Linda schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 13:16:


Mee eens.
Zoals zo vaak is het moeilijk om goed te schrijven op zo'n forum. Ik bedoelde inderdaad juist dat iedereen zijn eigen keuzes hier neer moet kunnen zetten en dan wel aangegeven waarom, want daardoor kan een ander lezen/denken oh, maar dan is het ook wat voor mij of juist niet.
Naar mijn idee heb ik hier niemand wat op zitten dringen of gezegd, je moet dat of dat doen ipv zus of zo. Maar als het wel zo overkwam, sorry dan want zo bedoelde ik het niet.

Maar dat paardengevoel daar wil ik wel op terug komen. Dat zit mij misschien wel in de weg dan. Ik voel nl. bij sommige natuurlijke oplossingen dat dit niet klopt bij MIJN pony. Lees het dus goed aub, ik zeg niet dat het niet klopt, maar niet klopt in mijn gevoel voor mijn pony. Dat is een heel groot verschil, ja toch?
Zoals het zonder deken zeiknat in de wei zetten, dat voelt voor mij totaal fout aan. En ik wil graag net als anderen zien te verklaren waarom het fout aanvoelt.

Maar het beste voorbeeld is toch wel die hoeven. Toen ze 6 jaar geleden de eerste ijzers kreeg voelde dat al direct fout. Maar ja, ik wist helemaal niets van andere manier van bescherming, maar het voelde zo fout. En ik kwam ook uit een "manege wereld" waar hoefijzers normaal waren.
Waarom voelde het zo fout, dat heeft me bezig gehouden. Echter ik ontdekte ook na haar bevangenheid (die dus werd veroorzaakt door een cortisone-injectie icm afname hoefijzers zelfde periode en ik geen waarschuwing kreeg voor bijwerkingen) dat ze wel bescherming nodig had. Dat was niet alleen op foto's te zien, maar dat voelde ook echt zo.

En gek genoeg, voelt dat nu nog zo. Ik voel dat ze niet zonder bescherming de weg op kan, dus kies ik voor hoefschoenen. En die ervaringen wil ik hier graag neer zetten, durven neer te zetten en hopelijk ook neer mogen zetten. En ik zet ze niet neer omdat ik nu ga vertellen jullie moeten allemaal aan de hoefschoenen, maar meer om mensen die hier nieuw zijn en ook zo'n soort gevoel hebben, misschien wel een oplossing aan te dragen. Ik dring niemand wat op. Ieder is vrij om te doen en laten wat ze willen.

Ik heb alleen gezegd dat het niet alleen zo is, paardje goed natuurlijk bekappen en klaar, want dat is niet altijd zo. Gelukkig in veel gevallen wel, maar voor al de lezers waarbij het niet zo is, geef ik gewoon aan hoe het bij mij is gegaan.

Jammer dat ik dit dus niet duidelijk heb kunnen omschrijven kennelijk .

Maar hoop dat het nu wel duidelijk is.

Het paardengevoel, of het gevoel voor paarden ik denk dat het belangrijkste is om te krijgen om goed met je paard om te kunnen gaan.

Groeten,
Ingrid

Anne-lauren schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 13:51:


Kan ik me indenken. Geen pretje zere voeten.

Ik heb er niet zoveel verstand van, maar wil wel wat vragen. Weet je ook de oorzaak van de zweren? Zal wel niet anders had je het wel aangegeven denk ik. Maar zou bijv. een steentje dat de witte lijn in dringt niet een oorzaak kunnen zijn? Ik heb er de laatste tijd met mijn pony steeds vaker last van. Vooral met dit natte weer. Ik moet er goed opletten bij thuiskomst en soms zelfs met een scherp voorwerp dat steentje eruit wippen.
Een kennis van mij had een paard dat dit nog veel erger had. Volgens haar hoefsmid kan zo'n steentje ongemerkt naar boven gaan (door indringen andere steentjes) en zo uiteindelijk een ontsteking veroorzaken die "uit het niets" lijkt te komen.

Is maar een idee hoor.

Groeten,
Ingrid

Piet schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 14:01:

En ik wil nog opmerken, wat de ene natuurlijk vind, vind een ander niet. Als ik schrijf dat mijn paardje 24/7 uur buiten staat, dan is dat natuurlijk. Maar als ik dan zeg dat ze merendeels op zand staat en maar 8 uurtjes op een weitje van 500 m2 dan is dit totaal niet natuurlijk. En toch is het een paardvriendelijkere oplossing dan heel veel paarden die merendeels in hun stalletje staan.

En ik ken ook mensen die hun pony's wel in de stal hebben staan, maar mede door mij en deze site wel al die paardjes van de hoefijzers heeft gehaald, de laatste van de 8 gaat er nu ook vanaf. Dus die man is wel aan het denken gegaan, en steeds meer mensen op die stal raken geïnteresseerd in zijn manier van doen. Oke, paardjes staan wel op stal omdat hij niet anders kan, maar toch, hij is wel aan het nadenken al, in ieder geval wat de hoeven betreft.

Hij moest eerst niets weten van de nieuwerwetse gedoe dat wij NH noemen, maar ik krijg wel een pony mee van hem naar de komende cursus. En jawel, gisteren was hij zelfs heel geïnteresseerd.

En een andere manegeklant die ook nog erg in het hoefijzer en stal tijdperk leeft heeft me gevraagd of ze ook mag komen kijken als we met die cursus bezig zijn. Ja graag.

En zo komen we steeds een stapje verder. Je kunt niet alles tegelijk, maar voor mijn gevoel heb ik een heel goed begin gemaakt in mijn kennissenkring.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 15:11:

Die hele kleine stapjes, zoals ik dat dan klein noem is voor een ander misschien wel een grote!!
Inderdaad, Ingrid wat jij omschrijft bedoel ik!
Ik heb als verpleegkundige gewerkt in een praktijk voor Biologische Geneeskunde...er was daar een man die door zijn vrouw was gestuurd. Ze maakte zich ernstig zorgen over hem. Ik had niet de indruk dat het aan gebodene op hem inwerkte of effect had. Hij hield zich aan het dieet (geensuiker, geen alcohol en geen melkprod). Ik klaagde daarover tegen mijn baas in de trent, "nou dat is ook zonde van mijn energie, die man doet er zelf niets aan, drinkt teveel alcohol en is overwerkt enz enz
Hij vertelde me dat ik nooit kan inschatten wat het werkelijk met deze man doet! Misschien is er maar 1% in zijn lichaam die het opslaat en er wat mee doet. En wie weet wat daar weer uit voort komt... of niet!
Het was voor mij een wijze les. Ik had mijn oordeel al lang klaar maar zo simpel is het dus blijkbaar niet! groetjes...

Caroline schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 15:32:

Caroline schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 15:33:


oOOOOOH HET WERKT NIET!!!!
In mijn vorige "betoog" hield deze meneer zich natuurlijk NIET aan het dieet!

Caroline schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 15:35:


hahaha ik dacht al, doe mij ook dat dieet

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 25 augustus 2004, 18:46:


nou dat kan ik zelfs bedenken! open veld,nat, groot warm lijf of binnen....
de meeste mensen en dieren worden buiten getroffen..toch?

edith

e m kraak schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 14:25:



`een samenspel/evenwicht tussen soorten, soortgenoten, en hun leefomgeving.´

In onze leefgemeenschap lijkt mij dat ´paardnatuurlijk´ moet worden gezien als een gezond evenwicht tussen paard en zijn leefomgeving (dus inclusief mens), waarbij we veel omgangsvormen en leergedragingen afkijken uit het ´wild´ (het natuurlijk evenwicht zónder mensen).


Geheel mee eens. Immers, om te overleven is de psychologie van een dier geprogrammeerd om het gedrag te herhalen weermee het succes heeft geboekt. De clickermethode past daar helemaal in, ongeacht wat het dier moet leren.

groeten
Solita

Spirithorses schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 22:09:


even om Emiel heen.....ik heb het adres van een dierenarts die lezingen geeft over dit onderwerp....stuur me een mailtje en ik zal je de info geven

edith

Esther schreef op woensdag, 25 augustus 2004, 8:08:


tja....ik zet ze wel binnen..ga zelf ook binnen zitten en ben niet bang dat mijn huis in de fik vliegt..ben veel banger als ik helemaal alleen op de wei sta en het gaat onweren...waarom schuilen mensen daneigenlijk? ben ik nou zo dom en goedgelovig? is er iets met statistieken op dit gebied??

edith

Maatje Bon schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 14:58:


<-------- hier links, onder natuurlijke kennis : Wormenmest. Groet, Pien

Spirithorses schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 16:55:

Aanvulling (sorry) onder Hoofdpagina

10556 is het nummer waaronder ik een berichtje heb geschreven en naar aanleiding daarvan een vraag gesteld. Het was maar een klein verhaaltje en ik kan me voorstellen dat het in de stroom van discussies aan de aandacht ontsnapt is. De vraag is eigenlijk nogal wezenlijk voor me. Daarom, lees het nog eens en als iemand een antwoord weet, graag!
Piet