Update Iskander:

Na een aanvankelijk goede start (sterk en krachtig veulen) kreeg Iskander na de middag een enorme dip, binnen een paar uur was hij zo er slecht aan toe dat hij van ons weg aan het glijden was. Je voelt het leven uit zo'n kleintje vloeien.

We weten niet wat de werkelijke reden was: Hij leek goed te drinken, maar in haar onwennigheid was Puck nogal onrustig waardoor ze haar melk misschien niet voldoende 'losliet'. Het kan ook zijn dat ze gewoon te weinig melk had. Feit is dat Iskandertje niet kon plassen. Hij mestte wel, nam ook elke 5 minuten een pershouding aan maar er gebeurde niks. Het was duidelijk dat hij erge pijn begon te krijgen. Er is een moment gewqeest dat we dachten dat we hem aan het verliezen waren, hij was helemaal in shock aan het raken en werd met de minuut apatischer.

Jack op de knietjes veulentje op de benen zetten, mama masseren, uier zachtjes masseren om de melk te doen stromen, mama geruststellen. Enfin, toen we redelijk wanhopig waren aan het worden en er 4 dierenartsen achtermekaar geen tijd hadden om nú te komen gebeurde er een klein wondertje en plaste Iskander spontaan staand een héél grote plas. En nog eens. En het leven kwam terug in hem, de oogjes werden weer helder en hij werd monterder.

Om 21.00 uur zojuist was onze eigen DA er en na onderzoek bleek de blaas leeg (altijd denken aan een blaasruptuur in zulk geval -wist ik Eddy-), Iskander dronk goed inmiddels, reageerde weer prima, en Puck was rustig waardoor de melk goed stroomde.

Jack slaapt vannacht bij Iskander en Puck in de stal (wat ben ik blij met m'n stalletje en nee, Anita, Puck kan niet naar buiten maar het maakt me niks uit nu) zodat hij in de gaten kan houden of het goed blijft gaan.
En ik ga nu de foto's bewerken en alles even verwerken.

We hebben het gevoel dat we door het oog van de naald gekropen zijn.
Tis niet zo'n gemakkelijk veulenjaar, dit jaar, het zet me even heel erg op mijn plek, geloof maar....

Groet, Pien