Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 6 mei 2008, 15:04:


Denk soms dat het te vlot gaat, dat er ergens iets fout is ofzo, maar het voelt goed aan dus ja..
Maarja, geen schrik hebben voor een terugval, want dan gebeurt da meestal he :)

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 6 mei 2008, 15:37:

Ja, ik had niet gedacht dat het zo'n eye-opener zou zijn!
Hoe ver ik ermee ga? Geen idee! Ik laat het een paar dagen bezinken, want ik denk dat er heel wat in die hersens opgerakeld is en dan ga ik het voor dagelijkse dingen gebruiken die nog niet goed genoeg zijn: stilstaan met opstappen, maar ook in het vrij werken/spelen. Ik stond er nl paf van wat er in goedmoedige Buck een energie vrijkwam, dat moet in andere banen geleid kunnen worden!

Bij Cadiz is bijna niets lichamelijk een probleem. Hij is lenig en sterk, is niet mijn verdienste haha. Maar mentaal is hij lastig. De voorwaarden moeten goed zijn, ik moet het correct vragen, zonder ruis, hetzelfde als gisteren, gefocust, in evenwicht. Hij heeft grote behoefte aan een kader (zowel mentaal als fysiek). De clicker is emotieloos en mits correct toegepast een soort van absoluut trainingsding. Dat is precies wat bij hem past: geen ruis. Ik denk dat hij er daarom zo goed op reageert.


Zo "was" ik ook! Dat was wel het eerste wat we afleerden, dat is gewoon de basis! Niet het paard bepaalt, maar jij! Geen graantje zonder klik en geen klik zonder getoonde goede reactie.

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 6 mei 2008, 16:09:


Waarom niet heel eenvoudig een zweep met een stukje plastic eraan? Kun je ook aan een longeerzweep maken..... werkt prima.

Christel Provaas schreef op dinsdag 6 mei 2008, 16:17:


Ben ook benieuwd naar meer info, Piet!
Monique

Christel Provaas schreef op dinsdag 6 mei 2008, 13:21:


Ik heb dezelfde ervaring Christel.
Maar ik denk dat die 2 dingen met elkaar in verband staan en elkaar versterken. Mogelijk in een oorzaak-gevolg verhouding.
Ik denk niet dat het probleem daarom verdwijnt. Maar dat het paard wel kan functioneren omdat je één element weghaalt en daardoor het grootste deel van de hinder verdwijnt.

Mijn paard loopt niet kreupel als ze correct gereden wordt, wat zeer sterk mankheid vanuit de rug suggereert. Maar, de beengebreken zijn wel zichtbaar. En er zit ook een chronische zwelling op dat gewricht. (Die meestal heel subtiel is, maar te pas en te onpas duidelijker verschijnt.)
Er is ook geen twijfel over een verkeerde diagnose ofzo. Is allemaal duidelijk genoeg.
Zelfs bij een rad lopend paard, ontkennen dat het probleem bestaat, zou ik dus ook niet zo snel doen.

Maar niettemin mijn complimenten, Piet.
Ik kan me voorstellen dat zoiets erg leuk is om te zien