Heui allemaal,

Ik heb het netwerk ook op kaart en rij in de omgeving van St.-Huibrechts-Lille, Kaulille en Bocholt wel es over de routes maar ik moet zeggen dat er soms in mijn ogen wel vreemde keuzes wat betreft ruiter/menroutes zijn gemaakt. Zo wordt je op een stuk tussen nrs. 47 en 29 over een weg gestuurd waar de max. snelheid 90 is en waar dus de vrachtwagens vlak langs je scheuren. Er is geen fietspad of brede berm aanwezig. Nou is verkeer voor mijn paarden geen probleem maar ik vind het wel raar dat je niet over het parallel lopende zandpaadje zo'n 20 meter verder van die scheurweg af door het bos zou mogen rijden! Ook sommige oversteken vlak/op na een brug waar je dus geen auto's/groot verkeer aan kan zien komen omdat die nog op de helling rijden... zijn een 'beetje' onveilig. De auto's scheuren daar zo'n 90km per uur minimaal! Ik neem dus een alternatieve route die weldegelijk aanwezig is... Een kruispunt dat een 7-sprong is vind ik ook niet zo'n handige oversteek. En waar ze ons verder mee op moeten houden een 'plezier' te doen is op steeds meer paden grind te gooien... en dan heb ik het over steentjes varierend tussen de 3mm en 5cm... 'heerlijk'. Ik woon langs één van de routes (vlak bij nr. 50) en ik heb nog geen enkel paard onbeslagen voorbij zien/horen komen .

Greets,
Martina

Aafke schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 8:45:


Geweldig veel succes Aafke met je meiden. laat ze maar een poepie ruiken daar.
Piet
Krom past niet op recht

Nick Altena schreef op donderdag 14 augustus 2008, 18:18:


Way to go Nick Bij deze ben jij de kampioen in het uit de context trekken en negatief uitvergroten van wat er bedoeld wordt!!

Piet schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 8:42:


ik heb niet het hele verhaal gevolgd, maar wandelde woensdag met indy (al klickerend trouwens ) door de piste toen soraya kuren kreeg met eddy erop
Van de ruiter een trainer maken: akkoord, maar soms is de voorwaarde toch ook dat de trainer een verdomd goede ruiter moet zijn om goed te kunnen trainen


ewel, hier blijf ik van mening verschillen, ik zie eddy ook het kleinste stapje in de goede richting belonen, de bokkesprongen werden genegeerd
ik vind het nog steeds geen COMPLEET andere benadering, het is het beste van 2 werelden met veel gevoel voor individuele paard op dat moment

Peter Donck schreef op donderdag 14 augustus 2008, 0:05:


Moeder is zwart wit vader zw/w met lichte merle aftekeningen!
Blue komt uit de 2de nest van deze combinatie
Vader heeft nog een 3tal andere teven gedekt.

Blue komt uit een nest van 7
4Zw/w en 3 Merles
Van al zijn broers, zussen neven en nichten is hij de enige met dit probleem, al de andere rest is kerngezond! (allee blue ook alleen hoort em ni :) )

Blue was als pup blue Mele maar is uitgegroeid tot grotendeels wit/zwart met Mele tekeningen in

Peter Donck schreef op donderdag 14 augustus 2008, 18:04:


Met wildstrepen?

Voorouder zou wel heel ver terug moeten zijn. Volgens schema zo'n beetje tot de oermoeder. Soraia zit in tak A1, fjord in C1 of E. Of Boully is toch geen echte fjord, misschien ietsie pietsie soraia....

Els.

Bart en Blue schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 9:48:


B&B volgens mij is het niet mis te verstaan wat er bedoeld wordt? Flink panikeren staat er. Dat is ronduit een gevaarlijk advies, een panikerend paard leert niet maar verwond zich als ie vastligt.
Ook kinderen waarschuw je voor een hete oven of kachel, vraag dat maar aan slachtoffers van brandwonden.
Ik kan er echt niet meer van maken wat er geschreven staat.
Een paard dat zich vastlegt zal ik ALTIJD helpen. Brandwonden voorkomen zal ik ALTIJD doen.
Misschien wil jij eens met wat argumenten komen waarom dit wel een goed advies is ? Laat jij een paard panikeren dat vast ligt?

Aafke schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 8:45:


Go for it!!! De meiden zullen het wel redden hoor, de lol is het belangrijkste.
De trailer gaat ook vast wel lukken. Ik moet ergens foto's hebben hoe we het Bret hebben geleerd, ik zal zo even zoeken als ik ze vind krijg je ze van me. We hebben gebruik gemaakt van de hobby van Bret ( fretuh!)

Esther schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 9:58:


E volgens mij is er een WERELD van verschil tussen een paard even laten panikere (voelen) of het volledig aan zijn lot overlaten met gekende gevolgen!!

Dit is in mijn ogen een sterk staaltje van uit de context te trekken!!!!!!!

Dat jullie 2 Eddy ni kunnen luchten is wel duidelijk, Dat jullie het niet eens zijn met hem kan ik begrip voor opbrengen maar dat jullie hem telkens als een dierenbeul willen afschilderen is gewoon een straatje te ver!!

Ellen2 schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 9:50:


Tja., dat kan he....

Bart en Blue schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 10:12:


Je haalt nu zelf dingen uit de context, maar dat ben ik wel gewend inmiddels.
Paniek is bij mijn weten angst.
Wat mij betreft heeft dit helemaal niets met Eddy te maken maar met wat er staat geschreven. Als leermethode is panikeren doodgewoon fout. Ongeacht wie dit doet.
Het klopt dat ik Eddy niet kan luchten, daar heeft hij het zelf naar gemaakt door alles uit de context te trekken over bijv Björk, die schijnt volgens Eddy meer dood dan levend uit de kliniek gekomen te zijn, daar is niets van waar. In mijn discussie blijf ik wel eerlijk en ga in op wat er staat geschreven en daar heb ik mijn vraagtekens bij. Een paard laat je niet doelbewust panikeren, een paard dat in paniek is wil overleven en leert niet.

Ellen2 schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 9:50:


Dit geeft precies aan hoe je zaken op een gezonde én in praktijk werkbare manier kunt combineren.

Zelf clicker ik ook wel wat met Spirit, met name in situaties waarin hij moet leren, zoals geduldig stilstaan, voetjes geven, staart wassen, etc.
Wat ik dan doe is iets vragen en dat op het juiste moment met een paar korreltjes spelt belonen. In feite niets anders dan wat ik altijd al deed met woorden, alleen komen er nu graantjes aan te pas. Waarom er voer bij komt kijken? Je krijgt dan inderdfaad veel sneller dingen gedaan en je kunt heel gericht werken.

Nee, hij vráágt niet, hij gaat ook geen trucs uit de kast trekken om z'n graantjes te verdienen. Hij doet gewoon z'n ding en dat wordt beloond.
Een vorm van clickeren dus. Gewoon: Gedrag wat je vraagt belonen.
Ik ben dat voergebeuren met hem pas in gaan voeren toen zijn en mijn rol naar elkaar toe duidelijk bevestigd was. Ik zou nooit voer gaan gebruiken om een rol uit te spelen of een 'gezagsverhouding' tot stand te laten komen.

Deze manier is een heel fijne en zachtaardige manier van 'skills' aanleren. Ik doe geen kunstjes zoals iets omgooien of apporteren, dat past niet bij mij, ben geen spelletjesmens, en ik denk dat dit ook niet hoeft om prettig met je paard te werken.
Zo af en toe leg ik een zadel op Spirit's rug (hij is nu ruim 3 jaar) en natuurlijk onderneem ik veel dingen met hem.

Ook zie ik het verschil tussen Spirit (wel voerbeloond) en de andere paarden heel duidelijk: Een voerbeloond paard is inderdaad alerter, opener, meer gefocused op mij. Maar ik zie ook een nadeel want ik vraag me echt af of Spirit het nu voor míj doet of voor het voer. In veel situaties denk ik, het laatste. Nu kun je zeggen dat dat niks uitmaakt maar ik vind het niet zo prettig dat een paard constant voertjes wil verdienen. Op de een of andere manier maakt het hem afhankelijk en onvrij. Maargoed, ik ben er nog niet helemaal uit wat ik vind. Ik krijg veel gedaan van hem, maar hij is daardoor een heel ander paard dan bijvoorbeeld BD. Alerter. Meer aanwezig. Maar dat kan ook door het feit komen dat hij een jonge hengst is. Hoewel hij een watje van een hengst is. Nog steeds (gelukkig).

Mááárrrr.... als ik met Spirit langs de merries loop werkt dit principe niet helemaal wanneer zíjn hormonen het even dreigen over te nemen. Dán wordt hij wakker!
Hij is a) een jong paard, b) een jonge hengst, en zo heel af en toe moet ik toch echt effe vét op m'n strepen gaan staan om duidelijk te maken hoe-het-alweer-zat als hij aan mijn touwtje hangt (wat-ie in de wei doet moet hij zelf weten). Zodra hij echter zijn stapje weer in mijn richting zet (figuurlijk) ben ik er gelijk met mijn beloning : Het laten wegvallen van de druk, en het beloningswoord (Góóód).

Ik gebruik druk bij het stellen van mijn vragen, ik vráág dus ik geef druk. Ik vraag hem 'om' te gaan (en geef druk tegen zijn achterhand), ik vraag zijn voet (druk). Ik vraag hem mij te volgen, stil te staan, achterwaarts te gaan, netjes mee te blijven lopen etc. En er wordt gelijk beloond. Dus het is een combinatie. Maar ik ga niet op elke buitenwandeling voer meenemen en elke kritische situatie beclickeren, dat gaat mij te ver.
op een gegeven moment volstaat een woord, een gebaar en neemt het vertrouwen dat jij met je paard hebt opgebouwd het over. Als jij dan zegt dat het goed is zo ('it's oké') gáát dat paard voor je.

En voor zover ik Eddy ken werkt hij niet anders dan dat.
In praktijk kom je nou eenmaal heel andere dingen tegen dan in theorie.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 10:40:


hey pien!
hoe was de vakantie?