Herman schreef op zaterdag 12 januari 2008, 0:41:


en zonder knie!


Wat bedoel je met onregelmatig lopig? In tempo of voeten neerzetten?


Getoast op, en met, BOSWANDELING?


3 kussen en een bank vooruit

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 12 januari 2008, 10:50:

Ja idd!! ons paard heeft vaak koliek, maar nog nooit van haar leven zandkoliek gehad, is ook al vaak met de handschoen getest.
anders had ze die kuur ook had, maar er liggen blijkbaar bij ons paard andere oorzaken.
Al ben ik wel blij dat het ondertussen toch al lang geleden is dat ze nog koliek gehad heeft. hopelijk blijft het zo!!!

Esther schreef op zaterdag 12 januari 2008, 11:34:


Ik praat met m'n beestjes in drie talen, geen probleem,

loes

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 12 januari 2008, 10:50:


en voor de mensen wiens voorraad chirurgische handschoentjes nét zijn opgebruikt
in een gewone glazen chocopot kan het ook .......

Ik open even een nieuw topic nav het "J-Ankie" topic op HN...
Er wordt nl nogal snel besloten dat een bepaalde fysieke uiting van een emotie bij het paard, wel dit of dat moet zijn, want het doet zich ook voor als mijn paard "blij" is...

Dat wéét je toch niet?
Mag ik ééns heel kritisch zijn en flauw?
Ik vind het gevaarlijk om uitspraken te doen als deze.
Jij neemt aan dat je paard niet boos of geirriteerd is als hij achter je rent met de oren plat, en vandaaruit "bewijs" jij dat oren plat niet altijd een duiding is van irritatie. Dàt is nou net gevaarlijk.
Iets besluiten op basis van een eigen indruk en aanname dat je paard niet geirriteerd is. Heel blij en uitgelaten... is net het zelfde. We kunnen raden dat dergelijke fysieke uitingen passen bij een bepaalde emotie, maar zijn we het dan zeker? Kunnen wij niet verkeerd zijn?
Zoals die nederlandse vrouw die door een aap aangevallen werd nadat ze elke dag bij de aap kwam en "lachtte" naar de aap. Voor de mens hoor het fysieke gebaar, lachen, tanden ontbloten bij een andere emotie dan voor die aap (di agressie, uitdaging).
Maw hoe weet je zeker dat er geen irritatie is bij je paard als diens oren plat liggen?
Paarden schijnen overigens niet ambivalent te zijn. Ze kunnen zich bv niet gelukkig voelen en ondertussen doen alsof ze ongelukkig zijn, ze kennen één emotie per moment, geen diverse. Bron: denken als de dieren van Temple Grandin.
1) Kan een paard "doen alsof" hij boos, geirriteerd is?
Ik ga zelf al een antwoord geven :) wat ik denk, ja kijk maar naar "spelende paarden";
2) Is het voor de mens duidelijk te onderscheiden?
Neen. Egon liet ons een tijd geleden twee foto's zien. OP de ene foto was het vechten een "spel", op de andere foto was het vechten "voor echt". Niemand van ons kon aan beide paarden zién wat het verschil was in lichaamstaal, op basis van wat deze paarden wisten of het menens was of niet. Opmerkelijk was dat de kudde er om heen, wél wist of het menens was of niet. Dus blijkbaar was het voor de kudde niet "doen alsof" maar heel duidelijk waar het op stond, maar konden wij het verschil niet waarnemen en lijkt het voor de mens "doen alsof hij boos is".

Ik denk dat we veel te weinig observaties gedaan hebben, ook al lopen we al 40 jaar tussen de paarden, om te kunnen besluiten wat paarden werkelijk voelen.

Het is al mooi dat wij, de kudde PN , ons tenminste afvragen wat een paard voelt en er misschien vrij dicht in de buurt van komen, itt sommige traditionele ruiters die zelfs niet zien wanneer hun paard ontspannen is. Traag lopen is ontspanning; staart zwaaien, orenspel, likken en kauwen, oogjes driehoekig, enz ... wordt over het hoofd gezien.

Ik speel heel vaak het spelletje "kies zelf wat je wilt" met mijn paard.
Maar ik open ook nog eens een nieuw topic, tis toch schoon were!

Esther schreef op zaterdag 12 januari 2008, 11:34:


en die deed nooit kaka
scheet alleen regelmatig het tapijt onder.......

Nav het topic "emoties weten we het altijd zo zeker", vertel ik over het spelletje "kies wat je wilt"
Iets dat we wellicht allemaal wel doen, maar nu komt het even van pas om het uit te schrijven ...

Een voorbeeld: enkele dagen geleden gingen we wandelen en zat Q helemaal onder de more (modder ). Dikke plakken modder, overal! Mijn paard heeft een hekel aan poetsen, zeker aan haar hoofd.
Nu komt de koord om de kat ...
Hoe weet ik dat?
Q loopt altijd weg als ik enkele minuten borstel. Dus ik zou kunnen besluiten dat ze dat niet leuk vindt. Maar misschien ligt de oorzaak wel ergens anders. En inderdaad, ze had haken op haar tanden en het altlas gewricht net achter de oren, zat beetje geblokkeerd. Het deed daar dus pijn. Goed, die oorzaak is nu weg.
Q liet zich enkele dagen geleden plots wel poetsen op haar hoofd. Ze stond stil, liep niet weg, en begon mij terug te groomen, iets dat ik haar twee keer op de drie jaar dat ik haar heb, heb weten doen.
Goed, dat was bewezen, ze had het graag.
Maar dan poetste ik onder haar kaak; hups hoofd kaarsrecht in de lucht, neus omhoog en oren naar achteren (halfweg zo). Mijn eerste reactie was, oei, ze heeft het niet graag, ze ontwijkt mijn borstel. Maar was dat wel zo? Maakte ze niet gewoon ruimte zodat ik net goed aan haar hals kon wrijven?
Daar haalde ik mijn spelletje "kies maar wat je wilt" boven.

Dan hou ik de borstel voor haar neus en elke keer dat ze die aanraakt met haar neus geef ik één wrijf met de borstel tegen haar hals. Ik heb dat zo'n 5 keer gedaan en toen was het duidelijk, ze wou die wrijfjes ontvangen en zocht geinteresseerd naar de borstel om te kunnen targetten. Ze koos er dus elke keer voor.

Ik wist maw niet aan haar fysieke uitingen van emotie te besluiten of ze dat nou graag had of niet, dus ik vroég het haar. Ik had kunnen besluiten dat ze het niet graag had, maar dat was zonde geweest

Peter Donck schreef op zaterdag 12 januari 2008, 12:20:


nou ja tapijt, dat heb ik niet, maar toen hij ziek werd scheet ie idd de boel onder. s'morgens was dat wel eens erg vervelend om met je blote pote in de kaka e glibberen, maar hij deed dat dus gewoon, pas achteraf zei ik shit.

Hallo allen!

Ik lees al tijden mee hier op het forum en heb al enorm veel van jullie geleerd, waarvoor dank :)

Nu, na al die tijd toch een vraagje..

Ik overweeg een huis te kopen in het pittoreske Vreeland (NL) en ik vroeg me af: zijn er pn'ers die hun paard in die buurt hebben staan?
(Laten we zeggen de driehoek Nederhorst den Berg - 's Graveland - Loenen)

Zo ja, dan zou ik dolgraag willen weten wat de pn-mogelijkheden zijn in die buurt:
- ken je weilanden waar paarden 't hele jaar op mogen;
- is 't leuk buiten rijden daar in de buurt?
- andere paardgerelateerde buurttips zijn ook van harte welkom.

Mijn paard staat momenteel op de Poedertoren in België, wat werkelijk paradijselijk is maar niet echt naast de deur voor 'n Amsterdammer
Het is dan ook een tijdelijke oplossing, totdat ik een huis heb gevonden waar ze bij in de buurt kan komen wonen. (Of totdat de Poedertoren een filiaal in Vreeland opent..)

Bedankt alvast!!
daan.

Esther schreef op vrijdag 11 januari 2008, 20:11:


Heeft de da gelijk idd, een parasiet, schurft, neocidol is een schuftdodend middel, hij krijgt nu ook nog parasietencompositum van de groene os erbij. Mss dat t helpt.

Esther schreef op zaterdag 12 januari 2008, 10:41:


Ik heb mijn website gedeeltelijk op Google (Docs) gemaakt, het deel over blote voeten staat volledig daar. Peter dit is redelijk gemakkelijk te leren. Die website is overal online gemakkelijk te bewerken en zelfs anderen kun je machtigen om mee te bouwen daaraan. Een nadeel heeft het wel, dat is dan zoekmachines die website overslaan. Dat heb ik omzeilt door de openingspagina ergens anders te zetten die automatisch doorlinkt naar mijn google Doc website.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Michiel schreef op zaterdag 12 januari 2008, 13:04:


waar wacht ik op !!!
het is doorgaans gewoon een kwestie van er even tijd voor uit te trekken hé
and a little help from a friend !

Nou is dit ondertussen de 3 de keer dat ik de duppe ben van een aanval op een ander paard/hond.
Ik ben net tegen de grond gelanceerd.
Gelukkig in de bak, en niet in de blub, gnif.
Nee leuk is het zeker niet, en je schrikt je de 'blubber".
Ik heb het idee dat het nu Djibo was die ze te grazen wilde nemen, via een duik mijn kant op.
Ze gooide dus echt mij op mijn zij.
Ik zag het niet gebeuren.
Vorige keer was ik haar aan het uitstappen, ernaast, en liep ook naast een andere pony.
Toen wilde ze de andere pony pakken, maar pakte mij.
Het is oppassen geblazen met andere dieren in de buurt.
Nu wil ik graag wat tips.
Een beuk geven, wat ik vroeger waarschijnlijk gedaan zou hebben, deed ik niet eens.
Al het negatieve lijkt wel uit mij te zijn verdwenen.
Maar hoe kan ik dit in betere banen leiden.
Nu denk ik ook aan over een aantal maanden als zij een veulen heeft.
Hoe zal ze dan wel niet reageren, heel beschermend naar haar veulen?
Wat is een goede manier om met zulke omstandigheden om te gaan?

Blijde schreef op zaterdag 12 januari 2008, 11:30:


Sorry, ik vind dat onzin. Wanneer je met een ander mens praat en het dier daaruit commando's oppikt, dan schort er iets aan de communicatie. Hij moet toch heus het verschil weten tussen wanneer je een opdracht aan hem richt en wanneer je met een vriendin kletst. Daarbij kan het gebruik van de eigen spreektaal handig zijn als je een plotseling commando wil roepen omdat er haast is geboden zoals bij het de straat overrennen. "Don't!" of "Arrête!" ligt dan niet zo voor op de tong als "Ho!" of "Stop!" Ik zou mijn vocabulaire op momenten van tijdnood niet zo snel meertalig klaar hebben zeg maar.

Engelse teksten tot je hollandse paard spreken omdat je een rijstijl beoefent die in Amerika is uitgevonden plus het bijbehorend dragen van een hoed die Amerikaanse cowboys dragen (tegen de felle zon), doet mij onwillekeurig een parallel trekken met nagesynchroniseerde films waar de Duitsers onovertroffen smakeloos in zijn: "Wollen Sie einen Drink, sir?" en "Lassen Sie die Kanone fallen, mister! Wir gehen nach Kansas City!"