Als dat zo zou zijn, jij scheert iedereen over 1 kam, dan betekent dat niet dat je er zelf ook niks van hoeft aan te trekken.
Je doet toch dingen waar je achter staat, toch niet omdat je dat gezegd word en er klopt niks van!
Je kan ze attenderen op hetgeen waar jezelf achterstaat en ook de manier is om met paarden om te gaan, en anders vragen waarom ze dat op die manier doen, dan ben je in gesprek.

Begin is bij jezelf zou ik zeggen, anders is het eind zoek, hoor!!!

Spirithorses schreef op donderdag 3 april 2008, 13:59:


Ach gos.... wat lief. )

Spirithorses schreef op donderdag 3 april 2008, 9:19:

Hey Pien,

Bedankt voor je reactie dat lucht heel wat op. Het is inderdaad heel erg moeilijk en frustrerend, ik had mij er van te voren al op ingesteld want er waren wel meerdere mensen die mij hadden uitgelegd dat het op GPstallen en paardenscholen/opleidingen niet uit te houden is als men iets wat meer verstand van paarden had. Ik ga er met zo een instelling naartoe 'pak de kansen die je pakken kunt'. Ik zoek gericht stageplekken uit en mijd vooral de hooggewaardeerde stageplekken waarvan ik haast zeker weet dat het daar niet anders aan toe gaat (proest vijf sterren manegeproest). Een enkele klasgenoot heeft enorm interesse om stage te lopen bij Annemarie van der Toorn, bij diegene kan ik ook af en toe iets los laten. De rest van de klas ziet er bijkbaar een genot in om een paard een klap voor zijn harses te geven en dát is juist wat mij het meest geschokeerd heeft. Meiden waarvan je denkt dat ze superaardig zijn veranderen als het ware in afschuwelijke monsters zodra ze een paard in de hand hebben. De stallen, het ijzerwerk en de harde aanpakken laten mij geheel koud als ik die meiden hoor praten en zie werken. Ik heb vroeger ook veel fouten gemaakt maar ik was nooit zo brutaal. Ik vraag mij af wat er in hun omgaat, zijn ze waarschijnlijk zelf onbewust gefrustreerd, onderdrukte gevoelens, houden ze van macht, denken ze plezier te hebben terwijl ze diep van binnen dat juist niet zijn. Ik heb erg veel medelijden niet alleen met de paarden maar ook met mijn klasgenoten. In de nieuwste Bit stond er ook een klein goed artikel over onderwijs en jonge kinderen. Het is precies hetzelfde fenomeen, de kinderen rijden de proef maar vinden achteraf het halen van een patatje met hun paard veel en veel leuker.
Mijn mentor (die ook mijn instructrice is) moet nog op mijn stage komen, dat zal zeker niet meer lang duren waarschijnlijk een weekje of twee. Ik weet niet hoe wij die zaken het beste kunnen bespreken. Nog tips Pien?

Wat ik wél doe is allerlei posters voor Eefke op school hangen :) Dat is duizend maal makkelijker dan urenlang disscussieren.



Die strepen zijn onder het vacht echt diepe littekens, als dat van de vlierbes af zou moeten stammen dan zou ze zich er wel keihard eraan hebben moeten geschuurd. De bult had jij mij nog laten zien en daar tip ik ook op een trap van een ander paard. Fanny is inmiddels al een stuk 'rustiger' geworden teminste wat haar angsten betreft. Dat nerveuze af en toe is een karakter eigenschap die bij Comtois paarden bekend staat. Vorig jaar waren we twee weekjes in zuid frankrijk en zagen een poster ophangen van een paardenshow. De paarden die erop afgebeeld waren leken precies hetzelfde als op Fanny. De stevige bouw, groot krachtig maar elegant hoofd, de kleur en de beharing aan de benen. Ik heb daarna de fokkerij van die paarden gecontacteerd en heb ze een aantal foto's van Fanny gestuurd. Fanny is een frans trekpaard/strijdpaard. Intelligent, veelzijdig, sterke hoeven, temperamentvol, betrouwbaar, krachtige bouw en af en toe ook wat nerveus :)


Ik zou graag het adres van de melkerij willen, ik zal ze wel een aantal foto's en info sturen.
Fanny's eczeem is al wat terug gegaan, ze schuurt af en toe nog eens maar het is niet meer extreem. Ik was haar manen en staart nou regelmatig met een shampoo waar essentiele olien in zitten. Het is alleen maar vooruit gegaan sindsdien ik haar regelmatig een wasbeurt geef. Ik zal weer eens wat foto's gaan schieten, wil dit al een hele tijd lang doen maar het weer wil maar niet beter worden.

Groetjes terug,
Chantal, Gaby en Fanny

Anita Cats schreef op donderdag 3 april 2008, 10:49:


Ik geef je gróót gelijk Anita máár Eddy heeft ook een punt.
De FEI regels zijn alleen maar een verchiqueing voor het grote publiek. In het boekje FEI Dressage Handbook hebben ze het belangrijkste achterwege gelaten... de ontspanning. Zegt voor mij eerlijk gezegd al genoeg. Ze weten dondersgoed waarmee ze bezig zijn, maar willen dit, joost mag het weten, versluieren. Deze regels:


Deze regels zijn maar voor een aantal weggelegd die het begrepen hebben. In de nieuwste bit heb ik ook een artikel gelezen over zo iemand die het gesnopen heeft. Rijdt wel met bit en spoor maar de wereld kan niet veranderen in een dag. Ik zeg niet alleen dat ik mij aan het paard aanpas en dat 95% van de problemen schuld van de ruiter zijn. Nee, ik leef ernaar en ik streef ernaar. Ik zie rijden niet als techniek maar als kunst en op onze schoolpraktijk wordt het juist als techniek gezien en ook zo beoefend. Ik ben al lang gestopt met de schoolpaarden af en toe een losse teugel te schenken, die raken er als het ware in paniek en verwarring van. Bij Fanny laat ik de teugels lekker lang (soms rijd ik ook met constante lichte druk) en bij Eefke heb ik maandag nog een bitloze buitenrit mogen maken en kon ik dat paard ook aan de lange teugel terugnemen.

Er is meer verschil dan ik dacht tussen stalpaarden en paarden die in groepsverband leven.