Herman schreef op zaterdag 5 april 2008, 22:21:


Om 15 paarden te huisvesten, heb je dan 15 ha nodig?
Waar eindigt dit eigenlijk?
Je kan perfect 15 paarden gelukkig en paardwaardig huisvesten op 3 ha.

Als je 3 ha moeras hebt, dan lukt dat natuurlijk niet. Maar met rotatie en stukken verharde bodem én met paddocks, lukt dat toch perfect?

Moet je nu écht grootgrondbezitter zijn om paarden te houden? Wordt je nu al afgeschoten als je meer dan één paard per ha hebt staan?

Komaan hé mannen. Kom hier maar eens bij onze buren kijken.

Marianne

Spirithorses schreef op zaterdag 5 april 2008, 21:11:


Interessant om te weten, thanks Pien. Wat ik mij afvroeg, hoe kijk jij er tegenaan als lactatiedeskundige? Ik weet wel dat mensen en paarden niet hetzelfde zijn, maar toch. Hoe zit dat met afbouwen en plots stoppen en zo?

jose schreef op zaterdag 5 april 2008, 22:16:


Waar is die warme melk slecht voor dan? Of is het teveel ineens? En mag je die dan wel nog zelf opdrinken? Heb gisteren ook eens geproefd namelijk Het viel mij op dat Huppel een pak meer moeite doet om die melk te laten schieten (kopstoten en zo) en dat het voor mij wel gewoon er makkelijk uit kwam. Zonder dat de uier dus dik stond of zo, ik ga maximum een uurtje alleen met Lolita weg tot nu toe, en heb nog geen dikke uier gezien.

Spirithorses schreef op zaterdag 5 april 2008, 22:29:


Als je nu de spanning op de uier er verontrustend uit vindt zien, heeft het dan zin de uier iets te melken? Of hou je het probleem dan alleen maar langer in stand?

Buiten kun je net zo goed dezelfde dressuurmatige oefeningen doen hoor. Ik slalom waar het mogelijk is, rij voltes, schouderbinnenwaarts etc.
Ik ben dus een buitenrijden, maar gymnasticeer het paard ook zeker, want dat vind ik ook belangrijk en voor mijn paard is het goed.

Herman schreef op zaterdag 5 april 2008, 22:58:


je moet eens weten wat mensen nu voor een gekke indruk bij de naam herman krijgen

waan schreef op zondag 6 april 2008, 21:24:


Ter aanvulling, ik vind echter een "stalling" met enige faciliteiten ook belangrijk. Alleen een weiland zoals ik hiervoor had, kon ik ook niet aan wennen. Voor het grondwerk is een rijbak ook erg prettig en vooral als je les aan huis wilt.

Even verduidelijken dat ik het spenen ook als een proces in verschillende delen zie. Het fysiek stopzetten van de melkgift is daar één onderdeel van, daar ben ik nu nog niet aan toe, maar dat lijkt dus best iets wat je niet zomaar wat improviseert kennelijk. Ik ben benieuwd wat hier nog aan suggesties bovenkomt en vraag me af of ik moeder of kind dan maar een paar weken uit logeren moet sturen deze zomer.
Het deel waar ik nu wel al mee bezig ben is het opbouwen van de tolerantie om gescheiden van elkaar te zijn. Ik kan nu alleen met Lolita gaan buitenrijden, en Huppel thuislaten. Als we echt voor haar neus vertrekken dan blijft ze (samen met de even ongeruste Cesar) aan het hek wachten tot we terug zijn. Ze roept niet echt (Cesar soms wel) en Lolita al helemaal niet want die gaat met mij mee. Omgekeerd: Huppel mee op straat nemen en mama thuislaten begint te lukken maar was moeilijker, Lolita hinnikt dan nogal, en dat heeft toch wat invloed op Hupje. Maar komt wel in orde. Scheiding zonder mij: de één op de wei, de ander in de paddock, hebben we nog maar twee keer gedaan nu, en het valt op dat Lolita totaal niet naar haar kind omkijkt dan...
Vriendin A. gaf net nog een goed suggestie: ook oefenen dat de één op de trailer kan blijven en ik de ander er af kan halen. Zal nog niet voor meteen zijn denk ik.

Karin schreef op zondag 6 april 2008, 20:43:

Nee. Ik heb dezelfde gedachten gang. Ik dacht eerst okee bitloos en niet meer dresuurmatig rijden. Ik wist ook niet goed wat ik dan moest. Ik was een dresuurruiter dus zonder de dresuur reed ik maar wat buiten aan lange teugel lekker slenteren met af en toe een galopje. Ik kreeg een paard wat geen spieren meer had. Dit had ook te maken met de over gang van stal naar 24/ 7 buiten. Ze bewegen toch niet zoveel als ik had gedacht. Ik heb vele boeken gelezen van monty naar parelli en hempling. Ik weet nog niet goed wat ik wil maar ben er samen met m´n paardje achter gekomen dat je prima kunt gymnastieken op buiten rit en met heb nu een goed gespierd en knap paard. Ze zit goed in haar vel en we kunnen super met elkaar overweg. Ja het is belangrijk om goed te rijden, voor je paard maar zeker ook voor je zelf. En dat kan ook allemaal in de natuur en je kunt lekker afwisselend rijden. Het is natuurlijk ook al een hele kunst om als ruiter aan te voelen of je paard je draagt. Ik wou dat ik eerder had geweten dat dresuur iets anders was dan rijden met bit en wat trekken!!!

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 5 april 2008, 21:08:


Dat zou wel echt heel fijn zijn! Het was paasmaandag ook wel echt slecht weer op het laatste dus het is maar goed dat de orientatierit is verplaatst.

Eva Saegerman schreef op zondag 6 april 2008, 11:04:


Pfoe, wat een spannend verhaal. Ik zat ook al aan uw buik te denken! Ik apprecieer het zeker hoor dat je dit hier deelt trouwens!
Kan je nu terugkijken en zien wat het probleem was, de reden van al dat protest? Is dat puur hormonen? Ik wist niet dat dat zo erg kon zijn! Maar ze is zo niet bij elke hengstigheid veronderstel ik, gezien het drie jaar geleden was.
Ook als je de reden niet kan achterhalen, zou je nu, terugkijkend (dan weten we alles hé, als het gepasseerd is ), iets anders doen, al van bij de eerste tekenen dat er iets mis was?

Wees maar voorzichtig met uw buikje!
Nathalie