Ans Jondral schreef op zondag 29 juni 2008, 12:58:


Nee, tuurlijk mag je je paard wel vastbinden, paard moet dat in het P-programma oa. ook juist leren, van te kunnen langere tijd vastgebonden staan zonder stress indien nodig. Dus ga gerust je fiets halen. Hoewel het juist een leuke uitdaging kan zijn je paard net mee te nemen om die fiets Ik schrijf dat omdat ik met net iets herinner uit een Parellicursus van jaren geleden. Nic vroeg aan de instructeur (Urs Heer) of die z'n paard even wou vasthouden terwijl hij z'n auto zou verzetten. 'Neem je paard gewoon mee' zei die, als uitdaging, om de savvy en de relatie te testen. En Nic heeft z'n auto verzet met paard aan het leidtouw doorheen het open raampje, en paard wandelde gezellig mee. Hij vindt het nu nog steeds een waardevolle herinnering.

Maar dat niet vastbinden geldt voor het opzadelen. Zo wordt het in het begin aangeleerd, en moet je voor je level 1 test ook tonen: opzadelen, wel met halster en leidtouw, maar het touw hangt gewoon over je arm. En in level 2: liberty opzadelen, dus zonder halster. Dacht ik toch, het is bij mij lang geleden, en de levels criteria zijn intussen ook veranderd. Maar het principe is niet veranderd: leer je paard om mee te werken met dat opzadelen, dat het niet iets is wat je haar 'aandoet' dat ze vastgebonden moet ondergaan.
Als ik op wandeling ga dan is het halster ook nog steeds het laatste wat ik aan doe. Eerst zadel en hoefschoenen.

Aafke schreef op zondag 29 juni 2008, 12:28:


Zit er nu, in deze periode van het jaar, in kort, droog, afgevreten gras een verhoogd gehalte fructaan??? Denk van niet... denk niet dat je nu wakker moet liggen van het fructaangehalte in het gras, veel meer opletten geblazen nu me eiwitten (te zien aan de dikke gallen die op sprongewrichten zitten, die ontzwellen van zodra ze uit rijke gras zijn). Heb het jammer genoeg mogen ervaren. Nog geen enkel probleem gehad met kort, droog gras. Lijkt me een heel vergezochte stelling. Je hebt er geen idee van hoeveel ze in twee uren naar binnen kunnen spelen van gras. Met strookbegrazing kan je millimeter per millimeter opschuiven. Nadeel is wel dat stukken echt kaal worden gevreten. Daarom doe ik het niet meer.
Veel beter idee lijkt me om eerst te hooien en paarden pas in weide te laten als het gras niet meer zo fel is qua eiwitten.

Nathalie Lagasse schreef op zondag 29 juni 2008, 12:17:


Ik begin een hekel aan het woord 'kunstjes ' te krijgen. Omdat het altijd iets negatiefs in zich heeft.
Er is voor een paard geen enkel verschil. Het is zuiver een menselijke interpretatie, voor de een is dat positief en voor de ander die geen idee heeft wat je allemaal nog meer met een paard kunt doen, tot veel meer 'gedrag' instaat is, blijkbaar negatief.
Niet dat ik denk dat jij het negatief schrijft hoor
Maar alles is 'behavior' oftewel 'gedrag' en dat gedrag is getraind of niet getraind.

.
Een kind dat echte voetbalwedstrijden wil gaan spelen, leert op de training door bepaalde spelsituaties na te bootsen zijn eigen gedrag te verbeteren door oefeningen, om die bal wel te veroveren of die pass wel zuiver te geven of enz. zodat hij kan eindigen als een Cruyffie
Rijden is ook het getrainde toepassen.
Je kunt best op de rug per keer een minuut iets oefenen, je paard daarvoor belonen en dan een poosje ontspannen rijden.
Dit kun je zo vaak herhalen dat het apart getrainde gedrag een automatisme wordt of op cue staat.
De discussie met Herman over Veldre even terugroepend: Ik schreef, onbedoeld dikke nekkerig, dat ik tijdens hun demo zeker 20 prachtige trainingsmomenten ongebruikt voorbij heb zien komen, als er wel gebruik van gemaakt was, had het paard zoveel sneller gaan begrijpen wat er nu precies van haar gevraagd werd en waarbij ze zelf veel meer haar best zou gaan doen om op de beloonde manier te gaan lopen.
En over beloningen?
Een paard bepaalt wat de waarde van een beloning is en hoe vaak ze jou daarvoor wil laten clicken.
Heeft ze geen interesse meer, dan heb je geen beloning die voor haar de moeite waard is, of je moet simpelweg je sessies beperken en niet meer vragen dan 10 goede antwoorden, of handtargetting is te weinig interessant voor haar en moet je je vraag interessanter maken.

Piet

hoof issues are man made; not genetic

Ja en hier nr 2. Mijn Idunn is overleden aan de phenylbutazone. Ik vind het eng spul.

Saskia

Aafke schreef op zondag 29 juni 2008, 12:28:


Als je een avond doorzakt waarschijnlijk korter dan dat je op tijd naar bed gaat Aafke


Ja, vooral dus in gestresst gras?

Piet
hoof issues are man made; not genetic

Jolijn schreef op zaterdag 28 juni 2008, 19:33:


Mijn paarden waren juist gek op die HOW! Je moet je paard eerst dat woordje leren begrijpen, jammer genoeg begrijpen ze geen Nederlands . Eerst naast hem wandelen en als hij moet stoppen, how roepen en belonen met wortelschijfje of iets dergelijks. Je moet echt aan de hand oefenen tot hij dit woordje begrijpt. Ook niet direkt belonen, hij moet mooi stilstaan en niet drentelen.
Bij longeren ging ik dan voor de loodlijn staan (niet meer drijven dus), om te remmen en liet alles vallen: longe, zweep en armen in de lucht en luid how roepen om ze het eerst duidelijk te leren (ik stond dan doodstil en dat vonden ze vreemd, ze bleven dan ook staan). Daarop volgde een beloning (snoepje). Ze deden dat voortreffellijk. Mijn andere paard had de neiging om zo hard te gaan rennen aan de longe en soms kon hij zich lostrekken omdat ik het niet meer hield. Sedert dat hij dat woordje how! kende had ik geen enkel probleem meer, als hij schrok dan bleef ik niet trekken, maar stond doodstil en riep how!. Zo had hij niet meer de neiging om zich los te trekken. Je zag hem zo wachten totdat dat woordje viel. Je moet dan wel zorgen dat paard blijft staan en niet naar je toe wandelt, dit moet je ook leren. Zo kan ik ook aan de dubbele longe werken om ze te doen stoppen.

Ans Jondral schreef op zondag 29 juni 2008, 11:55:


op een bit zit ook géén rem, op een bosal dus ook niet
de rem moet tussen jou en je paard "zitten"

volgens mij ligt-ie goed,
ik zou hem onderaan zelfs nog een slag bij durven geven

is dat zeiltouw dat je gebruikt ?
persoonlijk verkies is zacht verend nylontouw van 10mm
dat heb je in wit of zwart, dus als je afgaat op kleur....
maar het heeft wel zowat de zelfde eigenschappen van een echte mecate
(behalve dan het prikken)

Piet schreef op zondag 29 juni 2008, 13:35:



Sorry! Je hebt gelijk, ik zal het niet meer zeggen. Ik bedoelde gewoon specifiek de 'kleine kunstjes' uit de vrijheidsdressuur (dat heet zo).


Maar wat is ontspannen rijden dan?? Dat is net mijn vraag! Ieder rijden is werk voor Lolita (dus geen ontspanning), het is niet anders. Stilstaan is het voor haar het leukst van al, en liefst zonder mij op haar rug.
OK, dat klinkt nu wel heel erg, alsof ze mij wil afbokken zo is het natuurlijk niet, ze werkt braaf mee, doet het voor mij, omdat ik het leuk vind, maar ik weet goed genoeg wat ze er zelf van vindt. Ook het buitenrijden. Ze ziet er niet ongelukkig uit (proberen de vriendinnen mij dan gerust mee te stellen) maar ik weet dat ze er niet om vraagt de wereld te gaan verkennen, en de snelheid richting huis ligt nog steeds vijftien procent hoger dan de snelheid weg van huis, dat zegt mij genoeg.

Ans Jondral schreef op zondag 29 juni 2008, 11:55:


neckreining is een fabeltje
het gaat'm om gewichtsverplaatsing
door de beweging die je uitvoert om de teugel of rope tegen de hals te brengen
kijk maar eens naar al die stoere "kijk-mama-zonder-hoofstel"-fillumpjes.....

PaardEnSchool schreef op zondag 29 juni 2008, 11:56:


weeral géén aktiviteit op je eige fouwrrumpie ?!

Machteld Jansen schreef op zondag 29 juni 2008, 11:49:


Nee ze werd juist enorm dik omdat het mis ging bij de vetstofwisseling, een beetje dikker de winter in vond ik niet zo erg, maar in een maand tijd werd ze extreem dik. Leverwaarden etc waren niet goed omdat ze te weinig at en dronk. De verkalkte plekken zaten onderhuids, met name bij de uier en de liezen. Het waren harde lange steenharde platen. Dit had ze al toen ze kwam. Toen ze weer ziek werd breidde zich dat in no-time uit over de hele buiknaad en ook de nekband etc.
Bij oudere paarden is het zeldzaam omdat ze meestal de eerste keer als ze ziek worden dood gaan. Dit paard was broodmager toen ze kwam en kon amper op haar benen staan dus we waren wat blij dat ze wat aankwam en opknapte. Ze mocht hier voor de veulens zorgen omdat rijden echt niet eerlijk was omdat ze zwalkte. Bekappen was altijd ellende omdat we moesten zorgen dat ze niet omviel e lieten haar dan tegen een muur leunen. Ze heeft wel de tijd van haar leven gehad, ze nam haar oppastaak voor de veulens heel serieus en bloeide er echt van op en kreeg weer interesse in de omgeving etc. Ze heeft ruim een jaar voor de kleintjes gezorgd tot het mis ging. Toen werd ze ook depressief, ze stond daar maar apatisch en werd steeds zieker, niets hielp meer. We hadden wel door kunnen gaan, maar ze zou niet meer voor de veulens mogen zorgen omdat die wel gras mochten. Voor haar was dat niet meer paardwaardig. De pijn was ook niet paardwaardig en zeker die depressie was de reden om er een eind aan te maken ze wilde niet meer. Ze is met haar hoofd op mijn schoot ingeslapen en ze leek echt wel bedankt te zeggen.

amar schreef op donderdag 19 juni 2008, 8:54:


Indy had vrijdag een dikke keel, gestoken door een wesp. Gelukkig op een gunstige plek, geen ademhalingsmoeilijkheden.

Ik hoorde in de stal een zacht gezoem, wat onder het hooi vandaan leek te komen. We hebben dezelfde avond de hooistal leeggehaald; er zat ook nog een groot wespennest onder de pallet waar het hooi op ligt.

Monique

Christel Provaas schreef op vrijdag 27 juni 2008, 13:45:


Indy is inmiddels drie keer behandeld en het ziet er naar uit dat het aanslaat. Woensdag komt mijn dierenarts nog een keer ter controle, haar afluisteren en dan zou het goed moeten zijn. Ik hoop het.

En dan komt de gepeperde rekening........

Monique

PaardEnSchool schreef op zondag 29 juni 2008, 11:56:


Wil jij nu beweren dat je geneesmiddelen voorschrijft?
Wil je beweren dat het geen thuiszorgmiddelen zijn?
Wil jij beweren dat een hoefbevangen paard geen deskundige hulp nodig heeft?
Dat vind ik een enorme zelfoverschattingg van jouw kunnen, wees eens reeel en speel geen doktertje, laat dat nou maar aan deskundigen over bij ernstig zieke paarden.