paarden en stieren raken op een gruwelijke manier gewond, mensen die hier naar kijken zijn ziek in hun hoofd.

Els Kleverlaan schreef op maandag 23 juni 2008, 11:54:

Leuk, bij mij gaat het ook steeds beter. Zaterdag met Yas en de paardjes een leuke trip gemaakt met de gewoontegetrouwe stop bij de hangbuikjes. Moeder zwijntje was weer bevallen en lag in haar stalletje terwijl de biggetjes van haar vorige worp snel naar de andere helft van de wei verhuisden bij het zien van onze paardjes. Terwijl wij van ons fris biertje genieten kunnen onze merries dan even lekker grazen. Het was de eerste echt ontspannen rit na het accident en ik voelde me zo gelukkig als een kermisvogel. Het lukte me haar in een rustig joggetje te houden en het voelde echt leuk te voelen dat ikzelf de snelheid bepaalde. Zo lukte het om goed te blijven doorzitten zonder uit het zadel te komen en jip, jip euforie! Ja voor de echte ruiters niks speciaal misschien maar voor mij wel. Het is net zoals bij het leren schommelen ineens kon ik het en vooral niet denken maar gewoon blijven doen dacht ik tot het een vanzelfsprekende beweging is.
grtjes Myr

Esther schreef op maandag 23 juni 2008, 12:15:


ik heb een raar paard zulle, die pakt geen snoepje aan als ik er opzit. Ik denk dat dat nog nooit gebeurd is en dat ze er niks van snapt. Ze is ook wat stijf en ga dus oefenen maar dat snapt ze ook niet goed want dan stapt ze achteruit. Ga dat dus héél geleidelijk aan moeten doen zodat ze snapt dat zij moet blijven staan maar haar nek gewoon moet buigen
grtjes Myr

Tanja Fomenkova schreef op maandag 23 juni 2008, 15:59:


volgende week zullen die monsters van mij wel zorgen dat ie galopeert dan doen we heel de wei even open zodat Darwin zn 5e versnelling eens kan bovenhalen. als de rest de achtervolging inzet zal hij wel meelopen...

Sita galopeert trouwens ook enkel netjes (dus niet gekruist ofzo) als ze goed losgemaakt is. Weet niet of jij bv voltes vergroot en verkleint aan de longe, maar dat is een super oefeningetje om hun te leren hun achterhand onder te plaatsen. Als ik dat eerst doe en pas vraag om galop als dat verkleinen en vergroten in draf soepel gaat, kan ze wel behoorlijk aanspringen.

Darwin (draver) heb ik trouwens eerst los in de piste leren galoperen; aan de longe liep die als een hark en was der met geen mogelijkheid galop uit te krijgen...

amar schreef op maandag 23 juni 2008, 16:36:


Geen raar paard Myr, een stijf paard die de nek niet goed kan buigen. vanaf de grond misschien beginnen met de nek wat te laten buigen zodat ie soepeler wordt. Lastig probleem trouwens.

Aafke schreef op maandag 23 juni 2008, 9:23:


Eeehm,. wil eigenlijk toch wel even waarschuwen voor half steigeren, steigeren , spaanse pas enz. allemaal leuke dingen voor de mensen, maar het is niet iets wat je aan moet leren als je nog wel eens voor iets anders voor aan je paard moet staan.. Zolang zoiets niet perfect op cue staat kun je wel eens tot de ontdekking komen dat een hoef heel snel en hard naar voren kan schieten omdat ie denkt dat je die leuke oefeniong met hem wilt doen, terwijl jij alleen maar even naar iets aan zijn knie of voet wou kijken....
Komt niet goed dan!

Piet

hoof issues are man made; not genetic

Piet schreef op maandag 23 juni 2008, 16:50:


Jeps, gelijk mee eens. Ben vooral met Winsor ook niet van plan dit op te gaan bouwen. Tot voor kort wilde hij nog wel eens uit ongeduld met z'n voorbeen uitslaan, met het uit de emmer eten (bietenpulp afgelopen winter) bijv. Ben allang blij dat dit uitgedooft is. Dus halfsteigere, steigeren, spaanse pas, etc. is (voorlopig?) een ver van m'n bedshow. Eerst de basis.

Piet schreef op maandag 23 juni 2008, 15:30:


Ja Piet, wij ongeveer 2 maanden geleden. Ruiter en paard gaan volgende week naar de poedertoren voor een maand. Paard en ruiter zijn door het oog van een naald gegaan. Die was na ongeveer 800 meter nog niet te stoppen en is dan ook met ruiter en al in platte gallop op een auto gegaan. Gewond terug recht gekomen en nog enkele straten verder huiswaarts gerend. Mijn paard holde gewoon mee maar ik was er al afgegaan na zo een 300 tot 400 m denk ik. Ik zie en voel nog steeds het steeds versnellen. De mijne was echt maar om te willen volgen maar die grote kerel was echt door het lint. Het hoe en waarom het zo mis is kunnen gaan hebben we meermaals besproken. Hij is een eerlijk paard maar hij is de uiteindelijke leider.Toen hij voor de eerste maal na enkele dagen wat beter kon stappen lieten we hem even bij zijn merries en wij zaten er op een stoel bij en wat merkte zijn baasje terecht op? Hij mankte van de ene merrie enkele grassprieten plukkend naar de andere om daar wat gras te plukken en kwam vervolgens bij ons om terug naar de eerste merrie te gaan. Hij trachtte terug de controle over zijn kudde te krijgen en het was net of wij hoorden daar gewoon bij. Verklaart veel volgens mij.
grtjes

Piet schreef op maandag 23 juni 2008, 9:15:


Als ze de basis van clickeren eenmaal kennen, gaat het zo snel.. en inderdaad, hóe je dan aanwijzingen geeft (met een stok, met de hand, met een woord, met een gebaar), maakt nog niet eens zoveel uit (zolang de stappen niet te groot zijn en je timing juist is natuurlijk). Ik doe helemaal geen spectaculaire dingen met Sieta en bak er zelf eigenlijk niks van, maar ze wéét dat er iets moet gebeuren en ze gaat zo actief op zoek, echt fantastisch voor mijn introverte dame. Toen ik net begon liep ze nog wel eens weg, 'dit snap ik niet hoor!' maar nu zoekt ze verder.

Ik dacht ik doe eens wat anders dan met die bal gooien, dus ik wilde dat ze haar voet ergens op zou zetten. Ik geloof dat het een minuut geduurd heeft.. targetting met haar neus werd genegeerd, ze bewoog een keer haar been: click! Tilde haar voet op, click! Owwwww.. met mijn voet bedoel je?! Hup! Voet erop (Jááá knap paard!!). We worden er zo blij van