mirel schreef op donderdag 7 februari 2008, 11:48:


Ik begrijp je reacte volledig en ja, ik ga er ook van uit dat hier iedereen het beste voor zijn/haar paard wil. En ik wil je even een hart onder de riem steken. Onze paarden staan ook nog 's nachts binnen wegens kniehoge modder (zeker nu, in de zomer niet meer).

Momenteel stelt een kennis van ons haar weide 2 dagen per week ter beschikking (meer niet want... je kent het verhaal... ze lopen het kapot en dat willen ze niet). Dus elk weekend: trailer op en de wei in. Ook absoluut geen perfecte situatie dus.
Nu zijn we al bijna 2 jaar op zoek naar een droge weide. En vorige maand toevallig sprak één van mijn (oudere) leerlingen mij aan of ik nog op zoek was, want zij wist viavia... Op een 12-tal km van thuis.
En met een beetje geluk hebben (afhankelijk van mogelijkheid tot voorkoop van de natuurvereniging) we volgende maand een 'echte' weide. Ik durf momenteel nog niet te hard te hopen of plannen maken (bijgeloof), maar geloof me inwendig vreet ik mij wel op. Want uiteindelijk is dat toch mijn kleinemeisjesdroom.
En gaat het niet door: dan ga ik erg teleurgesteld zijn maar dan zoeken we weer ijverig verder.

Dus gewoon steeds het beste proberen te doen wat binnen je mogelijkheden ligt, dan doe je waarschijnlijk al meer dan de 'standaardpaardeigenaar' die zijn paard op pension zet met nauwelijks of geen weidegang of sociaal contact.
Ik vind het veel erger dat iemand een wei (allé papa of opa toch) heeft en er zijn paard niet wil inzetten omdat ze dan niet meer gaat rijden. En ik spreek over een volwassen iemand. Dat arme dier staat 24/24 in een stal en mag 5x/week er een uurtje uit om bereden te worden en om een keertje op jumping te gaan. En verbazingwekkend is: als dat dier af en toe eens met ons en onze paarden een buitenritje maakt, dan werkt die de volgende week weer veel beter mee. Hoe zou dat toch komen ?
DàT is iets waar IK moe van wordt, niet van mensen die ECHT proberen het beste voor hun paard te doen binnen hun mogelijkheden.

En ik veronderstel ook dat hier heel wat forumleden zijn die het vroeger ook heel anders deden omdat ze niet beter wisten (ons ene paard heeft ook bijna 2 jaar op stal gestaan en ons was ook gezegd dat ze dat gewoon waren). En dan moet je er vanuit gaan dat je niet de perfecte situatie bij de hand hebt.

Zo lang je probeert om die situatie toch te bereiken, vind ik dat je goed bezig bent.
Ik reageer nu wel regelmatig op dit forum, maar gebruik het toch vooral om steeds opnieuw terug de 'andere' kant van paarden houden voor ogen te houden. En ik moet toegeven dat ik bij heel wat topics nauwelijks begrijp waarover het gaat. Ooit misschien wel maar voorlopig houd ik me vooral bezig met de verzorgingsaspecten en het contact met mijn dieren. Daar heb ik mijn handen al vol mee eerlijk gezegd (en haal er ook erg veel voldoening uit).

't Is een heel epistel geworden hé? Wat ik wil zeggen is 'kop op', er geen reden om je in een hoek geduwd te voelen. Ik denk ook dat op dit forum iedereen een positieve bijdrage wil leveren, maar het komt misschien niet altijd zo over.
Vandaar: lang leve de site en dat we nog veel mogen vragen...

Duimen jullie intussen mee (alle beetjes helpen)??? Lena

Hallo,
Ik weet niet of jullie hem al kennen, het heeft ook niets met paarden te maken, maar ik vond hem zo leuk dat ik hem graag met jullie wil delen:

http://producten.hema.nl/

De link kreeg ik vanmorgen van een kennis.

Monique

mirel schreef op donderdag 7 februari 2008, 11:48:


Zuidholland hè... Zelfde verhaal als Noordholland! Alleen aan de kust is er zandgrond en kunnen paarden in de winter op het land blijven.

Weet je Mirella, ik denk dat het mensen die onder zeeniveau leven én op klei en hier en daar zelfs veen verboden moet worden paarden te houden....
Dus hup in de salami met onze paarden! Zijn ze beter af...

Leef jij toevallig ook in een polderlandschap? Dan is de Gemeente bij jouw zeker ook zo 'meewerkend' als je een horizon vervuilende schuilstal wilt neerzetten, of wat Stelcon platen neerleggen zodat je paarden een blubvrije plek hebben...

Dûh!

En het beste voor het paard wil hier eigenlijk niemand! Want wanneer heeft het paard ons gesmeekt om asjeblieft op zijn rug te gaan zitten en hem dingen te laten doen die helemaal niet in zijn overlevingspakket voorkomen en het dus eigelijk worst zal wezen? Gelukkig maar dat wij een beter denkraam hebben want daardoor weten wij paarden vaak toch zo ver te krijgen dat het voor ONS plezier, iets voor het dier ZELF niet relevants doet! En zowaar lijkt het soms zelfs dat het paard in sommige (voor het dier zelf niet relevante) dingen toch plezier heeft...

Wat een fantastische dieren zijn het toch!

< Maar wat heeft dat jonge breedingstock paintje (dat ik voor het gemak maar quarter noem want dat is korter ) het dan toch eigenlijk waardeloos getroffen doordat ze door mij, een naar NH STREVENT mens, vanuit de handel met lichamelijk en geestelijk al een pakketje schade en met om duistere redenen afgenomen papieren is gekocht, en met haar wolfstandjes die geen bit toelaten bitloos gereden gaat worden, terwijl ze er een bit met pijnlijke gevolgen in hadden hangen, maar over een half jaar of zo pas want ik wil haar nog wat meer laten 'rijpen' (groeischijfjes, geestelijk jeweetwel...) en ook al is ze 'netjes basis ingereden' het dan rustig met haar ga oppakken, ondanks westernstijl geen slidingstops en geen spinns mee gereden gaan worden, waar nooit ijzers onder geslagen zullen worden, ze van de 4 kilo biks is afgehaald die ze per dag kreeg, volop goed hooi krijgt en een mineraalsteen, nu even een voedingssupplement van deze site toegedient krijgt omdat haar voeten verwaarloost waren en ze ook nog vachtproblemen kreeg (Stress? 4 kilo biks?), via OC rustig haar trauma wat haar mond betreft opgelost gaat worden en via OC en zo geweldloos mogelijk (helemaal geweldloos bestaat volgens mij niet kom maar eens in een nodsituatie terecht en je paard dreigt ernstige misschien zelfs dodelijke brokken te veroorzaken) gaat leren zich in de mensen maatschappij zo vrolijk en gezond mogelijk staande te houden, dat arme dier dat mij zodra ze me ziet tegemoet hinnekt, die de eerste drie keer dat ik haar uit de wei wilde halen mij probeerde te ontwijken met dreigen en al, nu zich of probleemloos laat pakken en zelfs als ik haar roep soms zelf al naar me toe komt, die bij een manege vandaan terug ingeruild is omdat ze daar onhandelbaar werd, nog geen 'stap verkeerd' naar mij toe heeft gezet, lekker zonder die regen deken die ze met haar dikke vacht joost-mag-weten-waarom op had 's nachts (want dat moet echt hoor!) waardoor ze juist tijdens het koudste moment van het etmaal haar vacht niet kon gebruiken OM zich warm te houden, (maar ze bleef natuurlijk wel droog) en zo kan ik nog wel even doorgaan maar dit is de allerlangste zin die ik ooit aanéén getypt heb, tenminste dat ik mij kan herinneren, wat de leesbaarheid niet ten goede komt, daarom moeten zinnen maximaal een bepaalde lengte hebben, dat weet ik omdat ik uit de grafische industrie kom en DTP-er ben, en daardoor misschien door sommigen niet gelezen gaat worden .... Pfffffffffoeoeoeoehhhhh >

Wat ik eigenlijk bedoel te zeggen, en dat heb ik ook al vaker gedaan op PNF, en doe dat nu dan ook voor de allerlaatste keer: het leven, ook dat van een paard bestaat niet alleen uit zwart-wit! Het bevat godzijdank ook grijstinten.

Monique Meijer schreef op donderdag 7 februari 2008, 14:09:


Ik denk: "wat stuurt ze nou die link, ik zie helemaal niks speciaals".
Wilde er net een stompzinnige opmerking over maken toen de hele pagina in beweging kwam. Prachtig!

Groet, Pien --> Die nu met de paarden lekker 't zonnetje in gaat. EINDELIJK eens geen wind en regen!

Spirithorses schreef op donderdag 7 februari 2008, 14:15:


Met geluid aan is-ie nog leuker, die Hema pagina.
Leuk als je griep hebt en toch niks te doen hebt
Pien

Spirithorses schreef op donderdag 7 februari 2008, 14:19:



Ik zag er ook eerst niet de humor van in - leuk hoor, Hema artikelen, zeker Amerikaanse humor (link was van een kennis in Amerika).
Totdat de beker omviel.....
Monique

Gwenda

Ik heb net een veulentje gekregen tenminste mijn merrrietje.

Ze is 's nachts op stal bevallen, en de volgende dag stond veulen gewoon met mams buiten.

Alleen de bevalling was erg zwaar en mams ging niet meteen goed en veulen had klemgezeten en had bloeddoorlopen oogjes.

maarrrrrrrrr even een antwoord op jouw vraagje: ja je veulen kan mijns inziens naar buiten.

kijk hier, paar uurtjes oud:
http://picasaweb.google.nl/vincenzasammarco/20080122QuatreDouzeEnMLodY1600Uur

En doe wat jij voelt wat jij wil dat er gedaan wordt en dat binnen de mogelijkheden waarin jij je paard hebt "gestald".
Kijk zelf aan hoe je het ervaart en of het goed gaat.
Let erop dat de afrastering laag genoeg is, zo'n kleintje wil nog al ens vanalles uitproberen.

en ook de eerste dag meteen halstertje aan, en even omlaten, 5 minuten later er weer af.
Bij geboorte alle vier de voetekes meteen pakken, en ook de eerste dagen steeds optillen.

Mirella: aan jou zeg ik, jij hebt het prima voor elkaar met jouw Sunny, aangezien je er wel alles aan gedaan hebt hem buiten te k|NNEN zetten, en dat terwijl je n Den Haag woont.

Gwenda, heb je vragen, stel ze gerust, daar kunnen we allemaal wel wat mee.

Voor anderen: ik wil ook even kwijt dat ik ook hier het idee heb dat er gekat wodt net zoals op en ander zeer leuk forum wat begint met een Bee; het gaat erom dat er mensen niet zeker zijn van hoeiets te den en het dan aan een ander vragen. Door te katten of pinnig erop te reagren, bereik je dat deze mensen niets meer durven vragn, en weer teruggeduwd worden in hun onzekere situatie.

gwenda: succes met je veulentje.
Let er ook goed op dat de nagboorte eraf komt en wat ik altijd doe, is even de veearts erbij laten komen om even alles na te laten kjken, navelstrengetje laten insprayen met betadine, en meteen veulenprikje erin.

Sommige dingen moeten nou eenmaal omdat ze voorgeschreven zijn.

Gwenda, van harte succes. En vooral: genieten!

Lena schreef op donderdag 7 februari 2008, 14:00:


OK ! ik duim mee voor de natuurbeweging !

PaardEnSchool schreef op donderdag 7 februari 2008, 12:21:


Als deze "het moet nog een prachtige worden"-volbloed
arabier merrie niet gewend is om buiten te staan op het gras zou ik dat maar niet doen, in ieder geval niet nu, deze tijd van het jaar en zeker NIET in 1x! Zeer onverstandig wil je er niet gelijk een hebben met laminitis.

gr Caroline