Ellen2 schreef op vrijdag 4 juli 2008, 23:45:

Heb je ook onderzoeksresultaten?
Haha!

Koen Theys schreef op vrijdag 4 juli 2008, 23:56:


nee helaas,
maar wel veel plezier

amar schreef op vrijdag 4 juli 2008, 23:01:


gedachte is ook bij me opgekomen.
maar denk t niet.
dan zouden ze meer mee hebben genomen.
Er is verder niets weg en er is niets verplaatst, er is zelfs niet gerommeld...
Er staat ook nog een overschot van een tien kilo fastfood brokken van vorig weidemaatje...dat was onaangeroerd (heb t weggedaan vandaag voor alle veiligheid)

het klopt gewoon niet.
en ja, ik ben paranoïde.
teveel hallucinante dingen meegemaakt
van welke ik voordien alleen dacht dat ze in films bestonden.
helaas bestaan ze ook irl

maar
kga het laten rusten...
tis mijn strijd
mijn probleem
ben al blij dat ik het eens van me af kan schrijven wat er op de wei gebeurt, mn ongerustheid.
t is ok.

van lennep schreef op vrijdag 4 juli 2008, 23:38:


Natuurlijk zullen de mensen ook wel betrouwbaar zijn, en natuurlijk hoopt iedereen dat dit het middel is. Maar er kunnen zo veel factoren meespelen, neem bijvoorbeeld maar wat Muriel al opmerkte de droogte in het Noorden dit jaar en minder knutten.
Ook zal er mee kunnen spelen dat er in dit onderzoekje de leef-omstandigheden van de proefdieren niet gelijk zijn, bijvoorbeeld veel stalpaarden.
In mijn wei bijv gaat het eczeem over bij eczeempaarden, dat is ook niet wetenschappelijk maar de wind denk ik in combinatie misschien met de bodem hier.( en wie weet mineralen in combi met planten die hier staan) Ik kan dus niet beweren dat ik de paarden genees want gaan ze terug hebben ze het weer en zelf doe ik er niets aan. Ik kan hoogstens suggereren dat ik ze 'peperkoek' geef en dat dát de oplossing was.
Ik hoop natuurlijk wel dat dit nieuwe middel weer dichter bij de oplossing komt en dat het goed onderzocht wordt. Vooralsnog wacht ik eerst maar af.

Esther schreef op zaterdag 5 juli 2008, 9:03:

Jouw weiland is op veengrond, Es? Want ook al waait het er, het gras staat toch behoorlijk hoog en daar houden die muggen weer wél van. Zou de zuurgraad van veen met de daarbij behorende zuurminnende vegetatie er iets mee te maken kunnen hebben?

Christel Provaas schreef op zaterdag 5 juli 2008, 9:07:


Wist ik het maar wat hier nu de oorzaak echt is. Er zijn veel muggen omdat het wetland is. Het gras en de planten staan idd hoog, omdat het nogal schraal is is er ook nogal wat biodiversiteit aan planten. Eind 1800 was dit min of meer ook kustgebied, de Zuiderzee bestond nog en er zijn hier verschillende watersnoden geweest, de veenarbeidershuisjes zijn echt weggespoeld en/of gedreven misschien dat het zoute water er iets mee te maken kan hebben en iets van mineralen in de bodem hebben achtergelaten, toch lijkt me dat ook wel weer uitgespoeld.
Of de vegatatie hier nu echt zuurminnend is? Er groeien ook best nogal wat planten die van voedselrijke grond houden, het is min of meer in een overgangsfase hier omdat de nieuwe stukken oude landbouwgrond zijn dat nu verschraalt. Mijn wei is zo'n nieuw stuk inmiddels wel al een jaar of 10 natuurgebied. J hebt natuurlijk ook kans dat de veroorzakende mugje hier juist weer niet zitten. Er zijn nogal wat soorten Culicoide. Aangetoond is dat er twee soorten zijn die de allergie veroorzaken, misschien zitten juist deze soorten hier niet.

Britt Claeys schreef op vrijdag 4 juli 2008, 16:26:


Terhaegelaan. Als je bij de jet oversteekt richting woral, maar naar links gaat ipv rechts oversteken op de T, en dan de eerste rechts.
Albert Massart was een ex-collega van mijn pa en van de staleigenaar van mijn vorig paard. Ook een goede vriendin van mij heeft er een tijd gestaan (Bianca verschaeren (Smokey), die voor een koppel met een bakkerij werkte ... die hadden daar ook paarden staan Isora en Liz, dacht ik)
En idd Rudy Leten dat was het.

Op het land waar de paarden nu grazen staat een plantje of 6 Moerasandijvie. Latijnse naam Senecio congestus of Tephroseris palustris. Nu schijnt dat vrij zeldzaam te zijn, dus liefst laat ik het staan. Maar als het bij de kruiskruiden (Senecio) hoort, zou het giftig kunnen zijn en kan ik het misschien beter weg halen.

Weet iemand hier meer over?

Els.

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 5 juli 2008, 11:10:


OOO Els wil je foto s maken voor me voor je ze verwijderd? Ik mis daar nog foto's van voor mijn website.
Moerasandijvie behoort inderdaad tot de familie van de Kruiskruiden en bevat pyrrolizidine alkaloïden en is dus ook giftig.
De meeste paarden herkennen ze wel als giftig, maar ook moerasandijvie kan zich behoorlijk uitbreiden. Het is geen rode lijstplant dus je kunt hem gewoon verwijderen

Esther schreef op zaterdag 5 juli 2008, 11:16:


Okay, zal ik doen (foto's maken en planten verwijderen).

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 5 juli 2008, 13:10:


Dat is fijn Els, probeer als het je lukt ook mooie close-ups te maken van de bladeren en de bloemen.
Wist je trouwens dat ook de Hoefbladen tot de familie van de Kruiskruiden behoort.

Cindy Helms schreef op zaterdag 5 juli 2008, 10:13:


Allé, voor de tweede keer op dit forum zeg ik dan dat de wereld klein is, heel klein dan. We hebben zo goed als achter elkaars hoek gewoond.
Ik herinner mij Bianca nog, maar het is al wel een aantal jaren (10 ofzo?) geleden dat zij er kwam. Dat koppel = Luc en Patricia, Luc heeft Isora verkocht en een Shire gekocht, 2 toffe mensen die af en toe nog eens op de manege komen maar er al jaren niet meer staan.
De Rudy heeft er ook nog gestaan voor zijn oprichting van het Netelhof (dan weet ik ook dat het zo genoemd wordt hè ) met een zwart paardje. Een bijna-vriendinnetje van mijn broer, Emma, heeft daar ook nog gestaan met Luna. Haar paardje heeft ze spijtig genoeg moeten laten inslapen en ze reed tot voor kort met Verschil.
Bon soit, wij hebben toch al stof om over te tetteren als we elkaar is zien hè

Esther schreef op zaterdag 5 juli 2008, 13:17:


Deze bloemen lijken ook heel veel op Klein Hoefblad, ik heb eerst lopen twijfelen wat het nu eigenlijk was, ook doordat bij sommige plantjes de bladen vrij dicht langs de stengels staan. Maar Klein Hoefblad is allang uitgebloeid.
De Moerasandijvie staat op twee verschillende plekken langs de sloot (ontdekte ik met foto's maken). Waar het tussen wat hoger gras en klaver etc. staat blijven de blaadjes dicht langs de stengel, waar het de ruimte heeft staan de bladen veel meer af en zijn ook veel groter.

Els.