal, manege, wedstrijdsecretariaat etc etc.
  • Meehelpen met het verspreiden van links naar deze pagina www.paardnatuurlijk.nl/nl/ragworth.html. Zet deze link op je eigen homepage, op de website van je favoriete paard- of ponyclub, noem hem in mailtjes op drukbezochte forums/mailinglists, etc.
  • Meehelpen door personen/ instellingen/ bedrijven etc aan te schrijven die op de een of andere manier iets met jacobskruiskruid te maken hebben en hen te vertellen over de gevaren van de plant.

Op deze webpagina, die onderdeel is van de website www.paardnatuurlijk.nl, ligt logischerwijs de nadruk op de giftigheid voor **paarden**. Bedenk echter dat jacobskruiskruid giftig is voor **alle** zoogdieren. Gebruik je onze informatie voor verdere publicaties, vergeet dan dus niet erbij te vermelden dat jacobskruiskruid ook een gevaar is voor runderen, schapen, geiten en dergelijke.

Voorbeeldbrief

Als paardeneigenaar en dierenliefhebber, maak ik mij ernstige zorgen over de toenemende paardensterfte door jacobskruiskruid. Jacobskruiskruid is een plant die zich in Nederland sterk aan het verspreiden is. Een volwassen plant maakt duizenden zaadjes die door de wind worden meegevoerd, waardoor plaatselijke bestrijding nauwelijks zinvol is zolang de plant op aanliggende gebieden vrolijk staat te bloeien. Om deze reden is de bestrijding van jacobskruiskruid een overheidskwestie. In vele landen heeft de overheid al bindende regels opgesteld aangaande de bestrijding van dit gevaarlijke gewas, maar Nederland kijkt vooralsnog de kat uit de boom. Jacobskruiskruid zal door de meeste dieren gewoonlijk niet gegeten worden, echter in gedroogde vorm wel. Dus zal een paard als er jacobskruiskruid in het hooi aanwezig is, deze gewoon eten, met uiteindelijk de dood tot gevolg. Dat betekent ook dat als de plant niet verwijderd wordt uit de wei, deze uiteindelijk verdroogt en alsnog 's winters gegeten zal worden. Een van de gevaren van jacobskruiskruid is dat het een cumulatief effect heeft. Het gif wordt opgeslagen en wanneer de dodelijke hoeveelheid is verzameld sterft het dier. Op www.paardnatuurlijk.nl/nl/ragworth.html staat meer informatie. Deze plant is niet alleen giftig voor paarden, koeien, geiten enz. maar ook voor mensen. Jacobskruiskruid kan ook aanwezig zijn in het hooi van knaagdieren, ook deze zullen hieraan sterven. En let wel, het gevaar dreigt niet alleen voor dieren, het gif zal ook als koeien de plant hebben gegeten via de melk op onze tafels komen en via de bijen in de honing. Al met al begint het zeer ernstige vormen aan te nemen. Een paar gemeentes zijn de strijd aangegaan met deze plant. Dat is een mooi begin, maar het is voor hun dweilen met de kraan open, want de omliggende gemeentes doen niets. De zaden kunnen door de wind kilometers ver verspreid worden. Er zijn nog steeds provincies en gemeentes die de ernst van deze situatie niet inzien (willen zien, geldkwestie wellicht?) Het wordt hoog tijd dat de handen ineengeslagen gaan worden! Wij hopen dat uw aandacht voor deze kwestie snel tot resultaten zal leiden. Hoogachtend,

[Naam invullen en ondertekenen]

Dit is een voorbeeldbrief die je zou kunnen sturen naar de gemeente, politieke partijen, of naar het minister van LNV. Als iedereen die zich zorgen maakt over de bossen met jacobskruiskruid in de wegbermen en natuurterreinen deze brief verstuurt naar de beheerders, gemeenten en lokale overheidsinstanties, zal dit zeker de aandacht vestigen op de jacobskruiskruid-problematiek.

Een paar adressen waar je de brief heen zou kunnen sturen zijn:

Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit
Postbus 20401
2500 EK Den Haag
Fax (070)3786100

Christen Democratisch App? (CDA)
Postbus 30453
2500 GL Den Haag
fax 070 364 34 17

ChristenUnie
Postbus 439
3800 AK Amersfoort
fax 033 422 6968

Democraten '66 (D66)
Laan van Meerdervoort 50
2517 AM Den Haag
fax 070 364 19 17

GroenLinks (GL)
Postbus 8008
3503 RA Utrecht
fax 030 230 03 42

Groep Lazrak
Postbus 2008
2500 EA Den Haag
Fax: 070 3182833

Lijst Pim Fortuyn (LPF)
Albert Plesmanweg 43 M
3088 GB Rotterdam
Fax: 010789 1141

Partij van de Arbeid (PvdA)
Postbus 1310
1000 BH Amsterdam
fax 020 551 22 50

Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP)
Ds. G.H. Kerstenhuis
Laan van Meerdervoort 165
2517 AZ Den Haag
fax 070 365 59 59

Socialistische Partij (SP)
Vijverhofstraat 65
3032 SC Rotterdam
fax 010 243 55 66

Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD)
Postbus 30836
2500 GV Den Haag
fax 070 360 82 76

Europa Transparant
Wiertzstraat 60
ASP 8 H 263
B-1047 Brussel
Fax: 0032 (0)2 284 9972


Resultaten van onze actie

Gedeputeerde Staten van Groningen hebben het 'Convenant gedragsregels jacobskruiskruid' vastgesteld. In dit convenant staan afspraken die vergiftiging van vee door de plant jacobskruiskruid moeten voorkomen.

Met de ondertekening van het convenant spreken partijen, zoals natuurterreinbeheerders, wegbermbeheerders, waterschappen en LTO-Noord, met elkaar af de gedragsregels na te leven. De ondertekening van het convenant door de betrokken partijen heeft op 9 juni 2005 plaatsgevonden in het Provinciehuis.

Meer hierover kun je lezen op de pagina over het Convenant gedragsregels jacobskruiskruid van de provincie Groningen.

image

Dit citaat bevat enkele onwaarheden en is tamelijk ondoordacht.

  • Wij hebben op deze pagina staan dat in het jaar 2002 6500 paarden zijn overleden, niet JAARLIJKS zoals hier wordt beweerd.
  • Dat "National Trust" op een ander getal uitkomt is niet verwonderlijk: Een exact getal is niet te krijgen omdat bij lang niet ieder sterfgeval de doodsoorzaak wordt achterhaald. Een paard gaat op een gegeven moment "gewoon dood" en wordt afgevoerd. Van de weinige paarden die wel worden onderzocht blijkt een gedeelte vergiftigd te zijn door jacobskruiskruid en door middel van extrapolatie kun je tot een "totaal" komen. Het blijft gissen maar 6500 is volgens de meeste deskundigen zeer plausibel.
  • Robert Moens, persvoorlichter van Natuurmonumenten, zegt dat de plant slechts op kale plekken ontkiemt en dat "als de grasmat er mooi bijligt" je geen last krijgt van de plant. Het lijkt erop dat Robert Moens meer verstand heeft van tuingazons dan van paardenweiden: In iedere paardenweide ontstaan snel kale plekken, door galopperende paarden, door "paadjes" die ontstaan naar poorten/waterbakken, "plasplekken", plekken waar paarden "rollen" als ze jeuk hebben, etc. Alle paardenweiden hebben dus kale plekken! Afgezien daarvan groeit de plant wel degelijk op "niet-kale" plekken. Althans, dat hangt af van wat je onder een "kale plek" verstaat: is de ruimte tussen twee graspollen in een "kale plek"? Zie ook de foto's op deze pagina: lijkt het alsof de gefotografeerde plantjes op een kale plek staan?
  • De bewering dat je van je hooileverancier moet bedingen dat het hooi "jacobskruiskruidvrij" is is nogal onnozel. Achteraf valt immers lastig te zien en moeilijk te bewijzen of er JKK in het hooi zat. Bovendien kan het een paar jaar duren voor het paard eraan doodgaat en is het hooi allang vergaan. Een bonafide leverancier KAN niet eens een JKK-vrij verklaring geven tenzij hij op handen en knieën het hele perceel heeft nagekropen. Met name in het voorjaar, wanneer JKK nog niet bloeit, is het namelijk bijna niet terug te vinden tussen het gras en erg gemakkelijk te missen.


De provincie Groningen gaat bestrijding van het JKK verplichten als gesprekken met natuurbeheerders niets opleveren, zo meldde een woordvoerster gisteren. JKK is giftig en dodelijk voor vee wanneer het opgegeten wordt. Groningen is de eerste regio waar op provinciaal niveau afspraken over de bestrijding van het zich snel verspreidende kruid worden gemaakt.... (ANP)

Bron: de Telegraaf 18/8/2004
Wil bracht ons via het forum op de hoogte van dit bericht uit de Telegraaf. We zijn blij dat het steeds serieuzer genomen wordt, hulde aan gemeente Groningen!


image

Artikel uit de Leeuwarder Courant, maandag 2 augustus '04.

Jammer dat onze foto is gebruikt zonder toestemming of bronvermelding (vergelijk de foto maar eens met onze foto bovenaan deze pagina..), maar heel goed dat er weer meer publiciteit is!

image

Artikel uit de Leeuwarder Courant, woensdag 4 augustus '04.

yes yes yes!!!


Voorlichtingscampagne tegen jacobskruiskruid

De provincie gaat een voorlichtingscampagne coördineren over het tegengaan van de verspreiding van het giftige jacobskruiskruid. De plant bevat alkaloïden, die vooral voor paarden en incidenteel voor runderen gevaarlijk kunnen zijn. Het gif kan bij een hoge dosis leiden tot een ernstige en soms dodelijke leverbeschadiging. In Drenthe is het jacobskruiskruid de afgelopen jaren sterk toegenomen. Dat is voor een deel toe te schrijven aan voor de plant gunstiger omstandigheden, maar wordt tevens veroorzaakt door het zaaien van bloemenmengsels. Verscheidene bedrijven hebben het jacobskruiskruid inmiddels uit hun assortiment verwijderd. Verspreiding kan het best worden voorkomen door planten bij het begin van de bloei uit te trekken. Een andere optie is vroeg en regelmatig maaien. De voorlichting richt zich met name op terreinbeheerders, landbouwers, particuliere grondeigenaren, tuincentra en natuurliefhebbers. Er komt een voorlichtingsfolder, die onder meer via gemeenten, waterschappen en de NLTO kan worden verspreid.
Meer informatie over het jacobskruiskruid vindt u op www.paardnatuurlijk.nl

Deze informatie, afkomstig van de nieuwspagina op de website van de Provincie Drenthe spreekt voor zich! We zijn uitermate verheugd over dit initiatief, hoewel we het wat jammer vinden dat hier de suggestie wordt gewekt dat het niet zo'n groot probleem is voor runderen.

Leuk dat de provincie voor verdere informatie verwijst naar Paard Natuurlijk.


3-02-'04
Geachte mevrouw,

Wij danken u voor uw e-mail.

Op onze website kunt u informatie vinden over jacobs Kruiskruid (senecio jacobea). Dit kruid is in onze algemene database opgenomen omdat het een normaal voorkomend gewas is in Nederland (zie bijgaande literatuur-bron: Nederlandse ecologische Flora wilde planten en hun relaties 4 ISBN no. 90-6301-0230)

Het kruid kan echter niet besteld worden, indien u ingelogd bent en aangeeft "bestellen" komt er een melding dat u het niet kunt kopen bij greendal. Wij hebben dit kruid, in het verleden dan ook nooit enkelvoudig verkocht aan consumenten noch aan overheid of instellingen; niet als zaaizaad en ook niet voor andere doeleinden. (zie ook prijslijst - senecio jacobae is niet opgenomen)

jacobskruiskruid is wel een bestanddeel van 2 standaard mengsels. Deze mengsels zijn ontwikkeld en worden geproduceerd in Duitsland en zijn samengesteld door ecologen. Wij zijn importeur voor Nederland. De soorten in deze mengsels hebben een ecologische waarde. Omdat jacobs Kruiskruid een algemeen voorkomend gewas is in duinen, bermen en weilanden (zie literatuur) in o.a. Nederland, België, Duitsland is deze soort ook toegevoegd. In tegenstelling tot eerdere berichten is deze soort niet onlangs pas in Nederland geïntroduceerd.

Naar aanleiding van onder andere uw e-mail en de informatie op het internet zijn wij ook van mening dat de ecologisch waarde van dit gewas niet in verhouding staat tot de gevaren van vergiftiging. Met onmiddellijke ingang hebben wij dan ook de informatie op onze site verwijderd; tevens zal deze soort uit de standaard mengsels verwijderd worden.

Over enige weken zullen wij Senecio Jacobea weer opnemen in onze database met de vermelding "niet leverbaar", tevens zullen wij vermelding maken van de gevaren en verwijzen naar links op het internet.

Wij hopen u voldoende geïnformeerd te hebben en verblijven,

Met vriendelijke groet,

Greendal.nl

Een oplettende lezer constateerde op de site van Greendal dat er zaden van jacobskruiskruid te koop zijn. Zij heeft Greendal een brief geschreven waarin ze uitlegde dat jacobskruiskruid een zeer gevaarlijke plant is voor vee en paarden (met de nodige bronvermeldingen). Uiteraard met het verzoek de verkoop van de zaadjes van jacobskruiskruid te stoppen. Hierop werd vlot gereageerd, hieronder staat het antwoord.

Een eerste stap is gezet. Op de website van Greendal (www.greendal.nl - verkoopfirma van wildbloemzaden) bleek jacobskruiskruid verkocht te worden in een standaard-biotoop mengsel! Iedereen kon dit kopen en zaaien...

Hiernaast staat een brief van Greendal.

Wij zijn zeer verheugd dat Greendal de kwestie zo serieus opvat en direct stappen onderneemt om verdere verkoop van de zaden stop te zetten!


Uit de vorige situatie blijkt wel dat iedereen kan meehelpen en dat initiatieven zeker resultaten op kunnen leveren. Help dus ook mee en onderneem actie, het kan veel effect hebben.


Reacties

Naam:
Email:
Tekens over:


Phone: (+44) 7418 374550 Whatsapp: (+44) 7418 374550 Website: https://www.bigbud.uk/ Buy Marijuana Online UK With PayPal, Bitcoin & Wire Transfer from BIG BUD UK. We Have made it very easy for cannabis lovers and patients to Buy Weed Online UK and we offer 100% delivery rate. High bud products like Marijuana strains, Moonrocks , Cannabis Oil , Hashish , Edibles , THC vape Cartridges , THC Vape Juice , Wax , Shatter , Pre Roll Joints , Herbal Incense , Iboga and Wonka Bars all available BIG BUD UK is the best choice available to make your online purchase hassle free with safety. We offer a wide spectrum of products to accommodate the evolving needs of different customers. You can contact us to Buy Marijuana Online UK as well as cannabis recreational product. Phone: (+44) 7418 374550 Whatsapp: (+44) 7418 374550 Website: https://www.bigbud.uk/
0
0

In Utrecht, pension Haarrijn zijn er op dit moment 7 paarden ernstig ziek en verwacht men nog meer slachtoffers onder de paarden. De eigenaars kopen geen gecertificeerd in hooi maar maaien eb verzorgen het hooi zelf, om dit vervolgens aan de paarden te voeren. Eerst werd de aanwezigheid van Jacobskruiskruid ontkent door de manege, echter hebben hooi/bloed onderzoeken het tegendeel bewezen. Er is onder de paarden eigenaars grote paniek uitgebroken hetgeen logisch is.
0
0

ik vindt het handig om te weten! dan kan ik voorkomen dat mijn dieren er aan sterven als ik zo'n plant zie en denk: ah..! wat een schattig bloempje en hem laat staan bedankt!
0
0

Door een mevrouw van de A.I.D. is mij gevraagd mijn verhaal aan jullie te mailen. Vorig jaar ruilde wij bij een handelaar onze jaarling shetlander om tegen een bonte shetlander van zo’n zes jaar. Onze jaarling vonden we, voor de kinderen die de pony’s borstelden en vertroetelden, te onberekenbaar. We besloten hem weg te doen, maar zo’n hengstje verkoop je niet zo makkelijk. Het bonte ruintje waar de handelaar ‘m, met bijbetaling van onze kant, wel tegen wilde ruilen, leek een slechte ruil. Er stond een niet erg florissant pony’tje, tikje mager en met nog erg veel plukkerige vacht (het was juni). Maar hij was erg lief en dat was onze eerste vereiste. Verder dachten we ‘m er met een goede wormenkuur en goed voer wel bovenop te krijgen. Helaas werd hij nooit wat dikker en bleef het een “armoedig” mager, slecht uitziend pony’tje, maar wel vrolijk en lief. Onze andere shetlander zag er wel goed uit. Iemand die in de buurt van mijn weitje woonde, sprak me er al eens op aan dat ik slecht voor deze pony zorgde en dat ze van plan was de dierenbescherming te sturen. Ik zei haar dat dan maar te doen, aangezien ik echt m’n best deed deze pony er beter uit te laten zien. Afgelopen winter heb ik de pony’s veel op stal gehouden en ze veel hooi gevoerd en wat brok. Ook hier kwam Doedels niet van aan. Half april zijn ze weer naar de wei gegaan. Wij hebben een weilandje met een paddock, zodat de pony’s niet altijd op het gras staan, waardoor dit een beetje kan groeien. En we voeren iedere dag hooi bij. Verder groeit er bij ons een vrolijk geel plantje, dat de laatste jaren in steeds grotere getalen opkomt, zodat we sinds een jaar of drie dit er maar met onze blote handen uittrekken (je handen worden wel wat geel, maar met een beetje goed wassen gaat het er wel af), vorig jaar heb ik dat nog met een hoogzwangere buik staan doen. Wat het plantje was en dat het gevaarlijk was wist ik niet. Twee weken geleden ging het mis. Toen ik ’s ochtends bij de wei kwam zag ik meteen dat er iets niet goed was met Doedels. Hij stond te wankelen op z’n benen alsof hij dronken was en ademde zwaar. Z’n achterhand leek te verlammen. Ik heb direct de dierenarts gebeld en die was er ook zeer snel. Hij constateerde een zeer hoge hartslag en zei dat alles duiden op een vergiftiging. Hij heeft ‘m twee injecties gegeven en zei dat het hopelijk na acht uur beter zou gaan. In eerste instantie leek het iets beter te gaan, maar toen ik twee uur later kwam schrok ik erg van wat ik zag. Doedels stond in de hoek van de stal en probeerde tegen de muur omhoog te klimmen. Met z’n mond schuurde hij langs de houten wanden en deze was dan ook tot bloedens toe kapot. Hierbij had hij een zeer zware ademhaling. Het beeld deed mij een beetje denken aan de beelden van gekke koeien op de televisie. Dit lijden was niet aan te zien en we hebben dan ook meteen weer de dierenarts gebeld en samen met hem besloten Doedels te laten inslapen. Toen hij door onze wei liep liet hij ons het “vrolijke” plantje zien als de grote boosdoener van al dit leed. Vlak bij onze wei is een strook waar allerlei leuke kruiden zijn uitgezaaid door de gemeente. Eén daarvan is het St. Jacobs kruiskruid. Waarschijnlijk is het hierdoor in onze wei gekomen en ook in de aangrenzende weide. Ik heb van kind af aan pony’s gehad. Ik heb wedstrijden gereden en heb ermee gefokt. De laatste jaren ga ik als moeder door het leven en daardoor heb ik niet de tijd om veel te rijden. Aangezien de liefde voor paarden een soort verslaving is, heb ik sinds drie jaar shetlanders. Een echte leek ben ik dus niet, maar ik lees geen vakbladen meer, waar men misschien wel al eens is gewaarschuwd voor dit plantje. Toch voel ik me verantwoordelijk voor de dood en het lijden van mijn pony. Als je zoiets meemaakt, gaat je dat niet in je koude kleren zitten. Ik vind het heel erg dat mijn pony op deze manier aan z’n eind is gekomen. Ik verwijt mijzelf een tekort aan kennis, maar nog meer verwijt ik de gemeente het uitzetten van dit gevaarlijke plantje. Ik heb begrepen van de dierenarts en van de mevrouw van de A.I.D. dat er in deze omgeving meerdere dieren zijn gestorven als gevolg hiervan. Soms denk ik dat ik beter met mijn hobby kan stoppen. Ons weitje staat inmiddels behoorlijk vol, maar ook de omliggende weide staan er vol mee. Mocht ik al een methode vinden om het er echt goed uit te krijgen, dan ben ik bang dat het volgend jaar via de andere weilanden weer vrolijk terug komt. Momenteel staat mijn andere Shet. op het zand, maar daar loert al weer het volgende probleem,zandkoliek. Niet alleen paarden lopen gevaar, ik heb begrepen dat het ook voor de mens gevaarlijk is. Mijn dochtertje van drie heeft dit plantje altijd vrolijk geplukt om in een vaas te doen en zelf heb ik het nota bene hoogzwanger, uit de grond staan trekken. Dat er veel ruchtbaarheid moet worden gegeven aan dit probleem lijkt me overduidelijk, maar ik denk dat de gemeenten ook zullen moeten meeweken om hetgeen zij hebben uitgezet ook weer uitteroeien en dan bedoel ik ook de grond van particulieren die ze met deze ellende hebben opgezadeld
0
0

Ilona Kooistra
Dank voor je berichtje. Niet jezelf verwijten maken, het is absoluut niet jouw schuld, je hebt je best gedaan. Het helpt jou niet meer dat je dit hier hebt opgeschreven maar misschien een ander wel! Dank je wel dus!
0
0

(wij hebben de brief ingekort omdat hij minstens tweemaal zo lang was, de essentie is bewaard gebleven) In maart dit jaar trof Juliette langs een levensgevaarlijke B weg een losgebroken Andalusische merrie aan; Capita vanaf hier genoemd. Capita was ernstig verwaarloosd. De eigenaar vertelde dat zij 13 jaar was en de afgelopen 6 jaar alleen in dat weitje aan de dijk had gestaan zonder entingen, ontwormen e.d. Zij kreeg zelfgemaaid hooi. De mannen vonden haar een “leuk dier” maar hadden totaal geen verstand van paarden. Juliette stelde de man voor Capita te kopen. De eerste dag zag ik dat zij traag om de achterhand draaide alsof ze die net iets te laat bij draaide bij het nemen van een bocht. Lange rechte stukken galopperen ging wel erg goed. Aanvankelijk was ze heel blij, beweeglijk, olijk en ging wat meer glanzen. Toen ontstond er na 3 weken een merkwaardige plek van 10 cm doorsnede onder haar vacht wat leek op eelt. Ook op haar heup had ze al zo’n plekje dat leek op eelt. Ook had zij wondjes op rare plaatsen op haar benen (Daan en zij schopten niet en de plek was onnatuurlijk). Afgelopen zondag werden we door de boer gebeld omdat ze ineens zo mager werd en stond te suffen. Ze lag in de weide; stond wankel op toen zij ons zag en bleek:
  • Heel veel harde plekken in haar vacht te hebben waarvan sommigen met huid en haar loslieten (vréselijk zo veel oppervlakte)
  • Kloven in de lippen te hebben
  • Een kapotte tong
  • Heel warme hoeven
  • Veel wondjes aan de benen
  • Doffe ogen
  • Extreem aanhankelijk en steun zoekend (haar wang tegen mijn wang aandrukken en de neusgaten in mijn oren)
  • Ging steeds weer liggen
  • Door de achterhand zakken
De veearts was er binnen een kwartier en ze bleek heel geel te zijn en ze had een ruis bij haar hart en 39.6 koorts. Op maandag kon pas het verzamelde bloed onderzocht worden maar ze kreeg serum tegen Tetanus en een breedspectrum antibioticum. Maandagmiddag had ze 40.7 en de waarden waren afschuwelijk (afbraakwaarden die 4 x de norm waren; onmeetmare glucose en ik meen calcium). De veearts vroeg of ze Jacobskruiskruid had gekregen maar dat wisten we niet. Vanwege de fotosynthese moest ze op stal; ook kon ze zo in een van de sloten vallen die om de wei lagen. De veearts bleef hoop houden (een accute Hepatitis). ’s Nacht kwam de veearts weer en probeerde een goedje om de lever meer te ontgiften en de zwelling van de lever te laten afnemen. Hij ging direct accoord met het sedatieplan want de hersenen konden vergiftigd raken en ze zou de “kolder inde kop” kunnen krijgen. Maar toen we inslapen bespraken gaf hij aan dat er toch ook nog kansen waren dat ze erbovenop kwam. Dat sederen is wel onze redding geweest. Ze werd heel delirant; wilde steeds opstaan en viel tegen alles aan. Juliette legde haar steeds opnieuw in het stro want ze kón niet meer staan. Dit heeft uren geduurd. Ze stortte zich ook 1 x tegen Daan; daar wilde ze wel onder kruipen. De ogen waren troebel. Tot 4 minuten voor ze overleed heeft ze geprobeerd op te staan; ze zag of hoorde niemand meer. De ademhaling en kreunen waren de laatste 10 minuten afschuwelijk; tijd om een veearts er opnieuw bij te halen was er niet want we hadden al onze spierkracht heel hard nodig. Ze overleed in de nacht van maandag op dinsdag met haar lieve koppie in Juliette haar armen terwijl ze tot het laatst met de ogen op Daan bleef richten.. Het was zo intens triest. We zijn echt heel erg verdrietig. Nadat we de vorige eigenaar van het verdrietige nieuws op de hoogte hadden gebracht en hij kenbaar maakte de DVD die we van haar hadden gemaakt te willen hebben gingen wij die woensdag brengen; ik wilde de wei ook inspecteren nu we 5 weken verder waren. Het was dus intussen juli en we zagen in één oogopslag dat 2/3 van de wei uit Jacobskruiskruid bestond en de rest niet was aangegroeid. Hij maaide en ruimde nooit dus ’s winters droogde het in, viel om en werd door Capita gegeten. Voorzichtig vertelden we hem dat dit de oorzaak geweest zou zijn.. Hij vertelde dat de gemeente 4 jaar geleden na het repareren van de dijk er dit kruid had gezaaid om het zand goed bij elkaar te houden waarschijnlijk. Elk jaar kwamen er meer gele bloemen in zijn weide.. En hij.. niet beter wetend vond het wel leuke bloemetjes. Dit is dus het trieste verhaal van onze Capita.. waar we allemaal dol op waren maar die we niet hebben kunnen beschermen.. Vandaar dat ik jullie site inzake Jacobskruiskruid bijzonder kan waarderen. De bermen langs álle wegen hier rond Den Haag staan voornamelijk bezaaid met Jacobskruiskruid… Hier moeten we dus wel wat mee.. Met vriendelijke groet, Ellen
0
0

Ilona Kooistra
Vreselijk om mee te moeten maken... Dank voor het plaatsen van je bericht (daarmee heb je misschien een andere pony gered!) en sterkte dit te verwerken...
0
0

Hallo, Ik was al een paar keer op jullie site geweest om de info te lezen over jacobskruiskruid en ik wilde nu dat ik de tijd kon terug draaien en dat ik het allemaal eerder geweten had... Mijn allerliefste pony Gorben is op 28 jarige leeftijd aan de vergiftiging gestorven. Nou zou je zeggen 28 is een hele mooie leeftijd maar... hij zag er niet uit als 28 en gedroeg zich ook allebehalve als 28.. Ik heb 14 hele mooie jaren gehad met hem. Alleen het laatste jaar kon ik door mijn zwangerschap niets met hem doen. Ik had wel een meisje die hem die hele periode en erna verzorgd heeft maar toch. Vijf weken na de geboorte van onze dochter (5 november 2004) moest ik Gorben weg brengen naar de Uithof en hebben ze vergiftiging met Jacobskruiskruid geconstateerd. Ik ben er nog steeds helemaal stuk van.. had hem beloofd dat we weer snel naar het bos zouden gaan daar was hij helemaal gek op heerlijke ontspannen bosritten... De leegte die achterblijft is niet te beschrijven en troost is er niet. Het zal wel slijten in de loop van de tijd maar het schuldgevoel dat ik het laatste jaar alleen nog kon borstelen en verder niets ondanks het feit dat het meisje wat ik erbij had heel erg gek met hem was en met hem reed en wandelde en knuffelde... maar toch dat ik bij zijn laatste levensjaar niet helemaal erbij kon zijn doet zeer. Hij heeft rust en hoeft geen pijn meer te lijden dat is de enige troost die ik nog heb. mvg Ilonne
0
0