van lennep schreef op woensdag 7 mei 2008, 8:27:


Hi Esther,

Heel erg goed. Het is leuk om te horen dat de investering die je hebt gedaan om een goede trainer te worden nu echt vruchten begint af te werken.
Je bedenkt tegenwoordig het ene naar het andere trainingsplan helemaal zelf.Had jij dat ooit gedacht,
En nog veel leuker ze werken ook nog

Het belangrijkste is dat jij je concentreert op positieve zaken. Negativiteit (oa frustraties) is de grootste vijand van creativiteit.

Groet
Conrad

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 7 mei 2008, 8:16:


Ik kan met grote trots vertellen dat mijn Piabloke nu op dit moment dressuurmatig correct loopt (natuurlijk binnen zijn stadium van opleiding, 6-jarige die niet zo vaak gereden wordt en met oude beenblessures) met een side-pull. Heeft ons tijd gekost natuurlijk, maar eigenlijk moet je hem er niet "aan rijden" zoals je schrijft met een bit, moet je trouwens met een bit ook niet doen. Verzameling komt van achter (jaja, alle bitruiters zijn het daar mee eens), ik voel dat hij het nu heel goed doet omdat hij als reactie op beenhulpen en niet sneller mee gaan met zit zich inbuigt en ietsje opricht, in ontspanning. Plus echt gaat duwen van achter. Heel fijn gevoel. Nog niet konstant, nog niet lang, maar het is er wel. Ik rijdt hem dus van achter naar mijn zit toe, ipv naar het bit of de side-pull. En ja, dan komt hij een klein beetje "in mijn handen" zoals je aanleuning met een bit zou kunnen noemen, maar veel midner dan ik eerst had verwacht. En dat is goed. Hij gaat achter meer werken, blijft bij mijn zit en tilt me iets op.
Ik krijg dat plaatje sneller voor elkaar met een bit denk ik, maar dan moet ik er veel meer druk op zetten en heeft hij meer spanning. Meer been en meer in mijn handen laten komen, terwijl ik er absoluut niet van overtuigd ben dat hij juist dan niet meer de neiging heeft om op de voorhand te lopen.
En juist dit maakt het zo waardevol, het heeft tijd gekost en geduld en hij doet het helemaal zelf en met plezier.

Ellen2 schreef op woensdag 7 mei 2008, 8:12:



Bedankt, die targetsticks zag ik inderdaad al op tinternet. Vind ik te kort, met mijn grote hondje

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 7 mei 2008, 8:16:wam te zitten) Iets wat ze

Mijn ervaring met het kruiselingse systeem is dat het indirect werkt en dat is in de dressuur onaangenaam. Wanneer je iets vraagt met één teugel, moet je de andere er heel duidelijk ook bijhouden om niet het tegenovergestelde effect te krijgen. Resultaat: extra druk en extra verwarring. Uiteindelijk zal het paard eraan wennen want alles went.
Mijn ervaring was met Cadiz dat hij wel alvast meewerkend in zijn hoofd moest zijn, wilde het lukken. Was hij in een opstandige bui, dan gebruikte hij het precies contra: sloot ik mijn buitenhand, dan ging hij juist naar buiten kijken: "je zit daar te trekken mens!"
Ik ben uiteindelijk bij een Glücksrad uitgekomen, simpelweg omdat ik een sidepull als probeersel te duur vond. De werking is vergelijkbaar: de teugels werken in aan de kant waar ze met bit ook zouden zitten, dus niet indirect.

Conrad van Pruijssen schreef op woensdag 7 mei 2008, 8:21:


Samengevat:
wat is een verpeste aanwijzing in de training? Een poisoned cue?
Dat is via positieve bekrachtiging dat gedrag van je paard vragen waarop hij wel wil antwoorden, maar niet goed durft, omdat je dit eerder op een manier hebt aangeleerd waardoor hij gedwongen werd het uit te voeren.
Resultaat:
Een geremd paard en trager leren.

Korter kan ik het niet
Mee eens?
Piet

My Best Whisper is a Click

Piet schreef op woensdag 7 mei 2008, 0:26:


Was ni bedoelt als kritiek Piet ! gewoon laat es iet zien !!! Ik lees hier hele verhalen over dormifastische dinges maar zien doek niks !!