Els Kleverlaan schreef op maandag 7 april 2008, 15:55:


Als je al die jaren vreugde en vedriet hebt mogen delen met je paard.
En je ziet dan dat het niet meer gaat.
Dan neem je verantwoordelijkheid dat onomkeerbaar is.

Je hebt Froukje verlost van de pijn.
Je hebt haar in haar waarde laten slapen.

Alléén maar respect voor je moedige beslissing.

De waardigheid hoe je over haar schreef.
De fonkeltjes in je ogen als je over haar vertelde...

Ik wens jou en iedereen die met Froukje begaan was alle sterkte toe.

Hadden alle paarden maar zulk een goede thuis.
_______
Herman
"Er is geen dieper geheim dan tussen een ruiter en zijn paard."

Herman schreef op maandag 7 april 2008, 16:30:


Wat erg, Els. Veel sterkte gewenst.
Monique

Sky schreef op zondag 6 april 2008, 22:21:


Dit bedoel ik inderdaad
Wat ik me dan dus weer afvraag.. misschien ben ik nu gebrainwashed door nevzorov hoor haha, maar hoe zit dat dan met die urenlange buitenritten die wij allemaal zo graag maken? Wat ik ook heel veel terug vind in boeken m.b.t. de klassieke rijkunst, dat je er niet goed aan doet om op een paard te gaan zitten wat niet verzameld is. Maar verzameling houdt een paard maar een beperkte tijd vol.

Nathalie Lagasse schreef op zondag 6 april 2008, 22:30:


Hoeveel van die mensen laten hun paard regelmatig controleren door een goede fysiotherapeut, osteopaat of masseur? Hier om mij een rijdt iedereen altijd gewoon maar door namelijk. Zelfs een kreupelheid wordt niet altijd ontdekt zolang het paard niet écht mank loopt, een bepaalde manier van bewegen sluipt er in, paarden gaan zelfbesparend lopen, dragen niet, hebben ondertussen spierproblemen, enzovoorts. En al die mensen hebben geen klachten tijdens het buitenrijden. En laten dus ook nooit iemand komen.

Sieta schreef op maandag 7 april 2008, 16:38:


Verantwoorde training meissie , verantwoorde training en NIET zoals zovelen een héél week stil laten staan en dan een dagwandeling van 60km maken !! Loop maar is een dagje mee met de vuilnisophalers !!!!

Beste allemaal,
Bij mij ligt het probleem niet bij het laden, nee mijn paard gaat vlot op de trailer. Het probleem begint nadien.
Eens we vertrokken zijn slaat zij plots in paniek en we vinden niet waarom ??? Nu zijn we al een tijdje bezig met oefenen. Zou het kunnen dat ze alleen maar panikeert omdat ze de stang achter zich voelt ?
Bij haar training gaven we haar in het begin de volledige breedte van de 2paards trailer. Dit ging uiterst gemakkelijk. Ze was ontspannen en kalm. Langzaam aan verminderden we de breedte zodat ook ons tweede paard mee zou kunnen.Beetje bij beetje.
Nu was deze manier bijzonder goed gelukt, zelfs in die mate dat we op de normale breedte gekomen waren. Als allerlaatste stap deden we er de stang achter haar ook in. Toen is alles weer opnieuw begonnen ... paniek alom, stampen tot we ergens stil konden staan. Ik heb haar proberen te kalmeren, en haar na een tijdje van de trailer gehaald. Ze is er niet als een razende uit gesprongen. Nee dat niet. Maar ze had zichzelf wel lelijk verwond.
Zou het dus mogelijk zijn dat ze alleen reageert op die stang achter haar ? Toen we haar de volledige breedte gaven, hadden we geen stang om achter haar dicht te doen. En bij het telkens wat verminderen van die volledige breedte konden we ook geen stang achter haar dicht doen. We hebben er geen op al die verschillende lengtes natuurlijk.
In feite hoeft een stang voor haar niet daar ze toch netjes wacht om achteruit te komen tot we het haar duidelijk maken. Waar ben ik in de fout gegaan ? Iemand die het probleem kent ? Ik heb dringend jullie hulp nodig want we zouden deze zomer graag met de anderen kunnen meegaan op tochten en daarom moet ze rustig op de trailer kunnen gaan. Alvast heel hartelijk dank hé.

els