Liesbet schreef op vrijdag 16 mei 2008, 17:29:


Ooooww.... gelukkig Liesbeth....dat jij het niet was.
Ik vond het al raar dat jij zo reageerde want zo ken ik je helemaal niet

Groetjes, Pien
wie weet, ooit nog eens, BD en Ilias. Tot nu toe een zeer mooie match

Marlies van Peyote schreef op vrijdag 16 mei 2008, 19:31:


Ik wil me niet mengen met een voor of tegen standpunt in deze discussie, ik heb wel een opmerking.
In feite heeft Nick een sterk punt. Iedereen is over hem heen gevallen toen zijn paard weg moest, ik kan begrijpen dat hij nu op zijn beurt de nodige vragen en opmerkingen heeft.
Ik denk dat de partijen hun dieren verkopen met de beste bedoelingen.
Mijn bedenkingen gelden veel meer het paard zelf, waar het ook terecht komt, het wordt altijd los gescheurd van zijn familie. Dat is waarom ik tegen de hele handel in paarden ben.
Ik verkoop mijn hond niet, mijn kat niet en mijn paard niet.
Een overweging voor Pien zou misschien zijn om de de paarden die nu weg moeten te laten leasen, zodat ze toch in de kudde blijven maar op een andere manier hun steentje bijdragen aan het broodnodige inkomen?

Piet

My Best Whisper is a Click

Nick,

Voor zover ik weet wordt er zelfs niet met 2 maten gemeten maar met ontelbaar veel miljoenen. Dat komt omdat iedereen gelijk en tegelijkertijd uniek is. Fora doen niet anders blijken.

Ik reageer slechts op een bij jou te herkennen aanval op de integriteit van Pien en Jack als het om het welzijn van (hun) paarden gaat. Dat stoort mij persoonlijk net zoals het jou terecht stoort als over jouw familie onjuistheden vermeld worden. Wat aan jouw grieven vooraf is gegaan weet ik niet. Ik leef nu. Ik reageer op wat nu gebeurd.

Marlies

Nick Altena schreef op vrijdag 16 mei 2008, 19:23:

Piet schreef op vrijdag 16 mei 2008, 19:48:


Zien paarden een familie niet iets ruimer dan wij mensen? Ik dacht dat soortgenoten voor paarden gelijk staan aan familie.
Kunnen wij nog iets van leren.

Ans Jondral schreef op vrijdag 16 mei 2008, 19:44:


Interessant. Buck -over wie ik schreef met de schouderstijfheid en vitamine E+sel heeft ook heel lage hielen en een haast onderstandige stand. Maar ondergeschoven zou ik ze niet willen noemen, wel extreem laag, ik haal er nooit wat af, dat doet-ie zelf blijkbaar al.

Christel Provaas schreef op vrijdag 16 mei 2008, 20:06:


Mijn Shiny heeft dat ook. Om te voorkomen dat hij onderuit schuift hou ik de tenen zo kort mogelijk.
Piet

My Best Whisper is a Click

Marlies van Peyote schreef op vrijdag 16 mei 2008, 20:01:


Er is hier een poos terug een lang topic geweest over hoe paarden elkaar missen en hoe lang het duurt voor ze echt aan een andere omgeving gewend zijn.

Piet

My Best Whisper is a Click

Ik vind het ontzettend eerlijk van Pien. Ze verdient nu eenmaal haar geld met paarden en daarnaast wil zei ook nog het beste voor haar paarden. Het is niet de makkelijkste situatie want men moet keuzes maken. Pien heeft een heel goede en eerlijke manier gevonden om brood op de plank te krijgen én om haar paarden goed te kunnen verzorgen, uitgemolken lespaarden kom je bij Pien niet tegen. De paarden worden ook niet ´zomaar´ verkocht, Pien heeft daar een aantal eisen aangesteld en je kunt Pien daarin ook vertrouwen.

Dat iedereen die Pien zo aanvalt zich eens in de realiteit verplaatst. Wij houden paarden voor óns plezier en een aantal mensen verdienen daar hun geld mee. Om paarden goed te kunnen verzorgen moet men ook centen hebben. Heb je genoeg centen voor 100 paarden nou mooi toch :) heb je genoeg centen voor 8 paarden dan houdt het aantal paarden ook op 8 in plaats van 20. Hoe zwaar de keuzes ook zijn, laat de paarden aub niet de dupe worden van jou onbedachte acties en tekortkomingen.

Met respect,
Chantal en Fanny

Piet schreef op vrijdag 16 mei 2008, 20:25:


Wat een ge-emmer (leuk woord trouwens haha)...ik ben m'n hele leven al versjowd en versleurd geweest, me moeten aanpassen tegen m'n wil in. Get real!! 't Leven is geen pretje, voor niemand nie! zolang je erop toeziet dat het paard een goeie thuis krijgt met alles wat hij nodig heeft hoeft daar toch niet over gezanikt te worden? (je kan altijd contract afsluiten dat je nog eens mag gaan kijken, zo doe ik dat als paardje weg gaat). Als je al moet beginnen over aanpassingsstress, straks heeft hij nog een psycholoog nodig ook zeker? Ik kan me niet voorstellen dat hier mensen zitten op dit forum die hun paarden in handen van handelaren duwen en zeker Pien niet.

Ridder schreef op vrijdag 16 mei 2008, 21:15:


Yep, hier ben ik het dus mee eens. Als men elk dier bewaard (denk maar eens aan veulens) dan heeft men zodalijk één grote familie groep waarvoor men geen land, geen geld en met name voer heeft. Leuk zo een grote famillie, maar dan moet men die wél kunnen onderhouden. Anders worden ze alsnog door de dierenbescherming uitmekaar gescheurd. Leuk hé :)

Sky schreef op vrijdag 16 mei 2008, 21:19:


Wat dacht je van niet fokken dan?
Piet

My Best Whisper is a Click

Ridder schreef op vrijdag 16 mei 2008, 21:15:


Zoals je zelf al aangeeft is het ook voor een mens heel belangrijk bepaalde zekerheden in zijn leven te hebben. Ik denk dat het ontbreken daarvan een mens enorm beinvloed.
Niemand hier heeft beweerd dat Pien haar paarden in handen van een handelaar duurt. Daar kennen we Pien allemaal veel te goed voor.
Wat ik schreef was mijn persoonlijke mening gebaseerd op feiten waar we steeds meer achter komen, namelijk dat dieren veel meer lijden onder onnatuurlijke verandering van hun levensomstandigheden dan we ooit hebben aangenomen.
Mijn paarden blijven bij me tot ze dood zijn, of ik moet door overmacht gedwongen worden. Het zijn namelijk MIJN paarden. Hoewel iedereen te koop is , maar dat beschouw ik dan ook als overmacht. Die instelling heb ik voor mijn hond, mijn katten en tegenwoordig ook voor de 5 kippen die ik nog heb.

Piet

My Best Whisper is a Click

Piet schreef op vrijdag 16 mei 2008, 19:48:

Daar zit iets in, paarden die losgescheurd worden van hun familie! Dat is niet alleen als een paard verkocht wordt maar dikwijls wordt er verhuisd van kudde doordat ofwel de eigenaars verhuizen of onderling niet meer overeen komen. Hebben we voor beide redenen met Amar gehad en dat is niet leuk. Gelukkig blijven Lis en Amar nu samen wat er verder gebeurd. Als een paard volwassen wordt en op die manier naar een andere kudde vertrekt is toch op te vangen en als dat dan de enige keer in zijn leven wordt is hij bij de zeldzame gelukkigen. De zorg waarmee de nieuwe mensen met de nieuwkomer omgaan speelt toch ook een rol. Wat met de paarden die we naar iemand tijdelijk brengen om ons bij problemen te helpen? Die worden ook tijdelijk uit hun kudde gehaald? Als je op vakantie gaat met je paard kan het toch ook zijn dat niet de ganse kudde samen is? Hoe zien die paarden dat, als je één van hen meeneemt om te gaan rijden? We komen straks terug verstaan ze toch niet? Het is dus telkens wel beetje losscheuren?
grtjes Myr

Nick Altena schreef op vrijdag 16 mei 2008, 19:23:


Ik denk dat de meeste mensen hier er geen bezwaren (meer) in zien,
om voor je kind een kleine pony te kopen, die later weer omgeruild zou
moeten worden voor een groter paard. Je gunt je kind gewoon een jeugd
met eigen pony. En als het niet kan blijven om praktische redenen,
is dat geen reden om je kind daarvoor een pony te ontzeggen.

Misschien is Pien daarover intussen ook van mening veranderd.
Hoeft niet maar kan wel. Zo rijpt inzicht, oa. door de soms felle
discussies hier en ook mede dank zij jou Nick. Het komt alleen niet op
het door jouw gewenste moment, maar tegen de eeuwigheid
maakt dat niets uit

Groetjes, Michiel
blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Sky schreef op vrijdag 16 mei 2008, 21:13:


Hier kan ik niet anders dan overtuigd van zijn!
grtjes Myr