Louise schreef op zaterdag 12 januari 2008, 15:11:
En hoe ontzettend weinig mensen houden hier rekening mee of weten überhaubt hoe het zit met het uitgroeien van ponys/paarden...

Peppermint is op ongeveer 4,5 jaar geschat door dierenarts en tandarts... Is een Quarter dus al aardig gespierd van bouw... (Maar niet die overdreven 'dikbil-koeien-bouw'. Net wat je in dit artikel leest: daarom lijkt het of je al heel vroeg op een quarter kunt klimmen!
Helaas weet ik niet met welke leeftijd ze is ingereden (komt uit de handel). Dit is basis dressuurmatig gedaan, geen rollkür mentaliteit in ieder geval. (Gelukkig!) Maar er hebben niet aleen lichtgewichten op haar gereden ben ik bang. Er is mij verteld dat ze voor ik haar kocht bij een manege heeft gestaan die haar weer ingeruild hebben omdat het mis ging...
Bij mij heeft ze nu de tijd om bij te komen zowel lichamelijk als geestelijk dus rijden doe ik niet.
Heb nog genoeg aan grondwerk met haar te doen en haar voeten en stofwisseling moeten ook nog eerst op orde. Zit er aan te denken om later dit jaar rustig aan met rijden te beginnen, dan zou ze iets van 5+ moeten zijn, maar het hangt gewoon ook af van hoe het met haar gaat. Misschien besluit ik wel om tot volgend jaar te wachten... Als alles eens mee zit: tijd zát!

Toch is er één ding wat bij mij vragen oproept: jaren geleden (iets van 8 denk ik) heb ik 2 jaar op een manege in de buurt Western gereden. Ik reed daar meestal op een Quartermerrie met de roepnaam 'Jiggy'. Ben er mee gestopt omdat de manege in andere handen over ging en de Western tak op straat kwam te staan. Heel toevallig zit mijn toenmalige instructrice met haar eigen Western stal op het terrein van het pension waar Peppermint (en voorheen Mike) staat.
Heb al enkele keer met mijn vroegere instructrice (zelf Western wedstrijdruiter) gesproken en Jiggy is nog steeds in haar bezit. Inmiddels iets van 30 jaar oud! De laatste jaren wordt er alleen met haar gefokt. Ook DIT was een manege paard wat hoogstwaarschijnlijk met zo'n 3 jaar is ingereden! Ze is niet vroegtijdig door slijtage bij de slager beland. Zo ken ik nog twee ex-manege paardjes van die leeftijd die bij ons op pension mogen rentenieren... Zijn dit dan de 'Die-Hards'? Degene die het geluk hebben 'onverslijtbaar' te zijn?