Els Kleverlaan schreef op maandag 7 april 2008, 15:55:


Lees deze topic nu pas (had ruim 2 weken geen internetverbinding meer), nav je andere topic waarin je schreef dat je op zoek bent naar een maatje voor Willem.

Wens je alsnog veel sterkte toe om dit te verwerken!

Myriam schreef op maandag 28 april 2008, 14:30:

Nou groot is ie al, heb ik gelezen, dus de naam klopt.
Gefeliciteerdt!

Piet schreef op maandag 28 april 2008, 13:14:


Voor een deel heb je gelijk, een schaatser zijn techniek is ook vanaf het begin bij te sturen met r+. Dat is dan ook de waarde van clickeren die niet weersproken wordt hier.

Er is ook een groot deel van leren vloeiend te bewegen dat niet met r+ aangeleerd kan worden. Dat moet toch echt aangeleerd worden tijdens het doen zelf, veel oefenen en dan gevoel er voor krijgen.

Peuters leren staan, lopen en over een balkje lopen, door het te doen als geheel. Niet door hen te leren hoe ze elk onderdeel van hun lijf moeten neerzetten. Zelfs een volwassene die niet kan fietsen of schaatsen, heeft weinig aan r+ maar leert zijn evenwicht te houden door het te doen als geheel. En ja pas daarna heeft r+ zin om bewust wat te gaan bijschaven.

Zoals jij het stelt Piet wil je het doen zonder synchroon meebewegen. Wat je ziet als energie verhoging, het is echter veel meer dan dat. Synchroon meebewegen is het water waarin gezwommen wordt, anders lig je op het droge je zwemslag te oefenen. En natuurlijk voor kleine nuances kun je met r+ de beweging gaan perfectioneren. Het samen bewegen perfectioneren is de eerste voorwaarde wil je samen met je paard vloeiend kunnen bewegen en rijden en gymnastiseren.


Je paard geeft je de leiding en zal spontaan meebewegen met jou en je aanwijzingen, vloeiend en met plezier. Hoe kom je nu bij dwingen?
Nu draai je samen in de buiging die overgaat in een rechte lijn van schouder binnenwaarts. Klik je nu voor een segment van die beweging dan is alles weg en heb je iets beloont wat je paard als geheel ervaart. Te vroeg dus dit clickeren. En misschien wel helemaal niet nodig omdat met samen bewegen alles ingetraint wordt door het te doen en te herhalen totdat het steeds beter gaat. Tijdens het doen worden immers spieren gerekt en ontwikkeld, waardoor het steeds beter kan gaan.

Groetjes, Michiel

Groetjes, Michiel

Moniek schreef op maandag 28 april 2008, 12:43:
(zoiets als bij reekalfjes, die heel stil onder een struik kunnen liggen, terwijl de moeder even wat uit de buurt is.

Moniek

Maar dit is helemaal niet natuurlijk bij paarden. Die tweee wijken niet van elkaars zijde. Ik begrijp eerlijk gezegd niet zo nodig waarom dit moet.

Je zult zien, als je die 2 wat tijd samen geeft, kun je er daarna alsnog vrolijk mee aan de slag zonder gedoe.

Ze kunnen er vast wel aan wennen ja, maar het nut ontgaat me en je zal nooit weten welk een impact het op hen heeft om ze vanaf dag 1 te scheiden.

Ik wacht zelf in elk geval todat het veulen echt in de gaten heeft dat het de moeder moet volgen en die twee heel precies met elkaar kunnen communiceren. Die eerste periode is voor het veulen om de taal van de moeder te leren begrijpen voor zijn eigen veiligheid.

Waarom niet lekker zo laten?

Spirithorses schreef op maandag 28 april 2008, 13:11:


wil je zonder een foto gezien te hebben ook eens zijn oren meten ?
van de basis achteraan tot de tip graag,
andere mensen met een veulen ook doen !

Het gaat steeds iets beter met Indy. Bijna elke dag gaan we een klein stapje verder. Ze wordt steeds iets soepeler en kan alles veel beter aan, ontwikkelt spieren. Bijna elke dag gaan we buiten wandelen of rijden of doen we oefeningen in de bak. Gisteren zijn we samen uitgebreid op stap geweest (het was prachtig weer) en hebben alternatieve routes genomen. Niet mooi vlak, op de weg of in een vlakke berm zoals tot dusver, maar nu langs sloten, over afgevallen takken en smalle doorgangen met obstakels. Indy is krachtiger geworden, ze draagt mij nu moeiteloos door hobbelig landschap, haar schouderspieren zijn hopelijk nu zo sterk dat een misstap geen vervelende gevolgen heeft.
Ik laat haar zelf vaak moeilijkheden oplossen, bijvoorbeeld een plotseling opduikende sloot omzijlen (springen is uit den boze met haar schouder), een weg zoeken tussen takken die de weg versperren. Indy gaat nu vaak zelf op zoek naar een doorgang, ook zonder uitnodiging van mijn kant en ze vindt het duidelijk erg leuk. Ze is vaak te enthousiast en begint voor kruispunten al van links naar rechts te zwalken met gespitste oortjes, ongeduldig welke kant we opgaan. Soms laat ik haar kiezen. Draven doen we ook steeds meer buiten, gallop komt binnenkort aan de beurt, eerst moet haar achterhand zich nog wat meer ontwikkelen. Heel af en toe haakt de rechter knieschijf als de grond wat zwaarder wordt en dat vind ik toch wel wat eng. Ik heb een mooi stevig zandpad gevonden, waar we over een tijdje kleine stukjes gallop gaan oefenen.
Een obstakel vond ze maar niets: een helling naar beneden, door een klein stroompje van 1/2 meter breed en de helling weer omhoog. Haar achterhand is nog niet sterk genoeg om beheerst naar beneden en omhoog te gaan. Ze vond het water ook wat eng, er kwamen regelmatig blaadjes en takjes voorbij drijven. Ik heb haar zover gekregen met rustig vragen en elk stapje belonen dat ze voor het stroompje ging staan. Dat vond ik genoeg, aangezien ik merkte dat ze het alleen deed omdat ik het haar vroeg en er zelf absoluut niet gerust op was (neus steeds tegen mijn arm en zich achter mij verstoppen voor dat enge stroompje). Volgende keer proberen we een stukje verder te gaan.
Ik ben nu geruime tijd alleen onderweg met Indy. Met mijn collega zijn helaas enkele dingen voorgevallen waardoor ik mijn prive contacten met haar afgekapt heb, en dat blijft ook zo. Het positieve van die situatie is dat Indy en ik nu op elkaar zijn aangewezen in lastige situaties, we leren steeds meer op elkaar te vertrouwen, nu er geen bomproof paard meer bij is dat ons door die situaties heensleept. In moeilijke situaties kan ik haar tot dusver steeds met weinig druk en met geruststellende woorden bij me houden.
Ik hoop dat het met haar gezondheid zo verder gaat. Binnenkort ga ik bij iemand kijken die les geeft in rechtrichten e.d. Eens zien of het wat voor Indy is met haar beperkingen. Misschien heeft diegene nuttige tips.
Monique

Arabesk schreef op maandag 28 april 2008, 14:03:


Gefeliciteerd!
Monique

Moniek schreef op maandag 28 april 2008, 13:06:


Je hoort mij niet zeggen dat dat niet zou kunnen, ik heb alleen nooit geklikkerde paarden gezien die bewegen zoals ik dat graag zou zien, ze lijken vaak iets te missen of iets "gelatens" over zich te hebben.
Wat ook nog zou kunnen is dat toevallig die paarden die ik gezien heb dat stukje gewoon niet in zich hebben. Ik heb 5 paarden (waarvan 1 met pensioen) en ze zijn echt niet allemaal geschikt om hetzelfde werk mee te doen. Bouw, karakter, innerlijke motivaties en zo meer, zijn tenslotte allemaal zaken die meespelen.
Met de een moet het bij wat "spelerij" blijven omdat je ze anders vreselijk overvraagd, met de ander kun je naar een aardig "hoog nivo" qua beweging.

Maar alles wat de communicatie in positieve zin verbetert draagt natuurlijk bij, als de klikker helpt is dat een prima manier.
En daarin maken we allemaal een keus die (op dat moment in het leven) bij ons past, met een eventueel doel dat we nastreven, want dat is voor een ieder ook weer anders. En hopelijk ook aangepast aan het
paard


Nee, ik ben ook zeker geen danser hoor, kan ook niet alles meteen goed uitvoeren en loop soms ook te stuntelen.
Wil niet zeggen dat je erg veel kunt leren in bewegen. Ik doe bv al jaren tai-chi. De eerste motivatie om dat te gaan doen was "om beter te kunnen paardrijden", dat het daarnaast ook nog erg leuk en "ontspannend" bleek en ik in het dagelijks leven ook beter ben gaan bewegen, is mooi meegenomen en motiveert ook.


Ja natuurlijk beloont hij ook en natuurlijk conditioneert hij ook, alleen is de weg een andere.


Nee, ik ben er niet geweest, het leek voor mij niet echt iets toe te voegen aan hetgeen ik een deel van het jaar daar gezien heb. Dat is natuurlijk niet helemaal waar want overal leer je wel weer iets van, maar ik heb weer voldoende input gekregen

Karin

Karin Haneveer schreef op maandag 28 april 2008, 15:21:


Hoi karen
je moet het allemaal zo ver en moeilijk niet zoeken hoor
Als je nog geen enkel paard gezien hebt zoals jij dat graag zou zien, dan is dat omdat niemand van die 5 ze zo geclickerd heeft of er aandacht voor had.
Zoals je wel weet is clickertraining de manier waarop je iéts traint, niet wat.
Dus als een paard met spaanse pas voor jou onvoldoende achterhand gebruik heeft, dan is dat omdat de trainer dit zo getraind heeft en het gebruik van de achterhand niet of onvoldoende meegetraind als onderdeel van spaanse pas.

Nick Altena schreef op maandag 28 april 2008, 13:00:


Je duikelt hier toch de nadruk op een interessant aspect naar boven Nick.
Ik ga es proberen boven water te krijgen op welke manier dit onderzoek aan haar (ongetwijfeld op zichzelf wel kloppende) resultaten gekomen is.
1 dubieuze manier weten we al - het suggereren dat, door de nadruk te leggen op iets wat ergens niet in zit dat iets ergens anders wel in zou zitten. Een oude reklametruuk.
Maar nu ben ik benieuwd naar hoe, en op welke basis en praemissen , er vastgesteld is dat x% paarden gebrek heeft, en y% van brokjes consumerende paarden alsnog gebrek heeft.
Het valt, zover ik tenminste weet, echt niet mee om vit E gebrek te bewerkstelligen! Dus gaan we eerst moeten weten wat nu precies als gemeten gebrek beschouwd is en waarom....
Jaren geleden alweer ben ik met het vit E aspect bezig geweest vanwege de hengsten en libido; speciale vit E brokjes voor sexhengsten enzo.... Toentertijd echter al van DAs en voldoende literatuur kennis genomen van dat (sterk) verhoogde vit E giften vnl. vanuit reklame bedachte nonsens was. Simpelweg omdat je niet meer ervan nodig hebt dan er nodig is... en het verdomd niet mee valt om er niets van binnen te krijgen.

Arabesk schreef op maandag 28 april 2008, 7:27:


Gezellig samen een harinkie an de stal halen en een biertje nuttigen :)*

Spirithorses schreef op maandag 28 april 2008, 12:39:


Proficiat,
Erg leuke naam ook.
Ik ben benieuwd naar de foto's

groetjes
Ans