Voorjaarsgras heeft weinig structuur en veel eiwit. Veel eiwit zorgt voor een stijging van de pH en een deel van de eiwitten worden afgebroken tot NH3 (ammoniak) waardoor het pH optimum overschreden wordt. Gevolg hiervan is slappe mest, onrust, overbelasting van lever en nieren.
Energierijk voer veroorzaakt door fermentatie een daling van de pH. Bij een te sterke pH daling kan indigestie ontstaan. Grote hoeveelheden energierijk voeder kunnen tot de dood leiden.

Hoe voorkom je nu problemen met de spijsvertering?
1. Alle elementen die noodzakelijk zijn voor een goede darmflora moeten gelijktijdig in het voer aanwezig zijn. (energierijk voer > daling pH: eiwitrijkvoer > stijging pH).
2. Daarnaast moeten de voederbestanddelen in de juiste verhoudingen gegeven worden volgens de behoefte van het paard. De juiste verhouding energiewaarde/eiwitwaarde is ongeveer 5/1.
3. Als laatste moet er regelmatige aanvoer zijn om het fermentatieproces en de aangroei van microbieel eiwit continu te laten verlopen. De paardemaag mag dus niet leeg komen.

Voorjaarsgras heeft dus teveel eiwit en te weinig structuur; paarden krijgen dus last van darmstoornissen omdat er onbalans is. Hoe kan je dit oplossen?

1. De eerste snede maaien bij een graslengte van ongeveer 20 tot 30 cm. Maaihoogte 6 cm. Daarna de paarden inscharen vanaf een graslengte van 8-10cm. In de praktijk is dit lang niet altijd mogelijk, dus:

2. Aan het eind van het winterseizoen het rantsoen aanpassen (langzaam meer eiwit in het voer), dus ahw een grasrantsoen nabootsen. Dit valt in de praktijk niet mee; gedegen kennis van voedermiddelen is hiervoor noodzakelijk en is daarom niet voor iedereen weggelegd.

3. Weidegang langzaam opbouwen. De paarden eerst enkele uren per dag in het land zetten. Dit is voor velen een makkelijke oplossing. Het vereist wel veel aandacht, je moet goed naar het paard kijken hoe het reageert; heeft het diarree, dan staat het voorlopig te lang op het gras.

4. Hooi blijven bijvoeren terwijl de paarden op het voorjaarsgras staan. Hierdoor kunnen de paarden afwisselen, waardoor er balans blijft in de darmflora.
Uiteraard is niet ieder paard gelijk dus de 1 zal gevoeliger zijn dan de ander.

belinda defraene schreef op zondag 27 april 2008, 10:37:


stro is altijd gezien als restmateriaal en dus niet meer waard dan het werk eraan,
maar dit is aan het keren. In frankrijk (en elders zal dat ook wel zo zijn) rijden de grote graanboeren hun gehakseld stro na de oogst gewoon de grond weer in, als struktuurverbeteraar en 'bemesting', spaart kunstmest.
Bovendien worden er nu steeds meer paarden gehouden én is er een ommezwaai
ook in de industriele veehouderij naar 'stalling op bedding' wat allebei de vraag naar en dus de prijs vàn stro verhoogt.
Tot slot hebben we eindelijk door dat de voorraden stookolie niet eindeloos zijn en worden bijgevolg kriskras biomassacentrales opgestart. Granen worden omgezet in alcohol, mais en koolzaad (oa.) worden geperst voor bio-olies. Alles wat overschiet van deze teelten en een heleboel andere left-overs die vroeger dienden tot veevoer of dumpmateriaal of toeslagstoffen (bv zaagmeel, lijnschroot ea. voor baksteen om poriën in de massa te krijgen) worden nu als biomassa gebruikt voor het opwekken van elektriciteit. Ook stro is kandidaat..........

wie weet staan we mekaar de kop nog in voor een strobaaltje.....

Oei Amar,
Ik lees je verhaal nu pas en dat moeten inderdaad verschrikkelijke bange momenten zijn geweest. Ik ben wel blij te lezen dat de schade allemaal nog meevalt.
Om je twijfels te doen verdwijnen: een bit helpt echt niet! Een vriendin van mij was eens van haar paard gevallen tijdens een buitenrit en haar paard sloeg op hol. Ik kon mijn pony echt niet tegenhouden en wij erachteraan. We gingen steeds sneller en sneller (mijn ponyke kan echt hard gaan) en het werd een nek-aan-nek-race richting de manege. Ik heb alles geprobeerd wat in mij opkwam, hard trekken aan 1 teugel, aan 2, volte willen maken, 'zagen' aan de 2 teugels en het hielp NIETS. Integendeel, Blackske had 2 gescheurde mondhoeken als gevolg, verschrikkelijk eigenlijk.
Ik kan heel goed begrijpen dat je je afvraagt wat de gevolgen zijn voor de paarden. Ik zou zo snel mogelijk terug naar buiten gaan. Eventueel aan de hand wanneer jij of je maatje niet gerust zijn. Probeer zelf als ruiter zoveel mogelijk vertrouwen te hebben want paarden voelen echt veel aan. Vertrouw je het zelf niet, stap dan af en stap terug op wanneer je je wel op je gemak voelt.
Persoonlijk denk ik dat vertrouwen één van de belangrijkste gegevens is, zelf heb ik nog geen 100% vertrouwen om met mijn paarden op straat te gaan zonder dat er iemand bij is die meteen kan ingrijpen indien het nodig zou zijn, dus doe ik dat ook nog niet. Vertrouwen moet ook groeien, kleine beetjes en stap voor stap en je vertrouwen komt er wel.
Die ORS vind ik in theorie echt een heel goed plan, maar ik heb wel mijn vraagtekens in de praktijk. Jeanneke reageert zeer goed als ik de ORS oefen, maar ik weet dat als ze van iets schrikt ze een tijd in een blinde paniek geraakt. Zo heb ik een jaar of 2 terug eens de grootvader van een mederuiter onderstenboven gelopen, haar paard stapte op een plaat ijzer en schrok even, Jeanneke rende vooruit en daar stond die arme man. Jean ziet in haar paniek echt naar niets, ze loopt over en door alles heen wat op haar vluchtweg komt en daarom ben een beetje bang dat de ORS niet zal helpen.
In ieder geval Amar, ik hoop dat je ondertussen al een beetje van de schrik bekomen bent en dat dit ongeval niet in de weg gaat staan voor nog vele mooie en plezante momenten met de paarden.
Groetjes

N.a.v. de discussie over wel of geen vitamine E in het hooi, vroeg ik me af wat dan de dagelijks aanbevolen hoeveelheid vit. E is voor paarden per 100 kg lichaamsgewicht.

Ik kan het nergens vinden, iemand anders die het me kan vertellen hier?

Peter Donck schreef op zondag 27 april 2008, 15:14:


gewoon nieuwsgierig, wat kost het bij jullie om een paard te houden, gewoon de prijs voor t voer als hij geen gras krijgt, per maand bv

Arabesk schreef op zondag 27 april 2008, 16:41:


Hier staat het een en ander in .
http://www.mensport.nl/pdf%20bestanden/Vlaanderen_paarden.pdf

Maar in het volgende stuk staan weer andere waardes[is ook reclame]

http://www.primeval.nl/pdf_artsenbrochure_smc_paard_nl.pdf

Daar staat dan weer in dat de behoefte aan vitamine e onderschat is , en nu dus flink verhoogd is...

Als er mensen zijn met betere bronnen , houd ik mij ook aanbevolen!

Gr Esther

Hoi hoi

Ik heb mijn Tinker gezellig in een kudde staan met andere Tinkers. Nu is er sinds kort een nieuwe paardje bij ingekomen. Geen tinker trouwens.

Opzich ben ik redelijk vaak de leuke kudde aan het observeren, maar wat ik nu zie heb ik niet echt een directe verklaring voor, aangezien ik het ook nog nooit eerder heb gezien.

Dit nieuwe paardje lijkt het gemunt te hebben op 1 van de tinkers. Hij (ruintje) staat continue aan de zijde van een van de merries. Het is zo dat de merrie niet bij de kudde mag komen, hij jaagt alle paarden weg en gaat vervolgens tussen de kudde en de merrie in staan. Elke stap die zij maakt zet hij ook, als de eigenares haar merrie uit de kudde haalt loopt het ruintje rond te rennen en te gillen.
Het vreemde is is dat de merrie niet echt hiervan gedient lijkt te zijn. Ze kijkt vaak boos naar hem en haalt nog wel eens uit, maar meneer de ruin blijft gewoon in haar buurt. Het lijkt wel dwangmatig ofzo!

De ruin gaat gevechtjes met andere paarden ook aan, in die zin, hij loopt er absoluut niet voor weg en zit ook behoorlijk onder de schrammetjes.

Hij lijkt nergens anders aandacht voor te hebben als voor de merrie, zo'n extreem geval heb ik nog niet eerder gezien.
Overigens toen deze 2 paardjes elkaar ontmoette, was de merrie hengstig. (weet niet of het wat uitmaakt) iig is ze niet meer hengstig en zit ze onder de plak!

De merrie zelf is een allemansvriendje, ze had aardig wat maatjes in de kudde, maar ze mag er nu niet meer in de buurt komen!
Af en toe staan de merrie en ruin wel even te kroelen met elkaar. (Wellicht ook onder dwang ofzo :)

Heeft iemand een verklaring hiervoor?

Groetjes Tanja

Tanja schreef op zondag 27 april 2008, 17:49:


Tja, dat nieuwe ruintje is een mannetjesputter hé en hij heeft er een lievelingetje uitgekozen!

Marianne

Tanja schreef op zondag 27 april 2008, 17:49:


Ik heb juist hetzelfde meegemaakt met m'n haflinger. Hij was in't begin heel aggressief tegen m'n Shetlandermerrieke, maar toen ze hengstig was kreeg hij plots wel interesse. Hij was ondergeschikt aan de andere ruin, maar toen kwam hij in opstand om de 'paardige'merrie op te eisen. Precies of hij kreeg hengstemanieren (hij is ook laat gesneden, maar dat doet er niet toe). Ruinen hebben ook hun gevoelens, da's heel normaal, alleen staan ze niet meer zo heet door de hormonen dat ze nog willen dekken. Waarom zouden zij niet verliefd kunnen worden ?