muriel schreef op maandag 4 februari 2008, 20:56:


Vroeger dacht ik anders.... zou ik gezegd hebben: drie jaar. Maar nu denk ik: als ze echt uitgegroeid zijn.... dus een jaar of vijf.
Een merrie van 2 jaar laten dekken vind ik misdadig. Een kleuter die een peuter krijgt.

Wil schreef op maandag 4 februari 2008, 21:14:


EN geef het zoveel mogelijk de kans om over harde onregelmatige bodem te lopen.
Wil wanneer ga jij hoefjes meten voor me?

Piet
Doe je ook mee aan het nieuwe HN project?

Esther schreef op maandag 4 februari 2008, 21:17:


Esther, pseudo... wat is daar een definitie van? Namaak, half-half????
Kom meis. Dat heeft er niets mee te maken. JIJ zit met je paard in deze situatie.
Jij zoekt naar een oplossing, een hulpmiddel op een paardwaardig leven.
Ze is toch nog veels te jong om zo'n ziekte al te hebben.... en jij kunt haar misschien helpen met medicijnen.
Weet je, ik denk nu dit (stel de vraag aan mezelf): stel dat het jouw Chaser is, wat zou jij doen? Op die manier kan ik het eerlijkste antwoord geven.
Nou Esther, het is dan eenvoudig..... Ik vecht net zo lang met alles wat we kunnen bedenken, totdat hij zelf zou aangeven dat ie niet meer wil/kan.

Piet schreef op maandag 4 februari 2008, 21:21:

Hihi Piet, dacht je dat ik het zou vergeten? Nee hoor!
Het stond allang op mijn lijstje: dingen-die-ik-nog-moet-doen-in-alle-drukte-en-vooral-niet-mag-vergeten )

Wil schreef op maandag 4 februari 2008, 21:28:


Ik kan me niet voorstellen dat PN wil betekenen dat er geen medicatie mag gegeven worden. Dan zou iedereen hier te vergelijken zijn met de Jehova's onder de mensen....(of zo) Dat kan ik niet geloven...
En dan nog, Esther, jij beslist nog wel zelf wat jij wil doen voor jouw paardje. Dat moet toch je enige maatstaf zijn, Björk...(en je portemonnee - ook niet onbelangrijk- je moet het kunnen opbrengen financieel, 400 euro per maand is geen kattenpis.)
Als jij het kan en wil... stel dat Björk er goed mee is wat maakt het dan uit dat het niet PN is?
Ik zou geen seconde twijfelen dan....
pseudo , wat pseudo, niks pseudo
een hart voor je paard, ja, dat is niet pseudo, dat is menselijk.
sterkte

Ik heb (nog) weinig verstand van veulens, maar ben het boek:"Van veulen tot volwassen paard" van Janet Lorch aan het lezen. Het staat hier bij ons gewoon in de bibliotheek. Het lijkt me een heel praktisch boek, misschien niet helemaal PN, maar er staan volgens mij heel wat goede tips in. Er wordt toch een aantal keer in vermeld dat voor zowel (drachtige) merrie als voor merrie en veulen de weide de belangrijkste plaats is.

Er staat ondermeer in dat het veulen de dag na de geboorte al buiten kan, maar dat je dat best niet doet als het regent of er harde wind staat. Van kou wordt niets gezegd. Er wordt ook gesteld dat als het te slecht is om buiten te komen, ze minstens 2x/dag aan de hand gestapt moeten worden. Veulens die constant buiten kunnen rondrennen zouden ook minder beendergebreken ontwikkelen.

Het zou niet extra vatbaar zijn, zeker niet als ze genoeg biest gedronken hebben, want daarvan krijgen de weerstand van de moeder over.

Mijn persoonlijke ervaringen (nou ja, ervaring):
- De shetlandermerrie van onze buurman veult elk jaar alleen (enkel met de hengst in dezelfde wei) zonder menselijke hulp, en die veulens staat in weer en wind, zelfs in de sneeuw (hebben wel een prachtige schuilstal waar ze eigenlijk nooit ingaan). En tot hiertoe zijn ze alle 5 kerngezond geworden. Dit is misschien geen goede vergelijking maar dit lijkt me toch ook hoopgevend.

- De veulens van een goede kennis van ons gaan ook de eerste dag reeds buiten, weer of geen weer, modder of geen modder. Alleen als het hondenweer is laten ze het maximum een uurtje buiten. Maar het is zelden hondenweer. En na een maand moeten ze echt tegen alles kunnen, en dat is ook het geval. En ze hebben al heel wat veulens groot getrokken.

Veel succes en plezier met je aanstaande merrie en veulen, Lena

Wil schreef op maandag 4 februari 2008, 21:28:


Dat pseudo is hier op PN gezegd (toen ik Björk schoor) ik heb toen ook mijn vraagtekens van wat is dat nou? volgens mij heb ik naar aanleiding daarvan er zelfs een nieuwe draad er over gestart. Ik vond het echt vreemd dat de ervaring in twijfel werd getrokken en er een zwart wit opinie overheerst.
Met alle paarden die hier hebben gewoond hebben we gevochten tot ze aangaven dat het niet meer waardig was, bij Björk is dat anders. Ze moet bewegen wordt ze weer moddervet en groeit ze echt dicht,op haar rijden kan enkel met bit omdat ze geen been en gewichtshulp kan velen. Als je niet op haar rijdt, zoals we nu doen, ( kun je haar dit aandoen ook al heeft ze echt een will to please) is dat wel eerlijk?
Het is niet zo dat we niets proberen hoor, zeker niet, we proberen alles mits betaalbaar. 400 euro per maand aan medicatie houdt echt wel op.
Snappie?