Michiel schreef op donderdag 3 april 2008, 15:54:
> Piet schreef op donderdag 3 april 2008, 12:16:
>
>> Michiel schreef op donderdag 3 april 2008, 11:53:

> hoogstaander is dan de toegevoegde beloning? Het heeft
> voordelen de grenzen te kennen van je gereedschap.
>
> Groetjes, Michiel
Dat zal wel Michiel, iets met tegenzin doen dat werkt niet , welke beloning je er ook voor krijgt. Dat blijf je niet doen. Afijn, ik toch niet.
Ik wil werken met een goed gevoel , met de beloning die het werk me schenkt en daarna nog de beloning krijgen die zorgt dat ik hier nu kan zitten schrijven ipv onder een brug moet liggen.
Ik ben ervan overtuigd dat een paard zolang we samen werken een goed gevoel heeft, een zo goed mogelijk gevoel toch. Heeft hij geen goed gevoel dan doe ik het niet goed, of ik neem te grote stappen en moet mijn trainingsplan bijstellen.
Hij wil na elk stukje (deel) oefening daarna toch ook nog graag een beloning en ik kan daar mee uitdrukken HOE ik vind dat hij het gedaan heeft.
Welke beloning? Eentje die hij het liefste heeft.
Ik vind het een aardige theorie, maar hoe train je zo een paard volgens een bepaald programma? Wanneer weet je dat een paard zichzelf beloond voelt tijdens een leermoment?
Blij kijken? Hard weglopen?
Piet
Een paard lijkt precies op een dier