Martina schreef op maandag 21 april 2008, 14:17:


Dan zou ik eens kijken in een paardenwinkel. Er zijn heel wat merken er van!! mijn paard zit net in een tussenmaat. ofwel is het te groot, ofwel net gepast..
groetjes

muriel schreef op maandag 21 april 2008, 10:28:


Hai
Ik heb het hele verhaal nu gelezen... wel prettig dat Conrad reageert..zo hebben we weer een extra les...dankje wel Esther ! En Conrad natuurlijk!
En kunnen we alles nog eens fijn nalezen!! Ook goed als je zelf vóór het Think and Plan al aan de DO zou willen.(soms) .. maar we gaan voor het succes op LANGE TERMIJN! Jouw berichtjes komen precies goed!!
En Esther... Ik ben de Myriam van de lezing van Conrad over het seminar bij Ken - die van de espresso die niet werkte! zegt dat iets méér :)

Ik heb heel lang zitten dubben over welke deken aangezien de merrie hier in een kudde loopt en ik niet wist hoe snel deze de deken zouden slopen. Ik heb de deken van divoza besteld (69,95) met idee dat als hij goed bleef de orginele boett te kopen (ruim 200,00). De deken bevalt zo goed dat ik gewoon de divoza deken weer zal kopen. Heeft wel een beetje met het exterieur van je paard te maken per model/merk deken of hij goed zit of niet. De eczeem dekens zijn echt niet te vergelijken met vliegendekens of b.v. de bucas deken. Het grote verschil zit in het feit dat rond de benen hals buik en staart elastiek zit en dus afsluit. Er zitten ook geen mazen in, dekens met mazen hebben totaal geen zin bij culicoides. Een ander punt wat genoemd wordt is dat door het bewegen de deken een masserende werking zou hebben op de huid. Met een gewone deken hoef ik echt niet aan te komen bij mijn paardje dat vindt ze verschrikkelijk maar een eczeemdeken zit zo vlak op de huid dat ze dit niet als vervelend ervaart.

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 25 maart 2008, 11:17:


Fred ware ideaal, omdat hij niet ZO veraf woont. Ik heb hem ten laatste een dag later dan bovenstaand bericht een mail gestuurd, maar tot op heden nog steeds geen teken van leven terug gekregen... Misschien zou ik beter direct eens bellen ipv mailkes te sturen?!

In afwachting van een antwoord en in afwachting van mijn cursus (waarvoor ik eigenlijk nog niet eens ingeschreven ben), laat ik hem ondertussen traditioneel bekappen zonder ijzerkes. Ik veronderstel dat zijn hoeven zo ook al een beetje sterker zullen worden??

Zou ik al af en toe eens wat durven wegraspen, moest ik alleen al het hoefnatuurlijk-boek gelezen hebben (*)? Dus zonder de dag-cursus? Als ik niet te ver ga, kan ik toch niet veel misdoen? Of toch? Aan de andere kant zal het dan ook niet veel nut hebben, vermoed ik, maar dan moet het smidje er toch al niet meer aanzitten.

(*) Ik heb het boek nog niet. :oops: Wordt wel asap besteld. :)

Ik ben heel benieuwd hoe het allemaal gegaan is?
Misschien gaan wij ook een keer een vasectomie laten doen bij onze hengst. En dan zijn alle ervaringen welkom!
En ik hoop van harte dat alles in orde is.

Moniek

muriel schreef op maandag 21 april 2008, 14:28:


Hoe zit het eigenlijk met hoofdkappen, gebruiken jullie dat?
Want ik zit erover te twijfelen één aan te schaffen. Want de afgelopen zomers had Pête vooral wonden aan haar hoofd. (oa aan haar ogen en oren) En moet ik bijvoorbeeld ook een schapenvelletje rond mijn hoofdstel wikkelen omdat de randjes van het kopstuk haar anders pijn doen. (ivm wonden in haar nek.)
Ik had vorige zomer zo'n gewoon vliegenmasker met oortjes. waar ik zelf nog wat stof over had genaaid tussen de oren, zodat het helemaal insect-dicht was. Maar die was ze vaak kwijt. (Was met velcro onder haar kaak) en het gaas schuurde ook weer tegen haar ogen en er is fleece in verwerkt zodat het ook nog eens heel warm is. En ook werkte het niet helemaal afdoende. Er was nog een spleet tussen het masker en het halsdeel van haar deken. Daar bleef ze dus wonden houden.
Ik overweeg nu zo'n kap van Boett te kopen zodat ik die aan haar deken kan bevestigen. (daar zijn extra gespen voor voorzien)
Maar ik vind het er nogal 'onveilig' uitzien. Ik vraag me af of het niet verschuift en of het wel aangenaam is voor paardlief.
Want dan is ze helemaal burka-pony

Spirithorses schreef op maandag 21 april 2008, 11:21:


Wat is vrijwillig, wat is vrijheid vraag ik me nu af. Als ik zag hoe graag ze gisteren naar binnen wilde... (ook afgelopen winter was ze vaak binnen te vinden terwijl ze naar buiten kon het plein op, in een uitloop)
Is overigens geen dichte stal maar kleine paddock waar ze met z'n tweëen in staan.


Precies, en wanneer ik haar buiten laat bij zons-onder en opgang ontneem ik haar de vrijheid om binnen te gaan staan. Heb nu éénmaal geen inloopstal (is te ver weg)


Ze staat overdag zonder deken, nergens last van op dit moment. De ellende begint bij zons-onder en opgang. Tja, we wonen op 'het veen'.


Graag gedaan, heb genoten van jullie verhaal op de site. Prachtige heldere site overigens!

Het was weekend.
Het weer zat mee.
De paarden fris en monter.
En er was het voorstel om een groepsrit te maken van 1,5 uur, vertrekkende vanuit de Poedertoren.

We zijn met 7 paarden - 5 merries (Veldre nog een beetje hengstig), een ruin en Mike de klophengst - een lange bosrit gaan maken onder begeleiding van Linda, eigenares van de Poedertoren. Het was een super spannende ervaring. Ik was best wel en beetje nerveus. Zowel voor mezelf, maar ook voor Jolien. Hoe zou het gaan op Mike (ook in galop)?
We hebben 2x een stijle heuvel op gegallopeerd. Jawél !!! Veldre wist niet wat haar overkwam. De bossen van Averbode zijn voor haar volstrekt onbekend gebied. Veldre had dus geen andere keus dan de andere paarden te volgen. Toch hebben we regelmatig als eerste gestapt.
En dan die galop. Het was mijn eerste galop sinds maanden, mijn eerste galop buiten sinds bijna een jaar. Maar wat een power, wat een kracht ... en wat een plezier mocht ik ervaren bij Veldre. Telkens er weer een bosweg lichtjes naar omhoog liep begon ze gelijk te trappelen. Alsof ze ongeduldig vroeg: "Mag ik nog eens? Ja? Lekker lopen ? ..."
Ik ben zó fier op Veldre (en ook een beetje op mezelf). Na 7 maanden staan we met Veldre waar we willen staan: aan het begin van een prachtige vertrouwensband. Ik kan met haar bosritjes maken, zij accepteerd en begrijpt ons, en ze weet dat alles altijd ok is. Het zinnetje "I'ts OK." kent ze dan ook al héél goed.
En wat zo prachtig is - dit lijkt toch niet zo evident - we hebben al die tijd volstrekt bitloos, zweeploos én spoorloos gereden en getraind, terwijl noch Veldre, noch ikzelf hier enige ervaring in had. We hebben het dus samen moeten leren. Héérlijk gevoel.

En dochterlief Jolien ... zij reed op Mike ...!
Zolang Mike als laatste reed, was er geen problem. Maar van zodra er een paard achter liep, wilde Mike graag hélemaal naar voor. Maar Jolien kon hem goed sturen. Ze had er best wel haar werk mee, maar naargelang de rit vorderde, werd hij steeds makkelijker in de hand.
Jolien heeft lekker mee gegallopeerd, zij heeft genoten van de stijle heuvels, van de hele bosrit, van Mike !
Jolien heeft geen echte buitenrit-ervaring, maar ze was zó super mee met de groep. Ik was écht verbaasd hoe goed het klikte met Mike. Ook Jolien rijdt pas sinds september bitloos, zweeploos, spoorloos. Ook geen ervaring, toch gaat het vanzelf. Ook op sterke Mike, zonder er verder op na te moeten denken.

We zijn uiteindelijk ruim 2 uur weg geweest.
Terug gearriveerd op de Poedertoren, de paardjes afgezadeld en terug op de wei gezet, begon het te regenen. Maar daar had niemand last van.
Het was in alle opzichten een méér dan geslaagde dag.
_______
Herman
"Er is geen dieper geheim dan tussen een ruiter en zijn paard."

Herman schreef op maandag 21 april 2008, 15:55:


Héérlijk, Herman, ik wou dat ik mee kon...

(en ik heb je eindelijk op een taalfoutje betrapt, zoekt en gij zult vinden ).

Els.

Herman schreef op maandag 21 april 2008, 15:55:


Heerlijk..!!

Grinnik, ik heb 5 spelfouten gevonden. Zoekt en gij zult vinden.

Gudrun schreef op donderdag 3 april 2008, 17:36:


Nu was ik toch wel heel nieuwschierig geworden hoor. Vroeger als tiener haalde ik mijn merrie en haar weidemaat altijd op die manier van de weide (de ene zonder zadel, met halster en touw en de ene als handpaard in volle galop). Zonder nadenken, dat was gewoon het snelste en het makkelijkste, wist ik toen veel. Nu vele jaren verder Geen haar op mijn hoofd dat er aan zou denken één van de jongmannen mee te nemen met Amaroc (gevoelige heethoofd, maar absoluut ongevaarlijk ) op wandeling. Toch werd ik een beetje jaloers bij het lezen van al dit en daarbij zou het een manier kunnen zijn om mijn schoenen minder te moeten slijten. Aldus dappere Cindy vandaag met Amaroc en Invierno (jaarling hengst, die verkeersmak is ondertussen) de baan op als handpaard. Wel wat kleine op te lossen obstakels, maar voor een eerste keer GEWELDIG! Alleen moet ik een oplossing vinden voor mijn telefoon, want rechterhand teugels, linkerhand handpaard, met welk hand zoek ik mijn telefoon in mijn jaszak en lukt het mij om ook nog op te nemen?!

Herman schreef op maandag 21 april 2008, 15:55:


hehe wij zijn in de voormiddag gaan wandelen met 4 (Linda incl)
wij hebben zo te horen precies de zelfde weg genomen, ook 2 keer in galop de heuvel op (pfff had er in het begin wat schrik voor, had eigenlijk buiten vroeger met bit nog nooit op buitenrit gegalopeerd nuja bit of bitlooos maakt toch niet zo'n verschil buiten dat zonder bit het aangenamer is voor Uranie natuurlijk maar uitendelijk is het toch goed gegaan )
Het was inderdaad zalig weer zaterdag om te gaan rijden (maar amai heb er liespijn aan overgehouden, ging ons mama haren barefoot is uitproberen en ben al 2jaar mijne wintec gewoon )
hihi dat gevoel van als er een bosweggetje ietsje naar omhoog ging had ik met Uranie ook soms
tof dat het met Veldre zo goed lukte, het zal er waarschijnlijk enkel nog op vooruit gaan he
ik hoop dat het vanaf nu zo'n lekker weer blijft zonder al te veel regen

muriel schreef op maandag 21 april 2008, 14:28:


Hier exact hetzelfde, ook de eczeemdeken van Divosa.