Britt Claeys schreef op woensdag 25 juni 2008, 16:24:

Het is mooi dat er verbetering in zit. Dat zat er bij mijn Blacky (echt waar!) niet in, het ging langzaamaan slechter. Het zal dan een teken van algehele zwakte zijn, het kan een half tot een heel jaar voordat paarden hersteld zijn van een fikse koliek. Ook al lijken ze uiterlijk weer okay.

Lena schreef op woensdag 25 juni 2008, 16:35:


Ik zou nooit een stalpaard ineens 24/7 in de wei zetten met ook nog eens andere paarden erbij. De kans op koliek (van de ene dag op de andere totaal andere voeding, dat is een enorme aanslag op het darmstelsel) en blessures (nieuw in een bestaande groep komen) is veel te groot, dat risico mag je niet nemen als niet-eigenaar van het paard.
Dat wandelen (ernaast dan he) lijkt me een goed plan, laten grazen in de berm ook.
Als je wil rijden zou ik dat doen buiten de lessen, dan zeurt er tenminste niemand over sporen, hoofd laag en al die andere onzin.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 25 juni 2008, 16:33:


Ahaa, pardon! Dacht ook al...
Dan ga'k nu terug in de leesmodus :)
Hopende op love, peace & wat dies meer zij verblijf ik, met vriendelijke groet, enz

Lena schreef op woensdag 25 juni 2008, 16:35:


Pfff moeilijk hoor! Vaak weiger ik dat soort dingen, omdat het gewoon tegen mijn principes in gaat, maar ik heb het ook een keer gedaan voor een vriendin. (dat paard stond alleen wel in een paddock overdag en ik mocht ermee rijden, longeren, grondwerken, wandelen, buiten rijden, enzovoorts).

Ik zou zelf absoluut niet in de manege lessen gaan rijden (kan je nu al voorspellen dat je daar dingen moet doen van de instructrice waar je je niet prettig bij gaat voelen) en zou op dit moment ook weigeren te rijden als dat met bit moet, maar dat ben ik. Ik begrijp dat het een heel lastig verhaal wordt als het paard anders 24 uur op stal staat, dan wordt het kiezen tussen twee kwaden.
Toen ik met dat paard wat ik verzorgde buiten kon rijden heb ik aangegeven dat ik het bitloos wilde proberen, lukte dat niet, dan hield het op. En dat ging helemaal niet goed, dus rij ik er niet meer mee buiten, hoe leuk ik het ook vind. Ik maakte lange wandelingen, wat het paard en ik allebei heerlijk vonden. Maar dan moet dat wel mogen van de eigenaresse natuurlijk en moet het paard buiten rustig genoeg zijn, ik zou een risico's gaan lopen met een paard van iemand anders wat niet verkeersmak is of zich bijv. los trekt buiten.

Wat ik zou doen is rijden buiten de les om, maar dan op mijn eigen manier, wandelen (als daar nog duidelijkheid over komt) en idd grazen in de berm. Ik begrijp dat de paarden los mogen in de binnenbak? (Dat is ook apart voor een manege zeg) Mag je het paard losgooien? En misschien dan een beetje met hem/haar spelen?
Ik zou ook niet ineens allerlei grondwerk oefeningen gaan doen als de eigenaresse het daar niet mee eens is, en bijv. ook niet met voerbeloning werken als de eigenaresse dat niet wil. Ik zou dat omgekeerd ook niet willen. Het wordt een lastig verhaal, omdat als ik naar mezelf kijk, ik dan vrijwel niks met dat paard zou kunnen doen waar ik achter zou staan.

Met enige trots kondig ik jullie aan dat in het huidige juli nummer v CAP magazine een 4 pagina's lang artikel staat over CT (vanaf vandaag id winkel)
Enkele weken geleden is een reporter en fotograaf langsgeweest bij ons en na een namiddag praten en foto's trekken konden we moe maar voldaan uitkijken naar de publicatie van het artikel
En ik vind het artikel goed geslaagd! Een mooi weergave van wat ct is met ontzettend mooie foto's!

Met 13.000 oplage hoop ik dat het resultaat heeft, dan het voor enkelen nieuwe deuren opent!

20 is toch niet oud?????
Hier loopt ons aller Stef nog dagelijks in de les op z'n twintigste, hij gaat gewoon mee op de 4 uurritten. Toen we Stef met 15 van de ijzers af trokken is hij een tweede jeugd begonnen.
Holly van 19 is/doet/voelt al wat ouder maar ook zij werkt gewoon dagelijks hoor. En hier staat een 29 jarige ijslander die nog rondscheurt met zijn mensenvriendinnetje van 11.

groet, Pien

Eva Saegerman schreef op woensdag 25 juni 2008, 19:59:


Ik snuffelde vanmiddag even snel in de net aangekomen cap en zag een foto, iemand met zwangere buik en het woord clicker en wist meteen dat het om jou zou gaan. Straks eens uitgebreider doornemen, benieuwd naar het artikel.
Proficiat!!!

Onze paarden staan nu eindelijk op de grote weide.
1,25 hectare voor een arabier, jaarling arabier, welsh C'tje en een minishet.
Er zijn stukken met vrij kort gras (wat ze dus het liefste hebben), stukken met lang en in zaad staand gras en ook vochtige stukken met helaas veel insecten.
Het plan was gewoon alles open te laten, ze komen nu rond de middag terug naar de stal voor een paar uur, en 's avonds opnieuw. Ze zitten nu wel vol beten en Piablo schuurt wat.
Zou ik die weide beter opdelen in kleine stukken en afwisselen van stuk?
Of gewoon maar zo laten en ze het zelf laten uitmaken wat ze doen?

Sofie Biebaut schreef op dinsdag 24 juni 2008, 14:48:


Ik heb een leerling waarvan het paardje tegen het einde van de les "begint rond te kijken". Ik hou de lessen daarom iets korter en ook heel afwisselend omdat ik de indruk had dat ze het beu werd. Nu is de "angst" weer verdwenen. Is het tijdens het rijden?

Gudrun schreef op woensdag 25 juni 2008, 20:14:


Tja voor de paarden is het natuurlijk wel tof om zelf te kunnen kiezen waar het het best vertoeven is in die wei. Maar voor jou is het wel tof als de wei een beetje egaal wordt kaalgegeten en ze alles zouden eten neem ik aan.
Wij hebben bijna 1 ha die verder niet echt opgedeeld is (of naja, dat is ze wel maar dat hek staat altijd open) en daar zijn effectief stukken waar de paarden vrijwel nooit komen en die dus ook niet kaalgegeten worden. Misschien is dat ergens wel zonde...

Ans Jondral schreef op dinsdag 24 juni 2008, 19:49:


veel succes "dame"!