Nathalie Lagasse schreef op zondag 20 april 2008, 17:11:


Zou het ook niet kunnen dat het haar gewoon niet interesseert, dat voer?
Dat denk ik bij Pête altijd. (Die doet ook ni veel voor voer.) Daar kan je met een wortel voor haar neus staan zwaaien, en dan doet ze nog niet eens de moeite om er naar te happen.
Ze lust wel graag een worteltje hoor. Maar niet zo graag dat ze er allerlei kunstjes voor gaat uithalen.
Bijvoorbeeld als ik dressuur heb gereden in de piste. Dan stap ik af en loop weg van haar om mijn jas en tas te nemen. Paard blijft dan staan waar ik haar achterlaat. En ze weet dat ik een worteltje in mijn tas heb voor na het rijden. (Als ik mijn schoudertas om heb, zal ze die bijvoorbeeld ook aanraken met haar neus na het rijden. Alsof ze zegt 'hier met die wortel'.)
Maar als ik de wortel neem en haar roep en met de wortel zwaai terwijl ze daar staat te wachten, gaat ze daar niet voor in beweging komen. (Of na een eindje aarzelen) ze staat dan met zo'n domme blik te kijken naar de wortel, maar verroert zich niet.

De paarden van de "buurweide" zijn gearriveerd. Twee Vlaamsche paarden van rond de 900 kg, een ruin en jawel, een hengst. Ja wadde....!

Die van ons zijn helemaal onder de indruk van al dat bruut geweld!
Ze plakken met hun drietjes naast de draad. Indy staat continu te plassen en kan zich amper op een normale manier voortbewegen, ze heeft precies een stok ingeslikt.

Couscous loopt te paraderen, toing, toing, toing en met haar koppeke te zwengelen.

Sela loopt mee te bokken met de twee mannen, die vindt dat geweldig plezant.

Die hengst bespringt dan maar zijn vriend bij gebrek aan beter.

Er staan twee draden tussen plus een gracht van anderhalve meter breed én onze wei ligt zo'n 80 cm hoger. Ik hoop dat dat voldoende is.

Als die Vlaamsche hengst bij ons meisjes geraakt zullen we toch een revalidatie moeten incalculeren denk ik zo. En abortus, bestaat dat ook voor paarden? Zijn kleur is wel OK,
blue roan, maar... nee... ik zie dat toch precies niet goedkomen!

Marianne

Piet schreef op zaterdag 19 april 2008, 23:44:


ja piet, dat is net wat ik bedoel
en dat probleem stelt zich niet met een klicker, daar kan je heel precies tegelijk klicken en benoemen

dat klopt wel, en is ook efficient tijdens het aanleren


met paarden moet ik dat allemaal nog leren
op paardegebied ben ik nog een beginner
maar dat ook boeiend hé, die verschillen ontdekken tussen paarden en honden
nog véél te leren:
- hoe welke bewegingen uitlokken bij een paard?
- hoe aandacht paard verdienen/behouden?
enz

kijk er naar uit allemaal

Nathalie Lagasse schreef op zondag 20 april 2008, 15:54:

maar je weet veelveel meer van paarden!

maar

daar heb je idd een punt, wanneer je geen gesproken bevelen gebruikt, stelt mijn probleem zich niet en kan je even goed een klicker gebruiken als een gesproken bridge

dat heb ik me ook afgevraagd: zou ik zowiezo wel gaan benoemen??
kan ik niet beter enkel lichaamstaal gebruiken ??

wat jij hierboven zegt klopt ook voor mijn honden: als ik me eens vergis en het verkeerde gesproken bevel bij het verkeerde gebaar geef, dan luisteren ze naar het gebaar

als ik daar goed over nadenk, heb ik eigenlijk bij hen ook helemaal geen woorden nodig (als bevel dan, wel als beloning, aanmoediging, aandacht vangen...)

Ans Jondral schreef op zondag 20 april 2008, 17:55:


Leuk verteld Nathalie , en zo herkenbaar voor mij ook!
Ik had elke keer zoiets van , ja dat dacht ik dan ook!!!
Ik heb hier gelukkig twee enorme vreetbeesten die ''het'' alleen niet doen als ik iets fout doe. Dat is wel handig , soms....

De jongste van het stel doet het volgens mij net zo lief voor een borstelbeurt met de furminator!
Tekla is niet zoon vreetmonster. Eigenlijk moet ik daar nog iets anders op verzinnen...

Gr Esther

Wou nog even de link naar de site van Emma plaatsen.
Zij heef heel wat doorstaan om de liefde en vertrouwen van haar mishandelde Arabier te winnen, zelfs aggressie en onbegrip van andere mensen. Dit heeft ze omgebogen tot respect, want nu rijdt ze aleen met neck rope door drukke verkeer, met die 'zogenaamde' onhandelbare, gevaarlijke Arabier, tot grote verwondering van al degene die hen wilden verbannen van de manege omdat haar paard zogezegd levensgevaarlijk was. Zij heeft gewonnen van hen op een positieve manier, door te tonen dat het ook op een geweldloze manier kan.

http://eendroomvolvrijheid.websitemaker.nl/paardwaardig

Nathalie Lagasse schreef op zondag 20 april 2008, 15:47:


Het eerste gedeelte van mijn plan is gelukt!
Gisteren een mooie trailer gekocht , maar het duurt nog even voordat ik hem kan gebruiken.
Week 20 mag ik hem ophalen.

Ik heb nog getwijfeld over een trailer waarin ze er weer vooruit uit kunnen lopen , maar waar we zijn wezen kijken hadden dat soort trailers niet , dus een gewone recht-toe-recht-aan trailer is het geworden.

Sowww , jij bent dus al aan het rijden!Knap hoor!!!

Nou dat gaat hier nog even duren...doe nu aan passieve verkeerstraining.
Ze staan nu in de voortuin ons gras op te vreten [grasmaaier is stuk].
Af en toe word er nog even geschrokken gegalopeerd , maar het went wel..

Laatst toch weer even een geestelijke terugslag gehad.
Ik kreeg te horen van mensen die ik hoog heb zitten , dat ik niet normaal met mijn dieren omging.Ik krijg dan zo enorm de neiging om mezelf te verdedigen , maar dat heeft gewoon geen zin...en dat is wel eens jammer.
Ik vertelde het verhaal van de enting , en van het trailer laden , en dan krijg je te horen dat het bij hun paarden ook allemaal lukt , maar dan zonder clickertraining.'' Gewoon even doorpakken!!!'' word er dan gezegd!
pffff....

Gr Esther

marianne laenen schreef op zondag 20 april 2008, 17:56:




Ik hoop ook dat ze niet bij elkaar kunnen komen , maar je schrijft het zo grappig!

Gr Esther

eddy DRUPPEL schreef op zondag 20 april 2008, 16:57:


Eddy toch er zijn serieuze oefeningen gedaan hoor,
zoals een paar pasjes naar achteren, en voedsel aannemen onder de hals,
en de hand volgen zelf tot dat hi ging draven.

Grapje hoor,
Inderdaad verveling in combinatie met je anders gedragen dan normaal, kan elk paard verlammen. Heeft weer niets met de kracht van clickeren te maken.

Ik was laatst Jur aan het borstelen en dacht met de info van het forum in gedachten "kijken of hij het concept wijken voor druk wel goed kent". Dus ik probeerde of ik zijn achterhand kon laten wijken met de lichtste druk van een vingertop. Mooi niet ! Ook al lette ik op een technisch juiste lichaams houding van voor over hellen en er door heen willen gaan. Na enkel pogingen heb ik het opgegeven.

Ik ben mijn gewone buigoefeningen aan de hand met hem gaan doen, waarbij hij naast mij meebeweegt zonder op me te leunen door naar binnen of naar buiten te vallen. Tijdens die oefening dacht ik, nu even proberen of hij wil wijken voor druk. Ik wou mijn vinger richting achterhand brengen, vliegt Jur zo van me weg, ik kon niet eens zo ver komen! Hij bewoog zich synchroon aan mij, hoezo hij kent het concept wijken voor druk niet? Zo hebben we samen nog even lekker samen zij aan zijn gerend met bochten, achtjes, plots stoppen en achterwaarts gaan.

Groetjes, Michiel

Ridder schreef op zondag 20 april 2008, 18:10:


maarrrrrr waarrrrrrrrrrrrrom op de pagina 'fabeltjes' en 'mijn manier' dan die ijzers onder beide peerden getimmerd?
is dat echt 'een droom vol vrijheid'?
Alle respect voor de rest hoor, maar ik verbaas me altijd z dat er oog is voor zoveel aspecten, maar niet hiervoor.

Nathalie Lagasse schreef op zondag 20 april 2008, 17:09:



ach die Pat-vinders !

Ellen2 schreef op zondag 20 april 2008, 18:05:


Ik gebruik toch ook woorden bij de paarden hoor. Vb "hier" met hand klaar om aan te raken, hand zien ze neit als ze op de weide aan het grazen zijn, als ik eerst mijn keel open zet wel en dan komen ze af.

Bij paarden heb ik veel meer gefreeshaped dan bij de honden, of combinatie lichaamstaal en dan bridgen bij het juiste antwoord, dan eventueel stemcommando er aan koppelen.

Ik vind honden toch makkelijker ook al beweerde ik vroeger het tegendeel omdat ik meer ervaring met paarden had dan met honden. Maar het is boeiend de verschillen en gelijkenissen te ontdekken!

PaardEnSchool schreef op zondag 20 april 2008, 9:59:


Wil toch even reageren, toevallig gister mijn shet bitloos voor de sulky gezet, heenweg ging goed, maar de terugweg was ie echt niet te stuiten. Toch wilde ik het proberen. Doe het nu voorlopig niet meer. Ik vind het toch gevaarlijk. Wel jammer, alles gebeurt hier bitloos, behalve voor de kar.