Peet schreef op maandag 23 juni 2008, 18:08:


He boerin!!!

Ik houd die 6 weken aan omdat dan de boterbloemen hun ''gif'' kwijt zijn.
En ja , dit heb ik ook alleen maar van horen zeggen...
Als er wat broei in een pak zit , dan is die er ook uit.
Eerste 6 weken mag je daarom de pakken ook niet meer verplaatsen , dus het liefst vers van het land , zo snel mogelijk direct op de plek waar het voorlopig moet blijven liggen.[en dan ook nog de onderste laag op de gesneden kant , en niet hoger dan 4 a 5 pakken op elkaar... Ach zo hier en daar hoor je wel eens wat hihi]
Leuk he , dat boeren leven , je leert zoveel meer!!!

Gr Esther

Vicky Verreycken schreef op maandag 23 juni 2008, 17:49:


Rustig 'zitten'...,vervolgens de situatie overschouwen...,interpreteren,daarna,...lang...lang daarna je teugels opnemen en heel rustig je paard weer laten voelen wie er aan het stuur zit.
Die kalmte overbrengen binnen 0,5 seconde.
Geen probleem toch,vergt wat oefening ja.

Koen

Caatje schreef op maandag 23 juni 2008, 19:58:


Och wat fijn!!!Sieta weer thuis!!!
Wat een opluchting!
En nu een voorlopig herstel!!!

Gr Esther

Koen Theys schreef op dinsdag 24 juni 2008, 0:20:


Probleem is niet zozeer het aan-de-kletter-gaan, maar het niet op tijd reageren van de rijder, dwz als die niet binen een paar seconden ingrijpt en het paard tot stilstand maant. Krijgt het paard de kans om te gaan rennen en snelheid te ontwikkelen, ben je-em kwijt.
Ik vind dat het probleem van veel rijders en wat ik om me heen zie; overbluft worden door de (heftige) reaktie van het paard, téveel tijd nodig hebben om te reageren en dan is het te laat....
Kun je trekken tot je een ons weegt
We hebben het hier inderdaad over secóndes....

Groet, Pien