Nick Altena schreef op vrijdag 25 april 2008, 20:33:


Prima dat je dit ter discussie stelt.
Mijn eerste indruk is, dat voedings tekorten een kwestie is van het hele paard.
Dat die sportpaarden tekorten hebben ondanks brok, kan heel goed komen door hun onevenwichtige leven met veel stress. Vitamine E behoefte neemt dacht ik enorm toe bij stress. En een stalleven met een dagelijks gevecht in de bak, kan de stofwisseling danig verstoren, helemaal met weinig hooi en veel brok. Leuk dat je bloedonderzoek laat doen jouw paarden zullen er gustiger uit komen, ook al krijgen ze (nog) geen brok.

Groetjes, Michiel

sibyl de jager schreef op vrijdag 25 april 2008, 23:24:


Ik snap helemaal wat je zegt.;0
Pfff, Spirit's tanden een beetje scheef, hoppa, gelijk 2 dagen later de paardentandarts erbij. Zelf schuif ik mijn eigen tandarts regelmatig op de lange baan, bij wijze van spreken.
Kijkt er hier een paard een beetje slomig uit z'n ogen gaan we gelijk op zoek naar de oorzaak en geven iets waardoor hij opknapt, terwijl we zelf op maandag lamlendig moe op de bank hangen na een hele week hard werken en bijna te moe zijn om te koken.

Spirithorses schreef op vrijdag 25 april 2008, 23:33:


Inderdaad, misschien moeten we onszelf ook eens tracteren op een liksteen.. mijn zoontje heeft er in elk geval wel een in zijn kamer staan, al is het dan wel met een lampje

Spirithorses schreef op vrijdag 25 april 2008, 23:33:


Inderdaad, misschien moeten we onszelf ook eens tracteren op een liksteen.. mijn zoontje heeft er in elk geval wel een in zijn kamer staan, al is het dan wel met een lampje

Nick Altena schreef op vrijdag 25 april 2008, 18:37:

[knip]

Beste Nick,
ik zal mezelf niet onder de "kenners" scharen. Zal dit antwoord ook beknopt proberen te houden.

Niet voor de eerste keer stel ik zwaarwegende bedenkingen bij de kwaliteit van de wijze van onderzoeken door de GD (zie ook de vroegere draden betreffende JKK en de lichtelijk "geniale" wijze van rekenen op conto van de GD, en elders omtrent MKZ). Het gaat dan vooral om een juiste, gedetailleerde bekadering en omschrijving van wat er waar en hoe onderzocht is. Ik wil dus een vegetatiekarterings opgave want "gras" zegt mij niet zoveel. Idem inhoudsopgave van brokjes e.a. en hoe dat verwerkt is etc.

Ik heb echter nooit beweerd dat ik het gemiddelde NL grascultuurland vegetatietechnisch geschikt vindt voor mijn ponies. Integendeel! Hoe vaak heb ik hier niet mijn ergernis gespuid dat het wild-hooi steeds lastiger aan te komen is?
Echter, dat (lijkt mij) is nu juist een visie die de GD bestrijdt toch? Dat overbloeide vogeltjeslandvoer is maar niks, zo heb ik de indruk.

Het spijt me voor de GD maar ze kunnen me de pot op! Want dan wil ik eerst een, en nu gedegen, onderzoek zien op grond waarvan onomstotelijk aangetoond wordt dat ook het houden van paarden zoals o.a. Staatsbosbeheer doet in natuurbegrazingen voedseltechnisch onjuist is omdat de dieren zo veel tekort komen.
Paarden zijn geëvolueerd om te leven van schraalland waar andere diersoorten zoals o.a. runderen en zelfs geiten en herten het laten afweten. Dat was bijvoorbeeld dichtbij huis al goed te zien in de Oostvaardersplassen afgelopen jaar, waar de paarden weinig last schenen te ondervinden van de tijdelijke overbegrazingseffecten i.t.t. tot de heckrunderen en edelherten. M.a.w. het gebied zag er verwoest uit, vooral de runderen waren gratenbalen, maar de koniks zagen er patent genoeg uit.
Hier thuis heb ik nu ruim 20 jaar ervaring met ongeveer hetzelfde, waar alle andere dan het door mij gewenste hooi (wat ik allemaal wel eens heb moeten voeren omdat er tijdelijk stomweg niets anders was!) veel minder goed uit de bus kwam. Niet altijd qua voedingswaarde maar wel in kwaliteits-effect. Het grote probleem in NL is absoluut niet schaarste maar een conglomeraat van te-velen.

sibyl de jager schreef op vrijdag 25 april 2008, 23:24:


Ik ken een vrouw die enkel leeft van boterhammen met kaas, al jaren lang. Wat ze nog meer eet en waardevols drinkt is bijna niets. Een beetje ranja en veel roken en veel medicijnen, wel 1 vitaminepil. Omdat ze veel fysieke klachten heeft, heb ik aangedrongen om haar bloed te laten onderzoeken op voedingstekorten. Iedereen die iets te zeggen heeft bij deze vrouw, inclusief huisarts, negeert mijn verhaal. Ze had een paard moeten wezen, dan was haar bloed al jaren terug onderzocht.

Groetjes, Michiel

Wij waren met 2 paarden vandaag vertrokken om een stukje voorkempen te doen. 3de kuddelid, mijn dochter met Amar waren er gelukkig niet bij want dan was de ravage misschien nog groter geweest.We waren de turnhoutse baan overgestoken en misschien al bijna een km verder toen Branco schrok van hertjes en er vandoor ging richting huis. Mijn paardje normaal niet zo schrikachtig volgde de paniek van haar leider. Ik hield het een 3a400m vol maar vermits ik geen goede ruiter ben, wist ik dat ik dit niet ging houden en was bang ergens tegen een boom terecht te komen of op die drukke baan. Ik heb me dus half bewust er af laten vallen en me zelfs in mijn val gebold om mijn rug te sparen. Ik hoopte dat mijn maatje, die toch een goede ruiter is ze kon kalmeren. Gelukkig voelde ik niet direct iets en ben beginnen stappen en smeken dat het goed zou aflopen. Uiteindelijk kreeg ik telefoon, Branco is totaal op hol de baan opgerend tegen een auto, is over de voorkant van die auto gegaan , gevallen waardoor zijn ruitertje van hem afgevallen is, is terug rechtgekomen en verder gerend. Toen ik aankwam was een ambulancier mijn maatje haar been aan het nakijken want wonder boven wonder had ze alleen last van haar heup en haar been. Iemand is achter de paarden aangelopen en een ander iemand was zo vriendelijk me te rijden om ze op te sporen richting stal. We vonden ze onderweg samen met die man die hen gevolgd was. Branco kon niet meer, verschillende wonden en een heel dikke elleboog. Ik riep hem en hij reageerde direct op mijn stem. Liske had zich niet laten pakken maar ze bleef zowiezo niet ver van Branco en was duidelijk ook blij eigen volk te zien. Vanaf dat moment kon hij geen stap meer voor of achter, de dierenarts is hem daar komen hechten en pijnstilling toedienen. We hebben snel Iemand gevonden die zo bereid was haar werk te onderbreken om hem met de paardenvan te komen halen. Zijn baasje is ondertussen het ziekenhuis uit en heeft niets gebroken,maar de kneuzingen zullen morgen wel parten spelen en hopelijk willen mijn spieren morgen ook een beetje mee. Ik denk dat Branco er het ergste aan toe is maar een goed punt is dat hij op dat been toch nog een stuk gelopen heeft en nog steunt. De dierenarts komt morgenvroeg terug. Die auto ziet er wel niet uit, voorraan helemaal ingedeukt, voorraam aan diggelen en voorraan dak geblutst zag ik in de vlucht voor ik met die bereidwillige achter de paarden aanging. Nu komt het mensen, diegene die met de Van onze paarden kwam ophalen is van ATR en zei als ze te weten komen dat het paard bitloos bereden werd ben je niet verzekerd. De zoveelste raad om niet op bitloze optoming te kunnen rekenen wanneer zoiets gebeurd. Ik vind het verschrikkelijk en ik twijfel. Heb er een hekel aan terug dat bit in die mond te moeten steken maar ik wil dit nooit en nooit nog meemaken. Branco is een schat van een beest maar een groot héél sterk beest die toch af en toe kan schrikken, Liske daarentegen is normaal vrij cool, niet schrikachtig en ik had nooit gedacht dat zij zou flippen maar ze is waarschijnlijk de impuls van haar leider gevolgd. Een NACHTMERRIE

amar schreef op zaterdag 26 april 2008, 0:15:


Dat is een fabeltje hoor, snel geroepen maar geen waarheid.
Je Wa dekt de autoschade, en het ziekenhuis vraagt nergens naar, dat is gewoon je ziektekosten verzekering.

Pff heftig hoor, beterschap en later oefenen met de noodstop door je paard in de buiging te zetten.

Groetjes, Michiel


.

amar schreef op zaterdag 26 april 2008, 0:15:


Hopelijk loopt het al bij al nog goed af voor jullie. Ik kan mij levendig inbeelden hoe snel je hart eraantoe ging, vreselijk. Wat die verzekering betreft, dat wist ik niet eens. Maar ik vraag mij af of dat wel redelijk is. Ik rijd zelf niet bitloos maar heb er wel veel begrip voor. Als een paard ervandoor gaat omdat het echt enorm in paniek is, denk ik niet dat het veel uitmaakt of het een bit in heeft of niet. Maar tot op een bepaalde mate van paniek (om het wat raar uit te drukken) denk ik toch dat je meer controle hebt met een bit. De uitspraak waar ik wel achter sta is: het bit is zo hard als de hand die het bestuurt.
We leven spijtig genoeg niet meer in uitgestrekte gebieden waar een paard al een paar kilometer moet lopen om een auto tegen te komen, dus is het misschien wel iets om over na te denken. (hier zal ik vermoedelijk veel tegenreacties op krijgen..??)
Hoe dan ook, nog veel sterkte, want ik kan mij voorstellen dat je dit niet snel zal vergeten.

Groetjes Sibyl

Nick Altena schreef op vrijdag 25 april 2008, 18:37:


Waar ik niets over lees in jou stuk en onderzoeken is;

weide gang *!*

We hebben het er pas nog over gehad, dat vitamine E verhaal.
Ik zal nog even een klein stukje plakken.

- Groenvoeders bevatten zoveel vitamine-E (ongeveer 400 mg per kg droge stof) dat door 1-2 kg de vitamine-E-behoefte wordt gedekt. Dat houdt ook in, dat als paarden weidegang of vers ruwvoer krijgen, zij nooit extra vitamine-E toegediend behoeven te krijgen.-

Onze paarden staan het hele jaar buiten op de wei en kunnen gras eten en dat is meer dan 2 kg, ook in de winter.
Bijzondere prestaties worden niet gevraagd, dus bijzondere bijvoeding niet aangewezen.

Nils en Olly