charlot van r schreef op vrijdag 11 januari 2008, 17:20:


Super Charlotte!! Je bent echt op de goede weg, stug doorgaan en straks, onder het zadel, hetzelfde principe handhaven. Jij bent de leider, jij geeft aan wat mag en wanneer, hoe snel ze mag of moet , je mag eigenlijk geen tegenspraak van haar accepteren. Klinkt misschien heel strict maar ze neemt het anders meteen weer over. Ik denk niet dat je het moet beschouwen als dominantie, je hebt haar respect nog niet gewonnen. En, Parelli hééft wel gelijk wanneer hij zegt "respect is moeilijk te krijgen en makkelijk te verliezen" Kijk maar naar paarden onderling, er is er altijd wel ééntje die elke keer weer probeert die leidersplek te veroveren, maar hij moet het respect krijgen vd anderen voor het zover is. En vooral omdat jouw paard alleen staat, ben jij gewoon diegene op wie ze dat kan proberen. Jij moet sterk in je schoenen blijven staan en voet bij stuk houden, standvastig blijven zonder agressie! Succes!
Caatje

Vicky Verreycken schreef op vrijdag 11 januari 2008, 17:23:


Dat zei ik dus Ik geloof niet in erfelijk bij hem.
Spirit is 13 maanden (2 hele maanden langer dan normaal) in de buik van zijn moeder blijven zitten en toen hij geboren werd was hij heel dun. Wij dachten dat hij de tijd dus hard nodig gehad had want als hij eerder geboren was had hij het niet overleefd. Nú denken we dat hij zo dun was omdat de placenta waarschijnlijk 'op' was. Moeder was niet helemaal lekker tijdens de dracht, gestressed enzo (zo hebben wij haar gekocht).

Kijk maar; een van de eerste foto's na zijn geboorte (de vijfde foto): http://www.spirithorses.be/spirit.html

Groet, Pien

Vicky Verreycken schreef op vrijdag 11 januari 2008, 17:12:


hehe, jouw uitleg is wel euhm - professioneler...
Wilde de link eens aanklikken maar werkt niet...

Uit leesmodus:

DUIM, DUIM, DUIM

cornelie schreef op dinsdag 24 februari 2004, 7:45:


En is dat dan het goed opneembare magnesiumchelaat?

Moniek

:) Beetje zweverig misschien, maar paardenfluisteraars beweren dat paarden hen vertellen wat ze nodig hebben.

Locanda schreef op vrijdag 11 januari 2008, 18:43:


In dit geval heeft het paard niet tot een fluisteraar gesproken, maar zichzelf geholpen.

Laatst schreef ik al over ons minishetje met zijn rare plekken. Op kweek gezet, niets uitgekomen. Da heeft de pony bekeken en concludeerde direkt dat het om een parasiet gaat. Dus elke bult onder de huid behandelen. Nu komt er elke dag wel een bult bij. (toevallig de laatste 2 dgn niet) Dus steeds weer stukje scheren en neocidol opdoen. Hij heeft dit dus vanaf begin december, in de eerste week van december zijn ze allemaal ontwormd met noromectin. Hij had toen al plekken op zijn hoofd zitten. Het is net of er een mol onder zijn huid zit, soort gangenstelsel hier en daar. Of in ene een onderhuidse bult. Alleen op zijn hoofd is het echt tot uibarsting gekomen, vette korsten. Nu elke dag nog een paar kleintjes. Die pulk ik eraf en weer neocidol erop. Elke dag wordt ie helemaal nagekeken. Inmiddels heeft ie ook een gevoerd dekentje op, die arme pony. Nou ja, hij is er net zo vrolijk onder eigenlijk, eet en speelt gewoon zoals altijd. Dekentje ook al geneocidold aan de binnenzijde. Iemand nog tips?

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 11 januari 2008, 17:40:


Misschien werkt deze wel!

vagebond schreef op vrijdag 11 januari 2008, 19:28:


Er staat mij vaag iets bij dat een paard hier een injectie kreeg tegen parasieten dat was voor koeien. Dit paard zat helemaal onder en het eerste dat we met haar deden was naar de kliniek. Die injectie hielp wel.
Wat je beschrijft alsof er een mol onder zijn huid zit doet me denken aan schuft ( scabies) die maken gangenstelsels onder de huid.

vagebond schreef op vrijdag 11 januari 2008, 19:28:


parasiet?
Schurft?

Esther schreef op vrijdag 11 januari 2008, 20:04:


http://www.rivm.nl/cib/infectieziekten/acariasis/index.jsp

Peter Donck schreef op vrijdag 11 januari 2008, 11:20:


Bay, bruin dus zeker, zij is nogal een onrustige en daardoor heeft ze dus soms wondjes.

jan