Spirithorses schreef op dinsdag 6 mei 2008, 23:12:


Hahaha, veel plezier met hem! En lekker, dat mooie weer voor die kleintjes!

Vanmorgen vroeg, voor de warmte uit, met Willem een rondje dijk gewandeld. Dat doen we (meestal loopt John ook mee) bijna elke dag. Het is vaak moeilijk Willem mee te krijgen, niet dat hij niet van huis wil, maar er is zo veel te zien. Aan de ene kant van de dijk is het kanaal met bootjes en boten, vogels al dan niet in het water, vissers met tentjes en nog weer aan de overzijde van het kanaal, Schotse Hooglanders en heel ver weg een weg waar dan ook weer mensen lopen of rijden. Aan de andere kant van de dijk liggen diverse akkers en weiland met hier en daar een huis of schuur ertussen. Ook daar veel spannende dingen. Trekkers, schapen met lammetjes, noem maar op.
Willem is niet erg bang, maar wel heel erg nieuwsgierig. Alles wat beweegt wil hij van dichtbij zien. Dat kan vaak niet, omdat er een sloot of een kanaal tussenzit en bovendien willen wij ook wel eens een stukje doorlopen zonder telkens stil te staan. Dat is best moeilijk, want als Willem stil staat, dan stáát hij ook stil en is niet gemakkelijk meer van zijn plaats te krijgen.
Vanmorgen ging het wandelen heel goed. Willem schrok zelfs amper van een enorme trekker met voorop een frees en achter een zaaimachine die ons inhaalde. Alleen zijn hoofd even omhoog en een paar stappen verkorten en de schrik was voorbij. Ook langs razende vrachtauto’s (op een parallel weg) joegen hem minder schrik aan dan anders.
En toen waren we op de dijk. En helemaal aan het begin zaten twee ganzen in de berm van het kanaal. Die zitten daar wel vaker en Willem vindt ze altijd heel interessant. Nu ook wilde hij meteen naar ze toe. Ik liet het touwtje vieren, benieuwd wat er zou gebeuren. Willem stak zijn hoofd in de richting van de ganzen. Eén van de twee was het daar niet mee eens, kwam met opgestoken zeilen en de kop omlaag op Willem af en pikte hem vervolgens in zijn neus. Willem deed gauw zijn hoofd omhoog en prompt pikt de gans in zijn voorbeen. Maar Willem laat zich niet wegjagen. Trekt even zijn been op en blijft heel geïnteresseerd naar de gans staan kijken, die dan toch maar een stukje opzij gaat. Ik Willem overgehaald om door te lopen, waarop de gans de achtervolging inzette en in één van de achterbenen wilde pikken. Dat pikte Willem dan weer niet, hij had zijn been meteen klaar om te schoppen. Gelukkig kwam het daar niet van, want ik denk niet dat de gans dat had overleefd en dat is nou ook weer niet nodig.
De rest van de onze wandeling verliep voorspoedig, alleen een paar wandelaars op een weg helemaal aan de andere kant van het kanaal met ook nog een hele akker ertussen zorgden nog voor wat oponthoud. Willem moest en zou ze in het oog houden, wat inhield dat hij voortdurend stil ging staan en om moest kijken. Toen we de bocht omgingen was dat weer over.
Ik vond het incident met de ganzen heel grappig om te zien. Froukje had toch echt met een grote boog om die beesten heen gegaan. Willem liet zich zelfs door het pikken niet afschrikken.

Els.

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 7 mei 2008, 11:38:

Ja dat denk ik ook wel.
Maar hoe verklaar je het dan? Toen het nog regende dronken ze soms heel wat meer.

Lena schreef op woensdag 7 mei 2008, 12:08:


al is e paard met zen mond naarboven open regen zien drinken ! Het voedsel dat ze krijgen bepaald de drinkbehoefte .Hooi doet ze altijd veel meer drinken ongeacht of het nu regent of niet (of het hooi moet kletsnat geregend zijn!!) Vers gras zit boordevol vocht en geeft hun dus zo al voldoende vochtopname

stumperd schreef op woensdag 7 mei 2008, 11:41:


kbegrijp je vraag
ik zal hem later beanatwoorden, ik moet nu even weg (hele middag)